 |
|
|
| |
 |
|
| 22-06-2011 |
 Battlefield Fredericksburg |
Vandaag zijn we de naar de Battlefields van Fredericksburg geweest. We zijn met een toer meegelopen geleid door een gids en deze mevrouw wist heel erg enthousiaste verhalen te vertellen. Het valt ons op dat Amerikanen daar heel erg goed in zijn om enthousiast de geschiedenis of wetenswaardigheden over te brengen. Op 11 december 1862 werd Fredericksburg aangevallen. We bevonden ons midden in de civil wars. Je staat dan ook echt op de plek waar het allemaal begon en er is zwaar gevochten. Er lag zelfs nog een stuk verdedigingsmuur uit die tijd. Het maakte heel veel indruk op ons en soms stond het kippenvel op mn armen als je hoort hoeveel doden en gewonden er zijn gevallen. We hebben een wandeling door Fredericksburg gemaakt en dan zie je aan de etalages van de winkels dat de herinnering aan de civil wars nog heel erg speelt of commercieel wordt uitgebuit. sMiddags zijn we naar Chatham gegaan een historisch gebouw en het hoofdkwartier van de Union. Vanuit de tuin van het Chatham gebouw heb je een heel mooi uitzicht op Fredericksburg. Het was allemaal heel erg indrukwekkend. In de tuin van Chatham building stond nog een Catalpa boom in volle glorie, deze boom stond er ook al aan het begin van de oorlog (1862).
Het was een bijzonder indrukwekkende dag.
|
|
|
|
|
| 20-06-2011 |
| Anna State Park |
In plaats van de geschiedenis in te duiken zijn we al 1 ½ dag bij Verizon geweest om een mobile hotspot aan te schaffen zodat we overal kunnen internetten. We baalden er zo van om vaak geen internet te hebben terwijl het wel in de advertenties van de campings wordt aangeboden. Dick is er dus even ingedoken en wist natuurlijk in no time beter hoe het werkt dan de verkoper. Het heeft 1 ½ dag geduurd omdat we geen Amerikaans burger servicenummer hebben. We hadden Bruce wel kunnen vragen om zijn medewerking en zijn social security number te geven, maar dat wilden we niet. Uiteindelijk na 2 keer heen en weer rijden naar de motorhome om formulieren te halen, kregen we vanmiddag toestemming om een mobile hotspot aan te schaffen waar je ook nog een hoop geld voor moet betalen. We kunnen nu bijna overal internetten en e-mails ontvangen. Morgen gaan we op deze camping dus maar 2 dagen bijboeken omdat we nog geen tijd hebben gehad om alles te bekijken. We hopen dat het morgen een beetje droog weer is, want de afgelopen nacht was het bar en boos en de weersverwachtingen zijn niet al te best. We laten ons daar niet door uit het veld slaan, dus morgen regenjassen aan en er op uit.
|
|
|
|
|
| 19-06-2011 |
| Small Country Campground |
|
Met het internet op de camping is het niets meer geworden en dat is behoorlijk vervelend als ze in een beschrijving van de camping zetten dat er gratis internet is en je daarvoor ook voor deze camping kiest. Zaterdag middag is er nog een hele tijd een monteur bezig geweest bij onze motorhome om het internet goed te krijgen, maar het mocht niet baten. sAvonds zijn we maar weer met onze computers onder de arm naar het kantoor gegaan om het blog bij te werken en de e-mails op te halen. Het was al donker en wat ons op viel was dat er op deze camping nog zoveel lawaai was om bijna 10 uur. Het is de bedoeling dat het dan stil en rustig is op de camping. Hier zaten veel gezinnen met kinderen bij elkaar met kampvuren aan en hun caravans of campers verlicht en er werd veel gelachen. Het klonk allemaal heel gezellig en deed me een beetje aan Bakkum denken, daar heb ik in mijn jeugd een keer gelogeerd.
We hebben vandaag maar een uur gereden naar een State Park. Nadat we ons ingeschreven hadden, mochten we zelf een plek uitzoeken en we hebben weer een hele mooie gevonden. Dick was buiten alles in orde aan het maken. Twee minuten nadat we waren aangekomen kwam er een golfkarretje aan met een ouder echtpaar, zij werken op de camping en vroegen aan Dick of alles in orde was en of hij nog iets nodig had. Ik ben ook even naar buiten gegaan en Dick zei dat we savonds, als we gebruik willen maken van de toiletruimte, een grote zaklamp mee moeten nemen, waarop ik zei: natuurlijk het is savonds erg donker, maar de waarschuwing was bedoeld voor de slangen die hier nogal veel voorkomen. Er werd nog bij gezegd dat ze niet gevaarlijk zijn alleen als je er per ongeluk op gaat staan, kunnen ze wel eens bijten.
