Zon en wolken, 27 graden na de middag.

Roland doet mij uitgeleide, de stad uit tot het landelijke La Bolguina. In Oviedo volgen we de koperen schelpen op de grond en even verder de begeleidende gele pijlen. Bereidwillige mensen tonen ons de weg als we even aarzelen.

Eerste halte: de kapel van El Carmen bij Llampaxuga. We wandelen langs wegjes tussen hagen met liguster, hondsroos en bramen. Roland geniet van het geklingel van koebellen; van de frisse geur van bloeiende liguster en eucalyptus; van de goed onderhouden moestuintjes langs het pad. We nemen afscheid aan de middeleeuwse brug van Los Gallegos over de rivier de Nora ( 11.25 u) . Van een boer, hoor ik, krijgt Roland een gepelde stok cadeau met punt en rubbertje. Zal hij kunnen doorgeven aan een andere pelgrim voor hij het vliegtuig terug neemt ...

Al snel een onverhard pad helling af , helling op. He! de GR 65 ! Ik stop voor een foto van de boeiende bermen: paarse dopheide, zwart knoopkruid, zachtgele bloemen die lijken op paardenbloemstreepzaad bij ons , maar wel lichter van kleur hier. Even geen geluid van stokken. Voor mij huppelt een jonge hinde weg, haar witte vlek op het achterwerk vrolijk wippend ... Aan de bergpas van Venta del Escamplero draai ik me om. Oviedo is te zien in de verte. Ook een stadionachtig gebouw met een typische Calatravavleugel waar de zon op reflecteert. We zagen dit gebouw ook gisteren, toen we de Monte Naranco afdaalden. Niet het voetbalstadion, zo blijkt. Dat ligt lager, maar wel een commercieel centrum en congrespaleis, effectief door Calatrava gebouwd in Oviedo.

Voorbij Las Regueras loop ik over het middeleeuwse tracé tussen stenen muurtjes overgroeid met mos en klimop. Magische stilte, alleen tikkende stokken, de wind in de bladeren, tsjilpende krekels, een enkele vogel. Appelpauze aan de kapel van Santa Ana in Premoño. Ik mis de afslag naar het pad. Ik ben al in Valdunos, maar vraag gelukkig net op tijd naar de weg. Ik hoef niet bergop op mijn stappen terug te keren, maar kan 100 m verder een wandelpaadje rechts nemen dat op de camino uitkomt. Het hoort bij de "camino real de mesa", een wandelroute vanuit León.

Afwisselend stukken asfalt en aardewegjes vandaag. Een beschaduwd pad langs de rivier Nalón. Om 15.10 u arriveer ik aan de stenen brug in Peñaflor. Een deftig uur in Spanje .. Ik krijg nog een menu del día aan € 8. ( Vanavond kan ik niet warm eten in de albergue). Nog 7 km te gaan. Haal ik dat na een stevige kikkererwtensoep, een konijnenbout met frieten en vooral 1/2 karaf gekoelde rode wijn? ( ik kreeg een hele karaf, maar dronk maar de helft ... ) Een miniem stuk over de N-634 zonder vluchtstrook, daarna door de dorpsstraat van Peñaflor. Volledig vlak tot Grado langs weiden zonder bomen ... 27 graden ... Fout gelopen in Grado. Beter volg je gewoon de N-634 ( richting Espina) tot het einde van het stadje. Daarna nog 3,5 km heuvelopwaarts richting Acevedo. Ik wandel echt wel van boom tot boom. Dit wegje loopt parallel met de autosnelweg maar je hebt helemaal geen hinder van het autogeweld, omdat je hoger loopt.

Om 18.30 u ben ik aan de albergue achter het kerkje van San Juan de Villapañada, ik ben de allerlaatste die nog een matras krijgt. De herberg is volzet. Na mij worden andere pelgrims doorgestuurd. Oef ! ik hoef niet verder meer …