Wij hebben niet zo'n belangstelling in die twee andere verzamelaars en gaan dus op zaterdagmiddag naar Wieze. Voor wie hem niet weet te wonen, voor de ingang staat een mooie BM aan de straatkant. Zo wiet iedereen waar ze precies moeten zijn.
De twee voornaamste collecties vormen een erehaag van aan de straat tot aan zijn werkplaatsen. Rechts zijn eigen BM-colectie en links een selectie uit de Same-verzameling van Luc Bisschop, die ze speciaal voor dit evenement bij Albien opgesteld heeft. Vooraan staat een blauwe Samecar 'Isoli' van Albien, die omwille van het merk niet naast zijn BM's staat maar wel bij de Same's van Luc... daar past hij eigenlijk beter bij.
Luc heeft, om het verschil goed te laten zien, een volledig gerestaureerde naast een niet gerestaureerde kleine Same geplaatst.
Op voorstel van Luc start Albien zijn hoogtewerker om een fotoreportage te maken vanuit de lucht. Luc en Ingrid, elk met een fototoestel, gaan samen de hoogte in. Van beneden geeft Albien richtlijnen over hoe hij het wil.
Albien wenst nog een foto van de erehaag die Luc Bisschop's Same's samen met zijn eigen BM-groep vormen, met zijn hangaars op de achtergrond. Daarvoor moet de hoogtewerker naar de overkant van de straat in de hoogste stand. Boer begeleidt dit even zodat passerende voertuigen op straat zo min mogelijk gehinderd worden.
Dit is 'm dan, het resultaat van Albiens speciaal verzoek. Die wil hij voor zijn eigen website gebruiken bij het verslag van zijn opendeurweekend.
De rondrit tijdens het jaarlijkse Tuinfeest in Pittem hebben wij niet actief meegemaakt. Meer dan 2 uur heen en dan ook nog eens zover terug, dat vinden wij een beetje teveel van het goede om daar dan alleen maar een rondrit van twee uurtjes te doen. Wel zijn wij er als toeschouwer heen geweest met de auto.
Bij aankomst zijn er al een 20-tal tractoren aanwezig. We moeten daar natuurlijk eerst even langslopen om ze te bekijken. Boer heeft al gauw enkele bekenden gezien.
Marcel en Simonne hebben juist hun Ford van de vrachtwagen gereden en geparkeerd in de rij. Daar moet Boer even een praatje mee doen.
Wat verder in de rij staat Frans Blomme al uitleg te geven over zijne Massey-Ferguson. Hij heeft ook verhalen over de collega's uit zijn streek, waar die vandaag naartoe zijn met hun oldtimer.
's Middags is er beenhesp voorzien voor de deelnemers en wij vernemen dat er ook maaltijden verkocht worden aan de bezoekers... tot alles op is. Dus vrouw Ingrid heeft 2 eetbonnen en wat drankbonnen gekocht. Wij gaan gezellig bij de collega's uit de streek aan tafel zitten.
Na de maaltijd gaan de gloeikoppers voor-gloeien want straks begint de rondrit. Boer is in gesprek met Roland De Dapper. Die moet niet gloeien, want hij rijdt met Bisschop mee.
Als alle tractoren voor de rondrit vertrokken zijn staat daar plots Rudi Van Troys, van ons dorp. Die is met de moto naar Pittem gekomen en heeft alleen nog het laatste stukje van de wegrijdende tractoren kunnen zien. Jammer, een beetje te laat gekomen. Na de start zijn wijzelf ook terug huiswaarts gereden. Ingrid heeft wel veel foto's kunnen nemen.
Wij grepen de doordeweekse zondag van 2e Pasen aan om, na uitstekende weersvoorspellingen, de Grenstrotters uit te nodigen voor een 'last-minute-rondrit'. Zo 'op den bots' was natuurlijk niet iedereen beschikbaar. Paasvieringen, werkzaamheden op het land, andere afspraken... weerhielden velen. Toch verschenen 4 tractoren met chauffeur + 1 extra passagier aan de startplaats, bij Boeleke.
Ingrid met haar Deutz rijdt achteraan met het fototoestel in aanslag en blijft daardoor meestal buiten beeld. Op kop rijdt Boer met zijn Massey-Ferguson, gevolgd door Marc Dumeez met een Ferguson en daarachter Boeleke en zijn Monique met een Hanomag. Een klein maar gezellig groepje, waar vast geen mens hinder van kan hebben.
Boer loodst zijn Grenstrotters via rustige boerenwegen en ventwegen langs de Westzeeuwschvlaamse akkers. Na de natte winter wil hij wel eens de toestand 'op het land' gaan bekijken. De collega's, die allemaal wel ergens met landbouw te maken hebben, vinden het prachtig.
Gestart in Sint-Laureins, rijden we de nederlandse grens over om langs Eede en Heille richting Oostburg de paardenmelkerij op te zoeken voor een tussenstop... daar zijn we altijd welgekomen. Met de paasdagen zijn er campeerders op zijn minicamping en die komen even de tractoren bekijken.
Na een bezoek aan het sanitair wordt een drankje besteld en er worden boerenweetjes uitgewisseld met Pieter en Ina Nortier, die de zaak runnen. Ina neemt ondertussen een foto van het hele groepje. We hebben ons er laten verleiden tot een Brugs Zotteke, behalve Boeleke, die het bij een Cola light houdt.
Als we willen vertrekken komt Pieter nog even mee om, zo te zien, iets te willen weten over Ingrid haar Deutz... en Boer geeft uitleg.
We zetten onze weg verder naar de grote weg Oostburg/Zuidzande. Even links oprijden en bijna direct weer rechts afslaan om langs de Mosterdweg, Scherpbier, Krabbendijk en dwars door Turkeije terug de grens te naderen.
Van daar verder over Sint-Margriete naar het eindpunt van de rit. Voor iedereen dicht bij huis, wordt er op de hoek van de Langeweg en de Comer afscheid genomen. Daar splitsen wij ons : Boeleke en zijn Monique draaien de Comer op naar Sente.
Marc moet ook naar de Comer... en Boer en Ingrid moeten de andere kant op. Het is een mooie namiddag geworden, zeker voor herhaling vatbaar... wachten dus op een nieuwe vrijde dag zonder doel en mèt goed weer.
Ik besloot om samen met vrouw Ingrid eens naar de Vette Veemarkt in Zomergem te gaan kijken... daar gingen enkele RMTV-leden een groot stuk van de randanimatie voor hun reke ning nemen. Dit jaar is het reeds de 144e editie.
