Op deze blog worden mijn wandelavonturen beschreven
Over mijzelf
Ik ben Vandevoorde Dorine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam doortje.
Ik ben een vrouw en woon in Lauwe (België) en mijn beroep is weefselcontroleuse.
Ik ben geboren op 20/10/1963 en ben nu dus 60 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: sport in het algemeen.
Tocht vanuit Huize kattebeek, een tocht ten voordele van een gezinsvervangend tehuis, ingericht door de wandelclub NWD uit Deinze. Mooi parcours met heel wat variatie. De centrale rust was in Astene.
We betreden hier een nieuw domein, Het goed te Parijs. Een mooi stuk natuur, sedert 2010 is het nieuwe stadsbos van Deinze of het goed te Parijs in volle uitbouw. Je kan er nu reeds wandelen en fietsen langs de 6km autovrije wandelpaden. Ruiters kunnen er terecht op een ruiterspad.
Het stadsbos Deinze is gegroeid rond Astenedreef, een prachtige oude lindedreef die de Gampelaerehoeve verbindt met Vakantiecentrum de Ceder. In 2006 is hier 6 ha nieuw bos aangeplant.
Doortje en Anita waren druk in de weer.
hier op weg naar de stilte Weg van het drukke verkeer
Info bord betreft het domein Aangekomen aan de centrale rust. Na deze moeten we hier een mooie lus maken en verkennen we opnieuw een ander deel van het natuurdomein.
Over het sas en op zoek naar het domein.
We liepen een eindje langs een dode Leiearm
en hier doken we opnieuw de natuur in. Dit paadje volgden wij tot aan het veer.
heel mooi stuk natuur
we kregen regelmatig mooie verzichten
hier waren we aangekomen bij het veer en moesten de overkant bereiken om zo terug te keren naar Astene.
en draaien aan het wieletje tot we de overkant bereikten. ondertussen stonden er al andere wandelaars te wachten voor hun oversteek. en weg waren we.
We maakten nog een extra rust in de Vosselareput. na deze waren we terug op pad om onze tocht verder te zetten.
nog eventjes door het domein
We bereikten stilaan het einde, hier volgden we de finse piste van het sportstadion.
Nog eventjes door de wijk
Na deze bocht waren we aan het einde van deze mooie tocht. Daarna nog wat napraten bij een fris drankje
Jammer genoeg mooie liedjes duren niet lang, vandaag gaan we terug naar huis. Na het ontbijt, was het tijd om onze bagage in te laden. Daarna reden we met de bus richting Biesdorf am See. Daar aangekomen maakten we allen een gezamelijke wandeling rond het meer. Afsluiter met verpozing in een prachtige miniatuurtuin, waar we het klokkenspel van Georges en Luc konden bewonderen. Daar was er gelegenheid om iets te drinken vooraleer we verder reden.
De wandeling begon langs het mooi meer
zicht op het meer ook klimmen was erbij
druk overleg bij sommige mensen hier ook nog een mooi zicht
onze gidse Nicole met partner de laatste trapjes of niet?
Aangekomen bij onze afsluiter in Biesdorf am See eerst even een kijkje nemen alvorens iets te drinken
deze waren het tegenovergestelde eerst wat genieten zicht op de tuin
een steur Doortje op de schommelstoel(waar is tijd toen...) In het huisje ook Christiane wilde schommelen
ze schouwde de troepen mezelf aan de vijver
en dan genieten van ons drankje Het was tijd om een groepsfoto te maken alvorens we wegreden richting Bitburg.
Aangekomen in Bitburg, stapten we naar de verbruikerszaal waar we een middagmaal kregen. Naar gewoonte werden de organisatoren in de bloemetjes gezet met een passend geschenk. Georges was eerst aan de beurt. daarna de gidse dan de buschauffeur Dirk en als allerlaatste onze Luc voor de vele uurtjes lachplezier. Daarna bedankte Georges al de wandelaars en sprak nog een woordje toe voor het volgend jaar.
Na het eten volgde dan een mooie uiteenzetting in de brouwerij.
Daarna was er nog wat tijd om even te proeven. Na deze werd het tijd om terug naar Torhout te rijden. Het was een heel plezant weekend en hopelijk tot de volgende.
Vandaag staat er een wandeling gepland in Echternach. Na ons ontbijtbuffet, gingen de wandelaars van de lange afstand hun lunchpakket ophalen en begaven zich naar de bus. Na een 20tal minuten kwamen we aan in Echternach . Aan het busstation waren de wandelaars terug in 2 groepen. De kortste afstand deed er een stadswandeling door het historisch stadje Echternach met aansluitend een prachtige wandeling, gekruid met vergezichten en gingen tot aan het rotsenmassief Wolfsschlucht. Daarna hadden ze een vrije geleide tot de bus terug vertrok naar het hotel.
We zijn aangekomen aan het station van Echternach. Eventjes luisteren naar de organisatoren
Zicht op wandelpad langs de Sure
Zicht op het mooie park
De gidse Nicole trok met de korte afstand door het historische centrum en ging daan richting Wolfsschlucht.
De lange afstand vertrok via een hellend pad naar het rotsenmassief van "klein Zwitserland", door de rotsen van de kloof de Wolfsschlucht naar het amphiteater"Breechkaul" waar we ons lunchpakket konden opeten.
Een mooi gezicht over Echternach en trapjes op Een mooie kiosk mooie zichten Op weg naar Gorges de Loup Doortje met Benny en Luc
hele mooie rotsformaties Echt een aanrader voor mensen die zich in Echternach aan een wandeling wagen. Gewoon de E1 volgen richting Berdorf.
