Deelnemers (44) :  Dave Van Roeyen (2e), Giovanni Van Drom (4e), Kris Bolssens (27e)

Om 13h15 waren we afgesproken bij Dave thuis.  We zouden samen naar het parcours in Oekene rijden.  Kwestie van goed op tijd te zijn en onnodige stress te vermijden.  Maar daar stak de elektronische derailleur van Dave een stokje voor.  Om 13h30 moest hij nog snel langs Frank Buyl in Beveren om zijn derailleur terug te laten afstellen.  Veel tijd nam het niet in beslag, maar Giovanni en Kris waren toch al apart doorgereden.

Dave heeft met een zware rechtervoet toch wat tijd teruggewonnen zodat we samen waren omstreeks 15h00.  De start was om 16h00.

En al snel bleek wie er allemaal aan de start zou staan.  Kleppers en veelwinners als Paul Roosenpark, Renaat Demeeter, Kristof Gryson, ... stonden gebrand op een titel en verkeren in een sterke vorm.  Het was hun achterwiel dat je zeker niet zou mogen lossen.

De ene aanval na de andere volgden elkaar op.  Steeds was er minstens één iemand van ons bij.  Het was duidelijk :  zowel Kris, als Giovanni als Dave hebben het geluk deze dag goei benen te hebben.  En dat gaf vertrouwen...

Maar in een koers van net iets meer dan 105 km kan veel gebeuren.  En dus was het een kwestie van zeer attent voorin te (blijven) rijden.

De eerste 70 km bleef alles samen, tot er een groepje van een 10-tal man zich afscheidde.  Giovanni was mee.

Op dat moment zat Kris even in het peleton te recupereren en Dave zette zich vooraan het peleton om wat af te stoppen.  Op dit lichtoplopend stuk met tegenwind was dat niet echt de tofste opdracht, maar soit.  Al vrij snel nemen de koplopers een 60-tal meter en Dave onderhoudt het tempo, tot hij na de eerste bocht omkijkt en merkt dat hij alleen weg is en zelf een voorsprong van een 20-tal meter op het peleton heeft.

Dit was hét moment.  Even goed doortrekken op de viaduct en Giovanni laten temporiseren vooraan en Dave was mee weg.  Nog 3,5 ronden van 8,8 km te gaan.  Dit zou wel eens de juiste ontsnapping kunnen zijn.

Kris had intussen gezien dat zijn 2 ploegmaats weg waren en verzette vooraan het peleton de nodige 'vertragingsmaneuvers', tot groot ongenoegen van de topfavorieten, want die zaten er NIET bij vooraan.  Het 12-tal vooraan kon elkaar redelijk goed vinden en de voorsprong bouwde vrij snel op tot een 200 meter.

Met 2 BRCT'ers weg in een groepje van 12.  Dit zou een mooie plaats moeten kunnen opleveren !

En inderdaad.  In de langgerekte sprint kwam Dave iets te vroeg op kop en werd in de laatste decameters nog geremonteerd door 2 man.  Eén ervan kwam niet in aanmerking voor het podium.  Dat bracht ons op een 2e plaats.  Giovanni eindigde kort daarop op een knappe 4e plaats.

Kris, die met de vingers in de neus, het peleton mee onder controle hield, liet zich door het peleton over de streep brengen.

Bedankt makkers.  Het was een geweldig Belgisch Kampioenschap en onze droom om iemand van ons 3 op het podium te krijgen is gelukt.

Een overwinning mag dan wel ontbreken in onze reeks dit jaar.  Deze medaille pakken ze ons nooit meer af.

de omgeving...  het groene Oekene in Roeselare.  Een decor waar we tijdens de koers niet echt van konden genieten.

Kris, al een heel jaar goed bezig, rijdt ook nu weer zeer attent voorin.

Evenals Giovanni, vorige week zondag nog zeer sterk in Hemiksem bij de VWV 

waar hij (zelfs met een valpartij in de laatste ronde) nog een knappe 7e plaats behaalde.

Dave, hier op kop van het peleton, halverwege koers.  Geeft aan dat hij 'goei benen' heeft.

aankomstfoto van Dave.  De 2e kwam niet in aanmerking voor het kampioenschap en dus hebben we een

vice-Belgisch Kampioen van de A-reeks op ons BRCT palmares.

Giovanni wordt in de achtergrond knap 4e.

Kris laat zich door het peleton over de meet brengen.

jawel, 2e...

en de vreugde kan niet op.  Een knappe individuele én ploegprestatie.

met het verplichte podium (zonder bloemen)

en hier met bloemen.

en hier nog even met de WAOD voorzitter Rik Vandeputte op rechts,

en nog enkele 'vooraanstaanden' op links die de medaille uitreiking hebben gedaan.