Alles gebeurt daar op de centrumrotonde, waarvan de kerk het middelpunt is. Bij aankomst rond 9.00H was er infeite nog niets ècht gaande : alle deelnemers waren druk doende om zich op te stellen en voor te bereiden. Het spectakel zou om 10.00H beginnen. In afwachting een praatje maken met Johan De Baets, die Nuffields mee gebracht heeft.
Yves Lataire en Raymond De Sutter gaan de steenbrekerij en het boomzagen begeleiden. Er wordt gewacht op de aanvoer van alle benodigdheden... en dat is een hele verhuis.
De steenbrekerij wordt opgesteld. Het is wel een hele installatie. Raymond en junior Lataire hebben een 'proefhoopje' gemalen.
Yves gaat de hoogte in om vanop een bouwwerfstelling machinaal te tonen hoe 'zijn ploeg' jonge enthousiastelingen een boomstam manueel moet zagen... ja... 't moet gebeuren zoals ze dat 'in de jaren stillekes' ook deden. Zo in de hoogte zal het publiek er zeker zicht op hebben 'buiten de gevarenzone'.
De tentoongestelde groepjes oldtimertractoren moeten uiteraard ook van dichtbij gekeurd worden.
Op de Markt worden de runderen 'getoiletteerd' in afwachting van de keuring : kammer, borstelen, wassen, nog war bij scheren... ze moeten er op hun best voorkomen.
Als de kerkdienst gedaan is start het eigenlijke evenement. Koninklijke Toneelbond Kunst Veredelt voert een wagenspel op dat heel toepasselijk is : 'De Beestekeurders'. Er staat al gauw een hele groep kijkers, en vooral luisteraars, rond... want het is de moeite : humor van de bovenste plank ! Op de Markt begint de keuring, waar ook veel belangstelling voor is. Dikbillen van hoog niveau worden voorgebracht.
Ondertussen is de groep rond Brecht De Clercq met een dorsdemonstratie begonnen. Hier is zijn Claas-lagedrukpers uit 1960 in werking. Het is een drukke Vette Veemarkt geworden... iets wat zeker in de toekomst moet bewaard blijven.
De hoofdbrok van de RMTV-voorjaarsreis was een bezoek aan 'Traktorenmuseum Pauenhof' in het duitse Sonsbeck... 235 km ver... daarvoor werd beroep gedaan op een bus van Robby Cars. Die leverde ons, keurig binnen de planning, even voor tienen ter plaatse af. Het museum is open van 10.00 tot 18.00H. De oude boer... ja het museum was vroeger een 'Bauernhof' met varkenshouderij... gaf een korte inleiding over het ontstaan van 'zijn museum'.
Dus : Luc Timmerman, Yvan Keerman en ikzelf haastten ons naar de andere loodsen, waar al dat moois te zien is. Ook de anderen waren al die richting uit gegaan.
Wat we zagen maakte de nodige indruk op ons. De verschillende merken staan er keurig per merk opgesteld. Hier zien we een trio van Hela Lanz naast drie stuks van Schlüter. Niets is er 'glanzender dan nieuw', maar alles wordt wel in een behoorlijke staat bewaard. Echte roestige wrakken zagen wij er niet.
Wat wèl opviel is het grote aantal merken waarvan wij hier bij ons nog nooit gehoord hebben, laat staan 'gezien'. In het duitse verleden moeten heel wat, mogelijks kleinere, tractorenfabrikanten bestaan hebben, die misschien nooit buiten de landsgrenzen verkocht hebben.
Al die trekkers staan in verschillende loodsen allemaal heel dicht bij mekaar : wèl goed zichtbaar, maar je kan er zeker niet rondomheen gaan om details van dichter te bekijken. Overzichtsfoto's maken is goed te doen, maar iets afzonderlijk op een foto krijgen is wel niet mogelijk.
Niet alleen de tractoren zijn per soort gegroepeerd, ook de andere landbouwmachines zijn per doelgroep gesorteerd. Hier lopen we door een loods met oogstmachines, van combines naar dorskasten en maalderijen.
12.30H was er afgesproken in het museum-restaurant 'zum Traktor' voor een lunch met Schnitzel und Kartoffeln. Dit restaurant in ondergebracht in de vroegere koeienstal, sfeervol 'in stijl' ingericht. Aan de buitenkant van het restaurant staan verschillende antieke machines opgesteld.
Binnen, bij een drankje, in afwachting van de lunch, nam Ingrid de kans te baat om voor een medereiziger, die lid van onze club wenste te worden, de daarbij horende administratie in orde te maken.
Van de laatste boerenmarkt van het seizoen wil de Landelijke Gilde van Bellem telkens iets speciaals maken. Dat is een rondrit voor oldtimertractoren geworden. Er waren er een 30-tal welkom, met voorinschrijving. De organisatie van de rondrit werd door ATV ondersteund. We scheven ons in... en op de dag van de feiten is het slecht weer. Maar afspraak is afspraak, en er wordt naar Bellem gereden.
Bij aankomst in Bellem verwelkomt Veroniek Vermeulen, van de LG, de deelnemers, toont waar kan opgesteld worden en voorziet iedereen van een rallyplaat en een envelop met drank- en spijsbonnen.
De rallyplaten worden aan de voorkant van de tractoren vastgemaakt met de bijgeleverde touwtjes... het staat wel leuk op de Deutz van Ingrid.
Hier en daar, vlak bij de kerk, staan de tractoren te wachten terwijl wij in het zaaltje daartegenover ons meegebracht lunchpakket verorberen bij een drankje. Vóór we van huis kwamen was het immers nog te vroeg voor de lunch.
Bij zwaar overtrokken weer vertrekt de rondrit om 13 uur stipt... deels door de landelijke straten en tussen de akkers, deels door de bossen langs de chique villa's
En de bewolking wordt regelmatig afgelost door nijdige buien. De regenpakken en de warme mutsen zijn goed van pas gekomen.
We hebben er daar wel een smerige boel van gemaakt met onze druipende regenkledij... maar, het moet gezegd worden, de uitbaters zijn vriendelijk gebleven. Onze bonnen hebben we voor 'opwarmertjes' ingeruild.
Daarna rijden we terug naar het centrum van Bellem, tussen de druppels door, voor een stuk taart met koffie... en een chrysantje om mee te nemen naar huis.
De Oldtimerdag van AJK-WZVL, op 19 september, begon dit jaar op het Mauritsfort in Hoek met een rondrit van ongeveer 26 km en met als eindbestemming de Konijnenbergweg in Biervliet.
