Met Betekom kwam er voor de tweede week op rij een te duchten tegenstander op bezoek aan de Dalweg. Normaal wordt zo een ploeg met open armen ontvangen maar er was wat twijfel gerezen in de Oplinterse rangen na de nederlaag tegen Rummen. Ook de beperkte spelerskern die er ter beschikking was had geen gunstige invloed op het vertrouwen. Maar liefst 5 afwezigen: Nog steeds Eddy R en Johan B met langdurige blessures, Wim A heeft zich nu ook aan het lijstje toegevoegd na zijn kuit ruptuur opgelopen vorige week tegen Rummen. Dries S was licht geblesseerd en Pascal VDV en Bruno VP hadden een tête a tête en konden er dus ook niet bijzijn. Gelukkig konden we rekenen op Kevin R die na 6 weken hersteld was van zijn lies blessure, een geleidelijke inpassing in de ploeg zat er wel niet in want door de vele afwezigen werd hij meteen de volle 70’ voor de leeuwen gegooid.
Ondanks al dit onheil stond er toch een talentrijke ploeg aan de aftap met in doel de ubergoalie Dave. Marnix R, Geert P, Kevin R en Geert E. vormden de afweergordel, in het middenveld maakten Stefan P, Johan P, Dominique W en Patrick P de dienst uit. De aanval was voor Wim B en Stefan B. Op zijn minst toch wel een paar verassingen in de opstelling want onze twee topschutters werden op de flanken geposteerd. Pol C was onze joker voor de tweede helft.
De wedstrijd begon meteen aan een hoog tempo, Betekom nam de eerste aanval voor zijn rekening maar hun vizier stond nog niet op scherp. Even later stak ook Oplinter de neus aan het venster maar de voorzet van Patrick P zeilde voorbij het doel. De snelle aanvangsminuten waren gauw voorbij en wat volgde was een lang aftasten naar de zwakke punten bij beide ploegen. De match zat dus op slot en veel was er niet te beleven tot dat Marnix R voor wat commotie zorgde toen hij zich nogal fors revancheerde na Betekomse overtreding. Alles behalve voetbal dus tot Johan P met een verre inworp terug wat doelgevaar kon creëren. Hij gooide de bal tot in het doelgebied waar vervolgens Dominique W in de clinch kon gaan met de keeper. Even later was het opnieuw een verre ingooi die voor paniek zorgde in de Betekomse defensie, de afvallende bal belandde in de voeten van Stefan P die er een stevige trap tegen gaf maar de deklat verhinderde de openingstreffer. Even later kwamen onze jongens dat ook nog eens ongelukkig op achterstand toen na een aarzeling centraal in de defensie een Betekomse middenvelder de tijd kreeg om onhoudbaar uit te halen, Dave gevloerd, 0-1. Oplinter reageerde vrijwel onmiddellijk en het was opnieuw Stefan P die de aanval leidde. Hij rukte op en bereikte de rand van de 16m maar net op het moment dat hij wou uithalen werd hij (reglementair) afgestopt door de Betekomse afweer. Bij deze actie sloeg echter het noodlot want in zijn ontwijkingmanoeuvre zette hij zijn voet slecht neer zodat hij zijn enkel omsloeg en kermend van de pijn ter aarde zeeg. Langs de kant werd even nog gedacht aan een swalbe maar algauw was duidelijk dat het over en out was voor de Paulussen Benjamin. Met vereende krachten moest Stefan van het veld gehaald worden om te worden opgebaard in de kantine waar de ernst van de blessure beter ingeschat kon worden. Gezien de hevige en acute pijn werd beslist om de ambulance ter hulp te roepen maar hierop was het nog een half uurtje wachten. Blijkbaar waren er in de regio nog tal van andere veteranenmatchen aan de gang en dus had de spoeddienst van RZ HH Tienen de handen vol. Uiteindelijk daagde dan toch een ziekenwagen op uit St-Truiden maar deze had duidelijk geen terrein kennis en reed zich prompt vast in de zuigende klei van de toegangsweg tot ons stadion. De aan de gang zijnde wedstrijd moest zelfs stilgelegd worden om met 21 spelers de ambulance uit de penarie te duwen. Uiteindelijk kon de aandacht dan toch naar onze helse pijnen doorstanende Stefan gaan en goed ingepakt werd hij met de roltafel in de ziekenwagen gehesen en afgevoerd naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis. De diagnose volgde vrij snel op de avond, gescheurde gewrichtsbanden was het verdict en meteen dus een twee a drie tal maanden van inactiviteit voor de sympathieke Veteraan. Gelukkig kon hij die zelfde avond toch nog naar huis om getroost te kunnen worden door zijn vrouwtje. Alle spelers en supporters wensen hem dan ook langs deze weg van harte beterschap!
Wat was er ondertussen van de wedstrijd geworden? Deze ging gewoon verder natuurlijk want “the show must go on”. Natuurlijk waren Stefan’s ploegmakkers zwaar aangeslagen van het gebeuren en slikten in de eerste helft nog een tegendoelpunt om dus met een 0-2 achterstand te gaan rusten. Van rusten was er echter niet veel sprake met een kermende ploegmaat in de kantine. In tweede helft werd echter goed gereageerd en zoals Stefan het ook had gewild werd er met volle overtuiging ten aanval getrokken. Betekom kwam niet meer van de eigen helft weg door het dominante Oplinterse spel. Jammer genoeg was de scherpte er niet bij het afwerken van de tientallen kansen en op een zeldzame counter kregen we dan ook nog eens een derde tegendoelpunt te slikken. 0-3 verlies werd het dus uiteindelijk maar veel erger was natuurlijk het verlies en persoonlijk leed van onze gewaardeerde teammaat Stefan.
Opstelling:
Dave Butiens
Marnix Reniers
Geert Paulussen
Geert Everaert
Kevin Rappe
Stefan Paulussen (Pol Chaltin)
Johan Paulussen
Patrick Pitschon
Dominique Weenen
Stefan Blockx
Wim Boffé
Een tocht door het donker...
Kevin R maatke een bevredigende rentree...
De Oplinterse aanvallers zaten in de zak van de bezoekende verdedigers...
Zoals ook hier aangetoond...
Dominique W probeert er de vaart in te krijgen in de eerste helft...
Ondertussen is het drama al geschied, de ziekenwagen is aangekomen...
Een zwaar aangeslagen ploeg ziet zijn zwaar aangeslagen speler afgegvoerd worden....
Met vereende krachten wordt de ambulance geladen...
Aftocht betekende gelukkig verlichting van de pijn...
