Ondanks de aangekondigde storm en stortbuien stonden er vanochtend toch weer drie dappere Veteranen op de nog desolate parking van het RGO sportcomplex. Het is ontroerend om de gretige blikken te zien van de spelers wanneer ze ongeduldig op het startschot staan te wachten. De trainingsdiscipline begint ook steeds meer in het DNA van onze spelers te dringen, dit blijkt duidelijk uit de onderstaande getuigenis van sportman van het eerste uur, Stefan P.

Na de derde week van maniakale training kunnen we nu al een duidelijk stijging van de vormcurve waarnemen. De fysical coach had dan ook een paar kilometertjes extra toegevoegd aan de klassieke 10km rondjes en, nog veel belangrijker, ook een paar stevige kuitenbijters ingebed in het parcours. Ideaal om de zo geroemde Veteranen weerstand te trainen! Dit zorgde natuurlijk voor wat extra gevloek onderweg maar het onwrikbaar Veteranen karakter bracht iedereen toch weer ongeschonden aan de finish, finaal stond er een mooie 47km op onze gezamenlijke teller (12+14+21)

Wat ook opvalt is dat de trainingsroute nooit "zomaar" gekozen wordt. De veteranen houden wel van een beetje natuurschoon en idyllische, onbetreden paadjes. Plaspauzes en stretchmomenten worden dan ook meestal gekozen in functie van het uitzicht.

U leest het, redenen genoeg om komende zondag ook aan te sluiten bij deze sportieve groep.

Getuigenis Stefan P:

Bloggen.be: "Stefan, u ziet er op het eerste zicht al zeer sportief uit, waarom dan nog bij-trainen bij dit elite lopers team?"

Stefan P.: "Wel, beste man, schijn bedriegt toch vaak. Ondanks mijn atletisch lichaam had ik toch dringend nood aan wat extra training om vlot het nieuwe Veteranen seizoen aan te vangen. Het niveau stijgt elk jaar weer dus was het tijd om mijn basis wat uit te breiden. Voor mij is het echter steeds opnieuw een uitdaging om de loopschoenen aan te binden maar nu, dankzij de motiverende aanpak van de bezieler van dit project, Johan14, lukt het me toch steeds weer. Het begint nu zelfs een way of life te worden. Gisteren bvb. zat ik op een trouwfeest en normaal laat ik me daar vlot vol lopen met cava van bedenkelijke kwaliteit en koude pintjes en kom ik "the day after" niet meer uit mijn zetel. Nu echter hoorde ik voortdurend een stemmetje in mijn hoofd dat opriep om rekening te houden met de geplande training op zondagmorgen en natuurlijk kon ik mijn team niet in de steek laten. Vandaar dus het ingetogen feestvieren waardoor ik toch relatief nuchter mijn bedje kon inkruipen. Ik had het nooit verwacht maar het zit eigenlijk al ingebakken in mijn gewoontes, in mijn DNA als het ware. Hierdoor moet ik mij tijdens de training dan ook niet beperken tot gewoon volgen maar neem ik geregeld de kop wanneer we alweer een heuvel bestormen. Ook thuis word ik aardig gesteund, mijn vrouwtje weet natuurlijk ook dat een man met een groot uithoudingsvermogen veel potentieel heeft en dus onrechtstreeks plukt zij mee de vruchten van mijn arbeid.

 Bloggen.be: "Mooie getuigenis, maar is het niet gevaarlijk zo die plotse toename van de trainingsarbeid? Je hoort tegenwoordig toch veel over het gevaar van topsport in combinatie met hartproblemen."

Stefan P.: "Ja, dat klopt. Maar je moet weten dat wij Veteranen natuurlijk al jaren aan topsport doen en hierin ook zeer goed begeleid worden door onze medische staf Kiné Ignaas DW. Sterker nog, deze (para)medische wonderboy loopt gewoon met ons mee. Hij weet waar overal de AED toestellen hangen maar is zelf ook niet vies van een mond op mond beademingske meer of minder. Wat ik echter het meest waardeer is zijn kennis van flexibiliteitverhogende oefeningen, zeer belangrijk op onze leeftijd! Ik raad iedereen aan om mee te komen en zelf mee te profiteren van dit fantastisch initiatief.

Bloggen.be: Bedankt voor dit gesprek.

10-08-2014 om 00:00 geschreven door johan14  

03-08-2014 om 00:00 geschreven door johan14  

28-07-2014 om 00:00 geschreven door johan14  

01-06-2013 om 11:37 geschreven door johan14  

23-05-2012 om 15:12 geschreven door johan14  

Motor sputtert tegen Spalbeek (verkort verslag)

Wegens redactioneel tijdsgebrek volgt hier het zwaar verkort verslag van de eerste thuiswedstrijd tegen de veteranen van Spalbeek.

Oplinter trad aan met een ruime kern, de ploeg die de aanvangselectie haalde was: In doel Geert Everaert, achteraan Wim B op libero, Johan B op de voorstopper en als backs Geert P en Wim A.
De middenvelders waren van rechts naar links Stefan P, Roel E, Johan P en Bruno VP. Vooraan hadden Steve VGB en Eddy R postgevat.

De Geelhemden van Spalbeek grepen ons meteen naar de keel en overrompelden de nog niet helemaal opgewarmde Oplinterse veteranenploeg. Al na 2' keken we tegen een 0-1 achterstand aan na een snelle aanval over rechts. Tijd om naar adem te happen was er echter niet want Spalbeek bleef beuken op de nochtans stevige Oplinterse verdedigers. Veel balverlies en een gebrek aan gretigheid op de afvallende ballen maakte het voor Spalbeek wel erg makkelijk en na 10' konden ze hun voorsprong al verdubbelen: 0-2. Onze jongens krabbelden nu toch enigszins recht en konden nu wat beter de bal weghouden van bij Geert E. Het spel ging er echter niet op vooruit zodat van kansen creëren voor de thuisploeg geen sprake was in de teleurstellende eerste helft.

Tijdens de rust werden er vier wissels doorgevoerd, Wim A, Eddy R, Wim B en Geert P verlieten het terrein voor Dominique W, Marnix R, Pascal VDV en Pol Chaltin.

Oplinter kwam gedrevener uit de kleedkamer en verlegde het spel meer naar voren. Spalbeek kon rustig afwachten en op de counter loeren. Ze misten een reuzekans toen Geert E ver uit zijn doel gelokt werd maar de gemeten lob botste via het vlakke veld net over de deklat. Onze veteranen bleven naar voren kijken maar echte kansen vielen aanvankelijk niet te noteren. Na 20' strijden in de loopgraven tegen de bijzonder sterke afweer van de Geelhemden kregen we het deksel op de neus en liepen we tegen een splijtende counter. Geert E was kansloos en de 0-3 leek plots een onoverbrugbare achterstand. Desondanks bleven de Oplinterse Veteranen knokken om toch een eerreddend goaltje te scoren. Dat lukte dan ook pal op het half uur toen de opportunistische Steve VGB zijn vierde doelpunt in drie wedstrijden in het dak van het doel kon schieten na wat geharrewar in het strafschopgebied van de bezoekers.: 1-3. Spalbeek had nu bijna al zijn brandstof verbruikt en bleef met de rug tegen het eigen doel gedrukt. De Oplinterse aanvalsgolven vielen echter niet stil en na een gepatendeerde verre inworp van Johan P wist de mee opgerukte Johan B met een subtiele baltoets het leer tussen drie verdedigers mooi in de linkerbovenhoek te krullen. 2-3, de goal van de hoop!
Te tijd was echter al te ver verstreken om nog een onverwacht punt uit de brand te slepen en weinige minuten later moest Etienne R de wedstrijd affluiten. Uiteindelijk viel op de Spalbeekse zege niets af te dingen en is het aan Oplinter om zich te herpakken in de volgende wedstrijd..

Doelpunten:

Steve Vangilbergen: 1
Johan Boffé: 1

Mooi beeld van een schitterende grasmat, onze homeground aan de Dalweg!


De teleurstelling druipt ervan af na de vroege achterstand...


De bezoekende zwarte parel zaaide geregeld paniek in de Oplinterse achterhoede, gelukkig was er onze
grootse verdediger Wim B die steeds in zijn buurt te vinden (als je goed kijkt tenminste)


Een symbolische knieval van Geert P voor de sterkere bezoekers. Johan B geeft echter nog niet op en zal even later
zijn eerste doelpunt sinds zijn blessure weten te scoren

26-09-2011 om 20:39 geschreven door johan14  

Spijtig misverstand tegen Spalbeek.

Vooraf:

Iedereen stond scherp en was zeer geconcentreerd begonnen aan de opwarming.
Het balletje ging goed rond dat was al meteen duidelijk.


"The man in black" ( maar voor de gelegenheid in paarse kousen) was nog eens duivel doet al Yvan W.
Met de grootste ernst en zorgvuldigheid inspecteerde hij de wedstrijdarena en zag dat het goed was.


Er heerste lang verwarring maar uiteindelijk werd er dan toch beslist om te trainen.
De "hesjes" werden deskundig en met veel gevoel voor verantwoordelijkheid verdeeld door Bruno VP die natuurlijk
voor de sterkste spelers in zijn eigen team koos.


Johan B moest in allerijl zijn keeperstenue wisselen voor zijn vertrouwde nummer 14.
De opvallend witte kousen bleven evenwel behouden om niet te veel tijd te verliezen...


De talrijk opgekomen supporters hielden het wel voor bekeken en konden niet snel genoeg in de kantine geraken.
Gelukkig was de nieuwe architectuur zodanig aangepast om een zo snel mogelijke kantine intrede te kunnen doen.


Yvam W had even wat tijd nodig voor zichzelf om de mentale omslag van scheidsrechter naar veldspeler te maken.
Een ontroerend en symbolisch beeld van hoe eenzaam een voetballer soms kan zijn.


Gelukkig was er Johan B om Yvan weer bij de les te krijgen zodat hij even later toch kon schitteren op het veld.


Een duidelijk beeld van de intensiteit van de oefenwedstrijd.


Tijdens de oefenwedstrijd werd er geen inspanning geschuwd.
Onze jongens zullen deze extra training goed kunnen gebruiken in de volgende wedstrijden.

13-09-2011 om 21:26 geschreven door johan14  

Veteranen Oplinter verslaan Velm in openingswedstrijd.