Smalle doorgangen door de rotsen
dit is echt genieten
Hier aangekomen bij de Hohllay
vandaar nog een 10tal meters en we zijn aangekomen bij het amphitheater. Hier eventjes een rustpauze houden
Georges toonde dat het goed was. Iedereen had er zin in mooi zicht vanuit het theater Daarna was het tijd om deze wandeling verder te zetten richting Perekop en zo terug naar Echternach. We kregen er niet genoeg van, al dat moois
eventjes omkijken of de fotograaf nog mee is
ook hier kregen we een mooi uitzicht
het kabbelend water gaf de wandelaar wat rust
Hier naderen we het eindpunt van deze mooie wandeling ook wij hadden nog de tijd om even op verkenning te gaan in dit stadje vooraleer we terug naar ons hotel reden. Aan de fontein op de markt van Echtrnach. Een maal terug in het hotel, en voor wij konden eten vertaalde onze gidse het menu en Georges beeldde die dan uit. Christiane was in haar nopjes. en ook Willy luisterde aandachtig mee.
Na het ontbijt stond er terug een wandeling op het programma. De groep was verdeeld in 2 stukken, een voor de korte afstand en een voor de langere afstand. De korte afstand vertrok met de bus naar Irreler Wasserfälle voor een wandeling van 6km langs het Erlebnispfad met aankomst aan het hotel, en daarna vertrokken ze met de bus richting Ernzen waar er een verrassingsmiddagmaal was.
Verzamelen geblazen De langeafstandswandelaars vertrokken voor een uitstap van 18km. Ook wij gingen richting Irreler Wasserfälle en dan verder door het rotsenmassief naar het natuurcentrumpark "Teufelsschlucht" voor een korte pauze
Het was echt genieten
Ook hier was er heel veel variatie in het parcours
Eventjes een foto nemen
Een verdwaalde ananas
Een mooi vergezicht
Leuke afdaling en voor sommige minder leuk dit klimmen
en maar klimmen
Hier aangekomen voor een korte pauze in het natuurcentrumpark.
Binnen was er een klein museum ingericht.
Ondertussen wandelden we verder richting Ernzen waar we een verrassing maaltijd kregen.
Ook hier kregen we veel pracht te zien
Ja Doortje, even zitten en knip je staat erop.
Hier aangekomen op onze verrassingsbestemming. Lekker haardvuur We kregen een soort bbq Aan wat zou Christiane denken? Na het eten stapten we verder door een bosrijk gebied. De korte afstand vertrok met de bus naar Enzerhof voor een mooie wandeling naar de Liboriuskapelle waar ze ons zullen opwachten. De lange afstanden stappen richting Enzerhof voor een korte rust en gaan dan verder naar de Liboriuskapelle met zijn prachtige vergezichten Geniet even mee van al dat moois
Hij kan het toch niet laten
Christiane rust even uit. Hier aangekomen aan de Liboriuskapelle Hier kon men genieten van deze mooie vergezichten.
We hebben een mooi zicht op Echternach Over verrassend mooie parcours loopt de tocht verder naar het natuurpark waar deze wandeling eindigd
Nog een mooi zicht
In dalende lijn richting natuurpark
Hier aangekomen aan het natuurpark waar iedereen een welverdiende pint kon krijgen.
En dit als afsluiter voor we wegrijden richting hotel. Morgen staat er een mooie wandeling in Echternach op het programma.
We vertrokken met de bus vanuit St Henricus Torhout voor een meerdaagse wandelevenement. We hielden even halt in Barchon, waar men de tijd kreeg om even iets te drinken en te eten. Na deze reden we verder tot Himmerod waar we verwacht werden voor het middagmaal.
Aankomst bij het Himmerodkloster
Eventjes de benen strekken en we gingen richting verbruikerszaal.
Hier nog even een fotootje van nemen. Onze organisator had er degelijk zin in. Na het eten stond er een wandeling op de agenda en de groep kon kiezen uit de een korte of een lange afstand.
De korte afstand bracht een bezoek aan het klooster, maakte daarna een rustige wandeling in de prachtige vallei en ging dan verder met de bus richting Landscheid.
Hier de voltallige groep wandelaars.
De grootste afstand, waarbij ik hoorde begon aan de tocht van 12km tot Landscheid, via prachtige natuurpaden van de Eifelsteig-wandelroute met rotsenmassief.
Onze gidse(midden) Nicole poseerde graag voor de camera
Er was heel veel variatie in het parcours
Luc had wat last van te veel water
Eventjes zitten
Het was vooral genieten
Hier aangekomen in Landscheid waar de korte afstand samen kwam, nog even iets drinken en we reden dan verder richtng Irrel waar we verbleven. Aangekomen aan het hotel, kregen we onze sleutel en konden uitpakken.
Een lekkere douche nemen en dan was het tijd voor ons avondmaal.
Onze organisator met vrouwtje
Nog even een slaapmutsje voor het slapen gaan. Morgen verkennen we de streek rond Irrel
Vandaag ging ik wandelen in St Lievens Houtem alwaar de wandelclub Land van Rhode hun wisselbeker houden. We vertrokken vanuit het Parochiaal centrum en hadden al meteen een splitsing. De 14-18 en 21km zetten direct koers naar de rustpost in Oombergen, de overige afstanden nemen het pad tussen de voetbalterreinen en blijven samen tot aan het Hoekske.
