De dinsdag na Pinksteren heet hier " Martes del Bollo" of " Martes del campo". De inwoners van Oviedo ( of ovetenses) houden dan een traditie in eer die dateert uit de 15de E. Ze komen samen in het grote park van Oviedo, Campo de San Francisco en eten er een broodje " bollo" met warme chorizoworst. Ze drinken er een fles wijn bij, Vino de Balesquida ( cider, 6 graden).

Maar we zijn te vroeg te been volgens Spaanse normen ... Om Roland te ontzien nemen we de taxi naar de Monte Naranco, met de 2 unieke preromaanse kerkjes uit de 9de E. De taxichauffeur vertelt ons dat je zo´n broodje met bijhorende wijn koopt bij de bakker en dan met de hele familie optrekt naar het park. Hoog tegen de helling van de Naranco ligt het kerkje San Miguel de Lillo in Asturische preromaanse stijl. Lang voor de romaanse kunst bij ons, bouwden de Asturische koningen hier hun kerkjes en paleizen met dikke muren, weinig vensteropeningen, zware ronde bogen, slanke steunberen en simpele schuine daken.

Santa María del Naranco was het paleis van de Asturische koning Ramiro I ( de koning die voor het eerst de Moren versloeg in 844, in de legendarische slag van Clavijo waar Santiago de Matamoros verscheen, als witte ridder op een paard om de christenen te helpen bij de overwinning op de Moren.) Santa María is een hoog gebouwtje met balkons, loggia´s en staatsietrappen. Later werd het verbouwd als kerkje. Binnenin kunnen we de slanke kerkjes met hoge tongewelven niet bezoeken door de fiesta.

We dalen te voet de berg af. Op naar de fiesta! Bijna 14 u ... Lange rijen mensen staan aan te schuiven bij de bakkers. Vrolijke fanfares, Asturische doedelzakspelers in het park. Hele families met plastic zakjes in de hand ... Ik vraag een Spaanse waar ik zo´n bon voor een " bollo con vino" kan kopen. Niet te koop! ... , zegt ze en ze geeft mij zomaar een bon cadeau! Fiesta ... ook voor ons! Een feestelijke picknick te midden van de Spaanse gezinnen op het gras. Een kurketrekker en bekers hebben we niet ... Geen probleem ... We drinken van de fles. Kinderen in folkloristische kledij paraderen fier voorbij. Eén groot, gezellig familiefeest! ...

In het kerkje van Nuestra Señora de la Esperanza steek ik drie kaarsen aan ...

Geen blog deze keer ... Niet - zoals ik voorzien had - omdat er geen computers zouden zijn. Ik weet al dat ik in het buitenland niet op "www.bloggen.be" geraak. Normaal gezien kan ik via mijn hotmail berichten op de blog posten. Maar de veiligheidsmaatregelen van Hotmail zijn strenger geworden. Je moet met een veiligheidscode bevestigen dat je wel degelijk zelf je account wil openen. Stom genoeg heb ik indertijd mijn vaste telefoonnummer opgegeven en niet mijn gsm om die code te ontvangen ... Dus, een beetje gedwongen door de omstandigheden , zal ik op deze camino nog meer "loslaten", vrijer zijn ...

´s Avonds nog eens naar het park gegaan. Tijd voor "rimpelrock" ginder. Oudere Spaanse mensen genieten volop van het dansen op meeslepende ritmes. We eten een gewone menú del día in de "Bulevar de la sidra". Gek, hoe de kelners de cider uitschenken. Ze houden de fles hoog boven hun hoofd en het glas schuin ter hoogte van hun dij. Ze kijken niet terwijl ze inschenken. Waarom?, vraag ik aan de kelner. Gewoonte, zegt hij, en trouwens, als er een mooi meisje op straat voorbijkomt, zou ik ze dan niet gezien hebben ... Spanjaarden!

Morgen vertrek ik op de camino primitivo !!!

Bedankt Roland, om mij tot hier te vergezellen!