Vanmorgen was er nog een zaterdagse markt in Riobamba waar we inderdaad veel indigenos zagen. Dan naar Alausi, het vertrekpunt van de trein om morgenvroeg naar "la Nariz del Diablo " (3323m) te rijden. Een torenhoge San Pedro overkijkt het stadje.
Riobamba, 2750 m hoog is een mooie stad met veel koloniale gebouwen. Er is een treinstation maar de 'tren del hielo' was volgeboekt. Hier lopen nog veel indigenos. Benieuwd wat dat op de zaterdagse markt van morgen zal geven.Niet ver van de kathedraal is het Museo de Arte Religioso. De zuidamerikanen houden wel van bloederige voorstellingen.
Omdat het regenachtig weer is trekken we niet naar het "casa de arbol" (hoog in de bergen) maar naar de Rio Blanco waar we met een plezant telefrikske over de Rio Pastaza schuiven. 's Middags even naar de mercado en dan naar Piscina El Salado de beste warmwaterbronnen (vulkanisch) van Banos.
Onze terugtocht vanuit de Lianalodge verliep spectaculair : de weg was...weg. Met onze valiezen moesten we door het water (en Dirks camera erin) en door het slijk naar de overkant... Van Tena terug de bus in en nu zijn we in Banos, een stadje aan de voet van de Tungurahuavulkaan. Tijd om te wandelen en rond te neuzen. En ja, daar is een 99jarige cantaudor wiens standbeeld op het leuke stadsplein staat.
En wat zien we daar in de Selva (regenwoud) ? Capucijneraapjes, tapirs, tropische vlinders en insecten, bloemen enz, onze gids geeft ons overal uitleg en weet veel over de geneeskrachtige planten. Bij een Kichwafamilie mogen we chicha drinken (gefermenteerde yuca) en mogen we met de blaaspijp pijlen (zonder curare) afblazen. En wie won er?
De Liana lodge werkt samen met Amazoonico, een Centro de Rescate de Animales Selva viva (een vluchtcentrum voor gewonde dieren uit het regenwoud). Wat doen we daar? Excurciones con un guia en la Selva. En die zijn niet altjd zo gemakkelijk.