Vooraf:

Na de eerste officieuze oefenwedstrijd van twee weken geleden was nu het moment aangebroken om met de officiële najaarskalender van start te gaan. Als opener konden we het slechter treffen, het was stralend weer en de grasmat van de tegenstander was quasi perfect want het ging om het kunstgrasveld van Nieuw Sint-Truiden, de homeground van de veteranen van Velm. Deze in het verleden altijd stevige ploeg kampte het laatste jaar met een spelers tekort en leden onder andere hierdoor vorig jaar twee smadelijke nederlagen tegen onze jongens uit Oplinter. Vorige vrijdag leken deze problemen van de baan want met maar liefst 20 spelers op het scheidsrechterblad waren ze alvast numeriek gewapend om het op te nemen tegen de 14 Oplinterse veteranen.

Eerste helft:

Op het wedstrijdblad van Oplinter stonden dankzij de puike oefenwedstrijd tegen Atlas Linter de volgende namen in de basis : In doel: Geert E, de beer van de Kummen. Achteraan hadden Johan B, Marnix R, Wim A en Wim B postgevat. Roel E moest samen met Stefan B bevestigen centraal op het middenveld, geflankeerd door Bruno VP en Stefan P. Het koningskoppel Patrick P en Steve VGB bemande de voorhoede.

Na het eerste fluitsignaal bleek algauw dat Velm zijn mindere periode achter zich had gelaten en met snedige inspeelpasses zetten ze de Oplinters verdedigers al onmiddellijk onder druk. Hun snelle en wendbare spits opende meteen zijn trukendoos en Johan B wist dadelijk wat voor vlees hij in de kuip had. Het was even aanpassen voor de rijzige verdediger maar concreet doelgevaar bleef achterwegen. Onze Paars-witte jongens waren natuurlijk ook niet van gisteren en algauw overvleugelden ze met mooie en vlotte combinaties hun Geel-Blauwe tegenstanders.
Het doelgevaar bleef dan ook niet uit maar het vizier van onze spitsen stond nog niet scherp en de thuisdoelman was goed wakker. Oplinter hield de druk hoog en na een mooi opgezette aanval op rechts wist Patrick P zich los te werken van zijn belager en hij kon de bal gemeten voorzetten richting tweede paal. Wat er toen gebeurde tartte alle verbeelding want plots verscheen daar onze links midden Bruno VP die met een sierlijke snoekduik de Velmse verdedigers voor schut zette en de bal met zijn kalle knikker keihard binnen kopte om vervolgens sierlijk op zijn buik te landen: 0-1 na 10’.
Velm reageerde geprikkeld en probeerde steeds weer hun diepe spits te bereiken maar Johan B hield hem in het gareel. Hij werd hierbij stevig geruggensteund door zijn broer Wim B en de rest van de achterhoede. De thuisploeg probeerde te forceren en speelde hierdoor wat overhaast. Steve VGB had dit in de gaten en op het kwartier lag hij goed op de loer toen een Velmse verdediger zich verslikte in het uitverdedigen. In een flits ontfutselde hij hem de bal en stormde richting doel waar hij de keeper geen schijn van kans liet: 0-2.
Ondanks de dubbele achterstand kon Velm zich toch weer beter organiseren en ze staken dan ook een tandje bij maar op echt doelgevaar was het wachten tot het einde van de eerste helft. Oplinter daarentegen bleef doorlopend voor gevaar zorgen maar het de laatste pass of de finale afwerking liet nog teveel te wensen over ook de thuisscheidsrechter zorgde geregeld voor concentratieverlies door zijn soms warrige leiding. Zo vertikte hij het om de bal op de stip te leggen toen Roel E. na een fraaie dribbel midden in de 16 meter gewoon onderuit getrapt werd en floot hij een actie van Stefan P af na voorafgaand duidelijk onvrijwillig handspel. Doelpunten kwamen er niet meer maar zoals gezegd was er nog een reuzenkans voor de thuisploeg toen hun spits van Turkse origine zich slim door de afweer wurmde, hij kwam oog in oog met Geert E die zich met doodsverachting in de baan van het harde schot wierp en hem net genoeg kon afbuigen tot tegen de paal. De bal sprong terug in de voeten van de Velmse aanvaller maar een nieuw hard schot stierf op de billen van Marnix R die ondertussen was teruggekomen. Hier kwamen we dus goed weg en was het hoogtijd voor rust.

Tweede helft:

Tijdens de rust werd duidelijk wat een tol het warme weer had geëist. Onze mannen zagen eruit als natte dweilen en snakten naar een slokje water dat niet onmiddellijk voor handen was. De selectieheer Eddy R voerde ondertussen de drie wissels door, hijzelf, Pascal VDV en Geert P kwamen in de ploeg voor Steve VGB, Marnix R en Wim A. Hierdoor verhuisde Wim B naar de libero en Johan B naar de voorstopper positie. Geert P en Pascal VDV waren de nieuwe backs, Eddy R nam de plaats in van Steve VGB in de spits. Ook Velm was zeer actief tijdens de rust en konden een bijna volledig nieuwe ploeg tussen de lijnen brengen.
De flessen water waren leeg en de lichten waren ontstoken, hoog tijd dus voor de tweede helft.
Het opgefriste Velm greep Oplinter meteen naar de keel, het was duidelijk dat er in deze ploeg meer talent zat dan in die van de eerste helft. De nieuwe posities en looplijnen ontregelden de Oplinterse verdediging, Geert P en Pascal VDV waren allebei aan hun eerste wedstrijd toe en ook bleek dat Wim B wel wat last had van een in de eerste helft opgelopen blessure aan de voet. Zo kon Velm een aantal keren gevaarlijk zijn maar Geert E hield stand tot in de 55^e minuut. Een steekpas doorheen het hart van de Oplinterse verdediging werd door Johan B van richting veranderd waardoor Wim B zijn interceptie op een haar na miste maar net genoeg om voor de voeten van één van de Velmse nieuwkomers te belanden die met zijn harde schot Geert E kansloos liet: 1-2.
Oplinter wankelde maar kon toch nog een aantal zeer goede kansen bijeenspelen en had gelegenheid genoeg om de wedstrijd te beslissen maar ze werden één voor één met veel pech gemist, zo pakte Patrick P uit met één van zijn befaamde lobs maar de bal belandde tegen de paal, Johan B kopte even later voorlangs en in de herneming knalde Roel E. van dichtbij keihard tegen de lat en even later trapte diezelfde Roel opnieuw tegen de dwarsligger. Ook de scheidrechter speelde weer een hoofdrol toen hij tot twee keer toe niet gepast ingreep op het neerhalen van doorgebroken Oplinterse aanvaller. In deze voor de rest sportieve wedstrijd moest toch minstens één van deze zware overtredingen bestraft worden met de rode kaart.
De thuisploeg liet het niet aan z’n hart komen en bleef ook de druk naar voren leggen tot plots de Turkse uitblinker net iets teveel vrijheid kreeg en de bal quasi vanuit stand keihard in het dak van het doel kon poeieren: 2-2.
Oplinter moest nu terug plooien en slechts een paar minuten na de gelijkmaker moest Geert E met een wereldsave tussenbeide komen om zijn ploeg van de achterstand te behoeden.
Ondertussen kon Wim B niet meer verder met zijn pijnlijke voet en Marnix R werd terug in het veld geroepen.
De wedstrijd bleef hoogstaand want ook Oplinter bleef aanspraak maken op de overwinning en was er dicht bij toen Stefan B werd vrijgespeeld maar zijn gekraakte schot zoefde nipt naast de paal buiten. Dat was meteen het laatste wapenfeit van deze sportieve vijftigplusser, de tank was leeg. Steve VGB kwam dan maar terug postvatten in de spits. Oplinter ontsnapte nog één keer aan de achterstand toen een iets te egoïstische Velmse spits de bal nog de lat deed raken, als hij de bal had teruggelegd was een achterstand waarschijnlijk niet te vermijden geweest.
Onze veteranen bleven echter strijden tot de laatste minuut. De na het uitvallen van Stefan B teruggezakte Eddy R zag plots de ruimte op rechts en verstuurde een knappe pass richting Steve VGB die als een sneltrein de diepte in dook. Even keek hij nog om naar meegevolgde medespelers maar schoot dan toch zelf onhoudbaar de bal onder de gewichtige doelman tegen de netten: 2-3 met nog luttele minuten te spelen. In de rommelige slotfase besloot de scheidsrechter nog een vrije trap te geven aan de thuisploeg en gaf nog de rode kaart aan een tegenpruttelende Patrick P. In de verwarring vloog de bal gelukkig hoog over en meteen was ook de dikverdiende zege een feit

Volgende week:

Volgende week spelen we de eerste keer thuis en ontvangen we het sterke Spalbeek. Een ploeg die voor altijd in het geheugen zal gegrift staan als de ploeg van het debuut van Steve VGB. De jonge Tienenaar liet hier al meteen een staaltje zien van zijn hoge sprintsnelheid toen hij na een acute aanval van spetterpoep wegstoof richting WC om vervolgens doodziek toch de wedstrijd uit te spelen.
Beste supporters er zijn nog een aantal kaarten beschikbaar maar wees er snel bij want zoals het er nu naar uitziet zal het Millennium stadion aan de Dalweg uitverkocht geraken.

Tot vrijdag!  

Doelpunten:

Bruno Vanparijs: 1
Steve Van Gilbergen: 2

Bewonderende blikken voor de prima grasmat, op maat van de veteranen.


Bruno VP wordt uitgebreid gefeliciteerd na zijn duikvlucht en openingstreffer. Velm staat er verweesd bij...


Ook Steve VGB wordt omstuwd door zijn ploegmakkers na de 0-2


Stefan P zorgde vanop zijn flank geregeld voor ontreddering in de Velmse verdediging


Wim B krijgt een trap op de voet en moet in de tweede helft noodgedwongen de strijd staken


Bij het begin van de tweede helft herkent Stefan P zijn tegenstanders niet meer


Na een gemiste kans moeten de Velmse spelers snel weer achteruit om de oplinterse tegenaanval af te breken.

 Duidelijk kenners op de bank. 

  De scheidsrechter heeft altijd gelijk!

Kritische woorden op de bank maar Geert E en Marnix R redden de meubelen op het einde van de eerste helft.

04-09-2011 om 20:56 geschreven door johan14  

 Goed begonnen is half gewonnen

De Oplinterse Veteranen zijn niet te houden. Ook al begint de officiële najaarskalender pas te lopen op 02 september toch worden er tijdens het zomerverlof al contacten gelegd met bevriende clubs en tegenstanders en worden ze door iedereen aangesproken over het komende seizoen. Zo kwam het dat op Suikerrock Tienen meerdere teams kwamen polsen bij spelers en bestuur of het mogelijk was om een vriendschappelijk duel aan te gaan ter voorbereiding van hun seizoen.

