Het parcours was heel varierend



We kregen heel veel mooie zichten







Hier kwamen we aan bij de Galgebossen.

Deze bossen(107ha) liggen op de grens tussen Elverdinge, Poperinge en Vlamertinge. Het bos kreeg zijn naam omdat de graaf onderdanen liet ophangen aan de rand van dit bos.

Het is een soortenrijk loofbos met veel poelen  en rijk aan amfibieën. Kenners zullen hun hart kunnen ophalen bij de enorme diversiteit in de Galgebossen. Zo zijn er maar liefst 150 soorten planten en 24 soorten dagvlinders in dit bos, zoals de zeldzame kleine ijsvogelvlinder. Wie van planten houdt, mag rekenen op minstens 150 soorten in de Galgebossen.







De wandelaars genieten van de natuurpracht en de rustgevende stilte.



Geniet even mee.





Hier aan de uitgang van deze bossen was er een wagenrust voorzien. Eventjes onze dorst lessen vooraleer we verder stappen.

Hier enkele stappers van Krombeke.

Damien , hij heeft alles onder controle.

Na onze natje stapten we verder terug via rustige paden en wegen naar onze volgende halte in Vleteren.

De 2 anciens van de euraudax.



Naamsteen en cross of sacrifice.

Canada farm Cemetery.

Dit is een Britse militaire begraafplaats met gesneuvelden uit de 1°WO, gelegen in Elveringe. Deze begraafplaats is ontworpen door sir Reginald Blomfield met medewerking van Artur Hutton en heeft een opp. van ca 3400m². Er worden 898 Britten en 9 Canadezen herdacht. Het wordt onderhouden door de Commonwealth War Graves Commission.



Hier op weg naar Vleteren.

Nog een10tal minuten te gaan en deze prachtige tocht zit er op.

Afstandstabel

Het parcours

De startzaal.

Zicht op de kerk van Huizingen. Eenmaal uit de startzaal begaven we ons naar het domein, ditis naast de startzaal gelegen. Eventjes controle aan de ingang en we waren vertrokken .

We passeerden eventjes de kleine dieren en daarna begonnen we aan een lichte klim via de buiten paden van dit mooie domein.

Doortje nog even poseren

We kregen al een mooi zicht voor ons.



Het Kasteel van Huizingen. Is gelegen in het Provinciale domein, te midden van een prachtige vijver en de prachtige natuur. In het kasteel van Huizingen bevinden zich een brasserie en gastronomisch restaurant op het gelijkvloers. op het 1° verdiep bevinden zich onze feestzalen en seminariezalen. Het kasteel dateert uit de vroege 16°eeuw, en was aanvankelijk een oudere herenwoning. Na grondige aanpassingen en verbouwingen door de heer Albert Vaucamps, van 1877 tot 1880, werd het een sierlijk ecletisch waterkasteel opgebouwd uit de renaissance en barokelementen. De architect is echter onbekend gebleven.





Nu naar de buitenste paden in dit domein. We profiteerden maximaal van de zon.

Rhododenderon in bloei.



Geniet mee van de mooie zichten.





Ook hier aan deze uitgang was er een controlepost, zodat er niemand zonder kaart dit domein in kon.



















Het stadshuis van Dworp

In deze gemeente was de centrale rustpost voor alle afstanden. Hier moest ik eerst een lus maken van ongeveer 5,5km vooraleer ik terug ben voor de 2°maal.

Kerk van Dworp

Een klein eindje deze weg volgen, die dan over gaat in een mooi pad.

Dit pad volgen en we kwamen in het Steenputbos aan.









Eenmaal uit dit bos gingen we richting Alsemberg.

Hier kwamen we voorbij de papiermolen.

De papiermolen Herisem en de voormalige kartonfabriek Winderickx te Alsemberg is een negentiende eeuws industrieel complex dat gegroeid is uit een oude papiermolen, die opgericht werd in 1536. Het geheel is één van de best bewaarde voorbeelden van de ooit bloeiende papier- en kartonnijverheid in de regio van Vlaams Brabant. Vandaag de dag staat het op de lijst van beschermende monumenten als industrieel erfgoed en werd door de Europese commissie erkend als modelproject voor de instandhouding van architectonisch erfgoed.



Verder op deze lus was het parcours heel variërend 









Onverharde en verharde paden volgden elkaar op.







Hier kwamen we terug bij de andere wandelaars die deze rustpost opzochten.


Na de rust maakten we nu een lus van 9km alvorens we voor de 3° en laatste keer terug kwamen.


Nu gingen we richting Hallerbos op zoek naar de boshyacinten.





Helaas deze boshyacinten waren al uitgebloeid.