We willen vanuit deze plek Fredericksburg bezoeken, deze plaats heeft een grote rol gespeeld in de civil wars en er zijn een aantal interessante plekken te bekijken. Vanmiddag zijn we al bij een visitor centre geweest om wat folders op te halen en we hebben een film over de civil
wars gezien.
|
|
|
|
|
| 17-06-2011 |
| Louisa Virginia |
Vanmiddag rond lunchtijd kwamen we aan op de camping in Louisa,VA. De route ging weer over allemaal smalle wegen maar prachtig door het heuvelland van Virginia. Als Dick gedurende ons verblijf over zulke wegen moet blijven sturen komt hij met aardig gespierde armen thuis. Het was weer één groot feest. We hebben voor deze camping gekozen omdat er draadloos internet zou zijn
.niet dus. We moeten dus morgenochtend met onze computer onder de arm naar de receptie om te kunnen internetten en de e-mails binnen te kunnen halen. We hebben ons beklag al gedaan en mensen zijn dan allervriendelijkst en willen helpen waar ze kunnen, alleen het lost niets op. We hebben wel een hele mooie plek, aan een kant maar buren en aan de andere kant een lekker uitzicht. Vanmiddag waren we even boodschappen doen en toen we buiten kwamen was het verschrikkelijk weer. Het was raining cats and dogs en het onweerde ook nog eens behoorlijk, dus we hebben vanavond binnen gekookt en toch nog buiten kunnen eten. We verblijven op dit moment midden in de geschiedenis van de civil wars en hopen hier nog iets van mee te kunnen krijgen, dus morgen maar eens op zoek gaan naar interessante plaatsen.
|
|
|
|
|
| 16-06-2011 |
| State Park |
We zijn een paar dagen niet zo actief geweest en dan bedoel ik lichaamsbeweging. Dick heeft behoorlijk hard gewerkt en zelfs ik begrijp wat er op het scherm gebeurt. Het park is prachtig en heel veel mensen zijn dat met ons eens. Het is een State Park, heel goed opgezet met een strand aan het meer (dat ziet er ook heel leuk uit). Op het strand is de hele dag toezicht. (dat is ook niet overal zo), verder een atrium en speelplaatsen voor kinderen. Bij het strand is een volleybalveld aangelegd waar mensen aan het volleyballen waren. We hebben nog even naar de wedstrijd gekeken. We hadden gehoopt aan het meer te kunnen staan, maar de camping is 5 minuten rijden van het meer. Morgenochtend staan we vroeg op want we willen zon 180 km. rijden naar het noorden. We willen overnachten op een camping ten westen van Charlottsville, Virginia met internet. Want soms missen we dat toch wel. Veel hebben we hier niet meegemaakt, dus deze keer zijn er niet veel verhalen te vertellen.
|
|
|
|
|
| 13-06-2011 |
| jarig |
|
Graag wil ik iedereen bedanken voor de felicitaties voor mijn verjaardag, mensen hebben gebeld, een bericht op het blog achtergelaten of een e-mail gestuurd. Het was allemaal heel erg welkom, ook al zijn we ver weg we weten in ieder geval dat het thuisfront aan ons denkt. Bedankt allemaal.
Je verjaardag hier in de US vieren met ons tweeën is natuurlijk heel iets anders dan in Nederland met al onze gelieven om ons heen. We hebben geprobeerd er toch iets gezelligs van te maken. Vanmorgen hadden we allemaal dingen te doen in en rond de motorhome en na de lunch zijn we weg gegaan. We verblijven op een camping dichtbij Danville dat is een behoorlijk grote plaats met een heel groot gebied met allemaal winkels. Je kan het zo gek niet bedenken of het is er, verspreid over een hele grote oppervlakte. We zijn dus gaan winkelen. Ik heb drie jurken gescoord voor in en om de motorhome, de korte broeken beginnen me te vervelen en soms is het daar gewoon te warm voor. Dick heeft ook het één en ander gekocht. We hebben nog overwogen om uit eten te gaan, maar uiteindelijk hebben we besloten garnalenpasta te maken met een salade en een heerlijk glas Chablis erbij. Het smaakte fantastisch. Op de weg terug van het winkelgebied naar de camping heeft Dick de radio in de auto aangezet en een zender opgezocht met Country en Blue Grass Music en dit alles op een hoog volume (we hebben behoorlijke bassen in de Jeep) dus we hebben ons eigen feestje gemaakt. Deze muziek zouden we thuis nooit aanzetten
.en al helemaal niet op een hoog volume in de auto
.. maar hier klinkt het helemaal te gek. Morgen vertrekken we weer voor een paar dagen naar een State Park dus zijn dan niet via internet te bereiken. De verhalen gaan natuurlijk gewoon door en komen dan in één keer weer op het blog.