Omdat we natuurlijk niet elke aanvraag kunnen aannemen hebben we ons beperkt tot een wedstrijd tegen de buren van Atlas Linter uit Drieslinter. Deze competitieploeg zocht nog een waardige tegenstander ter voorbereiding van hun seizoen en onze jongens zagen deze uitdaging wel zitten. Nog op Suikerrock werd door onze scouts een nieuwe spraakmakende transfer afgesloten. De zoektocht naar een echte nr. 10 is nu ten einde na het aantrekken van de neo veteraan Roel E. Deze Tiense jongeling had al een succesvolle doortocht bij Arsenal Oplinter achter de rug en keert nu dus ook terug naar het dorp waar hij zijn grootste sportieve successen had gevierd. Hij kon zich meteen bewijzen in de oefenwedstrijd tegen Atlas Linter

De wedstrijddatum werd vastgelegd op 19 augustus op het veld van de uitdager. Van de ruime veteranen kern, die natuurlijk in volle voorbereiding was op het nieuwe seizoen, werden uiteindelijk 15 spelers wedstrijdfit gevonden maar naarmate de dag van de wedstrijd dichterbij kwam begonnen ook de afzeggingen om uiteenlopende redenen binnen te lopen. Met nog drie afzeggingen de dag van de wedstrijd zelf stonden er uiteindelijk slechts 10 Oplinterse Veteranen aan de aftrap en hadden we enkel Pol C nog achter de hand maar goeie ouwe Pol was zoals gewoonlijk niet echt op tijd.
Ondanks de numerieke minderheid stond er toch een team vol zelfvertrouwen op de mat in de volgende opstelling:
In doel stond stand in nr.1 Geert E. Libero was Marnix R. De backs waren Wim A. op links en Johan B. op rechts. Voorstopper was Wim B. Centraal in het midden stonden debutant Roel E. en Stefan P. De flanken werden bezet door Bruno VP op links en Steve VGB op rechts. Eenzame spits was Stefan B.

Onmiddellijk na het fluitsignaal was het duidelijk dat de Oplinterse Veteranen al tamelijk ver stonden in hun voorbereiding naar het nieuwe seizoen. Het balletje ging goed rond en nieuweling Roel E. kon na een aarzelende start toch vlot en goed zijn positie invullen. De tegenstander liet zich uiteraard ook niet onbetuigd maar vond aanvankelijk geen gaatje in de goed georganiseerde Oplinterse afweergordel waar Johan B een voor hem toch ongewone positie moest invullen. Met elf tegen tien kwam het meeste gevaar aanvankelijk natuurlijk wel van de thuisploeg maar Geert E. kon zich beperken tot toekijken hoe zijn verdediging elke aanvalsgolf liet vastlopen. Met slechts één spits was het natuurlijk geen sinecure om veel Oplinters gevaar te creëren maar toch waren de beste mogelijkheden voor Paars-Wit zo kon Steve VGB zich een paar keer doorzetten maar de onbaatzuchtige DJ koos steeds voor de assist in plaatst van zelf te besluiten. Ook Stefan P. Stefan B en Roel E. kregen nog kansjes echter zonder succes.
Met het einde van de eerste helft in zicht begon Atlas Linter toch stilaan het laken naar zich toe te trekken wat zich uitte in meer doelgevaar en werk voor Geert E die de doelpogingen echter feilloos counterde.
Versterking was dus nodig voor onze jongens en uiteindelijk meldde Pol C zich dan toch voor de dienst zodat de slotminuten toch nog met elf veteranen kon vol gemaakt worden. Pol C werd mee in de spits gedropt maar de wissel bracht ook wat verwarring met zich mee zodat Atlas Linter toch nog eens kon uitbreken en uitpakken met een verrassend hard en grondscherend schot waartegen Geert E. geen verhaal had. 1-0 achter op een psychologisch moeilijk moment.

Tijdens de rust waren er geen wisselmogelijkheden voor Oplinter dus was er tijd om de koppen bij elkaar te steken om de noodzakelijke tactische ingrepen door te voeren. Stefan B werd uit zijn ondankbare taak van eenzame spits ontheven en kreeg een plaatsje in het middenveld. De nieuwe voorhoede werd nu bemand door Stefan P en Steve VGB. Pol C kreeg de rechterflank toegewezen.
Deze tactische ingrepen misten hun effect niet want na de aftrap van de tweede helft was meteen duidelijk wie de sterkste ploeg was in deze derby. De balvaste spitsen lieten nu toe om rest van de ploeg te laten aansluiten zodat het zwaartepunt nu duidelijk naar voren kwam te liggen en Roel E. toonde nu bij momenten al dat hij kan uitgroeien tot een nieuwe patron. Het was diezelfde Roel die met een knap individueel nummertje en na een leuke dribbel alleen voor de doelman verscheen. De arme man had geen schijn van kans tegen het opwippertje en al snel in de tweede helft stonden de bordjes opnieuw gelijk: 1-1.
Oplinter bleef nu het initiatief houden en dwong Atlas Linter in het defensief. Een goed afgedwongen hoekschop zorgde alweer voor dreiging. Roel E. zette zich achter de bal en schilderde hem op het hoofd van de compleet vrijstaande Wim B die met een krachtige nekslag de 1-2 binnenkopte. De thuisploeg was aangeslagen maar kon toch de moed opbrengen om te blijven strijden. Ook zijn hadden een paar wijzigingen doorgevoerd waaronder een nieuwe en zeer bedrijvige spits die zicht kon onderscheiden in een rommelige fase waarin de bal plots voor doel gegooid werd. Wim A zorgde voor de interceptie maar kwam ten val op de Linterse spits en kreeg de bal niet weg. Ook Geert E dook nog bovenop de twee verstrengelde spelers maar de bal caprioleerde voor de voet van de liggende spits die hem met veel geluk tegen in netten kon deponeren.
Atlas Linter putte moed uit deze gelijkmaker en kon nu enige tijd de Oplinterse Veteranen afhouden. Het was echter wel uitstel want de Oplinterse druk nam weer hand over hand toe en resulteerde in een nieuwe hoekschop die door Pol C voor de neus van de inlopende Wim B werd over gekopt. Even later stond Roel E. alweer aan de hoekschopvlag en ditmaal was het wel weer prijs. De onvermijdelijke kopbal specialist Wim B kreeg nu voor de derde keer vrije baan en kopte de verdiende 2-3 binnen. Atlas Linter kraakte nu en kende nog heel wat geluk dat de Oplinterse doelpunten machine nog niet goed afgesteld stond. De combinaties werden nu vlot op de mat gelegd met onder andere een paar knappe rushes van Steve VGB en ook een gretige Stefan P deed zijn duit in het zakje. Het was echter de veteraan der veteranen Pol C (62 lentes jong) die de beslissende aanval opzette. Na een goede balrecuperatie van Stefan B stak Pol C het leer diep tot bij Steve VGB die de lijn afstoomde tot tegen de achterlijn. Zijn gemeten voorzet kwam bij Stefan P die zonder aarzelen met een strak schot het Linterse lot bezegelde: 2-4.

Met nog 10 minuten te gaan was de wedstrijd eigenlijk al gespeeld en onze Paars-Witte jongens kwamen niet meer in gevaar en misten zelfs nog een paar goede mogelijkheden om de voorsprong uit te diepen. Het bleef echter bij de 2-4 maar Oplinter kon terug blikken op een geslaagde seizoens prelude.

De afwezigen zullen moeten knokken om hun plaatsje in dit team te veroveren en krijgen hiervoor volgende week al de gelegenheid tijdens de eerste wedstrijd van de najaarskalender. Dan trekken we met de hele karavaan naar Sint-Truiden waar we op het kunstgras van nieuw St-Truiden partij gaan geven aan Velm. Deze gekende en taaie tegenstander is meteen een stevige opener maar het vertrouwen is natuurlijk zeer groot nu de eerste overwinning al binnen is nog voor de start van het seizoen.

Supporters allen op post, vertrek op het Melkerijplein om 19u00, aftrap stipt om 20u00. Tot dan!!!!

Naschrift:

Wegens de afwezigheid van de fotograaf en cameraman zijn er geen stilstaande of bewegende beelden beschikbaar.

28-08-2011 om 20:23 geschreven door johan14  

Oplinter rekent af met Rummen

Afgelopen woensdag bereikte ons het bericht dat onze tegenstander Donk niet voldoende spelers kon optrommelen om het op te nemen tegen het gevreesde Oplinter. Grote paniek natuurlijk in de Oplinterse rangen nu dat hun wekelijkse sportieve avond plots in het gedrang kwam. Onze kalendercommissie (in de hoedanigheid van onze voorzitter Willy W.) schoot onmiddellijk in actie en zette de grote middelen in om in extremisch nog een waardige en moedige tegenstander te vinden die het tegen het grote Paars-Wit wou opnemen. Niet minder dan 10 ploegen werden gecontacteerd maar natuurlijk was er niemand meer beschikbaar op zo een korte termijn. Tot op het laatste ogenblik bleef de hoop overeind maar tenslotte op vrijdagavond om 19u30 moesten we toch de feiten onder ogen durven zien: geen tegenstander!
De groene grasmat en het prima lente weer waren echter zo aanlokkelijk dat de 15 opgedaagde veteranen besloten om elkaar onderling partij te geven, enkel Wim B haakte af zodat we toch met 7 tegen 7 konden spelen op een verkleind veld en met vliegende keeper.

De ploegen werden verdeeld volgens het principe “de schonen tegen de lelijken” hoewel dat ook moeilijk was want er waren veel meer lelijken dan schonen aanwezig. De namen van de spelers van de verschillende ploegen worden niet weergegeven in dit verslag zodat Dominique W. en Co. zich niet hoeven te schamen.
Met twee onevenwichtig verdeelde ploegen werd dan toch afgetrapt maar we waren nog niet goed bezig toen we al werden onderbroken door onze voorzitter. Die had net een dringend telefoontje gehad van de veteranen van Rummen omdat ook hun tegenstander niet was komen opdagen echter zonder op voorhand te verwittigen. De vraag werd gesteld of ons aanbod nog openstond en of dat ze dus konden afkomen voor alsnog een partijtje voetbal. Na enig overleg werd op de vraag ingegaan en hadden we dus weer uitzicht op een echte wedstrijd. In afwachting van de aankomst van de Rummense ploeg werd het onderlinge partijtje nog verder afgewerkt en het moet gezegd, ere wie ere toekomt, de lelijken waren de winnaars!