Hier het pad tussen de voetbalterreinen.
Het was lekker warm om te stappen. We kregen heel veel afwisseling De 10-24 en 30km zetten hun weg verder richting Tienpondsmolen naar Bruisbeke en gaan een korte doortocht maken in het Houtembos.
We kregen mooie panorama's te zien
Hier door het Houtembos.
Langs de Steenberg bereiken de wandelaars een eenzame boom met bijhorend kruis(geen foto genomen) waar er een splitsing is, wij maken nog een ommetje alvorens we de Paardenmarkt bereiken waar er een rustpost voorzien is.
Zicht op Hillegem
Hier de fotograaf (Mario)van de wandelgazette.
Onze rustpost de Feestzaal op de Paardenmarkt. Na deze rust gaan de afstanden over de markt en nemen de Diepestraat en nemen wat verder een verhard pad en wandelen naar de rustpost in Oombergen.
We krijgen terug heel veel variatie op het parcours. De parcours Etienne heeft terug zijn best gedaan.
Heel rustig om te wandelen, echt genieten. Boeren zijn druk bezig met dit mooie weer. Zij hebben geen tijd om te wandelen.
Kijk eens aan hier komt Theo aangewandeld. Nog enkele doorsteekjes trotseren
Nog een fotograaf voor de wandelgazette(Frans) en hier de padstappers Martine en Fozzie. Hier zijn we aangekomen te Oombergen. Eerst iets drinken vooraleer we aan de lus beginnen. Hier zijn we al halverwege(16km) In Oombergen maken wij een mooie lus van 7,4km naar het bos van de Uilenhoek en keren langs de Espenhoek en de kerk van Oombergen terug naar de rustpost.
Ook deze keer was het top om te wandelen.
mooie zichten
Mario komt eraan en wij vertrekken nu richting einde. We keren terug langs Kottem en Kottembos naar de startzaal die we bereiken na 7km.
We laten Oombergen achter ons
In de open velden was het heel warm Hier zicht op Hillegem
We bereiken Kottembos
Men mag niet dik zijn wil men hier in het bos wandelen. Deze passage deed deugd, eventjes afkoelen.
Dit geschenk kwam uit de hemel gevallen. Dit deed zo'n deugd, een lekker ijsje, na dit nog een 100tal meters en deze mooie tocht is voorbij. Nog wat drinken en een babbeltje en keren tevreden naar huis terug.
Na een lange tijd geen euraudax wandeling te hebben gedaan besloot ik toch deze keer naar Poperinge te rijden om daar deel te nemen aan de wandeling. De start was in café Oud Vlaanderen op de Grote Markt. We starten om 9u met een 50tal mensen. De 1° lus (25km) ging richting de abdij van Vleteren via het Burggraaf Frimoutpark en de Galgebossen om zo terug in Oud Vlaanderen aan te komen.
Van hieruit vertrokken we voor een mooie wandeling. Het markt plein dwarsen en via enkele straten waren we aan het Burggraaf Frimoutpark. Didier als laatste man. Hier aangekomen aan het stadspark. het Burggraaf Frimoutpark is gelegen in het volle centrum, op een oppervlakte van 3ha. het park werd plechtig geopend op 1 september 2002 voor het publiek in aanwezigheid van Burggraaf Frimout.
Het park eert aldus Belgiës 1° astronaut, geboren Poperingenaar(1941) en sinds 1986 ereburger in zijn geboortestad.Astronaut Dirk Frimout nam als wetenschapper deel aan de STS45-vlucht in 1992.
Zijn broer, Cyr Frimout, ontwierp het gelijkmatig kunstwerk in het park dat passend verwijst naar de ruimtevlucht van broer Dirk. Het park omvat een recreatieve zone, een ecologische zone met vijver, boomgaard, voorjaarsweide en demostratieve zone met 6 thematuintjes die u wellicht voor eigen tuinaanleg kunnen inspireren. Het burggraaf Frimoutpark is een openbare groene ruimte met sociale en recreatieve functie; de parkbezoeker geniet van een eenvoudig rustig park naar vorm en structuur maar met hedendaags karakter.(bron Wikipedia)
Hier verlaten we het mooie park en wandelen verder via rustige paden naar onze 1° wagenrust.
Het parcours was heel varierend
We kregen heel veel mooie zichten
Hier kwamen we aan bij de Galgebossen. Deze bossen(107ha) liggen op de grens tussen Elverdinge, Poperinge en Vlamertinge. Het bos kreeg zijn naam omdat de graaf onderdanen liet ophangen aan de rand van dit bos. Het is een soortenrijk loofbos met veel poelen en rijk aan amfibieën. Kenners zullen hun hart kunnen ophalen bij de enorme diversiteit in de Galgebossen. Zo zijn er maar liefst 150 soorten planten en 24 soorten dagvlinders in dit bos, zoals de zeldzame kleine ijsvogelvlinder. Wie van planten houdt, mag rekenen op minstens 150 soorten in de Galgebossen.
De wandelaars genieten van de natuurpracht en de rustgevende stilte.
Geniet even mee.
Hier aan de uitgang van deze bossen was er een wagenrust voorzien. Eventjes onze dorst lessen vooraleer we verder stappen. Hier enkele stappers van Krombeke. Damien , hij heeft alles onder controle. Na onze natje stapten we verder terug via rustige paden en wegen naar onze volgende halte in Vleteren. De 2 anciens van de euraudax.
