Fijne regen 's morgens, nadien grijs, 17 à 19 graden.

Gisteren was er een lawaaierige schoolgroep toegekomen in de herberg. De arme leraars probeerden de enthousiaste bende stil te krijgen om middernacht, maar het lukte niet bijster goed!

Vanmorgen met de glimlach afscheid genomen van Pieter. Hij had graag nog verder gestapt...Om 8.15 u vertrokken. Bilbao ontwaakt. Schoolgaande jeugd in uniform. Kleurige paraplu's. Zwarte paraplu's voor heren met stropdas. Haastige venters met een hoes over hun karretje. Bevoorrading van winkels. Bakkers, voedingswinkels, bars die ontbijt aanbieden, zijn open. Bouwvakkers aan het werk. Al druk verkeer. De officiële pelgrimsroute door Bilbao stelt niet veel voor, het is wel de snelste weg om uit de stad te geraken.

Na een uur stopt het met regenen. Het blijft wel miezerig tot  's middags, terwijl België kreunt onder  een hittegolf, vertelt Roland aan de telefoon! Onze schapen zijn nog niet geschoren. Ze zullen afzien! Langs een smal weggetje tussen nat ,hoog gras, varens, koolzaad, paardenzuring. De schoenen en de slobkousen zijn schoongespoeld. De vogels in het bos doen hun best om het geraas van auto's en drilboren te overstemmen.

Klimmen naar de Ermita de Santa Agueda... Even op een brede, middeleeuwse weg, onlangs blootgelegd. Grote, platte stenen aan weerszijden, een rij langwerpige, smalle stenen in het midden, kleinere stenen ertussen. Zo kon het water in de grond en overspoelde de modder de weg niet. Er konden brede karren over rijden.Wie zit er uit te drogen in het voorportaal van het kapelletje? Gilbert! We lopen uiteindelijk een stuk van de weg samen vandaag. Een hond drijft een kudde schapen voort naar een andere weide. Achteraan sukkelt een kreupel lam met gebroken voorpoten. " Het is zo geboren, we zullen het moeten slachten, het ziet af. Así es la vida," zo is het leven, besluit de boerin nuchter...

Toch wat weemoedig, zo alleen zonder Pieter...Weinig natuurschoon, veel stedelijk gebied. Vroeger zorgden de hoogovens van Vizcaya hier voor werk. Na de sluiting heeft een herstelplan de streek gered. De H. Hartkerk van Cruces zit ingeprangd tussen wegen en flatgebouwen. Alle ruimte wordt benut. Het speelpleintje voor de kinderen ligt bijna onder de toren. In Barakaldo staan er op de banken in het park ijzeren figuren van Picasso's Guernika, ter herinnering aan de zware ijzer- en staalindustrie hier. Eindpunt voor vandaag: Portugalete met zijn unieke Palaciobrug: een hoge, ijzeren oeververbinding van eind de 19de eeuw. Hangende gondels gaan over en weer. Er kunnen auto's op in het midden, de passagiers staan opzij.In Portugalete gaat de albergue enkel open in juli en augustus. Ik vind onderdak in het hostal Santa Maria. Zo genoemd naar de mooie, oude kerk hier.