Het Hallerbos is een bos met een oppervlakte van 552ha ten zuidoosten van Halle. Het bos is grotendeels eigendom van het Vlaams Gewest en een klein deel van het Waals Gewest en privé-eigendommen.





Het Hallerbos is het belangrijkste en meest uitgestrekte bosgebied tussen de Zenne en Zoniën. Het bos is een publiekslieveling dankzij het prachtige paarse tapijt van wilde hyacinten, die bloeien rond midden april. Ook de gigantische mammoetbomen maken een bezoek aan dit bos meer dan de moeite waard.





Mammoetbomen.

Het is heerlijk wandelen in het bos.









Op naar het einde kregen we nog verscheidene wegels en paden en mooie zichten.











En op het allerlaatste deden we nog eens het domein aan waar we  een controle kregen in verband met onze wandelkaart.

Hier verlieten we het domein en kwamen na een 5tal minuten terug aan onze startzaal. Het is zeker een aanrader.

De wandelaar kon uit 5 verschillende afstanden kiezen.

De grootste afstand ging ik wandelen.

De 15 - 21 -en de 30km stappen door de gehuchten Boeregem en Huisgaver en de Lozerbeek.

Willy was ook van de partij.

De 21 en 30km maken een prachtige lus waarna iedereen terug samenkomt in het gehucht Goed Leven. Daarna gaan we richting voetbalterrein van VK Lindenhoek waar onze 1° rustpost is.

We krijgen mooie verzichten 

Ook heel veel kleine veldwegels













Hier in de streek van Kruishoutem is het heerlijk om te wandelen.











Aangekomen op de rustpost. Na deze rust  gaat het  richting Lozerbos.

De grootste afstanden wandelen langs de in aanbouw zijnde vakantiewoningen van de Lozer Lodge, richting Nazareth via natuurrijke paadjes en wegels naar de wijk Marolle, waar we een 2° rustpost hebben.







Ook hier krijgen we mooie verzichten te zien.





verharde en onverharde paden zijn hier in overvloed.



























Nog een 100tal meter van onze rust. De 30km maakte hier een lus van 7,6km langs de gehuchten het Kruiske, de Kallemoeie en Kongo(allemaal rare namen)





Opvallend is het onlangs in gebruik genomen Provinciaal Proefcentrum voor de Groenteteelt oost-Vlaanderen. het heeft als missie: op execellente wijze kennis verzamelen, ontwikkelen en uitdragen aan alle mensen betrokken in de land - en tuinbouw. Naast teelttechnieken gaat ook de aandacht uit naar economie, voedselveiligheid, kwaliteitszorg, fiscaliteit, ecologische waarden.







Nadat we voor de 2°maal aangekomen zijn in de wijk Marolle, wandelen we terug naar Lozer via het gehucht  De Bunders, Hoeve Wijkhuis en talloze bewerkte akkers, terug naar Lozerbos waar we terug aankomen bij de kleinste afstand. 







Langs de alom gekende brasserie "De Zandvlooi" en nog een stukje Lozerbos komen we zo aan in Lozer .



Hier stappen we het Lozerbos in. Wist u dat het Lozerbos een ideale uitvalbasis is voor toeristisch recreatieve uitstappen, zelfs met paard of kar.

Het Lozerbos wordt beschermd door Toerisme Vlaanderen en is dusdanig interregionaal erkend en bekend in Frankrijk en heel België, onder de hoge bescherming van Europa.







prachtig om er door te wandelen.









Hier nog bekende gezichten.

Eenmaal in de zaal was het tijd om iets te drinken en te kletsen.

Aandachtig te luisteren

en nog een drinken. Het was een prachtige wandeling met heel veel natuur en veel wandelaars(2145)

Marche des Clochettes:

Vandaag besloot ik een wandeling te maken in de provincie Henegouwen. Ik reed naar Erbisoeul, zo'n 10km ten noorden van Mons(Bergen). Deze tocht is van de wandelclub Les Marcheurs Police de Mons. De start was vanuit Ecole communale d'Erbisoeul. We vertrokken vanuit deze zaal richting Herchies via een stukje grote weg die na een eindje stappen ons de weg toonde naar de natuur. Tot aan de 1° rust was het bewandelen van onverharde paden en een klein stukje dorpskom. Nadien vertrokken we naar de volgende rust via een mooie lus doorheen de bossen van Baudour.

Het plaatselijk schooltje waaruit de wandeling vertrok

Na een eindje de hoofdweg te volgen begonnen we de natuur in te gaan.





hier was het rustig om te wandelen.







Hier een tv antenne op een nagebootste eifeltoren.

Hier kwamen we aan op onze 1°rust, ten huize van de voorzitter. In Vlaanderen zou dat niet kunnen.

