Vanmorgen maakte Luc me wakker omdat het tijd was om te gaan ontbijten. Bleek het een half uur te vroeg te zijn.
Klop klop op de deur.... kwam er een boy binnen met een verjaardagstaart met kaarsjes en al. Een verrassing van ons Edwig!
Een taart met veel crème, maar o zo lekker alhoewel het op ons nuchtere maag was. Ik dacht dat dit mijn cadeau van haar was, maar nee ze had nog iets gekocht ook. Zo lief!!!
De rest van de dag verliep rustig want het was weer zooooo warm en 's avonds gingen we eten bij de Italiaan aan het strand met de grootste bar van Thailand. We namen de aperitief in de lounges vlakbij het water, echt romantisch. Toen we heerlijk gegeten hadden, hoorde ik ineens zingen. Het voltallige personeel kwam al zingend de trap af met een tiramisu-taart met aangestoken kaarsjes. Gelukkig geen 60! Dit had ik echt niet verwacht en het ontroerde me dan ook heel erg.
We zijn nog lang in de bar blijven zitten. Het was echt gezellig en de leukste verjaardag die ik me kan herinneren. Bedankt dochtertje!
Vanmorgen zijn we een wandeling gaan maken op het strand in de andere richting. Luc zijn fototoestel was helemaal aangedampt van de vochtigheid. Zijn sensor binnenin was aangeslagen en dit heeft meer dan een half uur geduurd. Gelukkig is het goedgekomen. We waren ver gewandeld en wilden niet langs het strand terug. De weg langs het binnenland bleek echter langer te zijn dan we dachten. We moesten over een kanaaltje geraken en dit lukte niet, behalve met een hele omweg door sloppenwijken en een tempelcomplex. Via de achteringang van een chique villawijk kwamen we terug op de goede weg. 3 uur zijn we weggeweest! Doodop en helemaal nat van het zweet, zelfs ik! De rest van de dag was luiere. 's Avonds ben ik om 9 uur in mijn bed gekropen, ik was echt op.
Een luie dag vandaag. Luc en ik hebben 's morgens een wandeling gemaakt langs het strand en daarna gaan zwemmen, zonnen en slapen. Edwig en Kevi hebben alleen de laatste 3 activiteiten gedaan. s Avonds zijn we naar het centrum van Pattaya geweest. Lekker gegeten en naar de ladyboys gaan kijken. Man, man, bij sommigen weet je echt niet of het een man of een vrouw is. De taxi naar ons hotel terug wist de weg niet goed en zette ons af bij de buren. Toch wel bij een supergrote bar zeker! Daar hebben we nog een paar afzakkertjes (teveel) gedronken.
We gaan nog even aan het raam staan en genieten een laatste keer van ons uitzicht. Het was niet Bob Marley die ons naar Pattya bracht want hij had "family-problems" (?). Een collega sprong voor hem in. We reden naar het Pinaccle Hotel aan Jomtien Beach. 15 jaar geleden hebben wij ook in dit hotel gelogeerd. Het ziet er nog ongeveer hetzelfde uit, alleen is er heel veel bijgebouwd. We krijgen een kamer op de 7de verdieping in een nieuw gebouw met zicht op één van de zwembaden. Super! Hier blijven we een week, tot we terug naar huis moeten. Onze eerste dag hier brengen we al luierend door met een hapje en een drankje en een plonsje. Ons Edwig heeft een strandbal bij en net als kleine kinderen spelen we in het water. Om 5 uur kregen we een plensbui. Ze haaden hierboven de sluizen even open gezet, het stroomde water maar na een kwartiertje was het alweer over. 's Avonds zijn we gaan eten in een local restaurantje naast de zee. De locatie was prachtig, het eten iets minder. Maar ja, Thaise bucht kan al eens tegenslagen hé. Met een Thaise whiskey-cola als afsluiter was dit een perfecte dag!