Tussen 8 en 9 verzamelden een 35 oldtimers zich ter hoogte van nr. 15. Daar was er koffie met koek... een opwarmertje vóór de start om kwart na 9. Van bij ons vertrokken we met 4 tractoren en aan het eind van de straat sloten daar nog een 3 tractoren bij aan. We reden dwars door Bentille, langs de Gravenstraat naar de Landsdijk, waar er nog eens 2 aanpikten. Over 't Schare en door Boekhoute passeerden we Philippine tot bij het Mauritsfort in Hoek. We hadden 50 minuten gereden in de frisse ochtend... de koffie kwam goed te pas.
Op nr. 15, het terrein van de firma Vincent, kon iedereen zich gemakkelijk opstellen. Van rechts naar links zien we de Deutz van Ingrid, de Hanomag van Boeleke, en de Massey-Ferguson van Boer (ikzelf dus).
We maakten een mooie zeer landelijke rit, langs de velden naar Philippine voor een tussenstop.
Daar viel het parkeren wat tegen. De openbare parking was grotendeels ingenomen door bouwmaterialen. Maar met aanwijzingen van de begeleiders vond iedereen toch een plaatsje in de directe omgeving van 'de Fijnproever'... daar werden we verwacht.
Keurig geklede garçons verwelkomden ons en namen meteen de bestellingen op. Er was voor iedereen een drankje en naar keuze een mosselsnack of kipnuggets voorzien. De bediening ging vlot. Ingrid nam geen mosselen, maar profiteerde wèl van het kommetje mosselsaus om er de kipnuggets rijkelijk in te dippen. Ze had er, zo te zien, deugd van.
Na de voormiddagsnack ging de rit verder. We konden er weer voor een poosje tegen. Voor dit deel van de rit waren veel grintwegen en andere onverharde paden uitgezocht... vermoedelijk om het gewone verkeer te omzeilen. Zo heb je meteen een mooi landschap onderweg. Ingrid laat zich regelmatig wat achteruit zakken, om voor de foto's eens iemand anders in beeld te kunnen krijgen. Ik besloot aan de kant te wachten tot ze weer in zicht kwam.
Toen we de eindbestemming naderden werden we dwars door het centrum van Biervliet geloodst. Wel een heel apart en klein dorpje !
Toen we op het terrein langs de Konijnenbergweg kwamen, was er eerst BBQ eer het namiddagprogramma begon. Er was een oldtimerploegwedstrijd met 7 deelnemers. Wie daarin niet geïnteresseerd was kon meedoen aan behendigheidsproeven... of kijken naar wat de anderen ervan terecht zouden brengen. Er was keuze tussen ringsteken en de evenwichtsbrug. Ik heb een paar keer geprobeerd op de evenwichtsbrug... maar het werd niks.
In Vivenkapelle is er ieder jaar op de eerste zondag na half oogst een 'Oud Landelijk Feest'. Dat begint met een rondrit voor oldtimertractoren in de voormiddag. Dat is echt iets voor ons. Onze schikkingen genomen om er op tijd te zijn... want om 9 uur stipt landt de dame van de politie daar... en de rondrit vertrekt.
Toen we daar aankwamen waren er nog niet zoveel. Handig ! Je ziet iedereen toekomen, en je hebt volop tijd voor een leuke babbel.
Zoals gezegd : rond 9 uur vertrok de rit, met de politie op kop. Weer eens een heel mooie rit, vaak langs wegen waar we niet eerder gereden hadden.
Onderweg liet ik me even opzij uitzakken om een praatje te slaan met een nieuwsgierige inwoner... en ook om er eens een reeks goed te bekijken terwijl ze me passeerden.
De rit voerde langs rustige polderwegen
over het kanaal
voorbij een mooie windmolen... een fotogenieke afwisseling in het landschap
Over een brugje rijden, geeft ook altijd een leuke foto... vrouw Ingrid heeft kennelijk altijd de fotocamera in aanslag.
In de omgeving van Damme liggen 'de Stinker' en 'de Blinker' naast elkaar... en wij moesten erover... dat werd een hele lange brug.
De rit eindigde weer in Vivenkapelle, waar allen zich opstelden langs de zijkanten van de straat. Er was een gratis broodjeslunch en daarna ploegwedstrijd en ambachtenmarkt... dus voor iedereen wat wils.
Wij kregen van DOTV een uitnodiging voor een rondrit op zaterdag 21 augustus 2010. Lang getwijfeld : zouden we wel of zouden we niet ? We hadden al toegezegd voor een rit de dag nadien. Op het laatste moment hebben we toch nog laten weten dat we zouden meedoen.
's Ochtends scheen de zon al vroeg... dat was een meevaller, want de hele week was het weer niet veel zaaks geweest. Afspraak was : om kwart over 8 bij Boeleke. Vandaar vertrokken we naar 'den Hoorn' : hij met de groene Hanomag met een huifkar vol familie, Sarah met de rode Hanomag, en wij twee elk met een Deutz.
We waren er goed op tijd. Naar gewoonte konden we daar eerst ontbijten. Enkelen waren er al, maar lang nog niet iedereen.
Toen alle deelnemers er waren werden kort voor tienen de tractoren startensklaar gemaakt... 27 waren er... een mooi groepje.
We verlieten Sint-Rita langs landelijke wegen.
Na een heel eind het kanaal gevolgd te hebben bereikten we 'De Palingpot' in Dudzele. Een geschikte plaats voor een drink.
Vandaar reden we verder naar het achterland van de duinen en we verzeilden op het grondgebied van Heist. Een beetje een verrassing... er was geen doellocatie vermeld op de uitnodiging. Aan de rand van Heist werd aan een heel oude schuur geparkeerd.
We stapten naar een bij die schuur horende, al even oude boerderij, die uitgerust was als eethuis. 'Het Boerenhof' was onze middagstek voor de lunch. Kip met sla en friet werden ons buiten aan een lange tafel opgediend. Gelukkig bleef het droog... ik weet niet waar ze ons zouden ondergebracht hebben bij regen... we waren met ruim 60 mensen... en zoveel plaats binnen zag ik daar niet zo direct.
Na een ruime middagbreak vertrokken we, door de randbewoning van Heist, via Ramskapelle en Oostkerke, langs de Krinkeldijk naar Hoeke-brug
Daar konden alle tractoren langs het kanaal geparkeerd worden voor een drinkstop
De drink was voorzien in 'De Welkom'. Zoals altijd was het daar druk. Vele fietsers nemen daar een pauze.
Bezuiden Lapschuere, via de parallelweg van de Expresweg, naderden we terug naar 'den Hoorn', waar nog even nagepraat werd bij een drankje.
