SK WACHTEBEKE

Wachtebeke 55 min. met tien nog te sterk voor Vinderhoute.

Wachtebeke - Domme gele kaarten, anti voetbal van Vinderhoute leveren Wachtebeke drie punten en de periodetitel op.

Zelfs met tien waren ze te sterk voor Vinderhoute, alleen die domme gele kaarten, en die rode kaart overschaduwen de wedstrijd en de opgebrachte periodetitel.

Twee minuten was de wedstrijd bezig en iedereen riep om een rode kaart, Tars Stevens was langs links doorgebroken, probeerde de bal over een Vinderhoutse verdediger te wippen. Deze stopte de bal met beide handen, iedereen riep om rood. Helaas scheidsrechter Luc Van De Moortele had het bij het rechte eind, en gaf vrijschop en een gele kaart. Spijtig voor Wachtebeke, maar de toepassing van het reglement is voor iedereeen hetzelfde.

Veel voetbal was er niet te beleven in die eerste helft, uitgespeelde kansen kwamen er niet, op één na van Vinderhoute, een schop op doel dat door Jurgen De Cock mooi in hoekschop werd gepareerd. We vermelden graag, dat doelman De Cock voor de zoveelste maal Wachtebeke van achterstand behoede.

Wachtebeke was op dat ogenblik niet één keer gevaarlijk geweest voor de goal van Vinderhoute. Niet dat Vinderhoute de aanvallende ploeg was, nee helemaal niet, zij waren de ploeg die de reputatie gele kaarten pakken alle eer aan deden, spijtig dat Wachtebeke zich liet vangen aan dat spelletje.

Op één van die fouten kreeg Wachtebeke een vrijschop twaalf minuten voor rust, Yuksel Adikti, plaatse de bal mooi voor doel, en het was Frederick Van Gelderen die de bal kon inschieten 0-1.

Twee minuten later liet Tim Van Herreweghe zich vangen aan een spelletje uitdagen, en kreeg terecht rood van de referee, Wachtebeke van dan af met tien en met een 0-1 de rust in.

De tweede helft was op gang gefloten toen in de 55ste minuut heel Vinderhoute een strafschop claimde, terecht bestraft door de heer Van De Moortele met geel voor een prachtige swalbe van de Vinderhoutse aanvaller.

De tweede helft bleek te ontaarden in een potje gevechtsvoetbal, geen inspiratie van Vinderhoute, dat ook Wachtebeke niet liet voetballen. Alle aanvallen van Wachtebeke werden meestal foutief afgestopt. Vinderhoute mag zich echt gelukkig prijzen dat er geen rode kaarten werden getrokken door de scheidsrechter.

Op één van die zovele domme fouten mocht Yuksil weer een vrijschop nemen op 35 meter van het doel van Vinderhoute, de doelman verbrandde er zijn vingers aan, en kon de bal nipt in hoekschop duwen.

Het kon niet uitblijven vanaf dan, de Wachtebeekse aanvallers deden er alles aan om de voorsprong te verhogen. Dat gebeurde in de 68ste minuut, Yuksil zonderde in één tijd Tars Stevens af, deze kwam alleen voor de doelman en gaf deze het nakijken 0-2 voor Wachtebeke.

Het festijn van de gele kaarten begon dan ook voor Wachtebeke, domme gele kaarten totaal overbodig, helaas ze lieten zich vangen aan het spel van Vinderhoute.

Natuurlijk gebeurt dan wat niet hoeft te gebeuren, Vinderhoute komt op 1-2 na wat geharrewar voor de goal van Wachtebeke, het was De Craene die de laatste tik kon geven aan het leder en Vinderhoute de aansluitingstreffer kon schenken.

Zenuwachtigheid alom, zowel Jan De Beule, als de spelers vreesde voor de eerste nederlaag. Als dan de scheidsrechter ook nog eens zes minuten laat overspelen, dan denkt iedereen hij speelt op een draw. Mocht het zo zijn geweest wat wij niet willen beweren, dan was het toch buiten de wil van Tars Stevens gerekend, want hij was het die Wachtebeke in de 96ste minuut op een verdiende 1-3 schoot.

Ondertussen was bekend dat Maria - Aalter verloren had van Astene met 5-7, en dus Wachtebeke één week vroeger dan gepland de periode titel binnenhaalde.

Zondag zal het feest zijn in Wachtebeke 126 mensen schreven in voor het eetfestijn, en men zou graag volgens Bart Creve aan 150 geraken, dus tot woensdag kan je nog inschrijven. De kantine zal te klein zijn die dag, maar niemand die daar om zal balen, feest vieren doen ze toch in Wachtebeke.