Na onze rust begonnen we aan een mooi stuk natuur van zo'n 8km, de bossen van Baudour. Geniet even mee.





Heel mooi om er door te stappen



la maison ronde, bekend onder de wandelaars als rustpost door de wandelclub van Ghlin.




Weinig volk op deze 20km

Mooi zicht

















Aangekomen in Herchies, deelgemeente van Jurbise(Jurbeke)

Ondertussen was er een onweer op komst

Hier foto genomen van de overkant van de weg waar het weer nog goed is.



Ondertussen aangekomen op onze 2° rust, terug ten huize van ....een bestuurslid.


Na deze stapten we opnieuw richting Herchies maar nu via Erbaut.





Hier kregen we wat afwisseling van onverharde paden en verharde wegen.







We hadden geluk, we wandelden tussen de onweerswolken, gelukkig was de regen voor elders.



Terug aangekomen op aan de 1°rust, nu nog een kleine 3km te gaan tot aan de start.





Het kerkje van Herchies.



Hier kwamen we aan de zaal waar het vanmorgen begon.

De laatste meters van deze mooie en rustige wandeling.

Husidinetocht:

Vandaag ging ik wandelen in Heusden, een tocht van de wandelclub uit Merelbeke. De start was vanuit de basisschool "De Klaver". De tocht ging richting Laarne, waar de 1° rust in de paardemelkerij was. Vandaar ging het verder rondom Laarne waar we een 2°rust hadden in de plaatselijke basisschool. Daar maakten wij een lus richting Wetteren en keerden terug naar het schooltje. Daarna via rustige wegen en paden terug naar de startzaal. Een wandeling met heel veel variatie.

De start van deze tocht

Op verkenning door Heusden



De kerk van Heusden



Via rustige wandelwegen op weg naar de paardemelkerij.





Mooi interieur van het kappeltje.



Veel variatie doorheen het parcours









Heel rustig om te wandelen.



Aangekomen op de paardemelkerij






Hier op weg naar de volgende rust

Ook hier kregen we een gevarieerd parcours.





Hier aangekomen op onze 2° bestemming, het basisschooltje van Laarne. Hier maakten we een lus.











Mooie veldwegels



Hier kwamen we voorbij het Prullenbos.






Mooie zichten











Bijna terug aan het schooltje.



We kregen op de terug weg vele mooie wandelpaden.

Nog een kleine km en deze tocht zit erop.

De ontbijtzaal





Afscheid nemen van ons hotel



koffers inladen

Nog een groepsfoto en dan wegwezen richting Hermeskeil.

Hier zijn we dan aangekomen in Hermeskeil, De Concorde hier vooraan  doet nu dienst als restaurant.

Geniet even mee met deze oudere vliegtuigen.



















Wie gaat er mee?

Doortje ziet het zitten om dit tot een goed einde te brengen.

Na dit boeiend bezoek is het onherroepelijk tijd om de terugweg aan te vatten. Jammer mooie liedjes duren niet lang. Het was een heel mooi weekend en een dikke proficiat aan de parcoursmeester van de wandelclub van Lauwe.

Hier zijn we dan aangekomen in het bedevaartsoord Maria Martental.



Zicht op het oord



Na onze maaltijd kon men kiezen om de rest van de wandeling mee te stappen of met de bus mee naar het Moezelstadje Cohem voor een bezoek of eventueel wat shopping.



Wij deden de rest van de wandeling.

Hier nog een zicht op het bedevaartsoord.

We kregen mooie vergezichten.

Doortje tussen het koolzaadveld





Geniet verder mee van deze mooie wandeling









































Na de wandeling, ons wat opfrissen en dan genieten van onze maaltijd. Daarna was er nog een gezellig samenzijn met een spel.

De vak jury

Ambiance verzekerd tot in de late uurtjes

Nu nog wat beraadslagen alvorens de winnaar bekend is. Nadien was het tijd om te slapen en morgen gaan we alweer richting huis.

Hier zijn we aangekomen in Gerolstein waar we een middagmaal konden nemen.

Het kerkje van Gerolstein

in het restaurant



Terug naar de bus. Daarna brengt de bus ons naar het hotel Vergissmichnicht in Ellenz-Poltersdorf.

Hier zijn we dan aangekomen in ons hotel, waar we verder instructies kregen betreft het verloop van deze dag.



Onze gids Johnny.

Hier wat zichten vanuit onze kamer





Na de inname van de kamers en wat opfriswerk is er naar keuze de mogelijkheid om de omgeving te verkennen bij een rustige wijnwandeling van een 7tal km of is er de mogelijkheid tot bezoek aan het prachtige dorpje Bilstein, wel eens de Parel van de Moezel genoemd. Daarna avondmaal.