Na veel twijfels - er werd geen te bijzonder weer voorspeld - zijn we uit onzen hoek toch maar met 4 tractoren vertrokken naar de zaterdagrondrit van het Oogstfeest in Koewacht. Niet dat we zo gauw klein te krijgen zijn... maar de hele week sprak men van veel regen en fris... en de toerit is twee uur rijden.
Maar even over tienen vertrokken we met stralende zon en aangename temperatuur. Ja, de dag begon zeker goed. Kwart over twaalf reden we het feestterrein op... er stonden al heel wat tractoren.
We parkeerden ons netjes in een rij, ontdeden ons van overtollige kledij... en dan wil je wel even bekijken wat een ander daar al gebracht had. Eric Lery, daar wisten we van tevoren niet van, kwam daar ook kort na ons. Samen de tractoren keuren, natuurlijk.
We zagen daar een Deutzke, een type lichter dan mijn D30. Van dichtbij vergelijken natuurlijk. Er was daarvoor ruim tijd. Er was ons bij aankomst een kleine lunch beloofd : twee belegde broodjes met koffie... maar de bakker was nog niet langs geweest. We waren er royaal vroeg... vandaar.
Die kwam dan even later toch. We aten gezellig in de 'in stijl aangeklede loods... en kletsten daar verder tot het tijd werd om onze tractoren startklaar te brengen.
Naar verluid was er een opkomst van 52 tractoren voor de rondrit. Daar was de organisatie dik tevreden mee. Zij hadden een rondrit uitgestippeld van 25 km.
De rit was heel afwisselend : langs de akkers, dan weer door de bewoning... in een vreemde omgeving heb je dan heel wat te bekijken langs de route.
Je ziet wel aparte ornamenten in sommige voortuintjes.
Achter het oude 'opgekuiste' boerderijtje was een grote weide waar we allemaal konden parkeren. We hadden een drankbon meegekregen die daar kon besteed worden.
Vanop de parkeerweide zag het er daar heel anders uit dan zomaar een landelijk woonhuis... er was een overdekt terras achter een schuur, die ingericht was als bar. Naar we hoorden was dit een zaaltje waar af en toe kleinere feestelijkheden plaatsvonden.
We haalden binnen onze drank af, en installeerden ons aan de tuintafels onder de luifel van de schuur. Binnen was het heel gezellig ingericht in de oude boerentijl. Attributen uit een lang vervlogen landbouwverleden hingen aan de wanden en aan de zoldering.
Van waar we zaten hadden we een prachtige kijk op onze geparkeerde oldtimers. Een mooie pauze-locatie waar ruim tijd uitgetrokken was voor wie, op eigen kosten, nóg zin had in een drankje.
Maar je kan natuurlijk niet eeuwig blijven zitten... we moesten verder... want op de gasthoeve was er een afspraak voor een beenhespbuffet rond 18.00 uur.
Onderweg pakte de lucht stevig dicht... een donkere hemel deed het ergste vermoeden...maar het viel nog mee. Helemaal geen stortbui, maar toch te veel om het zonder regenpak te riskeren. Toch klaarde het weer uit toen we terug op de gasthoeve kwamen.
Het eten liep wel wat uit, want de traiteur was te laat... ja, weglopen zouden we toch niet doen, want we hadden vooraf betaald. Dan neem je in afwachting nog maar een drankje... de bar draaide dan ook volop.
Maar toen het buffet er was kwam alles in orde. Onze tafel mocht eerst aanschuiven... en het moet gezegd worden : het eten ging er vlot in. Anders eten we altijd vroeger... en dat voel je.
Om half 8 werd de rit naar huis aangevat... dik twee uur rijden... het werd al goed duister toen we thuis kwamen.
Vast item gedurende de Aalterse Oogstfeesten in dat er op zaterdag een rondrit is voor oldtimertractoren. Dat is een organisatie van de Steyrboys. Voor hun rondrit maken ze van het feestterrein op het Hageland gebruik als uitvalsbasis. Wij gaan daar gewoonlijk heen met een aantal tractoren uit onze naaste omgeving. Dat waren er dit jaar zes. Onderweg wat regen gehad... maar daar zijn we uiteraard op voorzien. Om 9.00H kwamen we op de verzamelplaats aan.
Na het ontbijt in de feesttent begonnen 75 tractoren aan een toer van 55 km met de nodige haltes onderweg... en zaten al spoedig is de lichte regen. Door de Eendenkooi reden we naar de grote weg.
Daar konden we onder begeleiding van de politie de drukke baan oversteken en afdalen naar een onverhard bospad. Op de foto zien we Boeleke met een huifkar vol familie met achter hem zijn nicht Sarah met een Hanomag 'van nonkel'.
In de bossen voelden we de regen niet zo... en aan het eind van het bospad was de vlaag over
Ergens in de buurt van Lotenhulle stond bij de molen een team klaar om iedereen een drankje aan te reiken. Een heel eind verder stond datzelfde team aan de kant van de weg om 'het leeggoed' weer aan te nemen. Vandaar kondeN we verder naar 'het Biezemhof' in Aalter... daar was een middagmaal geregeld.
In 'het Biezemhof kregen we het gezelschap van onze voorzitter en zijn vrouw. Die hebben de gewoonte, als de rit niet meegereden wordt, om wel 's middags te komen mee-eten. Bovendien werd daar ook Roger Sucaet afgeleverd. Die is al een hele tijd uit de roulatie. Zijn neef had hem in het rustoord opgehaard en naar 'het Biezemhof' gebracht om al zijn oude vrienden nog eens te kunnen ontmoeten.
Toen de groep weer vertrok stond hij met zijn neef naast de uitrit om ze allemaat te zien vertrekken. Daar genoot hij zichtbaar van. Ik wilde er ook een praatje mee doe, zodat ik helemaal achteraan in de colonne terecht kwam.
In de regenbui kwamen we aan in Bellem voor een koffie-en-frangipanne-stop bij hoeve 'Bachten 't Kloosterhof'.
Gebak op en bui weg... en de rit naderde naar zijn eindpunt. Bij de stopplaats was ik weer redelijk vooraan kunnen starten.
Wij kregen een foto doorgemaild met mijn vrouw Ingrid erop... ja, de collega's weten het : zij neemt altijd veel foto's voor de club... en staat bijgevolg nergens zelf op. Bedankt Stefaan voor de attentie.
Bij aankomst aan het Hageland kregen alle tactorbestuurders een aandenken... en de groep ontbond zich. We hebben het weer eens gehad. Bij stralend weer reden we huiswaarts.
