 |
|
|
| |
 |
|
| 27-05-2013 |
 Museum van Deming |
We zijn vandaag naar het museumvan Deming geweest. Aansluitend wilden we een wandel tour door de stad lopen, langs gebouwen die een rol hebben gespeeld in de geschiedenis, maar daar was het te warm voor. We hebben wel een foto genomen van het oudste gebouw van Deming. Het oorspronkelijke gebouw werd gebouwd in 1889 en van 1902 tot 1930 is het gebouw langzaam uitgebreid.
Het museum was voor zo'n kleine stad aardig uitgebreid. Het bevatte allerlei kamers met steeds een ander onderwerp, geologie, cultuur van de indianen, een poppenkamer met ingerichte poppenhuizen, ruimten met de eerste auto's, ruimten met allerlei attributen die werden gebruikt in het leger, ruimten met medische gebruiksvoorwerpen en een ijzeren long met een uitleg hoe zo'n ijzeren long werkte. Mensen die niet zelfstandig meer konden adem halen, doordat hun spieren door polio waren aangetast werden voor maanden en soms jaren in een ijzeren long behandeld. Een western ruimte, ruimten voor indianen en hun cultuur. Zo zagen wij potten die uit oude graven van indianen waren gekomen met in alle potten een gat. Het gat was er in gemaakt om de geesten te laten ontsnappen. Er was een kamer met allemaal poppen en poppenhuizen. De eerste auto's en de eerste brandweerauto's. Wat mij erg aansprak was de wasbok met 2 teilen en een wringer. Ik zag nog zo mijn moeder de was doen. Verder was een een ruimte met attributen die een kapper gebruikte, waaronder een electrisch apparaat met allemaal klemmen. Het apparaat werd gebruikt om permanent te zetten. Ik herkende het nog van de kapper waar mijn moeder vroeger naar toeging voor haar permanentje.
Toen we thuis kwamen heeft Dick weer zijn garnalengerecht gemaakt en het was weer super lekker. Alleen loopt iedereen morgen met een grote boog om ons heen, want er gaat één bol knoflook in.
|
|
|
|
|
| 28-05-2013 |
| foto's Gila Dwellings |
|
|
|
|
|
|
| Gila Cliff Dwellings |
Ons doel voor vandaag was een gebied in het Gila National Forest, de Gila Cliff Dwellings. Het zijn prehistorische woningen die zijn gebouwd in nissen en onder overhangende rotsen. De Gilla Cliff Dwellings zijn gebouwd tussen 1270 en 1300 door de Pueblo Indianen die behoorden tot de Mogollon cultuur. Dit volk leefde van de landbouw en de jacht. De stamleden waren zeer bedreven in het vervaardigen van houten gereedschappen, kleden, potten en manden. In de grotten bevinden zich ongeveer 40 kamers, waar 10 tot 15 gezinnen hebben gewoond. Je krijgt bij de rotswoningen een goed beeld van hoe de Pueblo Indianen hebben gewoond. Ongeveer rond 1300 verdwenen de bewoners ineens, het is niet bekend waarom.
Nadat de Mogollon waren vertrokken, heeft er ongeveer 100 jaar niemand in het gebied geleefd tot in 1500 de Apaches zich hier vestigden. Zij hebben tot ongeveer 1870 hier gewoond. In 1870 begon de overheid met het verplaatsen van de Apaches naar reservaten.
Wij moesten er 100 mijl (160 km.) heen en terug voor rijden, waarvan de laatste 40 mijl naar de Cliff Dwellings over een smalle bochtige weg met heel veel haarspeldbochten. Het was een prachtige rit en alleszins de moeite waard en we reden eindelijk weer eens door bergen met bomen. Heerlijk na een aardige tijd in de woestijn. We kwamen op het juiste tijdstip aan, want we konden aansluiten bij een toer met gids. Om één uur begon de toer en eindigde om half drie. De toer werd geleid door een heel enthousiaste dame. We hebben weer een geweldige dag gehad.
|
|
|
|
|
| 29-05-2013 |
| dag woestijn |
|
Geen foto's en geen verhaal vandaag. We hebben de hele dag voorbereidingen getroffen om morgen weg te gaan. We hebben o.a. alle mails beantwoord, telefoontjes gepleegd, alles opgeruimd, de was en de boodschappen gedaan. We gaan naar het Cochiti meer ten westen van Santa Fe. We hebben een beetje genoeg van de woestijn en de wervelwinden, alles zit onder het stof, omdat er vandaag heel veel wind stond. Morgen een lange rit.
|
|
|
|
|
| 30-05-2013 |
| Cochiti Lake |
Wij dachten van de woestijn en vooral het stof af te zijn, maar niets is minder waar. New Mexico lijkt wel één grote woestijn te zijn. We hebben 291 mijl (465 km) gereden en onderweg zagen we het landschap veranderen. Het werd wat groener en de hele route zagen we op een paar mijl afstand van de weg de vallei van de Rio Grande als een breed groen lint door het landschap gaan. Ook kwamen we een heel groot veeteelt bedrijf tegen met duizenden koeien.