Wandeling start vanaf ons hotel


wandelen door de hoofdstraat



onze gidsen







en volgen dit pad





hier stappen we een eindje langs de Moezel



Hier zicht op de tuin van ons hotel





Hier zien we het kasteel (ruine) van Bilstein

Hier kon men kiezen, verder meewandelen of de oversteek maken naar Bilstein. Ik verkoos om verder te stappen.

Geniet verder van de mooie zichten













































Na deze mooie wandeling is er nog wat tijd om een apero te drinken.



En nu maar genieten van ons avondmaal

Na ons avondmaal nog wat gezellig babbelen en dan was het tijd om te slapen. Morgen staat er een mooie maar lastige wandeling op het programma.

Stekseltocht:

Vandaag ging de wandeling vanuit Moorsele. De start was vanuit het OC de Stekke. Het 1° gedeelte ging richting het groene lint, waar men een lus deed en terug keerde naar de startzaal, het andere gedeelte ging dan richting Artoishoek waar we een rust hadden. Daar moesten de 2 grootste afstanden een lus maken en keerden dan terug om dan als laatste stuk richting Ledegem te stappen voor de laatste controle en zo terug naar Moorsele.

Kwarteltocht:

Ik reed vandaag naar Zelzate om daar deel te nemen aan de kwarteltocht. De start was vanuit het Sint Laureins instituut en we wandelden meteen richting Wachtebeke via rustige wegen naar de rustpost. Daar aangekomen hadden we 6,6km op de teller staan.We hadden onderweg al heel wat groen gezien maar nog geen meter gewandeld in de bossen.

De startzaal

Kunst op de koer

Na een 5tal minuten waren we eg uit het dorp en begaven we ons langs de rustige wegen richting Wachtebeke.







Tot aan de 1°rustpost stapten we hoofdzakelijk op deze wegen, jammer want er lagen wel enkele mooie veldwegels, maar deden geen dienst tijdens deze tocht.

















De Langelede nog eventjes volgen tot aan onze rustpost. Daar moest ik een lus maken van 7,6km.

Deze lus was een gevecht met de Nederlands- Belgische grens, de ene keer wandelden we op eigen bodem, enkele straten verder waren we terug in het buitenland.

Op deze lus kregen we enkele zandwegels




Hier in de streek waren er wel wat paarden te zien.





















We volgden ook een eindje het grenspad

Hier een grenspaal tussen Nederland en België



Hier een zicht op de St Elooiskreek




Nog een grenspaal



Nog eventjes wandelen langs de Langelede en ik kwam voor de 2°maal aan in het schooltje. Na iets te hebben gedronken wandelden we nu terug naar onze startzaal, via het Kloosterbos en het park(?) enkruisten we het centrum van Zelzate.



Hier nog een eind de Langelede volgen, alvorens we aankwamen aan het Kloosterbos



Hier op weg naar het bos, dat het mooiste stukje was van de hele wandeling.



Erg mooi om er in te stappen.


















Na deze passage , kwamen we dan terecht in een hele saaie en vuile stadswijk.(Geen foto's genomen) Er leek zelfs geen einde aan te komen, tot we na een km of 3 bij het gestoorden instituut aan kwamen. Daarna stapten we naar het einde via het park en daarna via het centrum en terug enkele saaie hoofdstraten naar het einde .





een kort maar mooi stukje door het stadspark

Ook de afstanden klopten niet helemaal. Deze tocht viel toch een beetje tegen, omdat ze wel mooie stukken natuur bezitten maar de verkeerde kant op gingen.

Bursitiatocht:

Vandaag een wandeling maken bij de club van land van Rhode. We reden richting Burst voor deze wandeling. Aangekomen in de Zaal de Baskuul, zochten we een plaats op, we deden onze plicht en dronken eerst nog een koffie alvorens we begonnen aan deze tocht. Het was licht bewolkt en alle afstanden vertrokken langs het stationsplein. We stapten richting Ressegem waar de 1° splitsing was, de kleinste afstand keerde terug richting Burst. De andere afstanden maakten even kennis met dit dorpje om dan samen verder te wandelen via Ketegem naar Aaigem waar de centrale post was.

Willy kom eraan









Hier verliet de kleinste afstand ons en keerde terug naar Burst.











Het parcours was heel afwisselend


We kregen regelmatig mooie verzichten

Verharde en onverharde wegen volgden elkaar op.













Hier op weg naar onze centrale rustpost in Aaigem



Na de rust maakten wij een mooie lus richting Oom, om via het Hof te Holbeek en eveneens langs Berg terug te keren naar Aaigem.













Ja Doortje ik kan je nog volgen.






Heel rustig om te wandelen.

