Naamsteen en cross of sacrifice. Canada farm Cemetery. Dit is een Britse militaire begraafplaats met gesneuvelden uit de 1°WO, gelegen in Elveringe. Deze begraafplaats is ontworpen door sir Reginald Blomfield met medewerking van Artur Hutton en heeft een opp. van ca 3400m². Er worden 898 Britten en 9 Canadezen herdacht. Het wordt onderhouden door de Commonwealth War Graves Commission.
Hier op weg naar Vleteren.
Nog een10tal minuten te gaan en deze prachtige tocht zit er op.
Gisteren een wandeling gedaan in Oost-Vlaanderen, vandaag ging ik wandelen in de provinvie Vlaams Brabant , nl in Huizingen. Zoals de vorige jaren is dit een pracht van een tocht. Ik besloot om 25km te wandelen, daar we in de namiddag nog even onze schoonzus gingen bezoeken.
Afstandstabel Het parcours De startzaal. Zicht op de kerk van Huizingen. Eenmaal uit de startzaal begaven we ons naar het domein, ditis naast de startzaal gelegen. Eventjes controle aan de ingang en we waren vertrokken . We passeerden eventjes de kleine dieren en daarna begonnen we aan een lichte klim via de buiten paden van dit mooie domein. Doortje nog even poseren We kregen al een mooi zicht voor ons.
Het Kasteel van Huizingen. Is gelegen in het Provinciale domein, te midden van een prachtige vijver en de prachtige natuur. In het kasteel van Huizingen bevinden zich een brasserie en gastronomisch restaurant op het gelijkvloers. op het 1° verdiep bevinden zich onze feestzalen en seminariezalen. Het kasteel dateert uit de vroege 16°eeuw, en was aanvankelijk een oudere herenwoning. Na grondige aanpassingen en verbouwingen door de heer Albert Vaucamps, van 1877 tot 1880, werd het een sierlijk ecletisch waterkasteel opgebouwd uit de renaissance en barokelementen. De architect is echter onbekend gebleven.
Nu naar de buitenste paden in dit domein. We profiteerden maximaal van de zon. Rhododenderon in bloei.
Geniet mee van de mooie zichten.
Ook hier aan deze uitgang was er een controlepost, zodat er niemand zonder kaart dit domein in kon.
Het stadshuis van Dworp In deze gemeente was de centrale rustpost voor alle afstanden. Hier moest ik eerst een lus maken van ongeveer 5,5km vooraleer ik terug ben voor de 2°maal. Kerk van Dworp Een klein eindje deze weg volgen, die dan over gaat in een mooi pad. Dit pad volgen en we kwamen in het Steenputbos aan.
Eenmaal uit dit bos gingen we richting Alsemberg. Hier kwamen we voorbij de papiermolen. De papiermolen Herisem en de voormalige kartonfabriek Winderickx te Alsemberg is een negentiende eeuws industrieel complex dat gegroeid is uit een oude papiermolen, die opgericht werd in 1536. Het geheel is één van de best bewaarde voorbeelden van de ooit bloeiende papier- en kartonnijverheid in de regio van Vlaams Brabant. Vandaag de dag staat het op de lijst van beschermende monumenten als industrieel erfgoed en werd door de Europese commissie erkend als modelproject voor de instandhouding van architectonisch erfgoed.
Verder op deze lus was het parcours heel variërend
Onverharde en verharde paden volgden elkaar op.
Hier kwamen we terug bij de andere wandelaars die deze rustpost opzochten.
Na de rust maakten we nu een lus van 9km alvorens we voor de 3° en laatste keer terug kwamen.
Nu gingen we richting Hallerbos op zoek naar de boshyacinten.
Helaas deze boshyacinten waren al uitgebloeid. Het Hallerbos is een bos met een oppervlakte van 552ha ten zuidoosten van Halle. Het bos is grotendeels eigendom van het Vlaams Gewest en een klein deel van het Waals Gewest en privé-eigendommen.
Het Hallerbos is het belangrijkste en meest uitgestrekte bosgebied tussen de Zenne en Zoniën. Het bos is een publiekslieveling dankzij het prachtige paarse tapijt van wilde hyacinten, die bloeien rond midden april. Ook de gigantische mammoetbomen maken een bezoek aan dit bos meer dan de moeite waard.
Mammoetbomen. Het is heerlijk wandelen in het bos.
Op naar het einde kregen we nog verscheidene wegels en paden en mooie zichten.
En op het allerlaatste deden we nog eens het domein aan waar we een controle kregen in verband met onze wandelkaart.
Hier verlieten we het domein en kwamen na een 5tal minuten terug aan onze startzaal. Het is zeker een aanrader.
Van bij de start wordt er onmiddellijk gesplitst. De 10km wandelaars gaan direct naar het Lozerbos, de andere afstanden via gezellige paadjes en trage wegen rond het Lozerdorp.
De wandelaar kon uit 5 verschillende afstanden kiezen. De grootste afstand ging ik wandelen. De 15 - 21 -en de 30km stappen door de gehuchten Boeregem en Huisgaver en de Lozerbeek. Willy was ook van de partij. De 21 en 30km maken een prachtige lus waarna iedereen terug samenkomt in het gehucht Goed Leven. Daarna gaan we richting voetbalterrein van VK Lindenhoek waar onze 1° rustpost is. We krijgen mooie verzichten Ook heel veel kleine veldwegels
Hier in de streek van Kruishoutem is het heerlijk om te wandelen.