Graag zouden ze in de Wachtebeekse hel dan ook zien, dat er zondag om 14u30 een echte Wabeekse hel geschapen wordt, toeters en bellen langs de lijn, en vooral iedereen die SK een warm hart genegen is op post, en maak er een echte hel van in de Melkerijstraat.

En of we nu een stuk hesp krijgen of niet wij zullen zeker aanwezig zijn om beelden te schieten van de feeststemming.

Dit verslag is terug te vinden op de site "Het Nieuwsblad" regio Wachtebeke (sport) en is geschreven door André Mulders

SKW speelde met; De Cock, Denolf, Van Gelderen, Creve, Pacqué, Van Den Bunder (De Vos K.), Adikti (Wielandt), Van Herreweghe, Neyt (Stenbock), Stevens, De Vos Kr. ----Res. Doelman Heynze

Dit interview verscheen op de site van "Het Nieuwsblad"
Willy Van Elslande 30 jaar actief bij SK Wachtebeke

Wachtebeke - Graag zetten we deze vriendelijke en manusje van al bij SK Wachtebeke in de kijker.De man vertelde ons enkele leuke dingen die hij heeft meegemaakt in zijn sappig Gents van het Patershol.

Geboren in het hartje Gent in het Patershol op 23.06.1945, maakte er zijn jeugd door,en toen het tijd werd om te werken zakte hij af naar Wachtebeke, om er zoals vele te werken bij staalreus en destijds nog Sidmar.

Zesendertig jaar lang maakte hij er de dienst uit om dan op brugpensioen te gaan, volgend jaar op rustpensioen, maar vervelen zal hij zich niet, geen seconde zelfs, want Willy is elke dag te vinden op het terrein van zijn favoriete ploeg Wachtebeke, en dit al dertig jaar lang.

Gras afrijden met zijn nieuwe grasmachine het enige voertuig dat hij bestuurd op vier wielen, de frigo's in de kantine bijvullen, de kantine doen van jeugd tot eerste ploeg, je kan het zo gek niet bedenken, of Willy is er bij geweest.

Zo hielp hij de huidige kantine bouwen, en later zelfs uitbreiden, de netten herstellen, Willy is van de partij.

Heel wat anecdotes kan de man vertellen, zo vertelde hij ons hoe hij aan zijn bijnaam geraakte 'slijpschijve', een bijnaam waar hij prat op gaat, op zekere dag verteld Willy, ontdekte men dat een goal te laag stond volgens de reglementen, afgekeurd dus, en wilde men voetballen moest dit binnen de week hersteld zijn. Dus Willy zijn slijpschijf boven gehaald, sleep een stuk uit beiden palen, en laste er twee stukken tussen van 10 cm, de week daarna kon er weer gevoetbald worden met reglementaire afmetingen van de goal, Willy gaat echter vanaf die dag voor eeuwig de geschiedenis in als 'slijpschijve'.

Zo was er die keer dat de chauffeur van de bus zijn lichten had laten branden, en men na de wedstrijd en het bezoek aan de kantine van de thuisploeg, de bus niet gestart kreeg, geen probleem, Willy naar de dichtsbijzijnde boer gelopen, daar kreeg hij het voor elkaar om mans tractor te lenen, die hij met een kabel vastmaakte aan de autocar, en hij begon te trekken en maar trekken, de autocar heeft Willy niet kunnen in gang krijgen, maar de vooras wel, die kwam onder de autocar uitgeschoten met een vree snelheid.

Willy, is geen voorstander van een auto, alles doet hij met zijn brommerke, en ik kom ook overal in zijn sappig Gents.

Soms denkt hij nog met heimwee terug aan de tijd van de grote bals van SK Wachtebeke, zo mocht hij in die tijd langs Will Tura staan, Margriet Hermans, Rob De Nijs diene hollander kende wel hé, en voetballen tegen de vedetten van de televisie, ook vree wijs, met de bompa en Carry Goossens, man man schuune tijden waren dat.

Willy, denk je nog niet aan stoppen na al die jaren, neen was zijn kordaat antwoord, zolang ik gezond ben blijf ik komen, en blijf ik SK Wachtebeke trouw, heb je nog een wens Willy, ja ik zou nog eens graag promoveren naar derde provinciale, dan heb ik dat drie keer meegemaakt, 't zou schuun zijn, laten we het hopen Willy, dat gunnen we je van harte, we wensen je nog vele jaren van gezondheid en plezier op SK Wachtebeke