Bij het ontwaken in de ochtend was er nog altijd geen elektriciteit!!!! Om het nog wat leuker te maken was er ook geen water, dus moest ik ongewassen naar het school gaan

(wat al meer gebeurt is). Bij het vertrekken in de ochtend hadden we niet gedacht dat het ging regenen vandaag, maar we hadden het mis. We waren nog niet om de hoek en het was al van dat.

Regen, regen, regen en nog eens regen. Nu zijn we dit gewoon van in Belgie, maar als het hier regent dan regent het hier echt wel goed. Als we dan op de bus zaten begon het nog erger te regenen.

Aangekomen op de school hebben met de directeur rustig een babbeltje geslaan en hebben we onze Belgische chocolade afgeven. De man was zeer gelukkig, ja wilt ge, eindelijk eens goede chocolat!!

We dachten dat de school iet zou open zijn omdat er geen elektriciteit was, maar nu blijkt het dat deze school hun eigen elektriciteit produceerd.  Ik heb kennis gemaakt met mijn mentor

“proffesor Leonardo”, nee en niet Leonardo de killer!!!!!

Hij heeft nog een jaar gestudeerd in Belgie, wat een toeval. Zijn Frans is nog slechter dan dat van mij, maar niet slecht voor een Ecuadoriaan. Ik heb de leerlingen eens gezien dat ik ga begeleiden.

Het zien er mij kleine krapullekes uit, waar is den tijd. Ik heb een nog een tweede mentor

“proffesor Sanchez” die ik morgen zal ontmoeten. Wim moest langer blijven om te observeren dus heb ik gebruik gemaakt om de stad een beetje beter te leren kennen. Aangezien er nog altijd geen elektriciteit was, was er niet veel open.

Hierna hebben we de bus terug naar huis genomen en mochten we nog eens gezellig 5 km door de gietende regen lopen zonder onze regenjas. Eenmaal thuis aangekomen, waren we echt uitgeput en waren we verplicht om uit te rusten in onze hangmat. Nu snap ik waarom er een siesta bestaat.

Later op de avond was de elektriciteit terug in orde en konnen we ons eindelijk terug wassen.

De afwas mocht ook eens gedaan worden en zo was onze avond al snel gevuld.

De tweede dag in Tena was weeral een beetje aanpassen. Het heeft de hele nacht geregend, en ook nu wanneer ik dit typ (zondagnacht) regent het fel. Wel levert dit een mooi beeld omdat er wolken met condensatie rond de bergen hangen.

We zijn vandaag rond 9 uur naar de stad gegaan. Eerst moesten we een klein uur wandelen over onze met stenen bezaaide weg. Eenmaal aan de hoofdbaan namen we dan de bus naar Tena, zo’n 4 à 5 km verder. De bus is niet duur, zo’n 25 ct, maar heeft wel een laag plafond. Ik kan er zelfs niet in rechtstaan zonder mijn hoofd schuin te houden.

De rit verliep zonder problemen, al heb ik bij het remmen wel per ongeluk een buis om je aan vast te houden half uit het plafond getrokken. Het kon blijkbaar niet zo’n kwaad want buiten wat gelach zei niemand er iets van.

In Tena zelf hebben we dan eerst ontbeten. Tena is een vrij rustige stad met winkels, bars en restaurants. Niet modern dus, maar wel mooi, en warm uiteraard. Plakkerig zelfs door al de regenval van de laatste dagen.

We hebben al een bezoekje gebracht aan de school waar we les gaan geven. De school zag er wel ok uit. Niet zo groot maar gebied van mechanica zijn ze wel redelijk in orde.

We hebben daarna even met Pare Ernesto gesproken, het schoolhoofd. Hij vroeg of we morgen om 9 uur in de school konden zijn.

9 uur betekent hier meestal 10 uur (dat merken we toch als we met iemand iets afspreken), maar toch gaan we op tijd. Dat betekent om 7 uur opstaan en tegen half 8 beginnen wandelen naar de hoofdbaan.

De winkel waar we daarna naartoe zijn geweest heeft, net zoals heel Tena en incluis wij, te kampen met een elektriciteitspanne (we denken door het onweer). We waren dus inkopen gaan doen zonder dit te weten. We kochten redelijk veel maar toen we thuiskwamen bleek dat ook ons huis zonder stroom zat. Ik hoop dat alles wat goed blijft...

Tot dusver ook het plan om vandaag enkele mails te sturen en iets te posten op mijn blogsite want een pc opstarten zit er ook niet in.

Een avond zonder elektriciteit dus, dus ook geen licht. Ik kan je verzekeren dat dit in het amazonegebied geen pretje is. Je ziet vanaf een uur of 7 echt niets... Ik hoop dat morgen het probleem van de baan is want spaans leren, tekstjes voorbereiden en koken bij kaarslicht is allemaal niet zo leuk. Gelukkig is mijn batterij van mijn laptop nog net goed genoeg om dit te typen.

Morgen een grote dag dus. Ik ben wel nieuwsgierig hoe het er in de school aantoe zal gaan... en hopen dat de stroompanne snel gedaan is.

Zaterdagmorgen zijn we vroeg opgestaan om onze bus naar Tena te halen. Weinig slaap, veel bus... Vijf uur en een half hebben we er over gedaan om in Tena te geraken.

Normaal gezien ging Carlos ons komen ophalen, maar na een tijdje bleek dat er echt wel niemand ging komen. Dan hebben we maar op eigen initiatief een taxi genomen naar Hakuna Matata. Dat is de naam van het hotel van een Vlaming die hier ook woont. Toen we daar aankwamen bleek dat we wel wat verkeerd gereden waren en we terug moesten. Uiteindelijk na veel 1 uur met de taxi over glibberige wegen gereden te hebben, zijn we dan toch aangekomen aan het huis van mr. Rosiers. Nu is het wachten tot Carlos hier ook aankomt voor de sleutel aan ons te geven.

Ik typ dit nu op het terras, maar ik zal het waarschijnlijk pas morgen kunnen oploaden als we naar Tena gaan. Vanavond gaan we enkel nog wat uitpakken en vooral wat uitrusten. Morgen gaan we de stad wat verkennen en inkopen doen. Voorlopig hebben we wel genoeg aan wat hier in de vriezer steekt.

De omgeving is hier werkelijk schitterend en het huis zelf is ook prachtig, zoals je op de foto’s wel kan zien.