Rond 21u00 stonden dan toch twee volwaardige ploegen op de Oplinterse grasmat en kon de strijd beginnen. De tegenstander, Rummen, was een te duchten ploeg die slechts uiterst zelden een wedstrijd verloren. Ook wij moesten in het verleden meestal het onderspit delven en dan waren ze nu voor de gelegenheid nog eens versterkt met heel wat jongeren.
Paars-Wit had echter het voordeel dat het zeer goed opgewarmd was want het had al een half uur matchritme in de benen. Het schrille fluitsignaal voor de aftrap was dan ook nog niet uitgestorven of de match zat al in de hoogste versnelling en beide aanvalsblokken bestookten hevig de verdedigingslinies van de tegenstanders. Het Oplinterse blok met opnieuw de imposante Geert E. in doel bleef kloek overeind en onder impuls van Patrick P en een gedreven Bruno VP werd de Rummense achterhoede toch regelmatig opgeschrikt.
Naarmate de wedstrijd vorderde begon het overwicht toch naar Rummen te gaan maar net toen Oplinter de greep wat moest lossen kon Bruno VP, na doorjagen van Johan B, de bal veroveren en zeer knap doorspelen naar Patrick P die flitsend de ruimte in dook en de Rummense verdediging ter plaatse liet staan. Eenmaal hij oogcontact maakte met de bezoekende doelman haalde hij meteen verschroeiend uit en liet de jonge doelman kansloos: 1-0.  
De tegenstander was even van slag na deze splijtende actie zodat ze zich toch even moesten reorganiseren en daardoor de aanvalsdruk moesten laten zakken.
Toch schakelden ze al gauw opnieuw naar een hoger tempo maar onze mannen werden niet van de wijs gebracht. Integendeel, net toen Rummen dacht door te stoten was er opnieuw een scherpe Oplinterse reactie en het was opnieuw Patrick P die mooi door de Geel-Zwarte verdediging geloodst werd en ditmaal met een lobje (stilaan zijn handelsmerk) de doelman uitschakelde om vervolgens simpel binnen te tikken: 2-0.
De Rummense tegenstand werd plots iets grimmiger en begon stilletjes aan op de thuisploeg te mekkeren maar ook onderling op elkaar te grommen.

  
De thuisveteranen lieten het niet aan hun hart komen en gingen gewoon door op hun elan. Met de rust in zicht deelden we nog een ferme tik uit toen specialist Dominique W. een hoekschop knap wist binnen te koppen: 3-0, na een perfecte eerste helft.

Voor de tweede helft was er slechts één Oplinterse wisselspeler beschikbaar al dan niet noodgedwongen hadden moeten afhaken na het voorafgaande onderlinge partijtje. Het was dus enkel Stefan P die de hardwerkende Bruno VP moest doen vergeten. Hopelijk hypothekeerde deze beperkte wisselmogelijkheden de Oplinterse fysiek niet want we hadden tenslotte toch al een volledige wedstrijd in de benen.
Rummen kwam agressief uit de kleedkamer. Deze ploeg was het absoluut niet gewoon om op achterstand te staan en al zeker niet met 3-0. Ze gooiden al hun offensieve spelers in de strijd zodat ze nu met 4 a 5 mensen permanent in de aanval speelden en zo meteen Oplinter bij de keel grepen. Aanvankelijk bleven we goed overeind maar we konden te weinig gebruik maken van de beschikbare ruimte weggegeven door de aanvallende drift van de Rummense ploeg. Het onophoudelijk gebeuk op de gesloten Oplinterse poort veroorzaakte na 10’ toch een barstje en zo konden de bezoekers een eerste maal scoren: 3-1. Rummen rook zijn kans en ging niet alleen sportief een versnelling hoger spelen maar ook verbaal. Alle beslissingen van de nochtans innemende scheidsrechter Etienne R werden hevig bekritiseerd en alle contacten met Oplinterse verdedigers werden als aanslagen bestempeld terwijl eigen overtredingen als onbestaande werden beschouwd. Dit was natuurlijk een gekende en beproefde tactiek van de Geelhemden maar toch lieten we ons af en toe vermurwen om in het negatieve verbale spelletje mee te gaan, gelukkig hielden we het hoofd koel en bleef de concentratie op punt. Qua spel moesten we nu wel stilaan onze meerder erkennen in de bezoekers want de langdurige fysieke strijd begon stilaan zin tol te eisen waardoor bvb. onze trouwe links back Wim A zagen uitvallen met een lichte blessure, Bruno VP verscheen hierdoor terug op het strijdtoneel.
Rummen zag natuurlijk het Oplinterse pantser verzwakken maar echte kansen konden ze toch niet bij elkaar sprokkelen waardoor onze doelman Geert E zijn talent niet echt hoefde aan te spreken. Het was jammer genoeg een misverstand in de 16m dat voor de Rummense goal van de hoop zorgde. Doelman en verdediger gingen naar de bal maar geen van beiden gingen vol door waardoor het voordeel voor de aanvallers was en zo stond plots de 3-2 op het bord. De tegenstanders geloofden nu echt terug in de zege maar onze mannen sloten de rangen en verdere averij werd vermeden. De verbale aanvallen konden we echter niet bekampen maar hiervoor hadden we de kordate Etienne R die genoodzaakt was om met een paar (uiterst zeldzame) gele kaarten te bezoekers terecht te wijzen. Het einde van de wedstrijd kwam stilaan in zicht en Rummen zette nog een keer alles op alles waardoor de Oplinterse defensie even werd verast. Een bal werd plots verassend keihard richting doel getrapt waarbij ook Geert E even op het verkeerde been werd gezet. Hij pakte echter uit met een weergaloze reflex die de gemaakte goal uit het doelvlak wist te ranselen en met deze miraculeuze redding wist hij onze voorsprong te behouden. Vier dagen later zou de jonge Thibaut Courtois met een gelijkaardige redding zijn ploeg Genk de landstitel bezorgen, jullie weten nu, beste bloggers, waar hij dit geleerd heeft!

Rummen beet dus de tanden stuk op de taaie Oplinterse brok en ging ook na het laatste fluitsignaal nog even door met het mekkeren en spuien van kritiek maar uiteindelijk legden ze zich toch neer bij de verdiende overwinning van een te sterk Oplinter.

De veteranen van Oplinter willen tenslotte toch niet nalaten om hun tegenstander Rummen te bedanken om in extremisch toch nog voor een echte wedstrijd te zorgen en niet te vergeten onze Voorzitter die hemel en aarde had bewogen voor de goede zaak!

Opstelling

In doel: Geert Everaert     
Verdediging: Rechts back: Pascal Vandevelde, libero: Marnix Reniers, links back: Wim Allard, voorstopper: Johan Boffé.
Middenveld: Rechter flank: Steve Vangilbergen, linker flank: Geert Paulussen, centraal duo: Johan Paulussen en Dominique Weenen.
Aanval: Bruno Vanparijs en Patrick Pitschon

Invallers: Stefan Paulussen (voor Bruno Vanparijs)

Doelpunten:

Patrick Pitschon: 2
Dominique Weenen: 1

Een gretige Geert P maakt jacht op Rummens wild...


Ook Johan P werd meermaals aangetrapt...


...en geraakt steeds moeilijker terug recht...


Marnix R: oog in oog met de tegenstand...


Let hier vooral in de achtergrond op het nuttige werk van de "groene" Stefan P als ballen visser...
 

19-05-2011 om 22:31 geschreven door johan14  

Oplinter bijna uitgeschoven tegen Bautershoven

Na onze  21 daagse veldtocht doorheen het Vlaamse land waren we opnieuw thuisgekomen aan de Dalweg. Tegenstander van vanavond was Bautershoven, een ploeg die normaal binnen onze mogelijkheden moet vallen.
De omstandigheden waren sinds lang weer wat beter, de ondergrond was nog steeds beenhard door het aanhoudende droge zomerweer maar het overvloedig aanwezige groene Oplinterse gras maakte veel goed.
Bautershoven arriveerde ruim op tijd en een eerste blik op hun spelersgroep leerde ons dat ze een aantal jongere spelers had opgeroepen om hun kern aan te vullen, hopelijk verstoorde deze jeugdige injectie hun normale veteranenspel niet te veel.

Ook Oplinter had wat bezorgdheden omtrent de samenstelling van zijn basiself. Doelman Dave is langdurig out en Geert E en Bruno VP gingen hun favoriete team aanmoedigen in play-off 1 (het mocht uiteindelijk niet baten want A’lecht verloor toch in Genk). Patrick P ontbrak eveneens wegens verplichtingen bij zijn ander ploegske Arsenal Oplinter en Stefan P had een gezellige vader-dochter avond gepland waardoor ook hij ontbrak op het wedstrijdblad.
Toch konden we beschikken over 13 echte veteranen om de strijd aan te gaan met Johan B opnieuw als doelman en Gert T en Pol C stand by op de bank.

De Oplinterse veteranen begonnen zeer voortvarend aan de wedstrijd en eisten meteen de bal op. Er werd fris en snedig gevoetbald en Bautershoven werd overrompeld. De ene na de andere vlotte combinatie werd op de mat gelegd maar het duurde even voor er ook echte kansen werden gecreëerd.
Gaande weg begon onze Limburgse tegenstander toch ook mee te doen maar de routineuze Oplinterse achterhoede hield probleemloos stand, enkel een mislukte uittrap van de wegglijdende gelegenheidskeeper Johan B zorgde voor wat gevaar maar met een goeie duik kon hij met de vingertoppen zijn foutje rechtzetten.
De Oplinterse druk hield aan en na een zoveelste hoekschop kon Geert P de door zijn broeder getrapte corner knap binnenknikken: 1-0.

 
Onze jongens konden na dit openingsdoelpunt het overwicht vast houden en gingen naarstig op zoek naar nieuwe kansen. Ze bleven dit doen met oogstrelende combinatievoetbal dat door de talrijke supporters zeer gesmaakt werd te horen aan de vele aanmoedigingen die vanuit de tribunes over het veld golfden. Minder dan 10 minuten na de openingstreffer was de verdubbeling van de voorsprong al een feit. Met een goeie actie op rechts wist Steve VGB vlot Eddy R te bereiken die klaar kijkend Dominique W het straatje instuurde. Diens schot was niet het beste wat we ooit van hem gezien hadden maar de doelman verslikte zich er toch in en zag de bal nogal knullig in doel hobbelen: 2-0!
Oplinter dacht nu al z’n schaapjes op het droge te hebben en begon van het ene op het andere moment zeer nonchalant te voetballen. Een tactische ingreep van Bautershoven werd niet doorzien waardoor plots de ene na de andere aanvalsgolf richting Johan B uitkwam. De bezoekers maakten nu goed gebruik van de ruimte in de rug van onze flankmiddenvelders en met een snelle spits die overal opdook en zo al gauw de aansluitingstreffer kon scoren tegen een kansloze Johan B.: 2-1.
De thuisploeg was onherkenbaar en Bautershoven rook zijn kans want nog voor de rust kon het de 2-1 achterstand ombuigen tot een 2-3 voorsprong door het toepassen van steeds dezelfde tactiek, hun technisch vaardige middenvelder lanceerde nog twee keer met een gemeten dieptepas hun snelle spits in de opengelaten ruimte waar dan ook nog eens de dekking niet verzorgd werd en dus konden de bezoekers tot hun eigen verbazing gemakkelijk op en over Oplinter gaan.