|
|
|
|
|
| 12-06-2011 |
| campinglife |
Even wat uitleg over de camping; Het gedeelte van de camping waar wij zitten is op de top van de berg. Er staan ongeveer 25 motorhomes rondom een middengedeelte waar ongeveer 6 plekken voor tenten zijn en het toiletgebouw. Deze plekken voor tenten worden volgens ons over het algemeen gehuurd door mensen uit de buurt. Met de hele familie op één plek, waar dan 2 of 3 tenten staan en 2 of 3 zeer oude autos. De portieren van de autos zitten met touw vast en de hele familie zit gewoon in de achterbak van de truck
autogordels?..... nooit van gehoord. Zo rijden ze hier ook gewoon de weg op, onbegrijpelijk, want overal staan borden langs de kant van de weg met de mededeling dat je volgens de wet verplicht bent je riemen om te doen. Er woont volgens ons ook een man van een jaar of 35 in 2 tenten. Hij heeft zijn hele grote trainingsapparaat ook meegenomen. Zijn beroep is schoorsteenveger, als hij niet weg is om schoorstenen te vegen dan is hij de hele dag aan het bellen om afspraken met klanten te maken. De telefoongesprekken worden zo luid gevoerd dat iedereen precies weet wanneer hij weer op weg moet naar een klus. Zijn bus met ladders erop en alles wat een schoorsteenveger nodig heeft erin staat natuurlijk ook gewoon op de campingplek. Overdag is het lekker rustig op de camping, want dan gaan alle families met de auto de berg af naar een strandje aan het meer. Dick en ik zijn daar eergisteren even gaan kijken
lopend, dan kijkt men je al aan met een gezicht alsof je helemaal gek bent. Je gaat toch niet van die berg af lopen en vervolgens weer naar boven. sAvonds liep er een man langs en hij vroeg of we dat de volgende dag weer gingen doen (we worden in de gaten gehouden). Het strandje is niet zo groot en het gedeelte waar je mag zwemmen is aangegeven met boeien en daar zwemt en recreëert men dan met zn allen. Ook mensen uit de omgeving komen hier zwemmen voor zover er ruimte is. Als het te vol wordt, zet de camping opzichter een bord bij het begin van de weg met de mededeling dat de dagrecreatie vol is. Men kan ook niet zomaar naar het strand rijden want je moet je melden bij de receptie en daar is een slagboom.
Gisteravond hebben we nieuwe buren gekregen. Ze arriveerden in een vreselijke oude auto die in Nederland 10 jaar geleden al niet meer de weg op had gemogen en een vouwcaravan die ook zijn beste tijd lang geleden al heeft gehad. Hele vriendelijke mensen alleen zijn ze qua uiterlijk in de jaren 60 blijven hangen. Vanmorgen gingen ze even weg om eten voor het ontbijt te kopen en gelukkig hadden wij al ontbeten, want toen ze langs waren gereden rook het zeker nog 5 minuten naar uitlaatgassen.
|
|
|
|
|
|
| Leuke camping |
|
Gisteravond werden we uitgenodigd door een Amerikaanse man om bij hun bus een typisch Amerikaanse zoetigheid te eten. We werden om een uur of 8 verwacht. We hadden deze mensen al eerder gesproken en soms heb je dat het dan gelijk klikt en dat was nu ook het geval. Wij zijn daar om 8 uur naar toegegaan en het kampvuur brandde al. De happening heeft ook een speciale naam en die ben ik dus vergeten. Het gaat als volgt; Je pakt een vierkant koekje zo groot als een Maria biscuit, daarop leg je een dun plakje chocolade dan houd je een marshmallow in het vuur en als de marshmallow zacht is leg je hem op de koek en chocolade en doet er een koekje bovenop. De boel een beetje aandrukken en vervolgens eet je iets dat
.zo verschrikkelijk zoet is dat het glazuur van je tanden springt. We hebben een hele leuke avond gehad en vreselijk zitten kletsen. Vanmorgen hebben we alles weer opgeruimd en een plek gegeven om te kunnen vertrekken, er komen dan mensen langs om te vragen of je weg gaat en om je een goede reis te wensen. We zijn onze vrienden even gedag gaan zeggen en dat duurde zomaar weer een uur. De Garmin heeft ons weer over prachtige wegen naar deze camping geleid. Onderweg zaten Dick en ik nog even te praten over de camping en de ontmoetingen en we waren het er allebei over eens dat de camping
..in ieder geval het deel waar wij stonden
een hoog Tokkie gehalte had. De sheriff moest zelfs smiddags bij onze overburen komen. Het fijne weten we er niet van maar volgens verschillende mensen waren ze met teveel mensen en kinderen op één plek om te overnachten. We hebben nog nooit op zon gezellige camping gestaan en ook nog nooit zo vaak met mensen gesproken.
|
|
|
|
|
| 11-06-2011 |
| kappersbezoek |
Ik heb vandaag een geheel nieuwe ervaring opgedaan in de US. Mijn haar is geknipt bij de Walmart. De kapster was met 15minuten klaar en volgens mij is het niet eens zo slecht gedaan. We zijn hier nu 2 maanden en al die tijd is het niet geknipt. Het duurde iedere morgen langer om er nog iets fatsoenlijks van te maken en als we dan met de Jeep weggingen en vervolgens open gingen rijden, zag ik er na 10 minuten al niet meer uit. We zijn ook nog even bij het plaatselijke visitor centre geweest om wat informatie te vragen en deze mevrouw begon gelijk over de beren die in de omgeving wonen. Zij had er de afgelopen tijd 4 gezien, dus we moeten toch een beetje opletten. Op deze camping komen steeds mensen naar ons toe om een praatje te maken. Vanavond was dat een man die had gehoord dat er Nederlanders op de camping stonden er wordt dan ook gelijk bij verteld in wat voor motorhome we rondrijden, dus we zijn niet moeilijk te vinden. Hij wilde even vertellen dat hij kennissen had in Amsterdam. Men noemt de naam er dan gelijk bij alsof alle bewoners van Amsterdam elkaar kennen.
