|
 Miezerig, 14 à 20 graden, zon en wolken na de middag.
Goed uitgerust vertrokken om 7.40 u. Roland doet mij uitgeleide. Samen nog oma opgebeld. Alles goed op het thuisfront. Irsazardemarguelebil Porcalasanre! op het ritme van de stokken. Ik probeer de ezelsbruggetjes van mijn vorige tochten uit. Ze zitten nog goed in het geheugen gegrift, behalve eentje: het stuk van Conques op de Via Podiensis. Ik kon het mij enkele dagen geleden niet meer herinneren, nu is het er ineens weer. Yucca's als bomen ( bij ons een kamerplant) aan de kleurige huizen. Een man op wandel met zijn oude moeder aan de arm, precies Roland en oma. Een innig beeld om de dag mee door te komen!
Geurende kamperfoelie, verregende rozen in Santa Cruz de Bezana. Goed gemarkeerde asfaltweggetjes. Glooiende weiden, hooi opgetast in lichtgroene en zwarte plastic balen, eucalyptusbossen op de toppen. Op de hellingen rijen uniforme bungalows.
Drie enorme knallen in Boo de Piélagos. Ze proberen het vuurwerk uit voor vanavond. Vrolijke bevrijdingsmuziek schalt uit de luidsprekers aan het kerkje. Straks mis en morgen fiesta! Eigenlijk is het al drie dagen feest sedert vrijdag: San Juan! Het overdekte podium voor de muzikanten staat klaar.
Vandaag vaak onder en boven de spoorweg en omwegen op zoek naar een brug over de Ría Pas de Mogro. Picknick op het terras van een bar aan de oude 17de-eeuwse brug van Puentearce. Oef! nog de autoweg en de spoorweg over. Een afslag naar een kapelletje: La virgen del monte. Een Spaanse familie zet een open tent op op het grasveld aan de ermita voor hun zondagse barbecue. De zon schittert in een CD opgehangen aan een kerselaar.
De torenklok van de San Martín in Mogro slaat 3 uur. Krekels. Op de bergkam is de zee weer te zien. Vanaf bar La Cantera leidt een dubbel buizenstel naar hetvolgende dorp Requejada. De brede leidingen, eerst grijs, daarna rood, met goed zichtbare gele pijlen, liggen open en bloot rechts van het pad. Ze horen bij de grote chemische fabriek hier van Solvay, de Belgische multinational. Ik ga niet naar de kleine herberg van Polanco ( slechts 6 plaatsen, geen restaurantje). Ik heb vandaag weliswaar maar 5 pelgrims gezien, maar in Requejada is er sedert dit jaar een nieuwe albergue met 12 bedden, hoor ik, heel proper voor € 5 ( en met verwarming: ideaal om de sokken droog te krijgen!) We slapen er met zijn drieën. En hier is er ook een bar en een restaurantje, wat wil je nog meer ?...
Toegekomen om 17.40 u. Toch weer 10 uur onderweg geweest. Geen vuurwerk in dit onooglijke dorp, wel wat verkeerslawaai van de N-611. Nog even teruggewandeld over de loopbrug aan het station. De buizen stralen warmte uit!!!
|