Paars-Wit dus met zorgen naar de kleedkamers om op zoek te gaan naar het goede spel van het eerste half uur. Gert T kwam in het veld voor Eddy R maar tweede invaller Pol C bleef in de kleedkamer nadat hij zich tijdens de rust had geblesseerd ondanks het feit dat hij zich niet had opgewarmd!
De opdracht voor de tweede helft was duidelijk: beter positiespel achteraan maar vooral het onder druk zetten van de Bautershovense middenvelders zodat hun goeie lange bal niet verstuurd kon worden.
Vol goede moed gingen we van start maar al gauw werden de goede intenties de kop ingedrukt want opnieuw kwam er een gemeten diepte pas van achteren uit en verscheen de Bautershovense spits opnieuw oog in oog met Johan B en staalhard werd voor de vierde keer de bal tegen de Oplinterse netten gepoeierd: 2-4, wat een ommekeer!
Vertwijfeling in het Oplinterse kamp maar het is in de moeilijke momenten dat men de ware kracht van een veteranenploeg leert kennen en beetje bij beetje kroop Oplinter opnieuw overeind. Plots begon men weer te strijden in het Oplinterse middenveld en de Bautershovense tactiek werd in de kiem gesmoord. De kansen op de aansluitingstreffer bleven wel lang uit maar gaandeweg werd toch duidelijk dat onze jongens er helemaal voor gingen gaan en met nog een tiental minuten te gaan kon Wim B met een knappe goal de aansluiting bewerkstelligen: 3-4. Het geloof was nu weer helemaal terug en Oplinter ging vol door, Bautershoven kwam er niet meer uit en werd net als in de eerste helft weer overklast. Het was wel lang wachten op de gelijkmaker waardoor er toch weer twijfel in de rangen sloop maar met het einde in zicht gooide verdediger Pascal VDV zich in het aanvallend strijdgewoel en kon na een corner met een knappe overhoekse kopbal de 4-4 binnenkoppen. Helaas bleef er na deze gelijkmaker niet meer voldoende tijd over om nog de volle buit binnen te halen maar daar werd niet erg om getreurd aangezien beide ploegen over de gehele wedstrijd gezien elkaar toch waard waren en dus een terechte draw aan de Dalweg.

Opstelling

In doel: Johan Boffé        
Verdediging: Rechts back: Pascal Vandevelde, libero: Marnix Reniers, links back: Win Allard, voorstopper: Wim Boffé.
Middenveld: Rechter flank: Steve Vangilbergen, linker flank: Geert Paulussen, centraal duo: Johan Paulussen en Dominique Weenen.
Aanval: Eddy Roosen en Stefan Blockx

Invallers: Gert Timmermans (voor Eddy Roosen), Pol Chaltin (Stand by)

Doelpunten:

Geert Paulussen: 1
Dominique Weenen: 1
Wim Boffé: 1
Pascal Vandevelde: 1

Selectieheer Eddy R legt nog snel uit dat we vandaag in het groen spelen ipv paars-wit...


Geert P trekt alles nog eens goed op zijn plaats, Pascal VDV vlucht weg...


Laatste raadgevingen voor Steve VGB...


De aftrap op een ongelooflijk groene grasmat, wat een luxe...


Scheidrechter Etienne R groet een kennis langs de lijn...


Gelegenheidsdoelman Johan B, kansloos bij de 4 tegentreffers...


De bal het werk laten doen is dikwijls de juiste aanpak...


Johan B jaagt zijn ploeg naar voren...


De spanningen lopen soms hoog op, hier moet Geert P een Limburgs heethoofd intomen...

15-05-2011 om 20:18 geschreven door johan14  

Oplinter pakt de maat van Melveren!

Kort verslag

Vorige speeldag waren we te gast bij PSV Melveren, achter het mooie kasteel van het domein Ter Biest in Sint-Truiden. Er was onderweg wel wat verwarring toen een aantal voertuigen uit onze autocolonne van het rechte pad afdwaalden. Gelukkig kwam iedereen tijdig op de bestemming aan maar toch niet zonder kleerscheuren want Stefan B was het slachtoffer geworden van een ernstige en acute aanval van wagenziekte zodat hij de eerste helft op de pot moest doorbrengen.
De tegenstander van vanavond was niet zo bekend bij de iets jongere veteranen want een vorig treffen dateerde al van 25/09/2009. Destijds namen we de 3 punten mee naar huis na een 2-3 overwinning tegen een halve Poolse beloften ploeg die toen voor de fruitpluk in het land waren.
Van Polen was er deze keer geen sprake wel van 11 stevige Limburgse kerels die vastbesloten waren om tot het uiterste te gaan.

Wat betreft de Oplinterse veteranen kern hadden we in de loop van de week weer slecht nieuws gekregen van onze “glazen” doelman Dave die met enkel problemen waarschijnlijk voor de rest van het seizoen in de lappenmand ligt. Ook geen Johan P en Dominique W die andere verplichtingen hadden. Wel opnieuw van de partij was de charismatische Geert E. die de ondankbare eer had om Dave te doen vergeten in doel. Ook Johan B had zijn wederoptreden van vorige week goed verteerd en was klaar om voor de volle 70’ ten strijde te trekken. Hierdoor was er echter niemand voor de verslaggeving wegens de afwezigheid van ons gewaardeerd bestuurslid Yvan W. Gelukkig kon Geert P in de tweede helft nog een paar geslaagde snapshots maken. Dit betekent wel dat dit verslag geheel uit de duim gezogen diende te worden door uw redacteur, het is aan zijn medespelers om hem te corrigeren indien nodig.

Onze Veteranen zaten wel onmiddellijk goed in de match en het verjongde middenveld met Stefan P en Wim B kwam meteen goed uit de verf. Deze jongelingen stuurden de ploeg goed en zorgden ook geregeld voor gevaar. PSV Melveren was echter geen ploeg om zo maar overheen te lopen want met de nodige gestalte in de ploeg konden ze geregeld de opnieuw door Marnix R geleide Oplinterse verdediging onder druk zetten. Gelukkig bleef het doelgevaar beperkt dankzij het kordaat ingrijpen van de voltallige achterhoede. De beste kansen waren wel voor Paars-wit maar voor echte dreiging was het toch een tijdje wachten want de nog frisse thuisverdedigers hadden onze twee spitsen voorlopig goed in de tang. Het gevaar moest dus van achteruit komen en dat lukte ook vrij aardig door onze aanvallende flanken Bruno VP en Steve VGB en de alternerende middenvelders Wim en Stefan. Het was dan ook geen verassing toen in de 25’ de jongste van het Boffé geslacht de score kon openen met een welgemikte trap in de kruising: 0-1, helaas is de man van de assist mij ontglipt.
Deze voorsprong was welverdiend want het meeste gevaar en spektakel kwam van ons terwijl Melveren geen oplossing vond om de stugge Oplinterse verdediging te ontwrichten, Geert E beleefde dan ook een relatief rustige eerste helft die trouwens ook in zeer goede banen geleid werd door de scheidsrechter van dienst.
Met deze krappe voorsprong trokken we uiteindelijk de rust in waar we de tijd konden nemen om de 4 invallers tactisch goed in te passen.

De tweede wedstrijdhelft kende al snel een zelfde verloop als de eerste al speelde de thuisploeg toch iets gerichter naar voren. Hiervan konden de Oplinterse aanvallers profiteren en de doelkansen werden talrijker hoewel een bedrijvige Patrick P toch de weg naar de netten niet kon vinden. Het leven werd hem wel op alle mogelijke manieren moeilijk gemaakt door zijn potige belagers die jammer genoeg niet bestraft werden door de lokale scheidsrechter die gaande weg steeds meer partij voor zijn eigen team begon te kiezen. Een verassing in de tweede helft was toch het aantreden van Stefan B die na een half uurtje de plaatselijke beerput gevuld te hebben toch absoluut wou aantreden. Hoewel hij met zijn flanellen benen maar traag op gang kwam lag hij toch aan de basis van het tweede Oplinterse doelpunt toen hij met één van zijn scherpe voorzetten een Geel-Blauwe verdediger in de fout dwong en zo de bal in eigen doel deed belanden: 0-2 voor een collectief sterk Oplinter.
Hierop sloeg de toon van de scheidrechter helemaal om en kon hij niet meer verbloemen dat zijn hart voor PSV Melveren klopte. De ene na de andere beslissing werd nu in het voordeel van de thuisploeg gefloten met als klap op de vuurpijl een niet gefloten loepzuivere penaltyfout op de kwikzilveren Patrick P. De ideale gelegenheid om een geruststellende en verdiende voorsprong op het bord te zetten werd ons hier ontnomen!
De thuisploeg zette nu alles op alles in een, het dient gezegd, zeer sterk slotoffensief. Plots kwamen ze langs alle kanten opgerukt en de Oplinterse verdediging begonnen te buigen voor zoveel aanvalsgeweld. Ze barste echter niet want als alle rugdekking en zwiepende tackles faalden stond Geert E. nog pal om met veel bravoure alle ballen uit zijn doelvlak te ranselen. Tot drie, vier keer moest hij met een cruciale redding ingrijpen om de zorgvuldig opgebouwde voorsprong vast te houden.
Stilaan naderde het einde van de wedstrijd, echter niet voor de arbiter die steeds maar weer vergat om op zijn klok te kijken in de hoop dat er toch nog een appel uit de kast zou vallen voor zijn ploeg. De Oplinterse veteranen kwamen nu toch stilaan de stormloop te boven en herstelde het evenwicht opnieuw met nog een paar goede mogelijkheden op de 0-3. Toen was het uiteindelijk ook voor de spelleiding genoeg geweest en konden we de drie punten veilig opbergen.

Toch niet slecht zo'n 6 op 9 na een 3 weekse veldtocht!
Hoe het afgelopen is in de thuiswedstrijd tegen Bautershoven vertel ik u de volgende keer. Tot dan!!!

