Pieter slaapt in zijn oude bed thuis. Lang geleden! Om 6.53 u vertrokken uit Gent met de Thalys. In Parijs vlot van de Gare du Nord naar Gare de Montparnasse geraakt via lijn 4 van de metro, richting Montrouge ( vroeger Pont d' Orléans). 10 juni: de dag waarop de nazi´s in 1944 het dorpje Oradour-sur-Glane uitmoordden als wraak voor de landing in Normandië, lees ik in de Franse "Metro". We zullen tijdens onze tocht nog vaak met de erfenis van WO II geconfronteerd worden, want we stappen ook door Guernica.

Heel Frankrijk doorkruist onder een zwaar wolkendek. Vanaf Bayonne schijnt de zon. Dat belooft voor morgen. Met 6 minuutjes vertraging toegekomen in Hendaye om 16.17 u. De Franse spoorwegen verontschuldigen zich zelfs voor die lichte vertraging. In België kunnen we daar nog van leren!

De brug over de Bidasoa over en we zijn in Irún. Gemakkelijk de pelgrimsherberg gevonden. Pieter krijgt hier zijn geloofsbrief, gratis, voor niets. We slapen ook voor een donativo. Je mag dan zelf beslissen hoeveel je geeft. De hospitalera is bijzonder vriendelijk en geeft meteen al een heleboel informatie. Pieter trekt zich goed uit de slag met zijn Spaans van toen hij op stage was in Ecuador. We hebben er allebei zin in!

In de herberg krijgen we een "suite" met een stapelbed voor ons tweeën, het deurgat staat wagenwijd open: er is gewoon geen deur. Vanavond hangen  we nog de toerist uit: een biertje met tapas ( pintchos,  zeggen ze hier in Baskenland) en daarna een menú del día in de calle de la Estación, denken we! De kokkin komt niet opdagen - ondanks de crisis - en de kelner loodst ons naar een ander restaurantje van dezelfde eigenaar. We vragen "bonito", een plaatselijke vissoort met de typische Baskische pipperadesaus. Pieter vindt de vis smaken naar kip. Blijkbaar toch een heel stevige visfilet... Om kwart na 10 gaat het licht uit in de albergue.