Het vervoer geschiedt door middel van een kooi waar de personen en/of goederen in geplaatst worden.

 De kooi bevindt zich meestal in een schacht en verplaatst zich langs vaste geleidingen omhoog of omlaag. Wanneer de kooi voor de stopplaats tot stilstand wordt gebracht, spreekt men van een stoplift.

Door middel van vaste geleidingen wordt de lift in een verticale baan gehouden en omhoog en omlaag bewogen. Een contragewicht vermindert het effectieve gewicht van de lift.

Voor het betreden en verlaten en - in het kader van goederentransport - het laden en lossen wordt de lift tot stilstand gebracht.

 Een uitzondering hierop zijn de paternosterliften die voor het betreden en verlaten niet tot stilstand worden gebracht.

De liftinstallatie bestaat uit een machineruimte die zich meestal boven op de liftschacht en dus boven op het dak van een gebouw bevindt. Hierin is de liftmachine geplaatst en de schakelkast die de besturing van de lift regelt.

 Soms bevindt de machinekamer zich ook naast de schacht. Dit kan zowel boven als onder in de schacht zijn. Bij hydraulische liften maakt het niet uit waar de machineruimte zich bevindt. Een vinding van de laatste jaren is de machinekamerloze lift.

 Een ander belangrijk onderdeel van de lift is de liftschacht. Dit is de ruimte waarin de kooi en de leiders zich bevinden. Passagiers krijgen door middel van schachtdeuren toegang tot de liftkooi. Onder in de schacht bevindt zich de schachtput met de buffers voor de kooi.

De snelste liften ter wereld bevinden zich anno 2010 in het 509 meter hoge Taipei 101-gebouw in Taipei (60 km/u) en in de Burj Dubai (65 km/u). 

Deuren

Bijna elke lift is voorzien van schachtdeuren die alleen geopend kunnen worden als de kooi op die verdieping staat. Moderne liften hebben bovendien kooideuren. Vaak zijn de kooideuren twee automatische schuifdeuren, en de schachtdeuren op elke etage ook. Als de lift bij een etage aankomt gaan de kooideuren en de schachtdeuren vaak tegelijk open. Oudere liften hebben vaak geen kooideuren - vanuit de kooi ziet men dus de binnenkant van de schacht.

De deuren zijn voorzien van contacten in de veiligheidslijn. Dat wil zeggen dat de lift niet vertrekt als er ergens een deur open blijft staan. Door middel van grendels is geregeld dat de schachtdeuren niet open kunnen als de kooi er niet achter staat.

Wanneer er geen kooideuren zijn, zit er in de kooi een blokkeerschakelaar die passagiers de mogelijkheid geeft de lift te laten stoppen. Meestal is er dan ook een bewegende drempel of infraroodgordijn in de kooi aanwezig, die de lift onmiddellijk stilzet als er iets tussen de drempel of infraroodgordijn en de schachtwand komt.

Tot slot zijn er voor de monteurs nog diverse blokkeerschakelaars geplaatst, om de lift uit te kunnen schakelen. Een monteur kan een deur ook openen als de kooi er niet achter staat, wat nodig is om passagiers te bevrijden uit een stilgevallen lift

Een tandwiel, tandrad of kamrad is een getand onderdeel van een machine of constructie in de vorm van een wiel of een cilinder dat in combinatie met andere getande onderdelen gebruikt kan worden om beweging over te brengen of van snelheid of richting te veranderen. Een tandwiel brengt ook een koppel over. Een getand wiel dat niet direct, maar – via een ketting – indirect met een ander getand wiel in verbinding staat, wordt een kettingwiel genoemd.

Een tandwiel is een van de oudste middelen om beweging over te brengen. Wanneer de tanden van twee tandwielen in elkaar grijpen, zal het draaien van één tandwiel het andere dwingen om ook te draaien. Door twee tandwielen van verschillende diameters in te schakelen, kan een groter koppel worden verkregen bij een lagere omwentelingssnelheid, of omgekeerd.