Eventjes een selfie maken.







Na de 2° controle gaan we allen terug richting Burst via Den Dries en het Landries om wat later in Opaaigem samen te komen met de kleinste afstand en zo gezamenlijk de laatste kms te wandelen tot de startzaal.



Hier kreeg ik een ijsje van Doortje, dit kon ik niet overslaan.

Hier de laatste onverharde strook alvorens we aan onze startzaal aankwamen. Mooie wandeling.

Marche des Collines:

Vandaag ging ik wandelen Urbain en Frieda naar de wandeling Marche des Collines in Flobecq(Vloesberg), wandelclub Verdigym Collines Flobecq had deze tocht gemaakt. De start was in de gemeentelijke feestzaal. Urbain en ik gingen samen de 30km wandelen en de vrouwen deden de 14km. Vloesberg ligt in het noorden van de provincie Henegouwen tegen de grens met oost Vlaanderen. Dit ligt in het verlengde van de Vlaamse Ardennen. De prachtige landschappen in de heuvels rondom zorgen voor hele mooie vergezichten.

De wandelaars in deze streek kunnen genieten van de mooie panorama's met heel prachtige kleuren door de vele heuvels aan de horizon. Er werd dan ook volop genoten van de streek en het mooie lenteweer. Soms zag je het ene vergezicht na het andere. Ook de doorsteken in het Bois de la Louviere, het Brakelbos en het Pottelbergbos werden door iedereen goed gesmaakt.

De hoogste top van de heuvels is de Pottelberg in d'Hoppe met zijn 157m boven de zeespiegel. Een hele mooie streek, amper 60km van Kortrijk, je moet er gewoonweg wandelen om één te worden met het landschap en te genieten van de rust en de stilte. Op de route des Collines zorgen het landschap, de bomen en de kleine huisjes voor een prachtig reliëf.

Hier zijn we dan terug aangekomen in het dorpje waar vanmorgen alles begon, zeker een aanrader voor al wie hier nog niet heeft gewandeld. Het was een hele mooie wandeling.

Scaldistocht:

Startplaats was terug in de voetbalkantine van FC Helkijn. Het beloofde een mooie dag te worden en we waren er vroeg bij. Ik besloot de 25km te wandelen. Via een lus gingen we op verkenning door het Waalse landsgedeelte, samen met de 14 en 18km stappers om na een 7tal km terug aan te komen aan de kantine. Het tweede gedeelte wandelde ik dan samen met Urbain.

Het parcours van de grootste afstand

vertrek langs het voetbalveld

Op weg naar de 1° splitsing

Zicht op de kerk van Helkijn

Hier op verkenning langs de Schelde.





Op verkenning naar het Waalse dorpje Pottes.





de zon was er heel vroeg bij.

Het parcours was heel afwisselend



Die kwam ook even dag zeggen.

echte kasseistroken





Hier waren we op weg naar onze startplaats.


Het 2° gedeelte van de wandeling ging richting Spiere.









Het sluizencomplex

De scheepsjager

de oude zwemkom

Hier verlieten de 18 en 25 km de andere afstanden en begaven ons naar de Zwarte Spierebeek. Deze beek was vroeger één der meest vervuilde waterlopen van het Scheldegebied, met zijn bronnen in het industriegebied van het Franse Tourcoing.

Aangekomen in de dorpskern van Spiere stappen we voorbij de neogotische St Amanduskerk, gelegen op een kunstmatige aangelegde heuvel.



Via gezellige kronkelende paden en weggetjes wandelen we naar onze mooie rustpost 't hof van Spiere.












Hier op de rustpost moeten wij nog een lus maken.

Kijk eens wie we daar zien, ons Christianneke en dan nog zonder Willy.

Veldwegen brengen ons richting Kooigembos en de Pijpestraat alvorens we een 2°maal rusten in 't hof van Spiere. Geniet even van de mooie zichten









hier op weg naar Kooigembos



prachtige zichten vanaf het bos van kooigem










Hier nogmaals 't hof van Spiere

Het laatste gedeelte van deze tocht wandelen we samen met de andere afstanden naar het eindpunt.

Aangekomen aan het voetbalveld, vlug een tafel zoeken en nog wat napraten over deze mooie tocht.

Midweektocht:

Start vanuit de Klub, alle afstanden gaan richting het gehucht Den Dompel en de Zeyp, de prachtige Zingemse Scheldemeersen binnen. De grootste afstanden dwarsen de dijk richting Schelde via een knuppelpad doorheen een ietwat moerassige gebied en een prachtig stukje natuur, eveneens "Natte Weiden" genoemd.

