Bewolkt, 2 regenbuien.

Vertrokken om 7.30 u Voreger kon niet, omdat de eerste boot naar Santoña pas om 9 u vaart. Langs de dijk van Laredo gelopen ( el paseo marítimo). Laredo heeft het langste strand van de Atlantische kust: 5km, nog langer dan San Sebastián: 3 km. De kleine veerboot genomen aan Puntal. De veerman biedt ook nog bokaaltjes ansjovis en bonito ( plaatselijke courante vissoort) aan.

Al babbelend met Eddy belanden we toch weer op de fietsersweg. Zo missen we het pad over het strand van Noja. We lopen op Eddy's oriëntatievermogen. Dat betekent wel enkele kilometers extra op mijn marathondag! In Noja kunnen we weer aanknopen met de gele pijlen. Verse groenten te koop aan een boerderij. Ik: " you needn't cook tonight!" ( hij gaat naar de albergue van Güemes, plaats voor 60 pelgrims met gemeenschappelijk avondmaal). Eddy: " I can't cook tonight!"

Zonnige picknick op mijn eentje ( Eddy loopt veel te snel om dat lang vol te houden) op de trappen van de kerk in Barrio de Castillo. Golvende, sappige ( de regen!) weiden, hier ook meer akkers. Over karrensporen door een veld met jonge maïs. Op de leuning van de middeleeuwse brug van Solorga zit een sierlijke, witte vogel, slanker dan een meeuw. " Une aigrette" ( zilverreiger) zeggen Fransen achter me. Een bergpas over. De meeste pelgrims die ik ondertussen al ken overnachten in de legendarische herberg van de dorpspastoor Don Ernesto in Güemes. Ik stap verder. Afspraak met Roland rond 17.00 u aan de kerk van Galizano.

Blij weerzien!!! Een verdiende rustpauze. We hebben niet meer de tijd om de variant langs het strand van Langre te stappen, want om 20.00 u vertrekt de laatste boot uit Somo naar Santander. Dus volgen we het fietspad langs de drukke CA-141. Voor Roland niet meteen een heuglijke kennismaking met de camino. We misrekenen ons. In Somo moet je nog 1,5 km over de brug stappen voor je aan de aanlegsteiger komt. Haastig getik van mijn stokken! 21 juni, de langste dag. Zucht: ook het langste traject voor mij!