We zijn vanavond naar een lezing geweest in het Atrium op de camping. Het ging over het verlies van de kastanjebomen in de VS en de wijze waarop de overheid probeert om het aantal kastanjebomen te vermeerderen. Het was wel sneu voor de ranger die de presentatie verzorgde want er zat maar een handjevol mensen.
|
|
|
|
|
| 10-06-2011 |
|
|
Campinglife in dit soort parken heeft ook zijn charme. Je hebt allerlei verschillende contacten met mensen die gezellig een praatje komen maken. Ze zijn in deze omgeving alleen erg moeilijk te verstaan, een hoop geknauw en soms is er niets van te maken, dat is wel eens lastig. Vooral Dick heeft veel moeite met het dialect, hij verstaat het gewoon niet. Vanmiddag zijn we even naar Bassett geweest een klein plaatsje hier vlakbij met een historisch centrum. Voor we het wisten waren we het plaatsje door gereden. Het historische centrum is geheel aan ons voorbij gegaan. Wat ons vooral opviel was de armoede. Langs de weg naar Bassett stonden veel vervallen en verlaten huizen en als ze niet verlaten waren dan had de bewoner rond zijn huis een handeltje in (zeer) oude autos en auto onderdelen. Antiek handelaren zitten hier ook veel voornamelijk met oud ijzer en ruw hout, geen handel voor de beurs. In onze herinneringen is Virginia een behoorlijk rijke staat, maar dan toch zeker niet in deze contreien. We zijn nog even bij een family dollar winkel binnen geweest en daar wordt je toch wel een beetje triest van. De producten in deze winkel zijn al heel erg goedkoop en dan zie je nog vrouwen met een mapje vol kortingsbonnen rondlopen en bij ieder artikel dat ze willen hebben de bonnen controleren om te kijken of er één bijzit die ze kunnen gebruiken om korting te krijgen. We kwamen nog een hert tegen langs de kant van de weg, maar natuurlijk zat het fototoestel in de tas.
|
|
|
|
|
| 09-06-2011 |
| Philpott Goose Point |
Vanmorgen hebben we rustig aan gedaan want we hoefden niet ver te rijden. We zijn naar Philpott Goose Point gegaan bij Bassett, het ligt net ten Noorden van de grens met North Carolina en het is weer een camping aan een meer. Alleen nu met een totaal ander publiek dat recreëert in tenten, maar ja ze zitten er wel en hebben veel plezier met elkaar. Ze gebruiken ook iedere vierkante centimeter van hun plek, dus veel rommel. Het wordt eentonig, maar de rit was weer zo fantastisch
.echt Virginia. Op een gegeven moment kregen we een heel lastig stuk van 4 mile met 9% afdaling op een smalle tweebaansweg, dus we hadden een hele sliert personen autos achter ons aan en geen mogelijkheid om aan de kant te gaan. Op deze weg waren wij eigenlijk de enige motorhome, dus ik vroeg me af hoe het toch komt dat wij altijd op dit soort wegen terechtkomen. Toen ik aan Dick vroeg of hij wist hoe dat nou kwam, kwam het hoge woord eruit
.Hij heeft de Garmin ingesteld op dirt roads en niet op Interstates en als er geen dirt roads zijn stuurt de Garmin je over smalle weggetjes. Prachtig natuurlijk, maar je moet wat meer geduld hebben het schiet natuurlijk niet op.
Schitterende vergezichten en heel veel groen prachtig. Het is alleen niet mogelijk om te stoppen en een foto te maken.
Op de camping hangen allemaal waarschuwingsbriefjes bij de ingang en bij de toiletten, met de mededeling dat er regelmatig beren worden gezien en dan een hele uitleg over hoe te handelen als je er één tegenkomt.
|
|
|
|
|
| 08-06-2011 |
| Wytheville, Virginia |
We zijn toch nog een dag op deze camping gebleven, omdat we een hele mooie route hadden gevonden. We wilden onder meer naar Burks Garden, de hoogste vallei van Virginia, het wordt ook een geologisch wonder genoemd. Amerikanen zien het als de duimafdruk van God in de Appalachian bergketen. Er circuleren verhalen over James Burke die deze vallei heeft ontdekt en het is er prachtig. Het is een agrarisch gebied van ongeveer 20,000 acres, dat is ongeveer 80 vierkante km. en daar leven 260 mensen. De weg er naar toe ging dwars door de bergen en natuurlijk had Dick weer een grindpad gevonden. Het was heel erg smal met hele steile afgronden dus
..eng, maar wel leuk. We vonden het allebei helemaal geweldig en we hebben dan gesprekken in de auto zoals; Gelukkig komen we geen tegenliggers tegen, want dan hebben we een groot probleem. Het pad is ook maar iets breder dan de auto en zonder 4 wheel drive was het wel erg moeilijk geworden. Op een gegeven moment toen we bijna in de vallei waren aangekomen, werd de weg iets breder en net toen Dick links een hairpin in wilde gaan, kwam van de andere kant een behoorlijk grote truck met te hoge snelheid aanscheuren. De chauffeur schrok net zo van ons als wij van hem. Dick reed gelukkig niet zo snel en stond onmiddellijk stil, maar de truck moest behoorlijk in de remmen en schoof van achteren lekker weg. Gelukkig ging het allemaal goed, maar wat dat ding daar deed was ons niet helemaal duidelijk. Als we hem een paar mijl eerder tegen waren gekomen hadden we een probleem gehad want alleen onze Jeep paste op het pad. We kwamen door stadjes als Tazewell en Marion en het viel ons op dat daar prachtige stenen huizen staan die niet onder doen voor de huizen in Blaricum. Voor Amerika is dat toch wel bijzonder omdat er over het algemeen houten huizen worden gebouwd. We zien alleen nooit wilde dieren, alleen door autos platgereden beesten en dat is toch wel een triest gezicht, helemaal als je bedenkt dat de autos zich indringen in de leefomgeving van al die beesten. Onderweg kwamen we nog een hanen boerderij tegen, héél bijzonder want er was geen kip te bekennen.
