Wat soms vreemd overkomt is de symboliek die je kan vermoeden in de graven.  Op het graf van de familie Luxsfierens is er een figuur verwerkt in de deksteen terwijl boven op de steen nog eens een treurende vrouwenfiguur werd geplaatst. Heel pakkend, de gelaatsuitdrukking van de figuur bovenaan...

Andere graven zijn dan weer iets pompeuzer opgevat, tot echte graftempels toe (voor Madame Marie Pecher bijvoorbeeld). Andere beelden of beeldjes op soms blinkende, soms volledig versleten grafstenen laten vermoeden dat niet alle graven in eenzelfde rij van hetzelfde jaartal zijn.

Op sommige plaatsen lijkt het kerkhof echt verwilderd, je vindt nauwelijks de grafstenen terug.