Regen met tussenpozen, 15 graden.

Vertrokken om 8.15 u na een gezellige babbel met de barman van het hostal. De bijnaam van de Basken is " jarrilleros" (wijnschenkers) zoals de Ninovieters, koffiegieters ( voor de bedevaarders naar Halle). Hier gaat het wel over hele kruiken wijn! Elk weekend zijn er muzikanten in zijn bar. Ook in Bilbao vind je massa's bars met live muziek. Daar wisten ze in de dienst voor toerisme niets van! Pieter miste zijn jazzmuziek. Misschien heeft hij gisterenavond toevallig zo'n plek gevonden.Net voor het stadhuis staat er een standbeeld van Victor Chávarri , de stichter van de eerste mijn hier. Er waren 7 mijnen, 1 wordt nu gerestaureerd. De mijnen brachten welvaart in Baskenland. Een bedrijvig volkje, de Basken. Hier is er minder werkloosheid dan in Spanje. Ze haten wel  Angela Merkel, maar houden van de Belgen, omdat wij in de tijd van de Spaanse Burgeroorlog veel weeskinderen opgevangen hebben.

De regen deert me niet. Zoveel mensen wijzen de richting aan en wensen me " Buen camino"! Een kleurige graffiti geluidswand scheidt het pad van de autoweg. Geur van natte liguster. Pieter dronk geparfumeerd water! In zijn plastic flesje zaten munt ( groen), tijm ( lila), vlierbloem ( wit) en blaadjes goudsbloem ( oranje).

Veilig over en onder de autoweg. Dan de groene heuvels in. We zien weer het zeetje ( Hmm, de Atlantische Oceaan!). Koeienbellen. Geitengemekker achter mij. Het is Gilbert! Hij heeft heerlijk geslapen buiten, onder een overdekte galerij in Portugalete. Beter dan dat hij in een opgesloten ruimte slaapt. Hij moet wel een uitstekende gezondheid hebben, zo in de vochtigheid. Het heeft de hele nacht geregend! De Basken , weet hij , maken lekkere kaas van een mengsel van koeien- , schapen- en geitenmelk. Dat zijn de dieren die je hier ziet grazen. Die kaas heb ik al geproefd.

In Zierbana fotografeer ik een muur met de tekst " La especulación nos deja a los vecinos sin compensación" ( De beursspeculatie stort de gewone mensen in de armoede) Een aanklacht tegen de crisis. Achter mij hoor ik ' simpática'. Langs het strand van La Arena, een brug over, trappen op en dan een zalig kustpad, met een veilige houten afsluiting. Panelen leggen uit hoe het hier vroeger aan toeging. Open mijnbouw aan de kust, de ertsen werden onmiddellijk op boten geladen. Algen werden met katrollen, met de hand bediend, opgehaald en verder vervoerd over land. Schuimende golven rond de rotsen beneden. Drinkfonteintjes. Het pad wordt goed onderhouden. Arbeiders stoppen hoffelijk hun grasmaaiers als pelgrims voorbijkomen. Gilbert maakt kennis met de 3 Françaises die ook in mijn hostal sliepen. Ander vrouwelijk gezelschap voor hem straks!!!

Een tunneltje. Agur Baskenland! ( Tot ziens, vaarwel). Hola Cantabria! Picknick in Casa Pedro, een winkel annex bar in Ontón. Toffe mensen! Je moet door het huiskamertje ( staat al volledig vol met een droogrek voor kleren) en de kleine keuken om naar het toilet te gaan. Het regent volop. Ik kies voor de rijweg N 634 ( 8 km naar Castro-Urdiales). Gilbert heeft tijd, zegt hij, hij gaat langs de oude, middeleeuwse weg door de bergen ( 16 km). Weinig verkeer eens je de opritten van de autosnelweg Bilbao - Santander voorbij bent. Nootjestijd in Mioño. Een behulpzame inwoner toont me het voetpad door de wandelaars- en fietserstunnel . Luidop zingen om de echo uit te testen.

Het stortregent als ik toekom in Castro-Urdiales. Een magische prentkaart: de gotische Santa Maríakerk met de oude vuurtoren en de kleurige bootjes  in het haventje ervoor. Ik ontmoet Udi, een jonge Israeliër. We zoeken samen de weg naar de albergue vlakbij de plaza de toros. Ligt aan het strand "Ostende"! We slapen er met 16 peregrinos in een grote zaal. Een vriendelijke, zwarte hospitalero Sidia, die iedereen verwelkomt in hun eigen taal: Duits, Engels, Spaans, Frans.