Al met al was het weer een erg indrukwekkende dag. We wilden eigenlijk nog even het zwembad in bij thuiskomst, maar de lucht zag er wel heel erg donker uit en ja hoor we kregen een lekkere regen en onweersbui. Morgen gaan we weer eens een State Park op zoeken, want Dick vindt dat de fijnste plekken om te werken en er moet natuurlijk ook gewerkt worden. We hebben dan waarschijnlijk weer een paar dagen geen internet, maar proberen altijd mail bij McDonalds of zo binnen te halen.
|
|
|
|
|
| 07-06-2011 |
| Virginia |
We hebben vandaag toch wel met een beetje dubbel gevoel afscheid genomen van de camping. Deze campings in de natuur bevallen ons wel heel erg goed. Je hebt er alleen niet altijd internet en er staan geen wasmachines. Ik hoor velen van jullie al denken; Dan doe je dat toch op de hand? Zo werkt dat niet bij ons, als je net als thuis iedere dag schone kleding aantrekt en iedere dag schone handdoeken gebruikt dan loopt dat erg op. Plus waar laat ik al die op de hand gewassen handdoeken. We weten dat het niet het echte kamperen van vroeger is, maar we zijn nou eenmaal niet anders gewend. Voor de volgende overnachting hadden we een commerciële camping uitgezocht met in ieder geval internet en een wasgelegenheid. Er stonden gelukkig 4 wasmachines en 4 drogers dus dat schoot lekker op. Het is een hele mooie camping en het management heeft volgens ons alles goed onder controle, maar we houden nou eenmaal meer van bomen om ons heen. We hebben wel besloten voorlopig in deze omgeving te blijven, want Virginia is zon prachtige staat en we willen alles rustig bekijken. Op de camping zijn we dus alleen gebleven om de was en de boodschappen te kunnen doen. Morgen verhuizen we naar een camping hier in de buurt.
We zijn vandaag de grens tussen North Carolina en Virginia over gegaan, dat is altijd een goed moment om een Visitor Centre te bezoeken, je komt ze aan alle interstates tegen op grenzen van Staten. Je kunt er allerlei informatie krijgen over de staat waar je op dat moment binnenkomt. Ik wilde een aantal dingen weten over een route die ik had uitgezocht. Aan de balie stond een gastvrouw van het Visitor Centre allerlei informatie aan een klant te geven over de route die ik had uitgezocht, dus ik kon gelijk meeluisteren. Tot een ander gastvrouw aan mij vroeg of ze me kon helpen en ik haar antwoordde dat ik gelijk mee luisterde dus alles wat ik weten wilde al had gehoord.
Toen draaide de klant die om de informatie gevraagd had zich om en vroeg in het Engels of ik uit Nederland kwam. Wat bleek
..zijn ouders kwamen uit Nederland en zijn vrouw was in Nederland geboren en is op 8 jarige leeftijd naar Canada verhuisd, dat kwam dus tot een gesprek. Het waren hele leuke mensen en dat vinden we toch ook het aantrekkelijke van onze reizen, de contacten en gesprekken die je hebt al zijn ze nog zo kort.
Vanmiddag gingen we weer naar de camping en op een kruising van snelwegen zei Dick; Ik heb een "deja vu gevoel", ja dat zal wel. Wat schetst mijn verbazing, we kwamen op een kruising met wegwerkzaamheden en ik had het zelfde gevoel. Het gekke was dat de situatie van de wegwerkzaamheden nog precies hetzelfde was, dus er was in 1 jaar weinig gebeurd. Toen zagen we het grote reclamebord van Freightliner. Wij hebben daar vorig jaar een accu laten vervangen en waren in eerste instantie helemaal vergeten dat dat in deze stad heeft plaatsgevonden.
|
|
|
|
|
| 06-06-2011 |
| waterval of niet |
Wat is het toch leuk om berichtjes en e-mails te ontvangen, bedankt iedereen.