De jaarlijkse kermismaandag-rondrit op Eenbeekeinde is gedeeltelijk in het water gevallen. Bij aankomst van de 45 tractoren regende het al goed... en dat werd na een smakelijk ontbijt in de kermistent helaas niet beter. Jammer natuurlijk... maar dat kwam het drankverbruik in de tent zeker ten goede. Er kwam een extra tractatie van de organisator, die met het tegenvallende weer goed in zijn maag zat. Positief was wel de goede opkomst van de aangemelde deelnemers.
Tegen lunchtijd werden de tractoren eindelijk gestart... voor een rit van 500 meter... naar 'De Admiraal' om de voorziene broodjeslunch te gebruiken.
Na de lunch werd met goed weer de middagrit aangevat.
Door enkele woonkernen kwamen we bij de oude Schelde-arm terecht. We volgden die een heel eind... Toch maar een vuile en vies ruikende bedoening met al dat bloot liggende slib. Er werd op een zeker moment over een brug over die Shelde gereden.
Van op de brug hadden we een mooi zicht op de achterkomende colonne... en op de bijna dichtgeslibde waterloop.
Een eind verder moesten we langs een lange kasseiweg... in niet al te beste staat... zoiets staat wel garant voor weinig tegenliggers.
Na de kassei liep de weg omhoog over de autosnelweg.
Daarna kregen we een onverharde weg te verteren... met duidelijke sporen van een verregende voormiddag.
Die weg voerde ons een heel eind buiten de beschaving... naar een verborgen paradijs... daar leek het aanvankelijk toch op. Maar neen, wel een fors uit de kluiten gewassen treurwilg die de landweg bijna verborgen houdt.
We naderden Wetteren-ten-Ede. Daar was een drinkstop geregeld in 'Klein Ledeberg'
We verzilverden onze drankbon, er volgde een tractatie van de organisator... en toen we eindelijk zover waren dat de rit verder ging... startten we onze tractoren onder een dreigende hemel.
Al gauw kregen we een stortbui te verwerken waarbij het water door de straten spoelde. Doorgaan was de boodschap... er is nog nooit iemand gesmolten van een zomerse plensbui.
Bij het naderen van de kermistent was de bui zo goed als over. Midden de kermisdrukte werden de tractoren opgesteld, goed zichtbaar voor de kermisgangers. Wij trokken naar de tent voor de smakelijke afsluiter van de dag : een heerlijk steakfestijn met alles erop en eraan.
Toen we rond 20 uur naar huis vertrokken was het het mooiste weer dat je maar kon bedenken. Droog thuiskomen is toch ook niet mis.
In Evergem-Belzele is er al jaren een groots opgezette Trekpaardenhappening bij De Brabander. Ook dit jaar mocht RMTV 20 oldtimer-tractoren afvaardigen om naast de show met de paarden de randanimatie omheen de ring te verzekeren. Die 20 bereidwilligen waren heel gauw gevonden, want Marnix De Brabander had weer een aantrekkelijk aanbod : gratis beenhesp-lunch voor elke chauffeur en een verplaatsingsvergoeding van 10 €.
Uit onzen hoek vertrokken er 4 tractoren naar 'de Paardenmarkt' van Kaprijke. Daar was om 8 uur afgesproken met nog 7 andere tractoren uit het westvlaamse om vandaar samen in colonne naar Belzele te rijden.
Bij aankomst werden we er door de gastheer ontvangen in de feesttent. Eer het programma begon kwam zijn dochter met voor elk een enveloppe met de eetbon en de vergoeding.
Om 10 uur begon een mooi en gevarieerd dagprogramma met een wandelrit achter de paarden... paarden met ruiters en paarden met een aanspanning... die lieten nogal wat achter op het wegdek.
En dan te bedenken dat er organisaties zijn die een tractorenclub verzoeken om rekening te houden met de milieu-eisen en olielekkage te beperken... al die paardenkeutels zijn anders ook niet van 't properste.
Wij achter de paarden hadden daar goed zicht op en keken wel uit om er niet te veel door te rijden... dat blijft goed plakken tussen de klauwen van tractorbanden.
Halfweg de rit werd op een weide halt gehouden voor een drinkpauze en een optreden van een volksdansgroep die samen met hun orkestje op een wagen meegkomen was. Een leuk amusement tijdens de pauze.
De paarden werden vooraan op de weide van water voorzien.
De oldtimers stonden achteraan op de weide opgesteld terwijl de bestuurders een drankje konden afhalen bij een remorque-met-bediening midden op de weide. Van de pauze werd gebruik gemaakt om wat rond te lopen en een babbeltjes te doen.
Na de stop ging de rit verder, eerst nog door de landelijke omgeving
en daarna terug langs de bewoning.
En dan zagen we plots voor een etalage een man staan... duidelijk in ademnood... bij gebrek aan een zakdoek moest het T-shirt eraan te pas komen om de neus 'tegen mogelijke vergassing' af te schermen. Ocharme toch ! Je ziet vreemde dingen onderweg.
Bij de terugkeer op het feestterrein wachtte familietraiteur Brabo ons op met zijn befaamde beenhesp. Daar deed iedereen zich te goed aan.
Onze oldtimers stonden opgesteld aan de buitenrand van de showpiste. Zo kon het publiek, tussen de acts met de paarden, ook dà à r van genieten. Na afloop van de show mochten we nog enkele paraderondjes rijden binnen de ring. Daarmee was aan onze verplichtingen voldaan.
De Paarden- en Tractorenzegening tijdens de kermis in Vosselare is een traditie geworden. De gemeente doet een aantrekkelijk aanbod, waarvoor 100 oldtimertractoren zich mochten inschrijven.
Wij, en andere mensen van de club, daarheen naartuurlijk, met onze oldtimer en prachtig weer. We zijn bij de eersten om aan te schuiven voor een zelfbedienings-ontbijt dat door de gemeente gesponsord werd. Als je vroeg aanwezig bent is er volop tijd om te praten voor de rondrit vertrekt.
Om 10 uur vertrekt een rondrit, afwisselend door de bewoning en door de velden... een mooie lange sliert oldtimers in alle soorten en kleuren.
Kennelijk was niet iedereen naar zee, want onderweg hebben we hele groepen fietsers gezien... ook daarvoor werkt zulk weer uitnodigend. Ze stappen wèl hoffelijk af, gaan aan de kant staan... en genieten.
Even na twaalven komen we terug bij de feesttent aan. De parkeerweide loopt weer vol en dan kunnen we ons tegoed doen aan de door de gemeente aangeboden bbq. Terwijl mijn vrouw foto's neemt bij het oprijden van de weide, heb ik in de tent plaats gezocht en al een vol bord gehaald. Daarna nog een tweede bord voor als Ingrid ook binnenkomt. De tent zit ondertussen al goed vol.
