 |
|
|
| |
 |
|
| 06-06-2011 |
 waterval of niet |
Wat is het toch leuk om berichtjes en e-mails te ontvangen, bedankt iedereen.
Om kwart over zes vanmorgen hoorde ik Dick uit bed gaan. Ik dacht nog die komt zo wel weer terug, maar nee. Hij probeerde heel zacht te doen, maar als Dick zijn gewicht van de ene kant naar de andere kant van de motorhome verplaatst, lijkt het wel of je in een boot ligt. De motorhome wiebelt dan aardig, dus ik was klaar wakker. Ik hoorde Dick in allerlei kastjes rommelen en weggaan naar de douchegelegenheid. Van de week hadden we besproken om een keer vroeg op te staan om een trail te lopen, maar ik werd even ziek dus het was er nog niet van gekomen. Toen Dick terugkwam ben ik ook maar gaan douchen en we besloten na het ontbijt de trail te lopen. We hadden gehoord dat het een trail langs een rivier was van 2,5 mijl heen en 2,5 mijl terug toch 8 kilometer bij elkaar. Na het ontbijt zaten we om 8 uur al in de auto. We hebben de auto bij het begin van de trail gezet. We moesten een paar keer over wat stroompjes heen en alles ging prima. Het wordt allemaal heel goed aangegeven en na 2,5 mijl gelopen te hebben, kwamen we aan bij
een parkeerterrein. Het andere begin van de trail. Geen waterval te bekennen, dat viel dus tegen. Wilde dieren waren we ook al niet tegengekomen, alleen een uil. We hebben een heerlijke wandeling gemaakt en de schoenen lopen prima.
|
|
|
|
|
| 07-06-2011 |
| Virginia |
We hebben vandaag toch wel met een beetje dubbel gevoel afscheid genomen van de camping. Deze campings in de natuur bevallen ons wel heel erg goed. Je hebt er alleen niet altijd internet en er staan geen wasmachines. Ik hoor velen van jullie al denken; Dan doe je dat toch op de hand? Zo werkt dat niet bij ons, als je net als thuis iedere dag schone kleding aantrekt en iedere dag schone handdoeken gebruikt dan loopt dat erg op. Plus waar laat ik al die op de hand gewassen handdoeken. We weten dat het niet het echte kamperen van vroeger is, maar we zijn nou eenmaal niet anders gewend. Voor de volgende overnachting hadden we een commerciële camping uitgezocht met in ieder geval internet en een wasgelegenheid. Er stonden gelukkig 4 wasmachines en 4 drogers dus dat schoot lekker op. Het is een hele mooie camping en het management heeft volgens ons alles goed onder controle, maar we houden nou eenmaal meer van bomen om ons heen. We hebben wel besloten voorlopig in deze omgeving te blijven, want Virginia is zon prachtige staat en we willen alles rustig bekijken. Op de camping zijn we dus alleen gebleven om de was en de boodschappen te kunnen doen. Morgen verhuizen we naar een camping hier in de buurt.
We zijn vandaag de grens tussen North Carolina en Virginia over gegaan, dat is altijd een goed moment om een Visitor Centre te bezoeken, je komt ze aan alle interstates tegen op grenzen van Staten. Je kunt er allerlei informatie krijgen over de staat waar je op dat moment binnenkomt. Ik wilde een aantal dingen weten over een route die ik had uitgezocht. Aan de balie stond een gastvrouw van het Visitor Centre allerlei informatie aan een klant te geven over de route die ik had uitgezocht, dus ik kon gelijk meeluisteren. Tot een ander gastvrouw aan mij vroeg of ze me kon helpen en ik haar antwoordde dat ik gelijk mee luisterde dus alles wat ik weten wilde al had gehoord.
Toen draaide de klant die om de informatie gevraagd had zich om en vroeg in het Engels of ik uit Nederland kwam. Wat bleek
..zijn ouders kwamen uit Nederland en zijn vrouw was in Nederland geboren en is op 8 jarige leeftijd naar Canada verhuisd, dat kwam dus tot een gesprek. Het waren hele leuke mensen en dat vinden we toch ook het aantrekkelijke van onze reizen, de contacten en gesprekken die je hebt al zijn ze nog zo kort.