Om kwart over zes vanmorgen hoorde ik Dick uit bed gaan. Ik dacht nog die komt zo wel weer terug, maar nee. Hij probeerde heel zacht te doen, maar als Dick zijn gewicht van de ene kant naar de andere kant van de motorhome verplaatst, lijkt het wel of je in een boot ligt. De motorhome wiebelt dan aardig, dus ik was klaar wakker. Ik hoorde Dick in allerlei kastjes rommelen en weggaan naar de douchegelegenheid. Van de week hadden we besproken om een keer vroeg op te staan om een trail te lopen, maar ik werd even ziek dus het was er nog niet van gekomen. Toen Dick terugkwam ben ik ook maar gaan douchen en we besloten na het ontbijt de trail te lopen. We hadden gehoord dat het een trail langs een rivier was van 2,5 mijl heen en 2,5 mijl terug toch 8 kilometer bij elkaar. Na het ontbijt zaten we om 8 uur al in de auto. We hebben de auto bij het begin van de trail gezet. We moesten een paar keer over wat stroompjes heen en alles ging prima. Het wordt allemaal heel goed aangegeven en na 2,5 mijl gelopen te hebben, kwamen we aan bij
een parkeerterrein. Het andere begin van de trail. Geen waterval te bekennen, dat viel dus tegen. Wilde dieren waren we ook al niet tegengekomen, alleen een uil. We hebben een heerlijke wandeling gemaakt en de schoenen lopen prima.
|
|
|
|
|
| 05-06-2011 |
|
We zijn vandaag weer verhuisd en hebben ongeveer 229 km. gereden. We staan nu op een camping van US Engineers in een bos en aan een kunstmatig meer vlakbij de plaats Wilkesboro en het is hier erg warm, vanmiddag 37 graden Celcius, dus de airco moet weer hard werken. De plekken waar je mag staan zijn altijd heel erg ruim, dus je zit niet op het bord van de buurman te kijken. Deze campings worden prima onderhouden en de douches en sanitair zijn redelijk schoon. De prijs voor een motorhome van het formaat van onze Dynamax, aangesloten op water en elektriciteit is per nacht $ 22. De Jeep mag er gratis bij staan. Met het pasje dat ik laatst voor $ 10 heb gekocht, kreeg ik ook hier 50% korting (maar alleen bejaarden hebben daar recht op), dus voor $ 11 per nacht hebben we hier een prima plek onder de bomen in de schaduw. We hebben hier zelfs internet, niet op de plek waar we staan maar een hotspot bij de receptie. Een nacht op een commerciële camping kost al gauw $30 oplopend tot $60 per nacht.
We hebben een gedeelte van Pisgah Forest gekruist en het was prachtig. Het grootste deel van de rit ging over de Interstate en dat rijdt lekker door ook al ga je over de bergen, het zijn prachtige wegen. We kregen op een gegeven moment 30 miles met regelmatig een afdaling van 6%, dan staan er allemaal waarschuwingsborden langs de weg voor trucks. Ze moeten goed op hun snelheid letten en mogen alleen op de rechterbaan rijden en als hun remmen het begeven zijn er regelmatig ramps langs de kant van de weg (eigenlijk grote zandbakken met aan het eind een verhoging) om tot stilstand te kunnen komen. Ik was blij dat Dick achter het stuur zat, want wij zijn natuurlijk ook gewoon een truck en als je de berg af gaat voel je dat echt wel. Het hele gevaarte waar je mee rijdt wil alleen maar naar beneden en wel zo snel mogelijk. Je bestuurt een paar ton (motorhome + Jeep). Om met zon gewicht onder je een afdaling te rijden, vergt veel concentratie, inzicht en controle, maar het ging allemaal weer heel erg beheerst.
Onderweg langs de snelweg kwamen we een heel groot bord tegen met maar 3 woorden erop Live your dream daar waren we toch wel even stil van, want dat is precies wat we nu aan het doen zijn.
|
|
|
|
|
| 04-06-2011 |
| Hiken |
|
Vandaag blijven we op de camping. Ik ben ziek (snipverkouden), gisteravond sloeg het in een keer toe en ik lag om acht uur met koorts in bed, vervolgens het klokje rond geslapen en vannacht 3 flesjes water leeg gedronken. Nu gaat het wel weer, ik heb alleen nergens zin in.
Even wat uitleg over het hiken Amerikanen doen dat erg graag vooral de wat jongere mensen. Door de bossen zijn allemaal paden (trails) gemaakt die heel vaak een bepaalde route hebben. Je loopt dan midden door het woud berg op berg af, over paden van aarde met heel veel stenen en boomwortels. De paden zijn soms behoorlijk nat. Je komt ook waterstromen tegen die je over moet steken, dus als je geen goede schoenen hebt moet je daar later de tol voor betalen. Dat heb ik een paar dagen geleden ervaren toen ik op gympjes naar watervallen ging kijken
..verkeerde schoenen
ik heb twee dagen pijn in mijn voeten gehad. Wij vinden het heel leuk om te doen, (terwijl we allebei niet van wandelen houden) want je bent midden in de natuur. Dit soort trails zijn er ook voor mountainbikers, daar zijn jonge Amerikanen helemaal gek van.
