Bewolkt met opklaringen, 22 graden. Ontbijt met druivensap en een croissant. Nog een omhelzing van Gabriel en daar gaan we ( eerst nog een koffie voor Pieter om wakker te worden) om 8.15 u.
Modderfeest naast een klaterend beekje met waterval. De klok slaat 10 u in Bolibar, het dorp waar de familie van Simón Bolívar woonde. Hijzelf werd geboren in Venezuela en bevrijdde heel wat landen in Zuid-Amerika van de Spaanse overheerser o.a. Colombia en Venezuela. Zo werd hij de held van Colombia.
Een klim langs een rotsig pad naar het klooster van Zenarruza. Oorspronkelijk hadden we daar gisteren willen slapen. Onrealistisch natuurlijk. Het is prachtig gelegen midden de natuur, aan de voet van een berg. Een koppel trouwers laat zich fotograferen in dit unieke decor, voor de 15de-eeuwse kerk. Alles staat open, ook de renaissance kloostergang. De trappisten hier waren de eersten die gastvrijheid boden aan pelgrims en ze doen het nog! In het bos zijn Gil, Florence en Gilbert aan het bidden! Pieter had mij al verteld dat Gilbert erg religieus is. Gisteren had hij zich aan de hospitalero bekend gemaakt als " completamente peregrino". Hij had gratis mogen slapen, had proviand, een hemd en nog een gebedenboek meegekregen voor vandaag. Hoe verrassend mensen kunnen zijn!
Bruno en Martine zijn nog een dag gebleven bij hun gastheer in Markina, wist Florence. Bruno was gisteren uitgegleden in de modder en heeft een pijnlijke nek. Martine heeft artritis aan de knie. Dappere oude mensen!
Even verder is het pad afgesloten met politielint. We stappen nu langs de rijweg. In elke bocht kamperen rallywatchers, vanmiddag wordt hier een autorally gereden. Gilbert klopt plots aan bij een caravan en vraagt een café con leche! Hij krijgt 4 koffiekoeken voor ons. Vraag en ge zult krijgen! Ik zou het nooit gedurfd hebben. Zijn fiere antwoord. " C'est Gilbert!" De 3 blijven eten in het dorpje Munitibar. Ik stap nog door, want ik weet dat Pieter ergens op mij wacht. Hij draagt trouwens de picknick in zijn rugzak. Wel 5 keer een beek overgestoken en talloze modderplassen. Ben al wijzer geworden en overschouw de situatie op het terrein voor ik eraan begin! Een oude man vertelt mij dat pelgrims in de regenweken voordien tot aan hun knieën door modder moesten ploeteren !!! Varens en amandelwolfsmelk. Bij een afslag Pieter gevonden, aan het dutten op een stenen tribune onder een afdak. Lekker gepicknickt. Hier worden Baskische folkloristische spelen gehouden. Een man met zijn ezel moet een plat granieten blok met ijzeren stangen aan 3 kanten, voortslepen over 4 opeenvolgende vakken van 6 meter en zo weer terug. Na 20 min worden de vakken opgeteld. Een beetje zoals " schijt je rijk" bij ons, vergelijkt Pieter!
Een mooie kapel, weer met voorportaal ( ermita San Pedro y San Cristóbal). Weer door bos. Rozen, fuchsia's aan de huizen met een palmboom, vijgenboom, kiwistruiken en een boomgaard, een moestuin met staakbonen, aardappels, uien, artisjok en een plastic serre met sla, tomaten, komkommer. Landelijke rust, een vredige bevolking, op 26 april 1937 wreed verstoord door een luchtbombardement. Hitlers troepen proberen met goedvinden van Franco een techniek uit die tijdens WO II volop zou toegepast worden... Marktdag in Guernika: de stad volledig in puin, 2000 doden. Picasso's schilderij heeft Guernika wereldberoemd gemaakt. Ook de vrijheidsboom van de Basken ( waar hun vertegenwoordigers vergaderden in het bijzijn van de koninklijke gezant) werd verwoest in het bombardement. Een stuk van de stam van de oude eik wordt nu beschermd door een tempeltje. In het park spelen kinderen aan de 2 grote beelden die deze nutteloze slachting herdenken: " Het huis van onze vader " van Chillida en " Grote figuur in een schuilhok" van H. Moore. Zaterdagavond: drukke, levendige pleinen, jonge pelgrims gaan op stap ( Pieter gaat mee op pintxostocht), ik zoek eerst de keramiekwand met de voorstelling van Picasso's schilderij en ga daarna naar een internetlokaal. Pieter en ik communiceren door mondelinge berichtjes door te geven aan collega-pelgrims ( Pieter had zijn gsm vergeten in de albergue). Onmogelijk om hem terug te vinden. Hij staat er wel om mij 's avonds binnen te laten.
 
|