Aangekomen op de rustpost. Na deze rust gaat het richting Lozerbos. De grootste afstanden wandelen langs de in aanbouw zijnde vakantiewoningen van de Lozer Lodge, richting Nazareth via natuurrijke paadjes en wegels naar de wijk Marolle, waar we een 2° rustpost hebben.
Ook hier krijgen we mooie verzichten te zien.
verharde en onverharde paden zijn hier in overvloed.
Nog een 100tal meter van onze rust. De 30km maakte hier een lus van 7,6km langs de gehuchten het Kruiske, de Kallemoeie en Kongo(allemaal rare namen)
Opvallend is het onlangs in gebruik genomen Provinciaal Proefcentrum voor de Groenteteelt oost-Vlaanderen. het heeft als missie: op execellente wijze kennis verzamelen, ontwikkelen en uitdragen aan alle mensen betrokken in de land - en tuinbouw. Naast teelttechnieken gaat ook de aandacht uit naar economie, voedselveiligheid, kwaliteitszorg, fiscaliteit, ecologische waarden.
Nadat we voor de 2°maal aangekomen zijn in de wijk Marolle, wandelen we terug naar Lozer via het gehucht De Bunders, Hoeve Wijkhuis en talloze bewerkte akkers, terug naar Lozerbos waar we terug aankomen bij de kleinste afstand.
Langs de alom gekende brasserie "De Zandvlooi" en nog een stukje Lozerbos komen we zo aan in Lozer .
Hier stappen we het Lozerbos in. Wist u dat het Lozerbos een ideale uitvalbasis is voor toeristisch recreatieve uitstappen, zelfs met paard of kar.
Het Lozerbos wordt beschermd door Toerisme Vlaanderen en is dusdanig interregionaal erkend en bekend in Frankrijk en heel België, onder de hoge bescherming van Europa.
prachtig om er door te wandelen.
Hier nog bekende gezichten. Eenmaal in de zaal was het tijd om iets te drinken en te kletsen. Aandachtig te luisteren
en nog een drinken. Het was een prachtige wandeling met heel veel natuur en veel wandelaars(2145)
Vandaag besloot ik een wandeling te maken in de provincie Henegouwen. Ik reed naar Erbisoeul, zo'n 10km ten noorden van Mons(Bergen). Deze tocht is van de wandelclub Les Marcheurs Police de Mons. De start was vanuit Ecole communale d'Erbisoeul. We vertrokken vanuit deze zaal richting Herchies via een stukje grote weg die na een eindje stappen ons de weg toonde naar de natuur. Tot aan de 1° rust was het bewandelen van onverharde paden en een klein stukje dorpskom. Nadien vertrokken we naar de volgende rust via een mooie lus doorheen de bossen van Baudour.
Het plaatselijk schooltje waaruit de wandeling vertrok Na een eindje de hoofdweg te volgen begonnen we de natuur in te gaan.
hier was het rustig om te wandelen.
Hier een tv antenne op een nagebootste eifeltoren. Hier kwamen we aan op onze 1°rust, ten huize van de voorzitter. In Vlaanderen zou dat niet kunnen. Na onze rust begonnen we aan een mooi stuk natuur van zo'n 8km, de bossen van Baudour. Geniet even mee.
Heel mooi om er door te stappen
la maison ronde, bekend onder de wandelaars als rustpost door de wandelclub van Ghlin.
Weinig volk op deze 20km Mooi zicht
Aangekomen in Herchies, deelgemeente van Jurbise(Jurbeke) Ondertussen was er een onweer op komst Hier foto genomen van de overkant van de weg waar het weer nog goed is.
Ondertussen aangekomen op onze 2° rust, terug ten huize van ....een bestuurslid.
Na deze stapten we opnieuw richting Herchies maar nu via Erbaut.
Hier kregen we wat afwisseling van onverharde paden en verharde wegen.
We hadden geluk, we wandelden tussen de onweerswolken, gelukkig was de regen voor elders.
Terug aangekomen op aan de 1°rust, nu nog een kleine 3km te gaan tot aan de start.
Het kerkje van Herchies.
Hier kwamen we aan de zaal waar het vanmorgen begon.
De laatste meters van deze mooie en rustige wandeling.
Vandaag ging ik wandelen naar Ghyvelde, een klein dorpje net over de grens in frans-Vlaanderen. De plaatselijke wandelclub "Les Randonneurs des Polders" organiseerde vanuit de mooie zaal "Salle des Fetes Roland Haesebaert" hun 12° editie. van deze Rando-Watergang. Deze club die maar één tocht per jaar organiseert, hebben met deze wandeling de wandelaars iets heel mooi aangeboden.
Ghyvelde telt circa 3000 inwoners, en ondertussen uitgegroeid tot een Franse badplaats met een familiaal karakter.
Het te volgen traject
De mooie en ruime startzaal. Ik begin aan deze wandeling van bijna 29km. Nadat de stappers het dorp hebben verlaten, wandelen ze richting "Les Dunes Fossiles"
Hier passeren we Lac des Moeres, om dan via een smal pad tussen de duien en de autosnelweg te wandelen.
Hier bereiken we het begin van dit prachtig natuurreservaat.
Hier nog tussen de autosnelweg en duinen.
Alles staat al mooi in bloei.
We krijgen mooie verzichten.
We bereiken een omheining waar we doorkruipen en wandelen verder langs een gracht. Via de zandpaden stappen we verder in dit mooie natuurreservaat en hier moeten we opletten voor de ontelbare konijnenpijpen.
Het is echt genieten van al dit moois.
Hier het brugje over en gaan zo naar het uiteinde van dit gebied.