De bekendste trail is de Apalachian trail, die loopt van oost naar west of andersom dwars door Amerika over heel veel gebergten. Ongeveer zoals in Europa het pad naar Santiago de Compostello. Marianne en Hans misschien een idee???
|
|
|
|
|
| 03-06-2011 |
| leuke ontmoeting |
We hebben nog twee dagen bijgeboekt op deze camping, want het is hier heel erg stil en rustig (we lijken wel een stel bejaarden). We wisten niet zo goed welke kant we na deze camping op wilden en daar komt bij dat bijna alle campings aan water in de weekenden volgeboekt zijn. Als er dan al een plek vrij is, is het niet de allerbeste plek meestal een in de brandende zon. Hier moeten we morgenochtend wel verhuizen, maar 2 plaatsen naar links en in de schaduw. We gaan hier dus maandagmorgen weg naar het noorden. Morgen gaan we even overleggen hoe we de rest van de route aan gaan pakken, want als we in dit tempo verder reizen staan we over 4 weken weer mij Bruce en Mila voor de deur en dat is toch niet echt de bedoeling.
Vanmorgen hebben we de route gereden die de man bij het visitor centre had aanbevolen. Hij had gezegd dat we ons wel moesten realiseren dat we in de middle of no where zouden komen in de bossen, dus genoeg water meenemen. Het was prachtig en we genoten volop. Op een gegeven moment reden we op een grindpad met gras en precies midden op het pad stond een auto. Ik ben nog even gaan kijken of er iemand in de buurt was, helemaal niemand. Aan de linkerkant van de auto kon Dick er niet langs en aan de rechterkant was een greppel. Volgens mij moest hij daar kunnen passeren en ja hoor met veel stuurwerk en aanwijzingen van mij was hij erlangs. Er schoot nog door mijn hoofd
en als de weg nou eens doodloopt? Maar als je dit soort dingen doet moet je daar maar niet van te voren over in zitten. Na een kwartier gereden te hebben, stonden we inderdaad in de achtertuin van een huis, niemand thuis, we zijn weer gekeerd. Toen we een tijdje gereden hadden, stond er ineens een man van een jaar of dertig midden op het pad met alleen een broekje en gympen aan. Wij stopten en hij vroeg of we verdwaald waren. Nee, we waren niet verdwaald we wilden alleen maar een dirt road rijden maar er stond ineens een huis in de weg. In dat huis woonde hij met zijn verloofde. Wij hadden een zijweg te vroeg genomen. Toen vertelde hij dat er gisteren ook al een Jeep op deze weg reed met toeristen en toen hij onze Jeep uit de verte zag dacht hij dat deze mensen terug waren gekomen om hem te overvallen en te beroven. Alleen de Jeep van gisteren was rood en onze oranje. De auto die we waren gepasseerd was van hem en hij vroeg of hij alsjeblieft mee terug kon rijden. Natuurlijk
alleen de Jeep is niet zo groot, maar op de achterband zitten vond hij ook geen bezwaar. Lopen was wel heel erg ver met deze warmte. Wat was nou het geval
. zijn paard was al twee dagen achter elkaar uitgebroken. Gisteren heeft hij hem gezocht en gevonden met een auto. Hij heeft de auto toen ergens laten staan en is met het paard naar huis gegaan. Vandaag was het paard weer uitgebroken. Hij is toen met de tweede auto gaan zoeken en toen hij in het veld liep, zag hij onze auto (toen nog volgens hem de auto van de overvallers) en is met een noodgang richting huis gerend omdat hij dacht dat we zijn huis leeg gingen roven en toen kwam hij ons tegen. We hebben hem bij zijn auto afgezet, maar waar het paard is gebleven was me op dat moment niet helemaal duidelijk.
|
|
|
|
|
| 02-06-2011 |
| Cascade Falls |
We zijn vandaag eerst maar eens naar het visitor centre van de Staat North Carolina gegaan. We werden weer te woord gestaan door heel erg vriendelijke mensen en nadat we hadden uitgelegd wat we wilden, zoeken ze ook met veel geduld van alles voor je uit. Wij hadden twee wensen (als we de dirt roads van Dick even niet meerekenen), we wilden naar de Cascade falls en we wilden naar de Weeping Rock bij Boone. De Cascade Falls hebben we gezien, maar we hebben al zoveel prachtige watervallen gezien, dat we hier niet meer warm of koud van werden, hiermee doen we de Cascade Falls tekort omdat het een prachtige waterval is. Soms loop je dan in zon donker bos en ineens zie je een prachtige bloem.
De Weeping Rock was toch wel wat ver en dat vonden we eigenlijk zonde van onze tijd omdat we alleen maar een rots wilden zien, dus we moeten gewoon nog een keer terug om alle dingen te zien die we nu laten liggen. Bij het visitor centre informeerde Dick naar dirt road of off road rijden en de jonge man achter de balie was gelijk geïnteresseerd en hij heeft een hele mooie oude weg voor ons uitgezocht die gaan we morgen rijden.