Vanmiddag gingen we weer naar de camping en op een kruising van snelwegen zei Dick; Ik heb een "deja vu gevoel", ja dat zal wel. Wat schetst mijn verbazing, we kwamen op een kruising met wegwerkzaamheden en ik had het zelfde gevoel. Het gekke was dat de situatie van de wegwerkzaamheden nog precies hetzelfde was, dus er was in 1 jaar weinig gebeurd. Toen zagen we het grote reclamebord van Freightliner. Wij hebben daar vorig jaar een accu laten vervangen en waren in eerste instantie helemaal vergeten dat dat in deze stad heeft plaatsgevonden.
|
|
|
|
|
| 08-06-2011 |
| Wytheville, Virginia |
We zijn toch nog een dag op deze camping gebleven, omdat we een hele mooie route hadden gevonden. We wilden onder meer naar Burks Garden, de hoogste vallei van Virginia, het wordt ook een geologisch wonder genoemd. Amerikanen zien het als de duimafdruk van God in de Appalachian bergketen. Er circuleren verhalen over James Burke die deze vallei heeft ontdekt en het is er prachtig. Het is een agrarisch gebied van ongeveer 20,000 acres, dat is ongeveer 80 vierkante km. en daar leven 260 mensen. De weg er naar toe ging dwars door de bergen en natuurlijk had Dick weer een grindpad gevonden. Het was heel erg smal met hele steile afgronden dus
..eng, maar wel leuk. We vonden het allebei helemaal geweldig en we hebben dan gesprekken in de auto zoals; Gelukkig komen we geen tegenliggers tegen, want dan hebben we een groot probleem. Het pad is ook maar iets breder dan de auto en zonder 4 wheel drive was het wel erg moeilijk geworden. Op een gegeven moment toen we bijna in de vallei waren aangekomen, werd de weg iets breder en net toen Dick links een hairpin in wilde gaan, kwam van de andere kant een behoorlijk grote truck met te hoge snelheid aanscheuren. De chauffeur schrok net zo van ons als wij van hem. Dick reed gelukkig niet zo snel en stond onmiddellijk stil, maar de truck moest behoorlijk in de remmen en schoof van achteren lekker weg. Gelukkig ging het allemaal goed, maar wat dat ding daar deed was ons niet helemaal duidelijk. Als we hem een paar mijl eerder tegen waren gekomen hadden we een probleem gehad want alleen onze Jeep paste op het pad. We kwamen door stadjes als Tazewell en Marion en het viel ons op dat daar prachtige stenen huizen staan die niet onder doen voor de huizen in Blaricum. Voor Amerika is dat toch wel bijzonder omdat er over het algemeen houten huizen worden gebouwd. We zien alleen nooit wilde dieren, alleen door autos platgereden beesten en dat is toch wel een triest gezicht, helemaal als je bedenkt dat de autos zich indringen in de leefomgeving van al die beesten. Onderweg kwamen we nog een hanen boerderij tegen, héél bijzonder want er was geen kip te bekennen.
Al met al was het weer een erg indrukwekkende dag. We wilden eigenlijk nog even het zwembad in bij thuiskomst, maar de lucht zag er wel heel erg donker uit en ja hoor we kregen een lekkere regen en onweersbui. Morgen gaan we weer eens een State Park op zoeken, want Dick vindt dat de fijnste plekken om te werken en er moet natuurlijk ook gewerkt worden. We hebben dan waarschijnlijk weer een paar dagen geen internet, maar proberen altijd mail bij McDonalds of zo binnen te halen.
|
|
|
|
|
| 09-06-2011 |
| Philpott Goose Point |
Vanmorgen hebben we rustig aan gedaan want we hoefden niet ver te rijden. We zijn naar Philpott Goose Point gegaan bij Bassett, het ligt net ten Noorden van de grens met North Carolina en het is weer een camping aan een meer. Alleen nu met een totaal ander publiek dat recreëert in tenten, maar ja ze zitten er wel en hebben veel plezier met elkaar. Ze gebruiken ook iedere vierkante centimeter van hun plek, dus veel rommel. Het wordt eentonig, maar de rit was weer zo fantastisch
.echt Virginia. Op een gegeven moment kregen we een heel lastig stuk van 4 mile met 9% afdaling op een smalle tweebaansweg, dus we hadden een hele sliert personen autos achter ons aan en geen mogelijkheid om aan de kant te gaan. Op deze weg waren wij eigenlijk de enige motorhome, dus ik vroeg me af hoe het toch komt dat wij altijd op dit soort wegen terechtkomen. Toen ik aan Dick vroeg of hij wist hoe dat nou kwam, kwam het hoge woord eruit
.Hij heeft de Garmin ingesteld op dirt roads en niet op Interstates en als er geen dirt roads zijn stuurt de Garmin je over smalle weggetjes. Prachtig natuurlijk, maar je moet wat meer geduld hebben het schiet natuurlijk niet op.