Materiaal

Een tandwiel kan van verschillende materialen gemaakt worden. In molens werden en worden overwegend houten wielen met houten kammen (tanden) toegepast. Bij watermolens komen ook gietijzeren wielen met houten kammen voor. Met de opkomst van het gietijzer werden gietijzeren tandwielen gemaakt. Tegenwoordig worden speciale legeringen gebruikt voor het maken van tandwielen. 

hoe werkt een tandwiel en wat is het juist?

Een tandwiel is een soort wieltje. In het midden zit de as. Het tandwiel draait om de as heen. Aan de buitenkant van het tandwiel zitten de tanden. Ze passen precies in de tanden van een ander tandwiel. Met een tandwiel kun je een beweging van één voorwerp naar een ander voorwerp overbrengen. Dat heet een tandwieloverbrenging.

Je vindt tandwielen op veel verschillende plekken. Je kunt er iets mee optillen en ze zitten bijvoorbeeld in een wekker, blikopener, motor, molen, op een gitaar

Er zijn verschillende soorten tandwielen onder andere:

- kroonwiel (of kroonrad): Het grote wiel in een molen heet een kroonrad. Een kroonwiel wordt onder andere gebruikt in horloges en analoge klokken. Het kroonwiel kan wel minder dan 1 cm groot zijn!

kroonrad

- wormwiel: Een wormwiel wordt bijvoorbeeld gebruikt om elektrische garagedeuren te bedienen. De worm is spiraalvormig en staat haaks op het wormwiel en drijft het wormwiel aan. Andersom kan niet, dan blokkeert het systeem. Het mechanisme waarmee je de snaren van bijvoorbeeld een gitaar spant, bestaat ook uit een worm (waar je aan draait) en een wormwiel (waar de snaar omheen draait).

- riemwiel: Een riemwiel zit in een motor van een auto, laat de trommel van de wasdroger of wasmachine draaien, maar ook een rupsband van een tank gaat over een soort riemwiel.

- kettingwiel: Het bekendste kettingwiel zit in je fiets, maar ook achtbanen maken gebruik van kettingwielen.

- kegelwiel: Een kegelwiel vind je in de motor van een auto. Hiermee kan onder diverse hoeken een kracht worden overgebracht. Het kegelwiel loop een beetje schuin.

Een dynamo of gelijkstroomgenerator is een machine waarin mechanische energie, binnenkomend via een draaiende as, omgezet wordt in elektrische gelijkstroomenergie. De tegenpool van de dynamo is de gelijkstroommotor, waarin elektrische gelijkstroomenergie omgezet wordt in mechanische energie.

De dynamo was vroeger een andere naam voor elektrische generator, maar wordt – na de ontwikkeling van de alternator – voornamelijk gebruikt om generatoren aan te duiden die gelijkstroom opwekken met behulp van een commutator. De wisselstroomgenerator van een fiets wordt echter nog steeds dynamo genoemd. 

Uitvinder

Hoewel de specifieke uitvoeringen onderling kunnen verschillen, bestaat elke dynamo in principe uit de volgende onderdelen:

• De stator, het stilstaande gedeelte van gietstaal waarin het magneetveld wordt gevormd. Bij kleine uitvoeringen door een of meer permanente magneten, bij de grotere uitvoeringen door elektromagneten (veldspoelen). Het magneetveld dat in de stator wordt opgewekt, wordt het excitatie- of bekrachtigingsveld genoemd.
• Het anker (of rotor) met commutator: het draaiende gedeelte met de ankerspoelen waarin de spanning wordt opgewekt. Om het ijzerverlies te beperken is het anker opgebouwd uit een groot aantal ankerblikken van weekijzer, die ten opzichte van elkaar door een dun laklaagje zijn geïsoleerd. De uiteinden van de ankerspoelen zijn verbonden met de koperen lamellen van de commutator. De lamellen zijn onderling geïsoleerd met plaatjes micaniet.
• De borstelbrug met de koolborstels, die op de commutator rusten. Hiermee wordt de stroom van het draaiende anker afgenomen.
• Net als bij gelijkstroommotoren worden bij grotere dynamo’s hulp- en/of compensatiewikkelingen in de stator aangebracht om de gevolgen van anker reactie in te perken of op te heffen.