Vanmiddag om 3.00 uur kwamen we aan op de camping aan het Cochiti meer. De camping heeft 3 loops waarvan 1 loop favoriet is en deze is ook ieder weekend helemaal vol. Wij hebben een plekje gevonden boven op de berg en we staan hier bijna alleen. Het waait hier behoorlijk en van deze plek kunnen we helaas maar een klein stukje van het meer zien. We hebben wel een schitterend uitzicht op de heuvels. Het waterpeil van het meer is lager dan normaal, maar er is genoeg water om met een boot te varen. We hebben voorlopig tot zondagmorgen geboekt en kijken dan of we nog een paar dagen willen blijven. Er valt wel het één en ander in de omgeving te zien.
Ik durf het bijna niet meer te melden, maar we reden weer in een fuik van de Border Patrol. Ze lijken ons inmiddels te kennen, want nadat we waren gestopt konden we zonder vragen gelijk doorrijden.
|
|
|
|
|
| 31-05-2013 |
| Cochiti Lake |
Vandaag hebben we allerlei huishoudelijke en administratieve zaken geregeld zoals we dat thuis ook wel eens moeten doen en ik heb de hele motorhome binnen van zand ontdaan. We hebben voor woensdag een afspraak gemaakt met de "Immigration Office" in Albuquerque, dit om te kijken of we iets kunnen regelen, zonder kosten te maken, voor de dag dat we hier te lang zijn. We boeken dus bij op deze camping tot donderdag.
Verder hebben we vandaag onze omgeving verkend. Het water van het meer is prachtig blauw en dit meer is een geliefde plek voor mensen uit de omgeving om het weekend door te brengen. We zijn even bij de dam geweest en die is behoorlijk indrukwekkend..... de lengte is 7.2 km. en de hoogte is 76.2 meter.
Morgen gaan we er weer op uit om interessante plekken te bekijken.
|
|
|
|
|
| 01-06-2013 |
| Kasha-Katuwe Tent Rocks |
|
|
|
|
|
|
| Kasha Katuwe Tent Rocks |
|
|
|
|
|
|
| Kasha Katuwe Tent Rocks |
Vandaag zijn we het "Kasha-Katuwe Tent Rocks National Monument" gaan bekijken. Het gebied is gelegen op het Pajarito Plateau in noord-centraal New Mexico. Het Kasha Katuwe Tent Rocks National Monument is een opmerkelijk buiten laboratorium, dat de gelegenheid biedt om te observeren, te bestuderen en het geologische proces te ervaren dat het landschap op een natuurlijke wijze vormt. De hoogte varieert van 1697 meter tot 2057 meter boven zeeniveau . De kegelvormige rotsformaties zijn het product van vulkanische erupties die 6 tot 7 miljoen jaar geleden plaatsvonden. Er zijn 2 belangrijke rotslagen: de oudste laag bestaat uit wit-oranje Peralta Tuff gesteente, de grijs getinte laag hoort tot de Cochiti Formation. De meeste rotsen in het park zien er ongeveer hetzelfde uit, kegelvormig dus, maar de grootte verschilt wel enorm. Sommige Tent Rocks zijn maar een paar meter hoog, maar er zijn er ook die bijna 30 meter hoog zijn. Veel van de rotsen hebben een hardere bovenlaag, een zogenaamde caprock, waardoor ze tegen slijtage zijn beschermd. Als een rots zon beschermende kap verliest, gaat het erosieproces aanmerkelijk sneller. Terwijl sommige Tent Rocks naar geologische maatstaven gemeten snel slijten, worden door erosie op andere plaatsen in het park nog steeds nieuwe exemplaren gevormd.
We waren al vroeg op pad, omdat we wisten dat de route die we moesten lopen en klimmen niet makkelijk zou zijn. Het werd uiteindelijk 5 kilometer door zand lopen, over rotsen klimmen en we moesten ons door een slotcanyon wurmen en dat alles in stijgende lijn. We waren niet de enige sportievelingen en omdat iedereen er is om de hoogste top te bereiken schept dat een band. Iedereen groet elkaar en met een paar mensen hebben we heel leuke gesprekken gehad. Soms kom je families met kinderen tegen die elkaar fotograferen. Ze staan dus nooit met de volledige familie op de foto. Wanneer ik dan vraag of ik een foto van het complete gezin zal maken, reageren mensen altijd heel enthousiast en heb je de leukste gesprekken. Toen we na een hele klim eindelijk boven waren, bedachten we dat we wellicht de oudste mensen waren die de top hadden bereikt. We hadden het nog niet tegen elkaar gezegd of er kwam een mijnheer van zeker 80 jaar met 2 stokken langzaam maar zeker naar boven. Hij moet dezelfde moeizame klim hebben afgelegd als alle anderen. Hij is dus ook over rotsen geklommen, zoals iedereen, want er is maar één weg naar boven,.... chapeau.
