Zaterdagmorgen
zijn we vroeg opgestaan om onze bus naar Tena te halen. Weinig slaap, veel
bus... Vijf uur en een half hebben we er over gedaan om in Tena te geraken.
Normaal
gezien ging Carlos ons komen ophalen, maar na een tijdje bleek dat er echt wel
niemand ging komen. Dan hebben we maar op eigen initiatief een taxi genomen
naar Hakuna Matata. Dat is de naam van het hotel van een Vlaming die hier ook
woont. Toen we daar aankwamen bleek dat we wel wat verkeerd gereden waren en we
terug moesten. Uiteindelijk na veel 1 uur met de taxi over glibberige wegen
gereden te hebben, zijn we dan toch aangekomen aan het huis van mr. Rosiers. Nu
is het wachten tot Carlos hier ook aankomt voor de sleutel aan ons te geven.
Ik typ dit
nu op het terras, maar ik zal het waarschijnlijk pas morgen kunnen oploaden als
we naar Tena gaan. Vanavond gaan we enkel nog wat uitpakken en vooral wat
uitrusten. Morgen gaan we de stad wat verkennen en inkopen doen. Voorlopig
hebben we wel genoeg aan wat hier in de vriezer steekt.
De omgeving
is hier werkelijk schitterend en het huis zelf is ook prachtig, zoals je op de
fotos wel kan zien.
Meer volgt
ongetwijfeld later nog... eerst wat aanpassen, aklimatiseren en uitpakken.
Wijnegem heeft zijn shoppingscenter, Amabto heeft zijn Megamaxi. Als je iets nodig hebt vind je het hier. Duurder en minder gezellig als de marktjes en een design van 13 in een dozijn, maar toch is het handig om alles binnen handbereik te hebben. We hebben hier even inkopen gedaan en dan een deel van de weg terug te voet afgelegd. Ik zeg een deel want we hadden het wat onderschat. Ik zeker met mijn teen die nog niet optimaal is. De weg van en naar de megamaxi heeft iets "Boomsesteenweg" over zich. Veel garages, grote warenhuizen en opslagplaatsen. Ook niet meteen de gezelligste plaats om te wandelen dus. Deze foto is genomen vanop een voetgangersbrug over deze weg.
Den andere foto is genomen vanop ons terras bij een lekker weertje.
Alles is in orde nu. Mijn koffer is nu ook terug bij mij en behalve dat
de douane ze wel wat overhoop heeft gehaald lijkt het erop dat alles er
nog in zit. Wel
jammer dat we nog heel de stad moesten doorkruisen om ze te gaan
afhalen. Ze hadden ze meegegeven met een bus en ze afgedropt in het
busstation. De zus van Arturo, Solee, heeft me er naartoe gebracht. Het
was wel gek om met haar mee te rijden. Ze belt heel de tijd in de
wagen, en ik kan u verzekeren dat je in dit verkeer wel steeds je
volledige aandacht nodig hebt.
Zo meteen gaan we naar het shoppingcenter om nog wat spullen te halen. We
moeten ook nog ergens een machette zien te vinden. Arturo zei ons dat
ze hier aanzienlijk goedkoper zijn dan in Tena of in heel de Orientes.
Hier kosten ze 4 dollar of zo, echt geen geld eigenlijk. Gistereavond
hebben we eigenlijk niet veel meer gedaan. We hebben beneden bij
Suzanna in het restaurant gegeten en daarna begon het zo te regenen dat
we maar binnen gebleven zijn. Gelukkig schijnt vandaag de zon als nooit tevoren en kunnen we de namiddag op ons dakterras doorbrengen, alvorens naar de spaanse les te gaan.
Ja u leest het goed, ik ben naar de dokter geweest. Mijn teennagel waar
ik in september aan geopereerd ben is terug ontstoken, met veel pijn
tot gevolg. Ik ben dus naar de dokter geweest met Suzanna. De dokter heeft
onder plaatselijke verdoving het onstoken gedeelte weggebrand of zo... Ik heb afgesproken dat ik vrijdag
(één dag voor ons vertrek naar Tena) naar hem ga om het nog eens te
laten nakijken.