Schitterende vergezichten en heel veel groen prachtig. Het is alleen niet mogelijk om te stoppen en een foto te maken.
Op de camping hangen allemaal waarschuwingsbriefjes bij de ingang en bij de toiletten, met de mededeling dat er regelmatig beren worden gezien en dan een hele uitleg over hoe te handelen als je er één tegenkomt.
|
|
|
|
|
| 10-06-2011 |
|
|
Campinglife in dit soort parken heeft ook zijn charme. Je hebt allerlei verschillende contacten met mensen die gezellig een praatje komen maken. Ze zijn in deze omgeving alleen erg moeilijk te verstaan, een hoop geknauw en soms is er niets van te maken, dat is wel eens lastig. Vooral Dick heeft veel moeite met het dialect, hij verstaat het gewoon niet. Vanmiddag zijn we even naar Bassett geweest een klein plaatsje hier vlakbij met een historisch centrum. Voor we het wisten waren we het plaatsje door gereden. Het historische centrum is geheel aan ons voorbij gegaan. Wat ons vooral opviel was de armoede. Langs de weg naar Bassett stonden veel vervallen en verlaten huizen en als ze niet verlaten waren dan had de bewoner rond zijn huis een handeltje in (zeer) oude autos en auto onderdelen. Antiek handelaren zitten hier ook veel voornamelijk met oud ijzer en ruw hout, geen handel voor de beurs. In onze herinneringen is Virginia een behoorlijk rijke staat, maar dan toch zeker niet in deze contreien. We zijn nog even bij een family dollar winkel binnen geweest en daar wordt je toch wel een beetje triest van. De producten in deze winkel zijn al heel erg goedkoop en dan zie je nog vrouwen met een mapje vol kortingsbonnen rondlopen en bij ieder artikel dat ze willen hebben de bonnen controleren om te kijken of er één bijzit die ze kunnen gebruiken om korting te krijgen. We kwamen nog een hert tegen langs de kant van de weg, maar natuurlijk zat het fototoestel in de tas.
|
|
|
|
|
| 11-06-2011 |
| kappersbezoek |
Ik heb vandaag een geheel nieuwe ervaring opgedaan in de US. Mijn haar is geknipt bij de Walmart. De kapster was met 15minuten klaar en volgens mij is het niet eens zo slecht gedaan. We zijn hier nu 2 maanden en al die tijd is het niet geknipt. Het duurde iedere morgen langer om er nog iets fatsoenlijks van te maken en als we dan met de Jeep weggingen en vervolgens open gingen rijden, zag ik er na 10 minuten al niet meer uit. We zijn ook nog even bij het plaatselijke visitor centre geweest om wat informatie te vragen en deze mevrouw begon gelijk over de beren die in de omgeving wonen. Zij had er de afgelopen tijd 4 gezien, dus we moeten toch een beetje opletten. Op deze camping komen steeds mensen naar ons toe om een praatje te maken. Vanavond was dat een man die had gehoord dat er Nederlanders op de camping stonden er wordt dan ook gelijk bij verteld in wat voor motorhome we rondrijden, dus we zijn niet moeilijk te vinden. Hij wilde even vertellen dat hij kennissen had in Amsterdam. Men noemt de naam er dan gelijk bij alsof alle bewoners van Amsterdam elkaar kennen.
We zijn vanavond naar een lezing geweest in het Atrium op de camping. Het ging over het verlies van de kastanjebomen in de VS en de wijze waarop de overheid probeert om het aantal kastanjebomen te vermeerderen. Het was wel sneu voor de ranger die de presentatie verzorgde want er zat maar een handjevol mensen.