Kerk van Zingem

Richting gehucht Den Dompel





Mooi zicht op Zingem



Wandelen door de Zingemse Scheldemeersen



Hier waren we aangekomen aan de Natte weiden









Natte weiden zijn eerder zeldzaam geworden waardoor men steeds minder typische planten en diersoorten aantreft. Weidevogels zoals de kievit, de wilde eend, de watersnip en de mooie blauwe reiger zijn de stille getuigen van dit prachtige natuurgebied. Dit geheel maakt deel uit van het leerpad Meilegem - Zingem.






Hier door het moerassige gebied via knuppelpaden.

Kijk eens hier  Marie Paule is daar.



En ook Willy komt eraan.



Hier een stukje langs de Schelde alvorens we terug de natuur ingaan.

Hele mooie zichten







Hier zijn we op stap richting Asper waar de centrale rustpost is gelegen.

De grootste afstanden maken hier nog een lus van een 2tal km alvorens men de rustpost bereikt







Kris kras door dit stukje natuur












Hier aangekomen in Asper, we passeren het gemeentehuis en...

de kerk

Hoeve Tijtgat



Aangekomen aan onze rustpost.

De 10-15-21km stappen na de rust door de kerkwegel en het gemeenteplein door het gehucht Overbeke en komen langs een tenniscomplex terug richting Schelde.







De 15-21km maken na de splitsing een bijkomend ommetje en komen wat later samen met de 10km en wandelen zo terug voor de 2°maal naar de rustpost in Asper.

Christiane in volle glorie







We kregen nog enkele mooie verzichten











Na het verlaten van onze rustpost was het nog iets van een 2tal km vooraleer we terug de startzaal bereikten.

Voor ons zien we al Zingem



Hier de molen

Nog een 500tal meters te stappen en ook deze wandeling zit erop. Een mooie midweekse tocht met 1223 deelnemers. Proficiat aan de inrichters.

Dwars door de frontstreek:

Vandaag reden we naar Ieper, om deel te nemen aan een wandeling van de wandelclub uit Boezinge"Nooit moe". Het was op een andere locatie waar de wandeling van start ging. We vertrokken vanuit het prachtige Aurisgebouw op Ter Waarde. De wandelaars konden maar liefst uit 8 verschillende afstanden kiezen. Ik koos voor de langste afstand (30km). We starten via het gehucht " De Brieke"(voor de oorlog bevond er zich een steenbakkerij alhier). Via de oude picanol site, nu een openbare bibliotheek bereiken we de Ieperse jachthaven. We stappen een eindje mee met de Ieperlee richting binnenstad.

Het prachtige Aurisgebouw (Lernout en Hauspie)

Mooie uitvalbasis voor een wandeling







De oude vaart of het kanaal Ieper - Komen



Aan het Minneplein gaan de afstanden uit elkaar en wij wandelen voorbij het Ypres reservoir Cemetery. Deze begraafplaats heette oorspronkelijk 'Cemetery North of the prison'

Daarna trekken we de binnenstad in en gaan op zoek naar onze rustpost.







Na onze rust gaan we richting grote markt, alwaar de kermiskramen staan.

Van de historische gebouwen zien we niet veel wegens de kattefoor, we gaan nu verder richting Menenpoort, de kleinere afstanden gaan door deze poort wij slaan af en stappen naar de achterkant

De achterkant van de Menenpoort

Nu gaan we richting de vesten en krijgen een stukje groen op deze vesten. De vestingen referen uiteraard naar Vauban.






lekker rondkuieren op de Ieperse vesten













Na de vesten gaan we op zoek naar onze volgende rustpost bij het bedrijf Lenoir, waar het busbedrijf St  Christofcar is gevestigd. Wij maakten daar een mooie lus. na deze lus gingen wij dan richting Zillebeke vijver via een paar verharde en onverharde wegen.














Hier een blik op de Zillebeekse vijver.

Op de terugweg met Franky en Franske

Nog een zicht

Nog een kleine km te gaan en deze wandeling zit er terug op.

Floratocht:

We reden vandaag richting Gentbrugge alwaar de plaatselijke club de Florastappers hun wisselbeker hielden. Vanuit de 4°Zaal kon men maar liefst uit 8 verschillende afstanden kiezen. Ik besloot de 24km te wandelen. Al meteen was er een splitsing, de kleinste afstand verliet al de andere en wij stapten richting Rattendaelpark. Het park is een oud kasteeldomein dat in de volksmond ook wel Kasteel Villain wordt genoemd.

het te volgen traject

De startzaal De 4° Zaal

Onmiddellijk een splitsing



Hier door het Rattendaelpark.





Willy was ook present en genoot ervan



Als de grotere afstanden het park achter zich hebben gelaten gaat het via rustige dreven  en straten verder richting Vredebos.


