Hier bereiken we de Frans-Belgische grens.
Om de zeldzame duinenvegetaties te herstellen werd hier samen met de Fransen een grensoverschrijdende begrazing met schapen opgestart.
We blijven wandelen langs de Franse kant. Hier een gedenkplaat
De ene kant natuurreservaat de andere kant plaatselijke aspergekwekers.
Hier zijn ze druk in de weer met de aspergen.
Hier in het bos was er een splitsing en die bracht ons terug naar de startzaal.
Het voetbalveld van Ghyvelde
Het laatste stukje groen vooraleer we terug aan de zaal kwamen.
Hier de neogotische kerk St-vincent, deze werd gebouwd in 1872. Ze raakte zwaar beschadigd in WOII, maar werd in de jaren 50 terug opgebouwd.
Hier terug van onze 1°lus, even tijd om iets te drinken. Na deze begon ik aan het 2° gedeelte van deze wandeling. Nu ging het richting Bray-Dunes. We stappen terug door een groene strook met hier ook aspergekwekers.
Hier zien we de teelten opnieuw. Over deze brug ging het naar links en we volgden een stukje Canal de Furnes(Veurns kanaal).
Na het dwarsen van een oude spoorweglijn en een lastig stukje natuur gaan we naar onze 2° rustplaats. Hier beginnen we aan een lastig stukje door het zand.
Op en neer en nog eens op en neer.
We krijgen hele mooie zichten Na de rust in Bray-Dunes , wandelen we een eindje langs de dijk.
Nu zijn we terug in de Dune Marchand, wederom een lastig stukje. Dit gebied behoort tot Les dunes de Flandres Het is hier echt klimmen en terug dalen en zo gaat dit door tot we in Zuydcoote zijn, waar onze 3° rustpost ( Espace Robert merle)gelegen is.
Hier onze 3° rust. De langste afstand deed hier een mooie lus. Toen we vertrokken kwamen er enkele bekende dames aangewandeld. Het was een pittige lus die we stapten via l'Hopital Maritime de Ghyvelde.
Hier een zicht op Hopital de Maritime, een sanatorium die omstreeks 1910 werd gebouwd voor de verzorging van tbc, doch tegenwoordig gebruikt wordt voor de educatie van mindervalide. We betreden hierna het massief van de Dewulf duinen.
We volgen de botanische weg die ons zigzag doorheen duinbosjes en doornstruiken bracht.
Hier terug richting Hopital Maritime Het sanatorium ligt er jammer genoeg erg verkommerd bij. Dit fungeerde tijdens de oorlog als landingsbaan voor de vliegtuigen.
We verlaten Zuydcoote en gaan terug naar Ghyvelde via de polders.
Hier nog eventjes een glimp van Le Lac des Hérons, een prachtig waterlandschap samengesteld uit ondiepe plassen, rietvelden en ligweiden. Le Lac des Hérons, het reigersmeer, is tevens een uniek vakantiedomein waar je helemaal tot rust kan komen. We zijn terug op het grondgebied van Ghyvelde
De laatste km vooraleer we de zaal bereiken. Er was veel volk in de zaal . We genoten van een drankje en babbelden nog wat na over deze hele mooie tocht.
Proficiat aan de parcourmeester die al 73 jaar oud is.
Vandaag ging ik wandelen in Heusden, een tocht van de wandelclub uit Merelbeke. De start was vanuit de basisschool "De Klaver". De tocht ging richting Laarne, waar de 1° rust in de paardemelkerij was. Vandaar ging het verder rondom Laarne waar we een 2°rust hadden in de plaatselijke basisschool. Daar maakten wij een lus richting Wetteren en keerden terug naar het schooltje. Daarna via rustige wegen en paden terug naar de startzaal. Een wandeling met heel veel variatie.
De start van deze tocht Op verkenning door Heusden
De kerk van Heusden
Via rustige wandelwegen op weg naar de paardemelkerij.
Mooi interieur van het kappeltje.
Veel variatie doorheen het parcours
Heel rustig om te wandelen.
Aangekomen op de paardemelkerij
Hier op weg naar de volgende rust Ook hier kregen we een gevarieerd parcours.
Hier aangekomen op onze 2° bestemming, het basisschooltje van Laarne. Hier maakten we een lus.
Spijtig maar het zit er al weer op of eigenlijk niet want we rijden na het ontbijt niet rechtstreeks naar huis, want onderweg bezoeken we nog het heel mooie en interessante vliegtuigmuseum van Hermeskeil. Men kan er de vele vliegtuigen, helikopters en dergelijke van dichtbij bekijken. Er is tevens de mogelijkheid om een maaltijd te nemen in de concorde.
De ontbijtzaal
Afscheid nemen van ons hotel
koffers inladen Nog een groepsfoto en dan wegwezen richting Hermeskeil. Hier zijn we dan aangekomen in Hermeskeil, De Concorde hier vooraan doet nu dienst als restaurant. Geniet even mee met deze oudere vliegtuigen.
Wie gaat er mee? Doortje ziet het zitten om dit tot een goed einde te brengen.
Na dit boeiend bezoek is het onherroepelijk tijd om de terugweg aan te vatten. Jammer mooie liedjes duren niet lang. Het was een heel mooi weekend en een dikke proficiat aan de parcoursmeester van de wandelclub van Lauwe.
Na een stevig ontbijt en het wensen van vrolijk Pasen vertrekken we voor een wandeling van naar keuze 10 of 20km. Het eerste gedeelte van de wandeling brengt ons tot aan het bedevaartsoord Maria Martental waar we kunnen aanschuiven voor een broodmaaltijd.