Na het eten ben ik met enkele vrienden een kijkje gaan nemen op de rommelmarkt in het dorp. Rond half vier zou de zegening beginnen, en de tijd tot dan moet je toch ergens mee opvullen.
Dan is het zover : na de stoet paarden rijdt de colonne oldtimers naar de kerk waar de pastoor alles gaat zegenen.
Eerst de ruiters te paard, daarna de paarden met koetsen... en laatst van al een prachtige praalwagen met een eerbetoon aan de heilige Eligius
Na de paarden komen de tractoren aan bod, met op kop de jeugd met hùn oldtimertjes... die hebben de microbe wel al heel jong te pakken.
Dan de èchte tractoren... een hele lange rij... de pastoor heeft er werk aan gehad. Iemand heeft een leuke foto bezorgd van toen de vrouw gezegend werd. Zie de pastoor in actie, in gezelschap van een helper-met-mandje... om de milde offergaven op te vangen... daarvoor krijgt iedereen dan een vlaggetje als aandenken.
Na de zegening geeft de gemeente nog aan elke tractorbestuurder een verplaatsingsvergoeding van 10 €. Dat gebeurt in de tent... waarschijnlijk in de hoop dat iedereen nog wat drinkt. In Vosselare schijnt de gemeentelijke kas goed gevuld te zijn want de deelnemers worden er altijd verwend.
We waren er weer bij dit jaar ! Drie jaar geleden was het dat wij de Kustrally van OTC meereden. Het weer zat niet erg mee. Op de heen-rit kregen we al een korte maar krachtige plensbui over ons... och, ja... zolang het maar dà t is, dà à r zijn we op voorzien. Even voor 9 bereikten we de startlocatie : sportcomplex 'Hanenveld' in De Haan. We waren niet meer de eersten, en vlot na elkaar kwamen de 90 deelnemers aan.
Rond 10 uur kwam alles in beweging voor de start. Het was droog met een snijdende stevige noordwestenwind... niet bijzonder aangenaam. Op het programma stond een landelijke rit van ongeveer een uurtje naar de zee toe.
OTC had in samenwerking met de Toeristische dienst van De Haan de meedewerking van de politie bekomen. Ze kwamen ons aan de uitgang van het sportcomplex afhalen om te zorgen dat de rally zonder problemen door het verkeer geloodst werd... de ganse dag !
Het eerste stuk van de voormiddagrit slingerde de colonne zich door het polderlanschap vlak achter de duinen. 90 tractoren : dat is een sliert van ruim 2 km.
Via de Nieuwe Steenweg, de Zandstraat en de Kennedylaan komen we vlak achter de duinen in de Driftweg.
De dichtbegroeide duinen geven daar een beetje beschutting voor de felle wind... en ondertussen had de zon de wind wat opgewarmd. Dat voelde direct al veel aangenamer aan.
Daarna kwamen we in de bewoning terecht. Eerst dwars door het centrum van De Haan en daarna de drukke Koninklijke baan over en langs de Dürerhelling op de Zeedijk. De eerten moesten helemaal tot het eind rijden want voor al die tractoren was de hele Zeedijk nodig.
We zaten nogal vooraan in de colonne, dus voor ons was het een heel eind wandelen terug naar het begin.
Bij zo een wandeling kan je de hele groep eens goed bekijken... en opeens... wat zien we daar ? Een vreemd transport : een voor ons onbekende Güldner met aanhangwagen met melkkannen en emmers. Toch niet de plaats voor onze drink ??? Nee, we konden onze bon besteden in een chique zaak, bij 'Mano' vooraan op de dijk.
Het moment voor de drink was goedgekozen... terwijl we binnen zaten heeft het nog eens een korte stevige plensbui gedaan.
Vol goede moed, en bij droog weer vertrok de groep door de duinbewoning via de Grotestraat en Warvinge naar de kermistent in Vlissegem. Toen iedereen naast de tent geparkeerd was konden we aanschuiven voor een lekkere bbq en de tweede drankbon besteden.
Na de middagpauze werd er vertrokken in de richting van Wenduine. Dwars door het centrum bereikten we langs de Kerkstraat de Rotonde aan de 'Wielingen'. Daar was er, na opstelling naast het standbeeld, weer een uurtje paradetijd. Ondertussen besteedden we onze derde drankbon.
Na deze drinkpauze reden we de hele Zeedijk langs om aan het eind langs de Manitobahelling af te dalen naar de Ringweg.
Op het strand was het, vanwege de gure wind, behalve enkelen die aan het vliegeren waren, heel stilletjes. Op de Zeedijk waren er wel wat goed ingeduffelde wandelaars die toch veel aandacht hadden voor de voorbijrijdenden colonne oldtimers.
Via de Bruggesteenweg en de Duinenweg bereikten we langs 'Manège Sanders' en de Bieststraat de Grote Steenweg. Ons viertal uit het Meetjesland verliet daar de groep om huiswaarts te keren. Aangezien we nog 2 uur en een kwart voor de boeg hadden vonden we het niet nodig om nog mee terug te keren naar de feesttent.
Van D.O.T.V. kwam de uitnodiging voor een rondrit naar Sint-Joris. Kosten : 28,-€
We besloten mee te doen. Hun rondritten zijn altijd goed verzorgd met alles erop en eraan.
Zoals gewoonlijk wordt er verzameld op 'Den Hoorn' bij Guido en Linda.
We werden er verwelkomd met een gezellig ontbijt op het terras... het was er echt het weertje voor.
Er waren 32 oldtimers ingeschreven, waarvan enkelen een passagier mee hadden. Dat was dus een leuk groepje. Die stonden allemaal geparkeerd op de weide achter het woonhuis van de gastlocatie, terwijl we gezellig van het ontbijt genoten bij een uitgebreide babbel.
Om 10 uur werd het vertreksein gegeven voor de start van de rondrit. We vertrokken door Sint-Rita in de richting van de 2 kanalen (de Blinker en de Stinker). Het was nog stil zo vroeg in de voormiddag.
We kwamen op de grote weg naar Sijsele om kort voor het centrum af te slaan en via kleinere wegen in de Praatstraat terecht kwamen. Daar hadden ze een drinkstop geregeld bij Georges Brusseel.
Op zijn hofstee konden we allemaal parkeren op een weide en er was een buiten-terras geïmproviseerd. Daar konden we gezellig zitten en van een drink genieten in afwachting van het vervolg van de rit.
Langs landelijke wegen naderden we Sint-Joris, waar we door de wegenwerken moesten. Aangezien er aan zulke werken in het weekend niet verder gewerkt wordt, hadden we daar weinig hinder van.