Na dit alles komt de Heusdenbrug in zicht. Vroeger stond op deze plek een draaibrug. Via deze brug wandelen we nu over de schelde en komen we in het residentiële Heusden aan.

Zicht vanop de brug van Heusden.



Hier zien we het kasteel "Stas de Richelle". Dit is een van de al dan niet bewoonde kastelen die deze gemeente rijk is en dateert uit 1725. Eens het kasteel voorbij laten  we het dorpsplein links liggen en wandelen we de bekendste straat van Heusden in.





Van hieruit gaan we een dreef in en de rustpost de vrije basisschool is voor de 1°maal bereikt. Na iets te hebben gedronken stapten we verder richting Damslootmeer.

Mooie magnolia(tulpenboom)

Hier kwamen we aan het Damslootmeer. Eens we dit privédomein betreden, wandelen we volledig het meer rond om ook daar een rustpost voor de 1°maal te bereiken.

Doortje was heel flink vandaag.

Het domein is 38ha groot met ligplaatsen voor ongeveer 50 zeilbootjes.





Heel mooi en rustig wandelen rond dit meer.

Hier kwamen we aan onze rustpost. Ik deed hier een lus van 7km, terwijl Doortje hier even halt hield.

De 24km en 30km  wandelden nu samen richting Damvalleimeer.

Hier via een dreef naar het volgend natuurdomein.









De Damvallei zelf is ontstaan uit een oude meander van de Schelde. Knotwilgen, kleine wilgenbroekjes en graslanden bepalen hier het landschap. Het Damvalleimeer dat trouwens de blikvanger is heeft zijn ontstaan te danken door zandwinning vor de aanleg van de E17.

Ook hier kregen we hele mooie zichten





Eens we het meer vvor een stuk zijn rondgewandeld komen we  in het centrum van Destelbergen aan, om via de Dendermondsesteenweg het mooie Reynaertpark, die de gemeente rijk is, te bereiken.

Kerk van Destelbergen

De wandelaars stappen door het park dat vroeger een private lusttuin was. De percelen waarop het huidig park bevind, stonden in de eerste helft van de 19°eeuw vermeld op een primitieve kadasterlegger als "bois d'agrément"(lustbos). De eigenaar ervan was Joannes de Volder, een rentenier uit Gent.

Stadshuis



Het park heeft circa 850 meter wandelpaden met centraal 2 visvijvers. Ook kan je er boomsoorten zoals de Noorse esdoorn, zwarte els, rode beuk en nog vele andere varianten die het park rijk is bewonderen.

Als het park achterwegen gelaten is, gaan via de andere kant van het Damvalleimeer voor de 2°maal richting rustpost Damslootmeer.




Hier nog enkele mooie zichten vooraleer ik terug was in de controlepost.





Hier nog een laatste blik over het Damvalleimeer.

Terug aangekomen bij het Damslootmeer waar ik op de terras genoot van een lekkere koude spa bruis. Hier met zicht op het meer.

Zalig bij zo'n mooi weer.

Nu wandelen we terug met alle afstanden tot aan de splitsing waar de grootste afstand ons verlaat en een ommetje maakt. Wij stappen verder naar de volgende controle de vrije basisschool.

Op onze weg kwamen we veel paarden tegen.



Dit stuk had veel variatie te bieden zoals doorsteekjes en rustige paden met typische namen.







Hier zijn we dan terug aangekomen aan onze 1° rustpost.

Van hieruit samen gaat het terug richting Gentbrugge. Terug over de Heusdenbrug gewandeld, wordt via een onverhard pad naar het geboortebos gestapt.




Nu wandelen we richting Geboortebos.



mag ook eens op de foto staan.

en nog een keer.

Het eerste bos werd aangelegd in 2009 met vermelding van de namen van de baby's die geboren zijn te Gent in 2008. Ondertussen werd op 21 -10 2013 terug een geboortebos aangeplant. Deze 4°editie vermeldt nu de namen van de baby's die geboren zijn in het jaar 2011. Momenteel is het bos nu al meer dan 20.000m² groot.







Als we het geboortebos zijn gepasseerd, komen we aan bij de kleinere afstanden, om zo via het Noordbos de startzaal te bereiken.

Hier wandelen we door het Noordbos.

Eens uit het bos zagen wij een ouderwets ijskarretje en ik kreeg van Doortje een grote ijskreem. Nog een kleine km te wandelen en we bereikten terug de startzaal. Het was wederom een hele mooie en geslaagde wandeling. Er waren 2413 tevreden wandelaars op deze tocht.

Vuentecatocht:

Vandaag was het eens Doortje die ging wandelen met Urbain, ik kon er helaas niet aanwezig zijn. Een mooie doorweekse wandeling in en rond Scheldewindeke. Heel afwisselend parcours met mooie stukjes natuur en verzichten.