Hier zijn we dan aangekomen in het bedevaartsoord Maria Martental.
Zicht op het oord
Na onze maaltijd kon men kiezen om de rest van de wandeling mee te stappen of met de bus mee naar het Moezelstadje Cohem voor een bezoek of eventueel wat shopping.
Wij deden de rest van de wandeling. Hier nog een zicht op het bedevaartsoord. We kregen mooie vergezichten. Doortje tussen het koolzaadveld
Geniet verder mee van deze mooie wandeling
Na de wandeling, ons wat opfrissen en dan genieten van onze maaltijd. Daarna was er nog een gezellig samenzijn met een spel. De vak jury Ambiance verzekerd tot in de late uurtjes
Nu nog wat beraadslagen alvorens de winnaar bekend is. Nadien was het tijd om te slapen en morgen gaan we alweer richting huis.
We vertrokken om 6u30 aan de sporthal te Lauwe. Na een koffiestop langs de autosnelweg rijden we verder naar Gerolstein, stad gekend voor zijn spuitwaterbronnen. Hier zijn er verschillende mogelijkheden voor het gebruik van het middagmaal.
Hier zijn we aangekomen in Gerolstein waar we een middagmaal konden nemen. Het kerkje van Gerolstein in het restaurant
Terug naar de bus. Daarna brengt de bus ons naar het hotel Vergissmichnicht in Ellenz-Poltersdorf. Hier zijn we dan aangekomen in ons hotel, waar we verder instructies kregen betreft het verloop van deze dag.
Onze gids Johnny. Hier wat zichten vanuit onze kamer
Na de inname van de kamers en wat opfriswerk is er naar keuze de mogelijkheid om de omgeving te verkennen bij een rustige wijnwandeling van een 7tal km of is er de mogelijkheid tot bezoek aan het prachtige dorpje Bilstein, wel eens de Parel van de Moezel genoemd. Daarna avondmaal. Wandeling start vanaf ons hotel wandelen door de hoofdstraat
onze gidsen
en volgen dit pad
hier stappen we een eindje langs de Moezel
Hier zicht op de tuin van ons hotel
Hier zien we het kasteel (ruine) van Bilstein
Hier kon men kiezen, verder meewandelen of de oversteek maken naar Bilstein. Ik verkoos om verder te stappen.
Geniet verder van de mooie zichten
Na deze mooie wandeling is er nog wat tijd om een apero te drinken.
En nu maar genieten van ons avondmaal
Na ons avondmaal nog wat gezellig babbelen en dan was het tijd om te slapen. Morgen staat er een mooie maar lastige wandeling op het programma.
Vandaag ging de wandeling vanuit Moorsele. De start was vanuit het OC de Stekke. Het 1° gedeelte ging richting het groene lint, waar men een lus deed en terug keerde naar de startzaal, het andere gedeelte ging dan richting Artoishoek waar we een rust hadden. Daar moesten de 2 grootste afstanden een lus maken en keerden dan terug om dan als laatste stuk richting Ledegem te stappen voor de laatste controle en zo terug naar Moorsele.
Ik reed vandaag naar Zelzate om daar deel te nemen aan de kwarteltocht. De start was vanuit het Sint Laureins instituut en we wandelden meteen richting Wachtebeke via rustige wegen naar de rustpost. Daar aangekomen hadden we 6,6km op de teller staan.We hadden onderweg al heel wat groen gezien maar nog geen meter gewandeld in de bossen.
De startzaal Kunst op de koer Na een 5tal minuten waren we eg uit het dorp en begaven we ons langs de rustige wegen richting Wachtebeke.
Tot aan de 1°rustpost stapten we hoofdzakelijk op deze wegen, jammer want er lagen wel enkele mooie veldwegels, maar deden geen dienst tijdens deze tocht.
De Langelede nog eventjes volgen tot aan onze rustpost. Daar moest ik een lus maken van 7,6km. Deze lus was een gevecht met de Nederlands- Belgische grens, de ene keer wandelden we op eigen bodem, enkele straten verder waren we terug in het buitenland. Op deze lus kregen we enkele zandwegels
Hier in de streek waren er wel wat paarden te zien.
We volgden ook een eindje het grenspad Hier een grenspaal tussen Nederland en België
Hier een zicht op de St Elooiskreek
Nog een grenspaal
Nog eventjes wandelen langs de Langelede en ik kwam voor de 2°maal aan in het schooltje. Na iets te hebben gedronken wandelden we nu terug naar onze startzaal, via het Kloosterbos en het park(?) enkruisten we het centrum van Zelzate.
Hier nog een eind de Langelede volgen, alvorens we aankwamen aan het Kloosterbos
Hier op weg naar het bos, dat het mooiste stukje was van de hele wandeling.
Erg mooi om er in te stappen.
Na deze passage , kwamen we dan terecht in een hele saaie en vuile stadswijk.(Geen foto's genomen) Er leek zelfs geen einde aan te komen, tot we na een km of 3 bij het gestoorden instituut aan kwamen. Daarna stapten we naar het einde via het park en daarna via het centrum en terug enkele saaie hoofdstraten naar het einde .
een kort maar mooi stukje door het stadspark
Ook de afstanden klopten niet helemaal. Deze tocht viel toch een beetje tegen, omdat ze wel mooie stukken natuur bezitten maar de verkeerde kant op gingen.