Onze laatste dag in Bangkok. We gaan met een taxi naar de grootste bloemenmarkt van Thailand. Met de taxima, een Bob Marley-type regelen we onderweg onze transfer voor morgen naar Pattaya. Dat is dan ook weer in orde. Het is onvoorstelbaar hoeveel bloemenkraampjes er op de markt zijn. Hoe ze al die bloemen op 1 dag kwijt raken is mij een raadsel. Edwig en Kevin gaan vanmiddag een fietstocht door Bangkok doen. Wij niet want dat hebben wij vorig jaar juist gedaan. Omdat zij maar 2 "pieren" verder moeten zijn, besluiten we om er even naartoe te wandelen. Als we helemaal nat van het zweet zijn, nemen we toch maar 2 tuktuks. Gelukkig want het was nog wel een heel eind en het is weer broeiend heet. Zij vonden de fietstocht heel plezant, wij hebben het wat rustiger genomen. 's Avonds willen we buiten het hotel gaan eten, maar het gaat precies regenen dus kiezen we uit één van restaurants in het hotel.
Vandaag gaan we naar een eiland: Ko Kret. Het ligt in het midden van de rivier 21 km verderop. De bootreis erheen duurt één uur. We huren een longtailboot en vliegen over het water. Niet normaal! Het eiland zelf is echter een teleurstelling. Er zijn veel kraampjes maar er is bijna niets open. Wel bezoeken we er een tempeltje met een mooie boeddha.Hoe die kleine tempeltjes zulke mooie boeddha's kunnen hebben, is mij een raadsel. Dat moet toch veel geld kosten? Het is bloedheet op het eiland en na lang zoeken vinden we een terrasje aan het water. De boottocht terug is weer een verfrissende race op het water. We hebben nog niet met de skytrain gereden, dus nemen we die naar een shoppingcenter. Edwig en Kevin krijgen geen genoeg van het winkelen, wij gaan terug naar het hotel, te voet.... Het lijkt niet ver want we kunnen de toren van ons hotel zien. Slaagt dat tegen, na 3 kwartier in de bloedhete zon zijn we er eindelijk. 's Avonds willen we buiten gaan eten maar een groot onweer houdt ons binnen. Geen nood, keuze aan eten genoeg. We blijven op het 18de verdiep in de bar zitten want ons Edwig durft niet naar het 65ste. Het doet dan ook wel lelijk!
Ons meneerke heeft ons vanmorgen naar Bangkok gebracht, natuurlijk met een omweggetje om nog even een tempel te bezoeken. Wat een lieve man! We logeren in de hoogste building van Bangkok en hebben en kamer zo groot als een eiland op de 65ste verdieping! Wat een uitzicht!!!! Op de 18de verdieping is zelfs een driving range. Luc kon het dan ook niet laten om een balletje te slaan. Ons Edwig probeerde ook eens en kon het wonderwel nog! Om helemaal decadent te doen, gaan we op het 83ste verdiep eten met alles erop en eraan, zelfs 2 flessen wijn hoorden erbij!
Luc is vanmorgen om 6 uur opgestaan om de monniken te fotograferen die eten komen ophalen. Wij vonden naderhand de foto's mooi. Na het ontbijt zijn we met ons lief meneerke van het guesthouse naar de Erawan watervallen gegaan. Dat is een waterval in etappes, steeds maar hoger. Op elk verdiep kan je ook zwemmen. Edwig en Kevin zijn helemaal naar boven geweest wij hielden het op de 4de verdieping voor bekeken. Trappen en nog eens trappen en smoorheet! Daarna zijn we naar de Hellfire Pass geweest waar de meeste doden zijn gevallen tijdens de boouw van de spoorlijn. Indrukwekkend! Dat was het programma voor vandaag maar ons meneerke gaf ons nog een toemaatje met een stop waar de spoorlijn boven de ravijn loopt.Weer indrukwekkend!