Info betreft de wandeltocht





Kerk van Scheldewindeke

De bomen staan al mooi in bloei.





mooie verzichten



Typische straatnamen

Heeft hij iets gezien?



Rommel hoort hier niet thuis!














De padden zijn al op trektocht



mooie veldwegels



Genieten van het mooie lenteweer



Het kerkje van Moortsel

Liliane is ook overal aanwezig



mooie zichten

Heerlijk stappen met zo'n weer











eventjes uitblazen






dringend een poetsbeurt nodig



Fier als een gieter



Wat doet die daar?

Terug aan het kerkje van Moortsel







een welgestelde werkloze

Nog eventjes een terrasje alvorens de trein te nemen

Primeur Moezelwijntocht:

Vandaag besloot ik een wandeling te maken dicht bij ons. Ik vertrok richting Ledegem, alwaar de plaatselijke club 't Wandelt voetje haar Moezelwijntocht hield. We vertrokken vanuit het OC de kring, we gingen op verkenning rondom Ledegem.

Krokustocht:

Vandaag reden we met de trein naar Lokeren om daar een wandeling te maken van de Reynaertstappers. We vertrokken vanuit de Lokerense atletiek vereniging, men kon kiezen uit 3 lussen(8km-7,5km - 4,5km). We begonnen met de 1°lus. We stapten eerst een eindje langs de Durme, en via het Natuur leerpad van Lokeren kwamen zo aan in het Molsbroek.

Hier stapten we een eindje langs de Durme

Doortje met Urbain

Hier al een zicht op het Molsbroek







Via het Natuurleerpad stapten we richting Molsbroek

Hier zijn we in het Molsbroek. Het Molsbroek is een natuurreservaat van zo'n 80ha groot. Het is een moerasgebied met een grote biodiversiteit. Het staat bekend om zijn wild levende watervogels en moerasplanten. Het landschap omvat onder andere moeras, broekbos, rivierduintjes, rietvelden en vochtige graslanden. Het natuurgebied ligt ten oosten van de stadskern en wordt omringd door een 4,5km lange verharde wandeldijk. Ten noordwesten ligt het reservaat De Buylaers, en ten noorden liggen de parken.



Hier is Urbain gids aan het spelen.








Hele mooie zichten, het is echt genieten en het weer was best ok.

De bescherming van het natuurgebied verliep stapsgewijs vanaf de jaren 60. Op 16december 1984 kreeg het Molsbroek als een van de twee eerste gebieden in Vlaanderen het statuut van erkend natuurreservaat. Daarnaast is het Molsbroek gerangschikt als landschap. De regionale natuurvereniging vzw Durme, opgericht in 1969, beheert het reservaat. Vzw Durme heeft 2,40ha van het Molsbroek in eigendom en 75,81ha in beheer. Maaien, hooien, beperkt begrazen, wilgen knotten en groen aanplanten behoren tot het beheersplan van Vzw Durme. Daarnaast organiseert de vereniging onder andere begeleide wandelingen door het reservaat. Sinds 1986 is er een bezoekerscentrum aan de oostrand van het reservaat, in de Molsbergstraat. Het gebouw werd in 2001 uitgebreid.



Geniet mee van de mooie beelden.













Hier het bezoekerscentrum, waar we iets konden drinken.



Doortje zag het zitten.


Een ware broedplaats voor de vele verschillende vogelsoorten.



Eenmaal uit het Molsbroek wandelden we terug richting sportcentrum via het stadspark. We kregen veel natuur in het eerste gedeelte van deze tocht.







Hier en daar wat kleine dieren, zoals geitjes, verschillende soorten kippen enz.





De kracht van Popeye ontbreekt hier nog.







Hier het jeugdverblijf centrum aan de rand van het Verloren Bos.









Nog wat fitnessoefeningen vooraleer we verder gaan.
  
De 2° lus was een beetje gevarieerd, eerst door het centrum van Lokeren, daarna door de parken en kwamen terug via het Daknam(sportterrein van Sporting Lokeren)

Koekoek

Hier wandelen we recht naar de grote markt van Lokeren.

Het stadshuis



mooi zicht op de niet werkende fontein.







Rustig doorheen de stadskern




Via de wandelbrug naar de overkant om zo naar Daknam te wandelen





Hier zijn we dan aan het voetbalveld van Sporting Lokeren.



De laatste lus was de kleinste en was een mix van de 2 vorige lussen.



Hier stapten we een klein deeltje door het Molsbroek



Nog een zicht op de markt van Lokeren, waar de kermis staat.

Op het einde van deze mooie tocht kwamen we Liliane tegen.