Dan kan je natuurlijk van de gelegenheid gebruik maken om eens een mooie foto te nemen. Er wordt dan al eens afgestapt om de benen te strekken en om een praatje te doen.
Daarna voerde de rit ons verder langs onverharde wegen, langs kasseitjes, en door de bossen naar Sint-Kruis-Brugge.
Daar staken we voorzichtig de grote weg over om een parkeerplaats te zoeken. Daar was, vlak bij de Abdij van Male een drinkstop voorzien.
Er werd geparkeerd in de straat, op het binnehof van de abdij en op het voetpad voor de abdij. Aan de overkant konden we een drink gebruiken.
Daarna reden we terug naar de startplaats. Onderweg haakte hier en daar iemand af, die daar dan dicht bij huis was.
24 juni, op 2e Pinksterdag, is het weer eens hoogdag bij oldtimertractorenclub RMTV... de jaarlijkse Clubrally wordt gereden. Dit jaar is mijn hoeve het gastadres voor het gebeuren. Al van heel vroeg in de ochtend is mijn vrouw met enkele nichtjes druk doende om op tijd 3 percolators koffie klaar te krijgen. Nog een leger andere mensen komt helpen om de broodjes te beleggen en er per deelnemer drie in een zakje te doen samen met eet- en drankbonnen voor onderweg.
Tussen Turkeije en IJzendijke moeten we een grote weg kruisen. Meerijdende motards zetten de weg af en helpen de hele colonne in drie ploegen de weg over. Ik sta wat aan de kant toe te kijken of alles wel goed gaat en of iedereen wel over geraakt. Passagier Joke kan ze zo allemaal eens goed bekijken. Ze heeft er duidelijk zin in.
Vandaar is het niet zo ver meer naar de middagstop in IJzendijke. We zullen mooi 'binnen de planning' voor het middageten aankomen.
Hier rijdt vrouw Ingrid IJzendijke binnen. Nog even en we rijden de parking van 'het Mauritshof' op. Kaat is mee als passagier. Het andere zitje is leeg, want passagier Guillaume is afgestapt om wat foto's te nemen. Dat kan nu goed, want de snelheid is heel traag doordat iedereen zich ordelijk moet parkeren op het terrein van het Mauritshof.
Het is wel mooi als iedereen keurig geparkeerd staat. Vooraan zien we mijn Massey-Ferguson met daarnaast de Deutz van vrouw Ingrid.
Daar hebben we voor de middagbreak een brunch besproken. Voor iedereen twee gangen plus nog een dessertbuffet... het is dik in orde.
Na een ruime pauze gaat de rit verder langs Tyrkeije en het Goedleven terug richting België om achter Waterland-Oudeman naar Sint-Margriete te rijden voor een namiddagstop.
Bij het zuivelverwerkend bedrijf van Van Hecke krijgen we een afgegraasde weide ter beschikking als parking... we moeten wel even uitkijken waar we onze voeten neerzetten... want hier en daar liggen slappe souveniers van de koeien.
Bij Van Hecke is er ijsdegustatie : voor elk een hoorntje met 2 bollen ambachtelijk bereid vanille-ijs. De bediening is super-vlot... wat wil je : ze hebben hier de twee zoons en hun lieven opgevorderd als 'schep-ploeg'.
Mmmm... lekker ! En dan daarbij nog een stichtelijk verhaal vertellen, vol leuke onzin... over de ijsbereiding natuurlijk... Simonne en haar Marcel luisteren geboeid toe en Boeleke lijkt te denken : 'waar haalt die Boer het toch vandaan ?'.
Na de crème-pauze rijden we nog een uurtje rond tussen de Sint-Margrietse kreken voor we terug aan ons hof komen. Hier moeten we aanschuiven om, voor we de weide oprijden, het aandenken in ontvangst te nemen. Dat wordt door de voorzitter overhandigd aan elke chauffeur.
Tussen de aanschuivenden zien we neef Filip met zijn dochters Eline en Anke. Die hebben de hele uitstap meegemaakt samen met ons oudste oldtimertje, de Farmall uit 1957. Zo te zien heeft iedereen, ook 't Farmalleke, zich goed gehouden.
Juliën Matthijs rijdt met onze David Brown. Wat doet hij hier toch 'raar'! Met zo'n luxe zitting kan hij toch bezwaarlijk een pijnlijk achterwerk hebben... vreemd !
Iereen moet nog even de weide op. Wie nog een drankje wil aanschaffen, of wie nog even naar het toilet moet voor de thuisrit, dat kan... en er mag uiteraard ook nagepraat worden.
Het Historisch Weekend van OTL begon op zaterdag 15 mei met een historische rondrit. Daarvoor waren 58 oldtimertractoren in de ochtendnevel naar Lochristin gekomen waar er vanaf 8 uur een ontbijt geserveerd werd.
Luc, Biscchop zijnde, lijkt hier een gebed voor het eten te presteren... grapje : de bonnen uit de envelop werden van commentaar voorzien. Voor hem was dat een dubbele portie bonnen want hij zou heel het weekend blijven.
De ochtendnevel werd door een gierig vroeg zonnetje weggeduwd en de dag beloofde goed te worden.
Kort voor tienen werd iedereen aangemaand om zijn tractor startensklaar te maken. Het werd leeg in Raf Janssens zijn bar... de drukte verplaatste zich naar de weide waar, na aankomst, iedereen zijn tractor geparkeerd had.
Om 10 uur vertrok de colonne oldtimers langs meestal verkeersarme wegen naar Berlare
Zelfs onverharde wegen werden niet geschuwd. We doorkruisten zelfs een deel van de Kalkense Meersen
Daar was het, behalve een groepje natuurwandelaars heel stil. Ik begrijp niet dat er toelating gegeven werd om er met tractoren doorheen te rijden. Zoiets moet daar wel vaker gebeuren, want de 'natuurkoeien' keken er bijlange niet van op.
Vandaar bereikten we Berlare, waar de organisatie 't Oud Brughuys' gereserveerd had voor de lunch.
Daar werden we opgewacht door een leger jong personeel dat ons vlug bediende met schalen vol broodjes met beleg. Twee keer werd er rondgegaan met huisbereide tomatensoep. De bediening ging heel vlot en er werd niet op een broodje gekeken.
Vooraan in de colonne kregen ze dus het verzoek even te wachten tot iemand de pechvogel aangepikt had. Van zo'n niet geprogrammeerd oponthoud wordt dan gebruik gemaakt om de benen te strekken en een praatje te doen... met veel gissingen over wat er precies gaande zou kunnen zijn.
