Vanmorgen zijn we een wandeling gaan maken op het strand in de andere richting. Luc zijn fototoestel was helemaal aangedampt van de vochtigheid. Zijn sensor binnenin was aangeslagen en dit heeft meer dan een half uur geduurd. Gelukkig is het goedgekomen. We waren ver gewandeld en wilden niet langs het strand terug. De weg langs het binnenland bleek echter langer te zijn dan we dachten. We moesten over een kanaaltje geraken en dit lukte niet, behalve met een hele omweg door sloppenwijken en een tempelcomplex. Via de achteringang van een chique villawijk kwamen we terug op de goede weg. 3 uur zijn we weggeweest! Doodop en helemaal nat van het zweet, zelfs ik! De rest van de dag was luiere. 's Avonds ben ik om 9 uur in mijn bed gekropen, ik was echt op.
Een luie dag vandaag. Luc en ik hebben 's morgens een wandeling gemaakt langs het strand en daarna gaan zwemmen, zonnen en slapen. Edwig en Kevi hebben alleen de laatste 3 activiteiten gedaan. s Avonds zijn we naar het centrum van Pattaya geweest. Lekker gegeten en naar de ladyboys gaan kijken. Man, man, bij sommigen weet je echt niet of het een man of een vrouw is. De taxi naar ons hotel terug wist de weg niet goed en zette ons af bij de buren. Toch wel bij een supergrote bar zeker! Daar hebben we nog een paar afzakkertjes (teveel) gedronken.
We gaan nog even aan het raam staan en genieten een laatste keer van ons uitzicht. Het was niet Bob Marley die ons naar Pattya bracht want hij had "family-problems" (?). Een collega sprong voor hem in. We reden naar het Pinaccle Hotel aan Jomtien Beach. 15 jaar geleden hebben wij ook in dit hotel gelogeerd. Het ziet er nog ongeveer hetzelfde uit, alleen is er heel veel bijgebouwd. We krijgen een kamer op de 7de verdieping in een nieuw gebouw met zicht op één van de zwembaden. Super! Hier blijven we een week, tot we terug naar huis moeten. Onze eerste dag hier brengen we al luierend door met een hapje en een drankje en een plonsje. Ons Edwig heeft een strandbal bij en net als kleine kinderen spelen we in het water. Om 5 uur kregen we een plensbui. Ze haaden hierboven de sluizen even open gezet, het stroomde water maar na een kwartiertje was het alweer over. 's Avonds zijn we gaan eten in een local restaurantje naast de zee. De locatie was prachtig, het eten iets minder. Maar ja, Thaise bucht kan al eens tegenslagen hé. Met een Thaise whiskey-cola als afsluiter was dit een perfecte dag!
Onze laatste dag in Bangkok. We gaan met een taxi naar de grootste bloemenmarkt van Thailand. Met de taxima, een Bob Marley-type regelen we onderweg onze transfer voor morgen naar Pattaya. Dat is dan ook weer in orde. Het is onvoorstelbaar hoeveel bloemenkraampjes er op de markt zijn. Hoe ze al die bloemen op 1 dag kwijt raken is mij een raadsel. Edwig en Kevin gaan vanmiddag een fietstocht door Bangkok doen. Wij niet want dat hebben wij vorig jaar juist gedaan. Omdat zij maar 2 "pieren" verder moeten zijn, besluiten we om er even naartoe te wandelen. Als we helemaal nat van het zweet zijn, nemen we toch maar 2 tuktuks. Gelukkig want het was nog wel een heel eind en het is weer broeiend heet. Zij vonden de fietstocht heel plezant, wij hebben het wat rustiger genomen. 's Avonds willen we buiten het hotel gaan eten, maar het gaat precies regenen dus kiezen we uit één van restaurants in het hotel.
Vandaag gaan we naar een eiland: Ko Kret. Het ligt in het midden van de rivier 21 km verderop. De bootreis erheen duurt één uur. We huren een longtailboot en vliegen over het water. Niet normaal! Het eiland zelf is echter een teleurstelling. Er zijn veel kraampjes maar er is bijna niets open. Wel bezoeken we er een tempeltje met een mooie boeddha.Hoe die kleine tempeltjes zulke mooie boeddha's kunnen hebben, is mij een raadsel. Dat moet toch veel geld kosten? Het is bloedheet op het eiland en na lang zoeken vinden we een terrasje aan het water. De boottocht terug is weer een verfrissende race op het water. We hebben nog niet met de skytrain gereden, dus nemen we die naar een shoppingcenter. Edwig en Kevin krijgen geen genoeg van het winkelen, wij gaan terug naar het hotel, te voet.... Het lijkt niet ver want we kunnen de toren van ons hotel zien. Slaagt dat tegen, na 3 kwartier in de bloedhete zon zijn we er eindelijk. 's Avonds willen we buiten gaan eten maar een groot onweer houdt ons binnen. Geen nood, keuze aan eten genoeg. We blijven op het 18de verdiep in de bar zitten want ons Edwig durft niet naar het 65ste. Het doet dan ook wel lelijk!
Ons meneerke heeft ons vanmorgen naar Bangkok gebracht, natuurlijk met een omweggetje om nog even een tempel te bezoeken. Wat een lieve man! We logeren in de hoogste building van Bangkok en hebben en kamer zo groot als een eiland op de 65ste verdieping! Wat een uitzicht!!!! Op de 18de verdieping is zelfs een driving range. Luc kon het dan ook niet laten om een balletje te slaan. Ons Edwig probeerde ook eens en kon het wonderwel nog! Om helemaal decadent te doen, gaan we op het 83ste verdiep eten met alles erop en eraan, zelfs 2 flessen wijn hoorden erbij!
Vanmorgen zijn we een wandeling gaan maken op het strand in de andere richting. Luc zijn fototoestel was helemaal aangedampt van de vochtigheid. Zijn sensor binnenin was aangeslagen en dit heeft meer dan een half uur geduurd. Gelukkig is het goedgekomen. We waren ver gewandeld en wilden niet langs het strand terug. De weg langs het binnenland bleek echter langer te zijn dan we dachten. We moesten over een kanaaltje geraken en dit lukte niet, behalve met een hele omweg door sloppenwijken en een tempelcomplex. Via de achteringang van een chique villawijk kwamen we terug op de goede weg. 3 uur zijn we weggeweest! Doodop en helemaal nat van het zweet, zelfs ik!
Een luie dag vandaag.