|
|
|
|
|
| 12-06-2011 |
| Leuke camping |
|
Gisteravond werden we uitgenodigd door een Amerikaanse man om bij hun bus een typisch Amerikaanse zoetigheid te eten. We werden om een uur of 8 verwacht. We hadden deze mensen al eerder gesproken en soms heb je dat het dan gelijk klikt en dat was nu ook het geval. Wij zijn daar om 8 uur naar toegegaan en het kampvuur brandde al. De happening heeft ook een speciale naam en die ben ik dus vergeten. Het gaat als volgt; Je pakt een vierkant koekje zo groot als een Maria biscuit, daarop leg je een dun plakje chocolade dan houd je een marshmallow in het vuur en als de marshmallow zacht is leg je hem op de koek en chocolade en doet er een koekje bovenop. De boel een beetje aandrukken en vervolgens eet je iets dat
.zo verschrikkelijk zoet is dat het glazuur van je tanden springt. We hebben een hele leuke avond gehad en vreselijk zitten kletsen. Vanmorgen hebben we alles weer opgeruimd en een plek gegeven om te kunnen vertrekken, er komen dan mensen langs om te vragen of je weg gaat en om je een goede reis te wensen. We zijn onze vrienden even gedag gaan zeggen en dat duurde zomaar weer een uur. De Garmin heeft ons weer over prachtige wegen naar deze camping geleid. Onderweg zaten Dick en ik nog even te praten over de camping en de ontmoetingen en we waren het er allebei over eens dat de camping
..in ieder geval het deel waar wij stonden
een hoog Tokkie gehalte had. De sheriff moest zelfs smiddags bij onze overburen komen. Het fijne weten we er niet van maar volgens verschillende mensen waren ze met teveel mensen en kinderen op één plek om te overnachten. We hebben nog nooit op zon gezellige camping gestaan en ook nog nooit zo vaak met mensen gesproken.
|
|
|
|
|
|
| campinglife |
Even wat uitleg over de camping; Het gedeelte van de camping waar wij zitten is op de top van de berg. Er staan ongeveer 25 motorhomes rondom een middengedeelte waar ongeveer 6 plekken voor tenten zijn en het toiletgebouw. Deze plekken voor tenten worden volgens ons over het algemeen gehuurd door mensen uit de buurt. Met de hele familie op één plek, waar dan 2 of 3 tenten staan en 2 of 3 zeer oude autos. De portieren van de autos zitten met touw vast en de hele familie zit gewoon in de achterbak van de truck
autogordels?..... nooit van gehoord. Zo rijden ze hier ook gewoon de weg op, onbegrijpelijk, want overal staan borden langs de kant van de weg met de mededeling dat je volgens de wet verplicht bent je riemen om te doen. Er woont volgens ons ook een man van een jaar of 35 in 2 tenten. Hij heeft zijn hele grote trainingsapparaat ook meegenomen. Zijn beroep is schoorsteenveger, als hij niet weg is om schoorstenen te vegen dan is hij de hele dag aan het bellen om afspraken met klanten te maken. De telefoongesprekken worden zo luid gevoerd dat iedereen precies weet wanneer hij weer op weg moet naar een klus. Zijn bus met ladders erop en alles wat een schoorsteenveger nodig heeft erin staat natuurlijk ook gewoon op de campingplek. Overdag is het lekker rustig op de camping, want dan gaan alle families met de auto de berg af naar een strandje aan het meer. Dick en ik zijn daar eergisteren even gaan kijken
lopend, dan kijkt men je al aan met een gezicht alsof je helemaal gek bent. Je gaat toch niet van die berg af lopen en vervolgens weer naar boven. sAvonds liep er een man langs en hij vroeg of we dat de volgende dag weer gingen doen (we worden in de gaten gehouden). Het strandje is niet zo groot en het gedeelte waar je mag zwemmen is aangegeven met boeien en daar zwemt en recreëert men dan met zn allen. Ook mensen uit de omgeving komen hier zwemmen voor zover er ruimte is. Als het te vol wordt, zet de camping opzichter een bord bij het begin van de weg met de mededeling dat de dagrecreatie vol is. Men kan ook niet zomaar naar het strand rijden want je moet je melden bij de receptie en daar is een slagboom.
Gisteravond hebben we nieuwe buren gekregen. Ze arriveerden in een vreselijke oude auto die in Nederland 10 jaar geleden al niet meer de weg op had gemogen en een vouwcaravan die ook zijn beste tijd lang geleden al heeft gehad. Hele vriendelijke mensen alleen zijn ze qua uiterlijk in de jaren 60 blijven hangen. Vanmorgen gingen ze even weg om eten voor het ontbijt te kopen en gelukkig hadden wij al ontbeten, want toen ze langs waren gereden rook het zeker nog 5 minuten naar uitlaatgassen.
|
|
|
|
|
|
|
| E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
| Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
|