Opstelling

In doel: Geert Everaert
Verdediging: Rechts back: Geert Paulussen, libero: Marnix Reniers, links back: Win Allard, voorstopper: Johan Boffé.
Middenveld: Rechter flank: Steve Vangilbergen, linker flank: Bruno Vanparijs, centraal duo: Stefan Paulussen en Wim Boffé.
Aanval: Gert Timmermans en Patrick Pitschon

Invallers: Stefan Blockx (voor Gert Timmermans), Pol Chaltin (voor Wim A), Pascal Vandevelde (voor Geert Paulussen) en Eddy Roosen (voor Steve Vangilbergen) maar het kan ook anders geweest zijn…

Doelpunten:

Wim Boffé: 1
Own goal: 1 (komt op naam van Stefan Blockx wegens de penetrante voorzet,,,).

Een hard werkende Stefan P op het middenveld ....


Stijlicoon Etienne R stuurde dit maal zijn ploeg van langs de zijlijn...


De scheidrechter begon vreemde kuren te krijgen in de tweede helft, Stefan P juigt dit toe (of niet?)...


De Oplinterse aanval ligt alweer op de loer...


Eddy R kende een stevige invalbeurt en jaagt hier de ploeg naar voren...


Bruno VP wandelt rustig terug na een aanvalspoging, zijn collega verdedigers hebben het onder controle...


Een ijzersterke en onwrikbare muur staat pal tegen dit atoomschot...


Tegen een overmacht van geel-blauwe verdedigers wordt er toch nog gevaar gecreëerd...


Redder in nood Geert E vindt in het heetst van de strijd toch nog even de tijd voor een kiekje...

05-05-2011 om 00:00 geschreven door johan14  

SVK OHL ten tweeden male verslagen

Kort verslag

Het was nog geen twee weken geleden of we mochten opnieuw aantreden tegen SVK Oud-Heverlee. Ditmaal op hun terrein en er was ons een warm ontvangst beloofd na de 3-1 overwinning van 14 dagen geleden. Eenmaal aangekomen aan het gemeentelijk sportcomplex zagen we 4 of 5 prachtige voetbalvelden en dit in combinatie met het mooie zomerse lenteweer deed het beste verhopen voor een leuke voetbalavond.
Toen we echter helemaal naar de achterkant van het complex gestuurd werden ging er al een waarschuwingslampje branden want daar lag een dorre en quasi helemaal verzandde vlakte. Was het niet dat achter het hek het machtige Meerdal woud opdoemde zouden we kunnen denken dat we in de Kalahari woestijn waren aangekomen.
Dit “veld” was enkel voorzien van enkele vage kalklijnen rond de omtrek maar van een strafschopgebied of een middencirkel was geen sprake, dit kon toch geen voetbalveld zijn?
U voelt het al komen, dit was inderdaad onze arena voor vanavond. Daarenboven bleek er dan ook nog geen scheidsrechter te zijn, amateurisme ten top dus. Gelukkig hebben de Oplinterse veteranen altijd wel een arbiter op overschot mee en dus namen Gert T en Etienne R ieder een helft voor hun rekening. Met zeer veel tegenzin werd de wedstrijd uiteindelijk dan toch aangegaan, de goeie verlichting compenseerde enigszins de moeilijke omstandigheden.

De Veteranenkern was voor de gelegenheid nog maar eens “licht” gewijzigd. Dave B was terug van de partij zodat Johan B na zijn slepende blessure opnieuw op het veld kon plaatsnemen voor zijn eerste speelminuten sinds 25 februari! Geert E. was op reis, Johan P kon pas laat aanwezig zijn en Gert T was opnieuw opgenomen in de kern. Van Kevin R is al enige tijd geen spoor en Dries S was gekwetst.

De wedstrijd begon moeizaam voor beide ploegen maar Oplinter was wel snel de betere ploeg voor zover we konden zien door het opvliegende stof. De verdediging zat goed in elkaar en SVK OHL kon den Dave geen enkele keer bedreigen. Aanvallend liep het iets stroever want de Leuvenaars hadden natuurlijk hun voorzorgen genomen na hun ruime nederlaag waardoor Etienne en Stefan het moeilijk hadden om openingen te forceren. Naarmate de rust in zicht kwam brokkelde het SVK pantser toch een beetje af en werden de kansen talrijker. Oplinter kon de score openen na een knappe balrecuperatie van Wim B die de vrijstaande Dominique W kon aanspelen. Hierop dook Steve VGB de ruimte in op rechts en kreeg de bal van Dominique mooi in de loop gespeeld. Met een knappe lob werd de doelman verslagen en stond de 0-1 op het bord.

Tijd voor de rust en nadat het stof uit de longen en de ogen was gespoeld konden we aantreden met een nieuwe voorlijn (de luxe van een sterke bank) en kon ook Johan B na een bevredigend wederoptreden gaan rusten.

In de tweede periode was het zaak om de krappe voorsprong zo snel mogelijk uit te bouwen maar het duurde toch 5’ vooraleer er een nieuwe kans genoteerd kon worden maar het schot van Dominique W. werd gekraakt. Even later viel Wim B uit met een lichte verrekking en kwam Bruno VP opnieuw tussen de lijnen.
Een snelle score opdrijving bleef uit dus probeerde Oplinter de match te controleren en af en toe gevaarlijk uit te breken. Deze tactiek bleek te lukken want met de ingevallen Patrick P hadden we nu een vinnige spits die voor de nodige onrust zorgde in de verdediging van OHL. Zo bood hij een mooie kans aan voor Stefan P maar de doelman lag in de weg. Ook Dominique W zag nog een schot gepareerd.
Zo bleef de wedstrijd spannend want met een 0-1 achterstand was SVK OHL nog lang niet uitgeteld en kwam er toch af en toe uit met een gevaarlijke tegenaanval maar de Oplinterse afweer stond pal. Iets over het half uur werd de wedstrijd dan toch beslist toen Dominique W met een fantastische dieptepas de opening vond voor Steve VGB. Onze DJ dook in het gat en met een rechts buitenkantje krulde hij knap de bal rond de doelman en tegen de netten: 0-2
Het slotakkoord was nog voor Gert T die knap doordreef tot tegen de achterlijn en de ganse OHL’se verdediging in de luren legde door een slim terugleggertje op Geert P die het leer simpel en mooi kon binnenschuiven: 0-3 en meteen ook het einde van de wedstrijd die al bij al vlot en verdiend gewonnen werd door een sterk, slim en volwassen spelend Oplinter. Op naar de volgende zege!

Opstelling

In doel: Dave Butiens
Verdediging: Rechts back: Pascal Vandevelde, libero: Marnix Reniers, links back: Bruno Vanparijs, voorstopper: Johan Boffé.
Middenveld: Rechter flank: Steve Vangilbergen, linker flank: Geert Paulussen, centraal duo: Dominique Weenen en Wim Boffé.
Aanval: Stefan Paulussen en Etienne Ruytinx

Invallers: Patrick Pitschon (voor Etienne R), Gert Timmermans (voor Johan B), Wim Allard (voor Bruno VP), Johan Paulussen (voor weet ik niet meer.) Bruno VP opnieuw ingevallen voor de gekwetste Wim B.

Doelpunten:

Steve Vangilbergen: 2
Gert Timmermans: 1




Een mooie impressie van het stoffige veld. Slechts 1/3 van het veld bestond uit gras...


Vroeg in de tweede helft viel Wim B uit met "ik voelde precies iets"...


In een wolk van stof belagen onze spitsen uit de tweede helft de tegenstand...


Een laat aangekomen Johan P maakt zich toch nog klaar voor een korte invalbeurt...


Zoek het gras op deze foto...


Steve VGB (18) wacht (heel) rustig zijn kans af...


Het doelgevaar blijft aanhouden in de tweede periode


Matchwinnaar Steve VGB beslist de wedstrijd met twee goals, één in beide helften...

28-04-2011 om 00:00 geschreven door johan14  

Verslagen door de Jeugd uit Linkhout!

Kort verslag (wegens het mooie lente weer)

Na de mooie overwinning tegen SVK OHL was het vertrouwen van de Oplinterse Veteranen zeer groot. Zo groot zelfs dat een aantal Veteranen een beetje te voorbarige de overwinning gaan vieren waren nog voor de match begon.
Ons vertrouwen kreeg wel een ferme deuk nog voor de wedstrijd goed en wel bezig was. De ploeg waar tegen we in het begin van dit voorjaarseizoen een verdiende 3-2 overwinning hadden geboekt had blijkbaar een ware metamorfose ondergaan. De gemiddelde leeftijd was drastisch gedaald met als exponent twee zeer jonge en snelle spitsen.

Onze mannen kwamen min of meer in de vertrouwde formatie aan de aftrap met als grootste of opvallendste verschillen dat topschutter Patrick P ontbrak en dat Johan B opnieuw tussen de palen stond.

Na de aftrap werd al gauw duidelijk dat Oplinter niet opgewassen was tegen deze nieuwe en jonge ploeg. Het middenveld werd overspoeld en de verdedigers wisten geen blijf met de snelle spitsen die telkens weer vanuit de rug op topsnelheid achter de dieptepasses konden snellen.
Minstens 7 keer kwamen ze gans alleen oog in oog met doelman ad interim Johan B, deze fases alleen al leverden twee doelpunten en in de slotfase een omgezette strafschop op.
De andere doelpunten waren te danken aan het goed samenspel en technisch vernuft van de tegenstander.
Het was niet zo dat Oplinter niet wou maar ondanks het harde werk en het steeds maar weer opnieuw de tegenaanval te lanceren wou niets lukken voor onze jongens. Gelegenheids spitsbroerders Etienne R en Stefan P konden natuurlijk zonder rugge-steun ook weinig uitrichten al kon Stefan na een mooie individuele actie in de eerste helft milderen tot 4-1 en bijna zelfs tot 4-2. In de tweede periode werd de Linkhoutse jonkheid wat beter opgevangen maar niet zonder opnieuw twee tegendoelpunten, waarvan één uit strafschop, te moeten incasseren.

Een match om snel te vergeten dus al waren er na de rust toch wat meer kansen voor Paars-Wit wat aantoont dat de wil er wel was maar de tegenstander een maatje te groot was. Gelukkig is er niets blijven hangen van deze nederlaag zoals u, beste blogger, in het volgende matchverslag zal kunnen lezen. Tot dan!