Vandaag naar Kanchanaburi. We hadden een minibusje geregeld en men kwam ons aan ons hotel ophalen. De taxi was goed op tijd, dat begon goed. Hij reed ons echter naar een afgelegen busstation waar hij voor ons kaartjes kocht en ons in een grote bus stuurde. We konden niet anders dan blijven zitten! Het was smoorheet in de oude, versleten bus die ook nog een lijnbus bleek te zijn met verschillende haltes onderweg. De aankomst in ons guesthouse was plezanter. Wij waren hier verleden jaar ook geweest en ze vonden zelfs nog onze foto terug die ze toen getrokken hadden. Superlieve mensen! Zij stelden ons meteen voor om naar de tijgertempel te gaan. De man reed met ons met zijn Van, eerst naar een locaal restaurantje dat super was. De tijgertempel hadden wij verleden jaar al bezocht maar voor Edwig en Kevin was dit heel bijzonder. Het leverden hen mooie foto's op. Wij dachten dat we terug naar het guesthouse reden maar onze gastheer is zo fier op zijn stad dat hij ons eerst meenam naar de Bridge over de River Kwai en daarna 2 tempels. De eerste tempel was een Thaise in een grot met monniken én nonnen.Raar, maar wel leuk voor hen denk ik.... Dan een Chinese tempel die ze nog aan het afwerken waren. We hadden dus een primeur! De dag begon dus niet zo goed maar eindigde in grote schoonheid!
Vanmorgen zijn we naar de Chinese wjk geweest. Edwig en Kevin vonden dat het er stonk, we liepen dan ook tussen de eetkraampjes, half overdekt. Vandaar kwamen we aan de rivier waar we 2 uur door de klongs (kanaaltjes) hebben gevaren. Heel leuk maar hier zie je dus de contrasten van Bangkok naast elkaar: rijkdom en pure armoede wisselden elkaar in een snel tempo af. 's Avonds was het tijd voor shopping exclusieve shopping in een shoppingcenter waartegen Wijnegem klein is. Alle exclusieve merken waren vertegenwoordigd en ook Estée Lauder, helemaal van Oevel naar Bangkok. Edwig heeft schoenen gekocht. Ik heb het maar zo gelaten, volgende week zitten we tussen de shopping malls. Nog tijd genoeg dus. Bedje in want morgen gaan we naar Kanchanaburi met een minibusje.
Vanmorgen zijn we het Koninklijk Paleis en bijhorende tempel gaan bezichtigen, dé bezienswaardigheid van Bangkok. Heel mooi maar héééél veel volk. Vroeger mocht je wel in alle gebouwen binnen, nu niet meer. Toch nog steeds mooi en indrukwekkend. Dan te voet naar Khao San Road voor een terrasje en een McDonaldske. We gingen ook naar de Gouden Bergtempel. Een wandelingetje van een klein uur. In die hitte hier lijkt dat wel veel verder! Luc en ik zijn wel beneden blijven zitten want wij hebben die tempel verleden jaar al gezien. Edwig en Kevin hebben de klim alleen mogen maken, wij lieten onze voetebn liever even rusten. Met het bootje terug naar ons hotel. Een plonsje, een slaapje en terug gaan wandelen. We hebben gegeten bij de locals. Dat kostte evenveel als net daarvoren een drink in een duurder café. Nu nog een drankje en ons bedje in.
deze ochtend het rustigaan gedaan en genoten van een zalig ontbijtbuffet... jammiejammiejam!!!
nadien richting het koninklijk paleis. Daar was het Ontzettend druk met ongelooflijk veel chineeskes!!! iedereen moest hierextra kleedjes aandoen uit eerbied voor de koning... dee mens heeft graag dat iedereen goed zweet denkek, want met temperaturen boven de 40gradn is dat om dood te vallen 😓😓
Vanmorgen zijn we het Koninklijk Paleis en bijhorende tempel gaan bezichtigen, dé bezienswaardigheid van Bangkok. Heel mooi maar héééél veel volk. Vroeger mocht je wel in alle gebouwen binnen, nu niet meer. Toch nog steeds mooi en indrukwekkend. Dan te voet naar Khao San Road voor een terrasje en een McDonaldske. We gingen ook naar de Gouden Bergtempel. Een wandelingetje van een klein uur. In die hitte hier lijkt dat wel veel verder! Luc en ik zijn wel beneden blijven zitten want wij hebben die tempel verleden jaar al gezien. Edwig en Kevin hebben de klim alleen mogen maken, wij lieten onze voetebn liever even rusten. Met het bootje terug naar ons hotel. Een plonsje, een slaapje en terug gaan wandelen. We hebben gegeten bij de locals. Dat kostte evenveel als net daarvoren een drink in een duurder café. Nu nog een drankje en ons bedje in.