Het gebied is zo schitterend, dat ik meer dan 100 foto's heb genomen. Het was vanavond dus een hele uitzoekerij welke wel en welke niet op het blog zouden komen.
Toen we weer op de camping aankwamen zag ik ineens een auto staan die ik herkende van foto's (een PT Cruiser) en een motorhome met Seaview op de voorkant en ja hoor......Rob en Rieky waren ook gearriveerd. We hadden al wat email contact gehad, omdat de kans er in zat dat we elkaar ergens zouden tegenkomen, als dat dan ook gebeurt is het toch wel een vreemde, maar heel leuke ervaring. Voor de niet ingewijden Rob en Rieky hebben wij al een aantal keer ontmoet op de Amerikagangers bijeenkomsten in Nederland.
|
|
|
|
|
| 02-06-2013 |
| Cave Loop foto's |
|
|
|
|
|
|
| Cave Loop |
Gisteren hebben we de "cave trail"gelopen in dit gebied. Het is een
trail van ongeveer 2 km. Gelukkig een loop, want na een paar honderd
meter lopen voelde ik mijn spieren alweer branden. Hoezo geweldige
conditie. De wandeling was niet zo interessant als de dag ervoor. Dit is
echt een wandeling tot de helft van de trail en dan sta je inderdaad
voor een grot waar mensen in hebben gewoond, dat was te zien aan het
doorrookte plafond.
Toen we weer op de parkeerplaats kwamen stond er
naast ons een gehuurde motorhome van Camping world. Wij moesten even
van schoenen wisselen en ondertussen praat je natuurlijk tegen elkaar en
op een gegeven moment komt er een man naar buiten van in de veertig en
zegt "Goedemorgen". Wat bleek deze mensen waren van Engelse afkomst en
woonden al 13 jaar in Maastricht. Mijnheer werkte voor een bedrijf dat
een samenwerkingsverband had met wel 35 landen en hij was uitgezonden
naar Maastricht. We hebben weer een heel leuk gesprek gehad en blogs
uitgewisseld. Daarna zijn we over een dirt road (wash board) naar de top
van de berg gereden en je hebt daar een fenomenaal uitzicht over de
vallei. Het is altijd moeilijk om foto's te maken van hoogteverschillen,
omdat dat op de foto niet zo goed uitkomt. Geloof ons dus maar op ons
woord, het was hoog en het uitzicht was prachtig.
We hebben s'middags geluncht in de motorhome en zijn daarna naar
Santa Fé gereden. In 2010 zijn we met de gehuurde motorhome al een keer
in Santa Fé geweest, toen konden we geen parkeerplaats vinden en nu
gelukkig wel. We hebben het oude centrum bezocht en op een gegeven
moment herkenden we ook bepaalde delen van de stad.
Santa Fé is de hoofdstad van New Mexico en de gebouwen zijn gebouwd in
Spaanse of Mexicaanse stijl. We zijn eerst naar het visitor centrum van
de stad gegaan, om een stadsplan te halen en de nodige informatie te
vragen. We hebben de oudste, nog steeds in gebruik zijnde kerk, van New
Mexico bezocht en het oudste huis gefotografeerd. Er zijn heel veel
winkels met kleding, en vooral sieraden. Verder zijn er 2 stadsparken
(pleinen) waar heel veel mensen recreëren. In het ene park stond een
muziektent en in het andere park was op dat moment een processie gaande.
Heel veel mensen die de liederen uit volle borst meezongen, dat maken
wij in Nederland toch niet veel mee.
Rondom het plein met de muziek
reed de plaatselijk jeugd (twintigers) rond in auto's die bijna het park
ronddansten. De chauffeurs hebben de auto's zo verbouwd dat de voorkant
een heel eind omhoog komt, waardoor de achterkant tot bijna op de grond
zakt, of andersom. Wanneer ze de hoek om gaan gebeurt het regelmatig op
2 wielen en maar showen de hele dag. Er kwam ook een auto voorbij, die
zowel aan de binnenkant als aan buitenkant geheel roze was. De
bestuurster kon geen stunten uit halen, maar daar zat ze helemaal niet
mee, want haar auto was roze en dat vond zij helemaal geweldig.
Op de plek waar we de auto hadden geparkeerd zagen we wel een heel bijzonder motorhome, zo kun je dus ook met vakantie.
We kwamen laat thuis en toen we net klaar waren met eten werd er
geklopt en stonden Rob en Rieky voor de deur. Zij kwamen even gezellig
op bezoek en gingen vervolgens om 00.30 uur weg. We hadden zoveel te
praten en het was heel erg gezellig.
|
|
|
|
|
|
|
| E-mail mij |
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
|
| Gastenboek |
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
|