Opstelling

In doel: Johan Boffé
Verdediging: Rechts back: Dries Stuykens (geblesseerd uitgevallen in de tweede helft), libero: Marnix Reniers, links back: Bruno Vanparijs, voorstopper: Wim Boffé.
Middenveld: Rechter flank: Steve Vangilbergen, linker flank: Geert Paulussen, centraal duo: Dominique Weenen en Stefan Blockx.
Aanval: Stefan Paulussen en Etienne Ruytinx

Invallers: Johan Paulussen (voor Stefan B.) en Eddy Roosen (voor Steve Vangilbergen)

Doelpunten:

Stefan Paulussen: 1

Intensieve opwarming voor de wedstrijd.

Opvallend is vooral dat het enkel de doelman is die echt opwarmt!.

Aankomst Pol C!

Johan B staat pal!

Weer alleen voor de doelman!

Een zeldzame kans dankzij Dominique W.

Ze zen beter joeng!

26-04-2011 om 20:40 geschreven door johan14  

Oplinter weer top dankzij de lob!

Vooraf:

Afgelopen vrijdag hadden de Veteranen Oplinter alweer een Leuvense tegenstander, de derde al dit lopende seizoen. Ditmaal was het SVK Oud-Heverlee dat te gast was en dit voor de allereerste keer. Een volledig onbekende ploeg is altijd weer een uitdaging. Ditmaal leek de uitdaging wel zeer groot want lang voor de eerste Oplinterse veteraan het Dalweg stadion betrad waren er al 2 OHL-ers zich vlijtig aan het opwarmen. Qua intimidatie kon dit tellen maar onze jongens hielden het hoofd koel en lieten zich niet opjagen. Terecht zo bleek want de rest van SVK kwam slechts op het allerlaatste nippertje opdagen waardoor het zelfs even twijfelachtig was of de wedstrijd kon doorgaan.
Voor Oplinter was het business as usual behalve dan dat selectieheer Eddy R verstek moest geven waardoor de verantwoordelijkheid van de opstelling bij Yvan W kwam te liggen. Deze voetbalkenner had meteen een verassing in petto want hij posteerde de bijna herstelde reporter Johan B opnieuw tussen de palen (bij afwezigheid van Dave B). Na zijn debuut tegen Rummen was dit meteen zijn eerste optreden tussen de palen van de Dalweg.

Eerste helft:

De rest van de ploeg werd pas in de allerlaatste seconden voor de aftrap vrijgegeven door Yvan, dit is wat er op zijn papiertje stond: In doel dus Johan B. met voor zich Marnix R. De back posities waren voor Dries S en Bruno VP., Geert E. was voorstopper. Het middenveld bestond uit, van links naar rechts, Geert P, Dominique W, Johan P en Steve VGB. Vooraan tenslotte, vonden we Stefan P en Patrick P. In het reservehok vonden we dan nog Pascal VDV., Pol C., Wim A., Stefan B., en Wim B. Een ruime kern dus waaruit behalve Eddy en Dave ook nog Kevin R in ontbrak. De spelleiding was zoals zo vaak in handen van de charismatische Etienne R.
Al van bij de aftrap was het duidelijk dat deze tegenstander geen hapklare brok zou zijn. Een relatief jonge ploeg was het met een paar stevige kuitenbijters er tussen. Al in de tweede minuut werd de onervaren Oplinterse doelman Johan B onder druk gezet door een moeilijke terugspeelbal afgedwongen door een fel jagende voorlijn van OHL. Johan kon wel nog ontzetten maar zijn halve mistrap werd opgepikt door OHL en meteen op doel getrapt echter zonder gevaar. Oplinter moest een tandje bij steken want deze fel opzittende ploeg moest met gelijke wapens bestreden worden aangezien ze het niet toelieten om te voetballen. Elke Oplinterse combinatie werd na één of twee passes afgebroken door de grote duelkracht van de tegenstander. Kansen vielen er niet te noteren voor gelegenheidsreporter Yvan W behalve dan een loeier van een afstandschot van de voeten van één van de SVK OHL-ers. Het lage schot werd door Johan B uit de rechter benedenhoek geranseld
Onze mannen hadden het moeilijk om kansen af te dwingen, ze bleven er voor kiezen om met keurig totaalvoetbal openingen te zoeken in de stugge afweer van de Leuvense ploeg. Halfweg de tweede helft leken ze er even in te lukken toen Bruno VP de ruimte in dook en een lange crosspass wou onderscheppen. Onze nummer 6 verkeek zich echter zodanig op de bal dat zijn gyroscoop compleet in de war sloeg met een fraaie achterwaartse tuimelpartij tot gevolg. Na dit komisch intermezzo was het meteen weer bittere realiteit, Oplinter streed met man en macht maar toch moest Johan B te pas en te onpas ingrijpen en een overvloed aan uittrappen en doeltrappen opnieuw het veld in jagen. De verdienste van de Oplinterse Veteranen was dat ze de stevige tegenstander weinig echte kansen lieten versieren maar zelf beten ze bijna de ganse eerste helft ook hun tanden stuk. Onze beste kans kwam er in de 32^e minuut toen Stefan P. schuin voor doel mooi aangespeeld werd. Hij stuitte echter op de goed uitgelopen bezoekende doelman.
Zo naderde deze harde maar sportieve wedstrijd het einde van de eerste helft, het was voor de doordeweekse supporter een weinig boeiend schouwspel geweest maar de echte voetbalkenners en spelers hadden toch genoten van een zeer intense en tactisch interessante eerste periode.

Tweede helft:

Tijdens de rust werd de reservebank zoals gewoonlijk weer helemaal leeggehaald. Dries S. werd vervangen door Pascal VDV., Marnix R. door Wim B., Geert P. door Wim A., Dominique W. door Stefan B. en Stefan P., tenslotte, door Pol C.
De tweede helft begon gelijkaardig aan de eerste. Alleen met dit verschil dat de duels nu steeds meer gewonnen werden door de iets frissere Oplinterse ploeg en ook de combinaties van de thuisploeg begonnen steeds beter vorm te krijgen. Toch was het nog een goeie 10’ wachten op concreet doelgevaar. Dat kwam er van de voet van Bruno VP., in de tweede helft een rij opgeschoven naar het middenveld, die zich even in de Champions League waande toen hij een afvallende bal van op 45 m in één tijd richting OHL doel knalde maar die jammer genoeg net naast de goal belandde. Goed geprobeerd maar zonder succes. Toch was dit het sein waarop Paars-Wit de match nu echt in handen begon te nemen. Johan B moest steeds minder tussenkomen en Patrick P kwam plots boven water. In de 18^e minuut werd hij mooi vrij gespeeld en kon hij goed doorzetten. Een korte blik op de positie van de doelman deed hem besluiten om met één van zijn gekende lobs uit te pakken en zoals zo vaak trof hij ook nu weer doel. De fraaie 1-0 stond eindelijk op het bord. Met het laatste kwartier bijna ingegaan was de wedstrijd nu echt open gebroken. Invaller Pascal VDV kon een paar minuten na het openingsdoelpunt ook eens zijn verdedigende stelling verlaten om keihard op doel te gaan knallen. Zijn schot spatte echter uiteen op de vuisten van de doelman.
SVK OHL was nu aangeschoten wild en loerde op ieder mogelijkheid die zich voordeed, zo zagen ze 3’ nadat ze op achterstand gekomen waren plots geklungel in de Oplinterse verdediging en vlogen als een jager op z’n prooi waardoor dom Oplinters balverlies werd afgedwongen. Johan B zag van ver het gevaar en stormde uit zijn doel om in te grijpen maar de OHL aanvaller aarzelde niet en met een fraaie lob bracht hij de score weer in evenwicht. Een kleine tik voor Oplinter en even was de fut er uit. Gelukkig kon luttele minuten later Patrick P, op identieke wijze als bij de 1-0, opnieuw vrijgespeeld worden en alweer pakte hij uit met een weergaloze lob: 2-1. Nog was de Leuvense veer niet gebroken en onverschrokken en met open vizier trokken ze weer naar voren op zoek naar de nieuwe gelijkmaker. Wim B en z’n backs hielden ze gelukkig ver van doel weg maar met een knap afstandschot konden ze toch weer gevaarlijk zijn. Het doelrijpe schot werd gelukkig van onder de lat weggehaald door een solide keepende Johan B.
In deze spektakelrijke slotfase was de hoofdrol toch weer weggelegd voor onze topschutter want ten derde male kon hij ditmaal zelf de doorbraak forceren, richting doel sprinten en alweer een loepzuivere lob tegen de netten toveren: 3-1 en wedstrijd gespeeld. Ouderdomsdeken Pol C wou tenslotte nog de kers op de taart zetten en met een 18 karaats Zidane beweging maakte hij de OHL verdedigers allemaal belachelijk. Zijn hoge draaisnelheid wekte echter iets te veel G-krachten op waardoor hij zelf ook de goede richting verloor en niet meer in staat was om de bal tegen de netten te trappen, gelukkig kon hij nog op eigen krachten het veld verlaten want we hebben er al velen gezien die na een dergelijke beweging met evenwichtstoornissen van het veld gedragen moeten worden.

Alweer een felbevochten wedstrijd dus en opnieuw was het Oplinter dat aan het langste eind trok ondermeer dankzij de 3 magistrale lobs van Patrick P zonder de inspanningen van de rest van de ploeg te minimaliseren.
Proficiat aan de 16 Oplinterse krasse knarren.

Volgende week

Volgende vrijdag beginnen we weer een drie weekse toch doorheen ons Belgen land. We trekken achtereenvolgens naar Linkhout, Oud-Heverlee en Melveren. De supporters moeten ons dus even missen maar mits tijdige reservatie zijn er altijd nog plaatsen beschikbaar op de supportersbus. Aarzel dus niet en kom uw ploeg ook op verplaatsing steunen!!!

Tot volgend verslag!

Doelpunten:

Patrick Pitschon: 3

Een zeldzaam beeld uit de wedstrijd: iedereen staat stil!


Johan B zoekt de concentratie om het nakende gevaar af te kunnen slaan...


Hij doet dat dan ook met verve...


en komt daardoor ook vaak in beeld ...


Marnix R., Dries S. en Steve VGB houden een oogje in het zeil...


Nr 11 Patrick P, auteur van drie schitterende lobs...


Op de reservebank zit de sfeer er ook alvast goed in...


Alweer een OHL aanval die geparreerd zal worden...


Dominique W. ontwijkt hier knap de opzittende jeugd van OHL...