Vannacht gelukkig goed geslapen. De honden hebben maar een paar keer geblaft. Onze vriendelijke chauffeur van gisteren kwam ons keurig op tijd halen omons naar de luchthaven te brengen. Hij had zijn vrouw en dochtertje (het kan ook een zoontje geweest zijn) bij van een maand of 8. Dat kind heeft op 1 uur tijd 4 keer de borst gekregen onderweg. De vlucht van Chiang Rai naar Bangkok duurde 1 uur en 20 minuten, opstijgen en weer dalen dus. In Bangkok hebben we hetzelfde hotel als vorig jaar: Prince Palace. Maar nu hebben we een suite met 2 slaapkamers op de 22ste verdieping met een mooi uitzicht op de stad. Avonds zijn we naar Khao San Road geweest, een druk en toeristisch straatje met veel entertainment. Wij kenden dit alleen van overdag, maar hadden het nog nooit 's avonds gezien. Wat een ambiance!
Vanmorgen hebben we een uitstap gedaan: Edwig en Kevin naar het olifantenkamp met een rit op een olifant en wij naar een Hill Tribe dorp waar nog volksstammen wonen. Op het eerste zicht was het Bokrijk in Thailand, maar uiteindelijk was het prettig wandelen tussen de huisjes en hutten. Wel zielig als je de Karen-mensen ziet met hun lange nekken en ook ringen juist onder hun knie. Die krijgen ze nooit meer uit en als ze de ringen rond hun nek afdoen, hebben ze een gebroken nek. Ook kinderen hebben die ringen, die "dutskes" zijn voor hun leven verminkt. Daarna zijn we met een taxi naar Mae Sai gereden, 3 uur rijden. We zitten nu in een zogenaamd resort, heel basic, heel afgelegen, geen volk en rustig. Dat laatste dachten we tenminste. 's Nachts waren er 4 honden rond onze bungalows die de hele nacht gebben gehuild en geblaft. Verschrikkelijk, we hebben geen oog toegedaan! Luc is zelfs 2 maal buiten geweest om ze weg te jagen, echter tevergeefs!
Na een slapeloze nacht vanwege de honden gaan we vandaag een hele dag weg met een busje en een chauffeur voor ons alleen. We zijn eerst naar het 3 landenpunt geweest: Thailand, Myanmar en Laos. Mooi maar commercieel. Dan naar de witte tempel in Chang Rai en dan de berg Doi Tung op. Dat was een heel steil weggetje naar boven maar gelukkig hadden we een voorzichtige chauffeur. Op sommige plaatsen patineerden de banden van de auto en slipten we een beetje weg. Beangstigend! Maar de natuur was betoverend. 's Avonds zijn we weer gaan eten in het plaatselijk restaurant waar ze geen woord Engels verstaan. Alhoewel het een dag door de week is, was er best veel volk en werd er weer voluit karaoke gezongen. Voor 10 euro hebben we met z'n vieren gegeten en gedronken! Nog enkele slaapmutsjes met de plaatselijke whiskey die we in een winkeltje hebben gekocht samen met cola en in ons bedje voor hopelijk een rustige nacht.