Eindelijk heb ik ook schoenen gekocht om te hiken en ze zijn rose, dus het thuisfront hoeft niet bang te zijn dat wij worden overvallen door wilde beesten want die schrikken zich helemaal een hoedje van zulke schoenen en gaan er als een haas (beer) van door.
|
|
|
|
|
| 31-05-2011 |
| Internet hotspot |
We zijn vandaag weer verhuisd en hebben ongeveer 229 km. gereden. We staan nu op een camping van US Engineers in een bos en aan een kunstmatig meer vlakbij de plaats Wilkesboro en het is hier erg warm, vanmiddag 37 graden Celcius, dus de airco moet weer hard werken. De plekken waar je mag staan zijn altijd heel erg ruim, dus je zit niet op het bord van de buurman te kijken. Deze campings worden prima onderhouden en de douches en sanitair zijn redelijk schoon. De prijs voor een motorhome van het formaat van onze Dynamax, aangesloten op water en elektriciteit is per nacht $ 22. De Jeep mag er gratis bij staan. Met het pasje dat ik laatst voor $ 10 heb gekocht, kreeg ik ook hier 50% korting (maar alleen bejaarden hebben daar recht op), dus voor $ 11 per nacht hebben we hier een prima plek onder de bomen in de schaduw. We hebben hier zelfs internet, niet op de plek waar we staan maar een hotspot bij de receptie. Een nacht op een commerciële camping kost al gauw $30 oplopend tot $60 per nacht.
We hebben een gedeelte van Pisgah Forest gekruist en het was prachtig. Het grootste deel van de rit ging over de Interstate en dat rijdt lekker door ook al ga je over de bergen, het zijn prachtige wegen. We kregen op een gegeven moment 30 miles met regelmatig een afdaling van 6%, dan staan er allemaal waarschuwingsborden langs de weg voor trucks. Ze moeten goed op hun snelheid letten en mogen alleen op de rechterbaan rijden en als hun remmen het begeven zijn er regelmatig ramps langs de kant van de weg (eigenlijk grote zandbakken met aan het eind een verhoging) om tot stilstand te kunnen komen. Ik was blij dat Dick achter het stuur zat, want wij zijn natuurlijk ook gewoon een truck en als je de berg af gaat voel je dat echt wel. Het hele gevaarte waar je mee rijdt wil alleen maar naar beneden en wel zo snel mogelijk. Je bestuurt een paar ton (motorhome + Jeep). Om met zon gewicht onder je een afdaling te rijden, vergt veel concentratie, inzicht en controle, maar het ging allemaal weer heel erg beheerst.
Onderweg langs de snelweg kwamen we een heel groot bord tegen met maar 3 woorden erop Live your dream daar waren we toch wel even stil van, want dat is precies wat we nu aan het doen zijn.
|
|
|
|
|
| 30-05-2011 |
| watervallen |
We hebben vandaag de watervallen bezocht, in totaal 8 en dat zijn veel watervallen. We gingen eigenlijk iets te laat weg, maar het kost veel tijd om de rit voor te bereiden en uit te zoeken waar je dan precies moet zijn. Er moet nog voor proviand gezorgd worden voor onderweg, want op de wegen die wij rijden is geen Burger King. We vertrokken om half twaalf, de route die Dick had uitgestippeld was helemaal geweldig, wat een natuurschoon. De watervallen waren ook prachtig er was er één bij waar je achterlangs kon lopen, heel bijzonder. De laatste was de mooiste, de meest indrukwekkende en vooral de vermoeiendste. De trail naar de waterval was 3 km. heen en 3 km terug, de berg op en de berg af op een pad met stenen en boomstronken bij een behoorlijk hoge temperatuur is erg vermoeiend. Het was de moeite waard, de waterval was prachtig. We ontdekten dat je helemaal tot boven de waterval kon komen en dat hebben we ook gedaan. Er waren een aantal jongens over rotsen tot vlak boven de waterval geklommen. Als ik dat zie, denk ik daar wil ik ook staan. Ik vergeet ter stond dat ik al 65 jaar ben en dus ben ik ook over de rotsen geklauterd en stond op het punt waar de waterval naar beneden valt. Dit was heel erg indrukwekkend en ook wel erg eng. Het geluid van het vallende water en de diepte maakten erg veel indruk op ons, wat een natuurgeweld. Op een gegeven moment vond Dick het mooi geweest en zei dat ik maar niet verder moest gaan en hij had gelijk. Toen we weer terug liepen zagen we dat er een aantal jonge mensen vlak naast de waterval langs de steile wand omhoog waren geklommen om daarna in het water te springen. Het is maar goed dat de ouders niet wisten wat ze op dat moment uitspookten. De wandeling terug was, te heuvelachtig, te vermoeiend (we zijn natuurlijk niet de jongste meer) en te warm. Terwijl wij liepen te worstelen om het pad weer af te lopen (ruim een uur), werden we constant gepasseerd door rennende en springende jonge mensen, wat een energie. We zijn over schitterende wegen naar de camping terug gereden. Toen we bij de motorhome waren gearriveerd waren we allebei behoorlijk stijf van de wandelingen. We zijn het over één ding eens North Carolina is een prachtige staat en met name de Smoky Mountains zijn schitterend en we begrijpen ook niet zo goed dat iedereen altijd met vakantie naar het westen wil.
|
|
|
|
|
|
|
| E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
| Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
|
