Geboren in het hartje Gent in het Patershol op 23.06.1945, maakte er zijn jeugd door,en toen het tijd werd om te werken zakte hij af naar Wachtebeke, om er zoals vele te werken bij staalreus en destijds nog Sidmar.
Zesendertig jaar lang maakte hij er de dienst uit om dan op brugpensioen te gaan, volgend jaar op rustpensioen, maar vervelen zal hij zich niet, geen seconde zelfs, want Willy is elke dag te vinden op het terrein van zijn favoriete ploeg Wachtebeke, en dit al dertig jaar lang.
Gras afrijden met zijn nieuwe grasmachine het enige voertuig dat hij bestuurd op vier wielen, de frigo's in de kantine bijvullen, de kantine doen van jeugd tot eerste ploeg, je kan het zo gek niet bedenken, of Willy is er bij geweest.
Zo hielp hij de huidige kantine bouwen, en later zelfs uitbreiden, de netten herstellen, Willy is van de partij.
Heel wat anecdotes kan de man vertellen, zo vertelde hij ons hoe hij aan zijn bijnaam geraakte 'slijpschijve', een bijnaam waar hij prat op gaat, op zekere dag verteld Willy, ontdekte men dat een goal te laag stond volgens de reglementen, afgekeurd dus, en wilde men voetballen moest dit binnen de week hersteld zijn. Dus Willy zijn slijpschijf boven gehaald, sleep een stuk uit beiden palen, en laste er twee stukken tussen van 10 cm, de week daarna kon er weer gevoetbald worden met reglementaire afmetingen van de goal, Willy gaat echter vanaf die dag voor eeuwig de geschiedenis in als 'slijpschijve'.
Zo was er die keer dat de chauffeur van de bus zijn lichten had laten branden, en men na de wedstrijd en het bezoek aan de kantine van de thuisploeg, de bus niet gestart kreeg, geen probleem, Willy naar de dichtsbijzijnde boer gelopen, daar kreeg hij het voor elkaar om mans tractor te lenen, die hij met een kabel vastmaakte aan de autocar, en hij begon te trekken en maar trekken, de autocar heeft Willy niet kunnen in gang krijgen, maar de vooras wel, die kwam onder de autocar uitgeschoten met een vree snelheid.
Willy, is geen voorstander van een auto, alles doet hij met zijn brommerke, en ik kom ook overal in zijn sappig Gents.
Soms denkt hij nog met heimwee terug aan de tijd van de grote bals van SK Wachtebeke, zo mocht hij in die tijd langs Will Tura staan, Margriet Hermans, Rob De Nijs diene hollander kende wel hé, en voetballen tegen de vedetten van de televisie, ook vree wijs, met de bompa en Carry Goossens, man man schuune tijden waren dat.
Willy, denk je nog niet aan stoppen na al die jaren, neen was zijn kordaat antwoord, zolang ik gezond ben blijf ik komen, en blijf ik SK Wachtebeke trouw, heb je nog een wens Willy, ja ik zou nog eens graag promoveren naar derde provinciale, dan heb ik dat drie keer meegemaakt, 't zou schuun zijn, laten we het hopen Willy, dat gunnen we je van harte, we wensen je nog vele jaren van gezondheid en plezier op SK Wachtebeke
Jaja mijn opa in de krant :-p !! nog vele jaren bij e opa!!