Na een slapeloze nacht vanwege de honden gaan we vandaag een hele dag weg met een busje en een chauffeur voor ons alleen. We zijn eerst naar het 3 landenpunt geweest: Thailand, Myanmar en Laos. Mooi maar commercieel. Dan naar de witte tempel in Chang Rai en dan de berg Doi Tung op. Dat was een heel steil weggetje naar boven maar gelukkig hadden we een voorzichtige chauffeur. Op sommige plaatsen patineerden de banden van de auto en slipten we een beetje weg. Beangstigend! Maar de natuur was betoverend. 's Avonds zijn we weer gaan eten in het plaatselijk restaurant waar ze geen woord Engels verstaan. Alhoewel het een dag door de week is, was er best veel volk en werd er weer voluit karaoke gezongen. Voor 10 euro hebben we met z'n vieren gegeten en gedronken! Nog enkele slaapmutsjes met de plaatselijke whiskey die we in een winkeltje hebben gekocht samen met cola en in ons bedje voor hopelijk een rustige nacht.
Het was een drukke dag vandaag: eerst een tempel bovenop een berg met een hééél lange trap. We konden ook een lift nemen, wat denk je dat we hebben gedaan? Dan naar de handicrafts. Eerst waar en hoe ze zijde maken, dan de juwelen en tenslotte de parasollekes. Ik had een mooie ring gezien, maar hij was wat duur, kheb hem niet gekregen van Luc. En tenslotte naar de geisers waar we onze eitjes in hebben gekookt.
De busreis naar Chiang Mai duurde 8 uur, maar 'w nachts valt dat wel mee alhoewel ik niet zo veel geslapen heb. we vonden gelukkig direct een taxi naar ons guesthouse bij jawel... Hollanders!!!! Op het menu staan hier bitterballen, vleeskroketten en een broodje frikandel. Het "bakje" koffie deed deugd. Nog een Hollands ontbijt en we waren klaar voor de "wats". We vonden de temperatuur draaglijk, tot het bijna middag was. Weer even heet als de voorbije dagen! Terug naar ons hotel waar de kamer nog steeds niet klaar was. Dan maar nog een uurtje wachten, er zat niets anders op. 's Avonds zijn we naar de avondmarkt geweest. Zooooooooo groooooot maar heel gezellig. En waar hebben we gegeten? In een Duits restaurant (waar wij 20 jaar geleden ook waren geweest): Luc eisbein met zuurkool en Kevin schnitzel. Ons Edwig een spaghetti en ik frankfurterworstjes met aardappelsalade. Zoooo fout, maar zo lekker. nog vlug een dunne sjaal gekocht voor morgen in de tempel, anders krijgen we weer zo'n rok en bloes aan!
Onze laatste dag op onze eerste bestemming. Omdat we vanavond pas vertrekken baar Chiang Mai, hebben we nog de hele dag om een uitstap te maken naar Bang Pa Inn, een groot koninklijk domein waar ons Filipke en Mathilleke nog hebben gelogeerd. Gelukkig konden we met een golfkarretje rondrijden mits Luc zijn rijbewijs liet zien. Rare Thais! Om de tijd te doden tot ons vertrek amuseren we ons nog wat in het zwembad. Vanavond gaan we met de VIP-bus naar Chiang Mai.
Vanmorgen zijn we een wandeling gaan maken op het strand in de andere richting. Luc zijn fototoestel was helemaal aangedampt van de vochtigheid. Zijn sensor binnenin was aangeslagen en dit heeft meer dan een half uur geduurd. Gelukkig is het goedgekomen. We waren ver gewandeld en wilden niet langs het strand terug. De weg langs het binnenland bleek echter langer te zijn dan we dachten. We moesten over een kanaaltje geraken en dit lukte niet, behalve met een hele omweg door sloppenwijken en een tempelcomplex. Via de achteringang van een chique villawijk kwamen we terug op de goede weg. 3 uur zijn we weggeweest! Doodop en helemaal nat van het zweet, zelfs ik!
Een luie dag vandaag.
Vanmorgen zijn we het Koninklijk Paleis en bijhorende tempel gaan bezichtigen, dé bezienswaardigheid van Bangkok. Heel mooi maar héééél veel volk. Vroeger mocht je wel in alle gebouwen binnen, nu niet meer. Toch nog steeds mooi en indrukwekkend.