Vandaag een wandeling maken bij de club van land van Rhode. We reden richting Burst voor deze wandeling. Aangekomen in de Zaal de Baskuul, zochten we een plaats op, we deden onze plicht en dronken eerst nog een koffie alvorens we begonnen aan deze tocht. Het was licht bewolkt en alle afstanden vertrokken langs het stationsplein. We stapten richting Ressegem waar de 1° splitsing was, de kleinste afstand keerde terug richting Burst. De andere afstanden maakten even kennis met dit dorpje om dan samen verder te wandelen via Ketegem naar Aaigem waar de centrale post was.
Willy kom eraan
Hier verliet de kleinste afstand ons en keerde terug naar Burst.
Het parcours was heel afwisselend
We kregen regelmatig mooie verzichten Verharde en onverharde wegen volgden elkaar op.
Hier op weg naar onze centrale rustpost in Aaigem
Na de rust maakten wij een mooie lus richting Oom, om via het Hof te Holbeek en eveneens langs Berg terug te keren naar Aaigem.
Ja Doortje ik kan je nog volgen.
Heel rustig om te wandelen.
Eventjes een selfie maken.
Na de 2° controle gaan we allen terug richting Burst via Den Dries en het Landries om wat later in Opaaigem samen te komen met de kleinste afstand en zo gezamenlijk de laatste kms te wandelen tot de startzaal.
Hier kreeg ik een ijsje van Doortje, dit kon ik niet overslaan.
Hier de laatste onverharde strook alvorens we aan onze startzaal aankwamen. Mooie wandeling.
Vandaag ging ik wandelen Urbain en Frieda naar de wandeling Marche des Collines in Flobecq(Vloesberg), wandelclub Verdigym Collines Flobecq had deze tocht gemaakt. De start was in de gemeentelijke feestzaal. Urbain en ik gingen samen de 30km wandelen en de vrouwen deden de 14km. Vloesberg ligt in het noorden van de provincie Henegouwen tegen de grens met oost Vlaanderen. Dit ligt in het verlengde van de Vlaamse Ardennen. De prachtige landschappen in de heuvels rondom zorgen voor hele mooie vergezichten.
De wandelaars in deze streek kunnen genieten van de mooie panorama's met heel prachtige kleuren door de vele heuvels aan de horizon. Er werd dan ook volop genoten van de streek en het mooie lenteweer. Soms zag je het ene vergezicht na het andere. Ook de doorsteken in het Bois de la Louviere, het Brakelbos en het Pottelbergbos werden door iedereen goed gesmaakt.
De hoogste top van de heuvels is de Pottelberg in d'Hoppe met zijn 157m boven de zeespiegel. Een hele mooie streek, amper 60km van Kortrijk, je moet er gewoonweg wandelen om één te worden met het landschap en te genieten van de rust en de stilte. Op de route des Collines zorgen het landschap, de bomen en de kleine huisjes voor een prachtig reliëf.
Hier zijn we dan terug aangekomen in het dorpje waar vanmorgen alles begon, zeker een aanrader voor al wie hier nog niet heeft gewandeld. Het was een hele mooie wandeling.
Startplaats was terug in de voetbalkantine van FC Helkijn. Het beloofde een mooie dag te worden en we waren er vroeg bij. Ik besloot de 25km te wandelen. Via een lus gingen we op verkenning door het Waalse landsgedeelte, samen met de 14 en 18km stappers om na een 7tal km terug aan te komen aan de kantine. Het tweede gedeelte wandelde ik dan samen met Urbain.
Het parcours van de grootste afstand vertrek langs het voetbalveld Op weg naar de 1° splitsing Zicht op de kerk van Helkijn Hier op verkenning langs de Schelde.
Op verkenning naar het Waalse dorpje Pottes.
de zon was er heel vroeg bij. Het parcours was heel afwisselend
Die kwam ook even dag zeggen. echte kasseistroken
Hier waren we op weg naar onze startplaats.
Het 2° gedeelte van de wandeling ging richting Spiere.
Het sluizencomplex De scheepsjager de oude zwemkom Hier verlieten de 18 en 25 km de andere afstanden en begaven ons naar de Zwarte Spierebeek. Deze beek was vroeger één der meest vervuilde waterlopen van het Scheldegebied, met zijn bronnen in het industriegebied van het Franse Tourcoing. Aangekomen in de dorpskern van Spiere stappen we voorbij de neogotische St Amanduskerk, gelegen op een kunstmatige aangelegde heuvel.
Via gezellige kronkelende paden en weggetjes wandelen we naar onze mooie rustpost 't hof van Spiere.
Hier op de rustpost moeten wij nog een lus maken. Kijk eens wie we daar zien, ons Christianneke en dan nog zonder Willy. Veldwegen brengen ons richting Kooigembos en de Pijpestraat alvorens we een 2°maal rusten in 't hof van Spiere. Geniet even van de mooie zichten
hier op weg naar Kooigembos
prachtige zichten vanaf het bos van kooigem
Hier nogmaals 't hof van Spiere Het laatste gedeelte van deze tocht wandelen we samen met de andere afstanden naar het eindpunt.
Aangekomen aan het voetbalveld, vlug een tafel zoeken en nog wat napraten over deze mooie tocht.
Ik ben Vanden Broucke Jean Pierre, en gebruik soms ook wel de schuilnaam jipie.
Ik ben een man en woon in Lauwe (België) en mijn beroep is gestopt met werken,.
Ik ben geboren op 21/12/1954 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen, tuinieren, fotografie.
ben aangesloten bij wandelclub de 12uren van Lauwe.