Gisteren
onze eerste les spaans gekregen. Het is echt wel aan een hels tempo. 3
uur lang met een korte pauze. Redelijk vermoeiend, maar we leren
wel wat bij. Na de spaanse les zijn we iets gaan eten in het
internet café. Eindelijk eens een gewoon broodje kunnen eten, na al de
fast-food junk. We zijn ook de vrouw tegengekomen die ons
gewaarschuwd heeft voor de gevaarlijke buurten. We hebben om 2 uur met
haar afgesproken. Ze gaat ons de beste plekjes van de stad laten zien.
De foto hiernaast is een uitzicht over de stad Ambato vanop de berg waar we beter niet meer komen...
Ik slaap voor 8 dagen in het repetielokaal van Arturo. Dat is boven de snackbar van zijn moeder en boven hun huis. Arturo is best
een goeie drummer en hun band is wel redelijk bekend hier in ecuador en
daarbuiten. Er staat hier een uitrekbare zetel voor mij en ik heb mijn eigen badkamer. Ook heb ik een groot dakterras ter mijner beschikking. De foto hieronder is van mijn kamer voor deze week, toen ik aan het spelen was Arturo.
Vandaag heeft Arturo gebeld voor mijn koffer die nog achter gebleven is in Atlanta. Jammer
genoeg was er bij Delta niemand bereikbaar. Ik hoop dat ik ze morgen
heb.
Een
eerste dag in Quito vandaag. We hebben enkele foto's genomen. De
bevolking is echt arm hier en het is echt wel een cultuurshock.
Kinderen van 6 à 8 jaar lopen heel de dag rond om schoenen te poetsen,
vrouwen en meisjes verkopen lotjes op straat, mensen verkopen dranken
en eten op de bus, gewoon om rond te komen. Echt bedelen wordt hier niet gedaan, daar zijn ze wel te fier voor. Quito
is wel een mooie stad, al moet je soms wel door de chaos heenkijken.
Veel vuil en niet te vergeten de chaos die verkeer noemt. Vandaag
hebben we ook enkele keren de bus genomen. Een aparte manier van reizen
toch wel. Je moet snel zijn om er op te geraken en als ze eenmaal aan
het rijden zijn zorg je maar best dat je snel neerzit.
Om 3 uur gaan we de bus nemen naar Ambato. Daar blijven we nog 8 dagen alvorens we naar onze stageplaats gaan.
Hieonder zie je het plein aan de oude kerk van Quito
Wanneer ik
dit aan het typen ben zit ik nog op het vliegtuig. We hebben al een hele weg
afgelegd. Het is nu 20.00 plaatselijke tijd en we hebben nog een dik uur voor
de boeg. Het mag dan wel maar 20.00 zijn, onze biologisch klok wijst meer naar
01.00 à 02.00 uur, en we het zal waarschijnlijk nog wel 3 à 4 uur duren tot we
in onze hotelkamer in Quito zijn. De vlucht
van Zaventem naar Atlanta verliep zonder problemen, enkel de beenruimte bij
Delta laat wat te wensen over, en dat zelfs voor iemand die verre van een reus
is... De
grenscontrole in Amerika was dan weer andere koek. Lang wachten, belachelijke
vragen, vingerafdrukken, fotos... Noem maar op. En dan waren ze nog
onvriendelijk ook.
Uiteindelijk
hebben daardoor en door een verandering van gate maar op het nippertje onze andere
vlucht gehaald. Deze vlucht
zit nog iets voller dan de vorige en ik heb het gevoel dat ik nog minder plaats
heb. Maakt niet zoveel uit in feite, het is maar voor 5 uur.
Op dit
moment vliegen we volgens de piloot over Panama. Ik zou het niet kunnen zeggen
want het is zeer donker buiten.
Nog 1 uurtje en het vliegen zit erop en daar zijn we met ons vieren helemaal
niet rouwig om.
Nu maar
hopen dat Arturo ons niet vergeten is. Hij komt ons ophalen op de luchthaven en
zal ons naar ons hotel of andere slaapplaats brengen.
Alles is ingepakt en klaargemaakt. Morgen om 10 uur stijgen we op naar Atlanta, om daar over te stappen op een vlucht naar Quito. Tegen 22.00 lokale tijd zijn we daar. 18 uur vliegen morgen, het wordt een zware dag...
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