Verder op de terugweg naar 'De Lozen Boer' werd er nog een drinkstop ingelast op een ruiterhoeve. Dat was een mooie, gezellige pitstop met veel zitgelegenheid. Alle tractoren konden er op een weide parkeren.
In het open veld was het nog maar een magere bedoening. Wegens te lang te koud stond alles nog uitermate klein op de akkers. Waar de aardappelen al gepoot waren hielden ze zich nog wat schuil, wachtend op warmere dagen.
We kwamen, na een rondrit van ongeveer 50 km, royaal te vroeg terug voor de avond-bbq... maar dà t scheen de bedoeling te zijn... een goed draaiende bar zou die wachttijd wel helpen overbruggen.
Hemelvaart : een doordeweekse zondag... dag van de jaarlijkse autowijding in Adegem. Plaats van het gebeuren was, voor de 32e keer al, op 'Den Hoeke' naast het beeld van 'O.L.V. van de weg'. Vorig jaar waren we er voor de eerste keer heen geweest met een aantal oldtimertractoren. Dat was bij de organisatie en bij het publiek goed in de smaak gevallen. Dus we boden ons voertuig dit jaar opnieuw aan. We waren met tien tractoren met 5 extra passagiers erbij.
Het was een heel ritueel ! Eerst langs Antoon, die voor elk voertuig een aandenken uit zijn mand haalde. Daarvoor wilde zijn helper 3,- € ontvangen. Het was dit jaar een notaboekje met een pennetje erbij... met de afbeelding van de beschermheilige erop. Pas dan mochten we met ons voertuig voorrijden om gezegend te worden.
De diaken van dienst maakte er zijn werk van : de borstel diep in het wijwatervat en dan met grote zwier over tractor en bestuurder zwiepen. Het was een natte bedoening waarvoor Ivan zijn hoofd beschuttend introk. Een eindje verder, in de Hillestraat, werd even gewacht tot elke tractor de bescherming-biedende zegen over zich heen gekregen had.
Na dat ritje waren we de eerste klanten van de dag in de frituur. Met 15 man tegelijk naar binnen... het was er ineens druk. We bestelden en werden vlot bediend. Fleury had zich een XXL-frikandellenworst besteld en dat gaf de nodige hilariteit. Zo'n kanjer van een worst kan je niet overal halen. Na de maaltijd, elk op eigen kosten, reden we dwars door het centrum van Maldegem, langs het zwembad naar de Aardenburgkalseide, over de Expresweg tot juist over Stroobrug. Daar verlieten we de grote weg en reden via Eede Nederland binnen.
Langs de nieuwe natuurgebieden en parallelwegen naderden we de paardenmelkerij van Pieter en Ina Nortier in Oostburg. Daar hadden we een saitaire stop en een drankje in gedachten.
We moesten er ons een beetje ongelukkig parkeren op de doorgangsweg naar de bijhorende minicamping omdat de eigelijke parking vrij moest blijven voor een afgesproken geleid bezoek dat kort na onze aankomst verwacht werd. Geen nood... we hadden toch niet de bedoeling daar lang te blijven. We hadden nog een hele rit op ons programma.
Langs heel rustige wegen door de akkers en langs nog meer natuurgebieden maakten we een wijde toer romdom Oostburg. Dan langs binnendoor richting Sint-Kruis. Dat was een goed punt voor nog een drink en om de groep te ontbinden. Vandaar kon elk makkelijk zijn eigen weg naar huis zoeken.
Bij 'Greetjes' is er voldoende parkeerplaats en zijn we altijd welgekomen. Zoals altijd, waren we er niet alleen. Met wat te puzzelen met stoelen en tafeltjes vonden we toch allemaal een plaatsje.
Bij een drankje werd de rit overlopen en van commentaar voorzien. Er werden nog wat schikkingen gedaan voor de nabije toekomst in verband met onze oldtimerhobby. Dan ging elk zijn weg naar huis.
20 oldtimers stonden geduldig op het gazon te wachten terwijl wij van de koffie genoten. En die warme opkikker deed deugd. Wij waren tenslotte al anderhalf uur in de ochtendnevel aan het rijden. Kwart over negen vertrokken wij naar Drongen. Al vele jaren was het kasteel 'de Campagne' het centrum van het kermisgebeuren in de wijk Luchteren.
Tijdens het ontbijt stonden onze tractoren te kijk voor de ingang van het kasteel. Ondertussen kregen we een envelop met daarin 10,- € verplaatsingsvergoeding en de waardebonnen voor spijs en drank. Luc deelde ons het verloop van de dag mee ; dat zag er een beetje anders uit dan we gewoon waren. Wegens klachten vorig jaar, omdat er de hele voormiddag geen oldtimers bij het kasteel stonden, werd de rondrit afgevoerd. Er was een drankbon te besteden in 'de Gloriette'. Een zestal goedbevolkte tractoren reed daarheen, een auto voerde nog enkele mensen, en een groepje stapte er naartoe.
De Meetjeslander op een al lege maag liet zich voelen... en toen de tip kwam dat we terug naar de Campagne moesten voor de lunch, moest dat geen twee keer gezegd worden. Daar werden we verwend met friet met, naar keuze, stoofvlees of een frikandellenworst. Die werkten de naweeën van de Meetjeslander vlug weg.
Ondertussen was er al wat publiek naar de kermishaard gekomen en de oldtimers kregen veel belangstelling. Bewonderende blikken van volwassenen, ook wat vragen om uitleg, en kinderen die erop wilden voor een stoere foto.
Terwijl Luc sleutelde stonden de makkers daar natuurlijk met hun neus bovenop. Op een wat beschaafdere afstand stonden nog enkelen te kijken... en zoals dat meestal gaat : met de handen in de zakken veel commentaar geven.
Na een geslaagde 'operatie' bracht een gesponsord 'SixT'-busje ons naar Lovendegem, waar Luc Bisschop zijn Same-verzameling liet zien. Bij terugkeer op het kasteel was er nog taart met koffie. Daarna kreeg elke tractorbestuurder een zak fruit mee voor thuis. 'De Campagne' is elk jaar weer een verwennerij van 't begin tot het eind. We moeten ons wel eens voor heel wat minder verplaatsen.
Ik ben De Pauw Achiel, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Boer.
Ik ben een man en woon in Sint-Laureins (België) en mijn beroep is zelfstandige.
Ik ben geboren op 07/11/1947 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: oldtimertractoren en ezels.
Ik zit niet meer actief in de landbouw, maar door de naam 'Boer' en de oude tractoren blijf ik mij betrokken voelen