12-04-2011 om 21:59 geschreven door johan14  

Bevestiging te Betekom

Vooraf:

Afgelopen vrijdag stond de moeilijke verplaatsing naar Betekom op de agenda, althans toch op onze agenda. Met vijftien spelers en één reporter maar zonder technische staf arriveerden we aan sporthal De Tumkens in Betekom alwaar we de spelers en verantwoordelijken van Betekom met een verraste blik van “wa komde gelle ie doen??” aantroffen. In hun agenda stonden de Veteranen uit Oplinter blijkbaar niet genoteerd. We dachten eerste aan een één april grap maar toen we de andere tegenstander van Betekom zagen (Duracell) wisten we hoe laat het was, alweer kalender problemen. Gelukkig waren beide ploegen slechts met 7 a 8 man zodat ze zonder verpinken van hun twee, één ploeg maakten. Het was nu dus Betekom en Duracell tegen Veteranen Oplinter op een schitterend verlicht en groot veld. Uiteindelijk dan toch ideale omstandigheden hoewel we toch een paar zieke spelers moesten missen waaronder Pascal VDV, Stefan B en Wim B. Wim A was ook in Oplinter achter gebleven maar dan met een pijnlijke rug (mogelijk zat Jenny hier voor iets tussen!) .

Eerste helft:

De elf gladiatoren die de arena betraden waren in doel, Dave B, achteraan van rechts naar links Dries S., Geert E en Bruno VP met in hun rug Marnix R als libero. Het middenveld werd bevolkt door (ook van rechts naar links) Stefan P, Dominique W, Johan P en Geert P. De aanvallende ijzers in het vuur waren Etienne R en Patrick P. Voorlopig in de wachtkamer zaten Pol C, Eddy R, Steve VGB en de opgeroepen gelegenheidspeler Gert T.
De wedstrijd begon meteen in een hoge versnelling. Betekom was zo al een goede ploeg maar nu waren ze nog aangevuld met de sterkste (en jongste) elementen van de bedrijfsploeg van Duracell zodat van onderschatting aan Oplinterse zijde geen sprake was.
Wat meteen opviel was het verzorgde en snelle voetbal van beide ploegen, op de grote en vlakke grasmat konden de nodige combinaties vlot uitgevoerd worden. Kansrijk was de partij zeker niet want in het eerste kwartier konden we enkel een hoekschop van de voet van Johan P noteren die door Geert E rakelings over gekopt werd.
Op het kwartier dan toch een fraaie Oplinterse mogelijkheid na knap uitverdedigen van Geert E. Hierdoor kon Johan P in één ruk naar voren trekken en met een droge knal de keeper onder vuur nemen. Die kon de knal afweren maar de rebound belandde bij Dominique W die ook op doel besloot, helaas redde de talentrijke doelman ten tweeden male.
Op gevaar van Betekom was het nog wat langer wachten maar een slimme aanval die door de buitenspelval glipte dreigde zeer gevaarlijk te worden tot hij in de verderzetting alsnog afgevlagd werd. Na 20’ waren de Betekommers en de Duracellers op elkaar ingespeeld en begonnen ze onze jongens steeds meer onder druk te zetten. Zo was er een weifelende uittrap van Dave die opgepikt werd door een achtergebleven Betekomse aanvaller maar onze doelman zette zelf zijn mistrap zelf recht. Een paar minuten later gebeurde identiek hetzelfde aan de overkant maar ook daar kon de doelman de zaak weer rechtzetten.
Ondertussen was de slotfase van een boeiende maar kansarme wedstrijd ingegaan en Betekom zette nu echt druk op de Oplinterse ketel. Paars-Wit bleef goed voetballen maar liep tot twee maal toe op een splijtende counter. Een goeie Dave haalde gelukkig telkens de angel uit de aanval en hield zo de nul op het bord. De spannende eindfase duurde nu toch wel erg lang maar blijkbaar werden er 45’ minuten gespeeld in plaats van de gebruikelijke 35’. Hierdoor was het dat Geert E. serieus op zijn adem trapte en deze pas terug vond in de derde time.
De allerlaatste aanval was ook nog van de voeten van Betekom maar helaas konden ze nu wel de Oplinterse achterhoede uit verband spelen, de tweede lijn werd ook niet gedekt zodat een schot van op de rand van de zestien vol met effect op Dave afvloog. Hij kon de caprioolerende bal niet klemmen en een goed gevolgde Betekommer (of Duracell konijn) was sneller op de bal en opende zo de score: 1-0 vlak voor rust

Tweede helft:

Toch wel een kleine domper op de spelvreugde maar de kopjes gingen niet omlaag in de kleedkamer want dankzij het geleverde spel was er nog voldoende vertrouwen om de tweede helft aan te vatten. Dit moest dan wel gebeuren zonder Dries S, Geert E, Etienne R en Patrick P. Zij werden vervangen door Pol C op rechts back, Steve VGB op rechts midden waardoor Stefan P centraal naar het midden van het centrum verhuisde en zijn broer Johan P de voorstopper positie van Geert E overnam. De voltallige aanvalslinie werd vervangen door Gert T en Eddy R.
De frisse krachten en tactische bijsturingen hadden meteen resultaat. Oplinter kwam wervelend uit de kleedkamers en bestookte meteen het Betekomse doel. In de eerste minuut al zagen we een combinatie van een temporiserende Gert T die even de bal bijhield en dan Steve VGB lanceerde. Die kreeg na een knappe loopactie de bal opnieuw bij Gert T die aan de eerste paal opdook. De doelman vloog in zijn voeten maar werd koud gepakt door een stijlvol opwippertje dat de bal voor de gapende doelmond legde. De aanstormende Geert P had maar simpel binnen te tikken en de bordjes hingen terug gelijk: 1-1.
Onze veteranen konden in de aanvangsfase het initiatief behouden en Betekom werd teruggezet. Hun verdediging was echter goed genoeg om nog meer echte doelkansen te voorkomen al konden we nog wel een stevig schuin schot noteren van de voet van Steve VGB, de doelman schroeide zijn knokkels.
Na een kleine 20’ was dan het festival Eddy R aangebroken. Eerst kon hij met een strakke hoekschop voor gevaar zorgen maar de opspringende Johan P en Dominique W hinderden elkaar te fel waardoor de bal net niet binnen vloog.
Even later verstuurde hij een goede bal richting Geert P die slim voor zijn man de 16m indook. Hij werd flagrant in de rug aangelopen maar de scheidsrechter durfde geen strafschop te fluiten wat duidelijk een vergissing was.
Nog was het niet gedaan voor Eddy want een nieuwe hoekschop belandde weer bij kopbal specialist Dominique W die zijn kopslag tot tweemaal toe op de deklat zag stuiteren. Ten derde male kwam Betekom hier goed weg.
Betekom was echter niet van de kaart want ook zij kwamen er nog zeer gevaarlijk uit met een scherpe voorzet waar Dave niet bij kon. De instormende aanvaller aan de tweede paal trapte gelukkig los over de bal. Oplinter moest nu ook een hoekschop weggeven en die werd meteen doelrijp maar alvorens te kunnen binnentikken werd de doelpoging terecht afgevlagd.
Onze jongens konden zich met het einde van de wedstrijd in zicht toch nog herpakken en met een laatste mogelijkheid van de sterk ingevallen Gert T konden we nog het laken helemaal naar ons toe trekken maar nadat hij een mooie actie opzette tegen zijn voet kreeg hij de bal net niet over de brede doelman gelift en zo eindigde deze leuke, sportieve en kwalitatief hoogstaande partij op een billijk gelijkspel.

Volgende week:

Volgende vrijdag komt voor de verandering nog eens een Leuvense ploeg op bezoek aan de Dalweg. Ditmaal is het een primeur want tegen de mannen van SVK Oud-Heverlee hebben we nog mogen aantreden. Onbekend is echter zeker niet onbemind en we zullen hen met open armen ontvangen maar de drie punten krijgen ze niet mee.
Afwachten wat het wordt maar het beloofd weer de moeite waard te zijn met een Oplinter waarvan de vorm in stijgende lijn gaat. Dus supporters zeker op post.

Tot volgend verslag!

PS:De kalender is geverifieerd met de bezoekers dus normaal geen misverstanden nu.

Doelpunten:

Geert Paulussen: 1


Hij staat er goed mee, Dominique W. met zijn nieuwe (mogelijk laatste paar) witte schoenen!


Een opvallende gelijkenis in de uitrusting van beide ploegen, onze voorkeur gaat toch uit naar paars-wit...


Dolle pret bij de broertjes Paulussen terwijl Dries S het heel serieus opneemt...


Reeds in de eerste helft wordt het Betekomse doel belegerd, we herkennen Patrick P en Etienne R....


Geert E met de inspanning waarmee hij op zijn adem trapte...


Steve VGB (rechts op de foto) neemt het strijdtoneel goed in ogenschouw om zijn invalbeurt grondig voor te bereiden...


De ingevallen Gert P zorgt met zijn balbeheersing voor heel wat gevaar in de tweede periode...


Ook in de tweede helft wordt het Betekomse doel regelmatig belegerd, hier gebeurd dit door Dominique W, Stefan P en Johan P...

Een zeldzaam beeld uit de derde time, Geert E heeft blijkbaar zijn adem teruggevonden en hanteert gezwind de pot met de drie oren...

05-04-2011 om 00:00 geschreven door johan14  

Universiteit wordt onderworpen aan hogeschool voetbal

Vooraf:

Na de treurige komedie bij Don Bosco was het vorige vrijdag (ondertussen al  twee vrijdagen geleden) opnieuw de personeelsverenging van de KUL die ons partij kwamen geven. De Leuvenaars waren hun belofte van de week voordien slechts voor 10/11 nagekomen want ze kwamen opdagen met slechts 10 spelers, eentje te weinig dus om een volwaardig elftal op te stellen. Onze veteranen daarentegen waren present met een bijna volledige kern van 17 spelers + één gekwetste reporter. Deze talrijke opkomst deed Stefan B, die zich wat slapjes voelde, besluiten om wat extra rust te nemen waardoor er uiteindelijk 16 namen op het scheidsrechterblad verschenen. In een gulle bui werd dan ook nog onze Dries S. uitgeleend aan de bezoekers zodat ze met gelijke wapens konden strijden.
In de frisse prille lente lucht was er voor de aanvang van de wedstrijd toch enige nervositeit te merken bij de Oplinterse spelers en hun entourage want ze waren na de twee vorige wanprestaties toch verplicht om hun reputatie terug op peil te brengen. Een overwinning alleen zou dus niet volstaan vanavond, er werd van het kritische publiek ook een coupe champagne voetbal verwacht.

Eerste helft:

De eerste helft werd de volgende ploeg opgesteld: in doel Madman Dave (nog steeds niet 100% fit maar op karakter doorbijtend), Pascal VDV debuterend op libero, Geert P rechts back, Geert E voorstopper en Wim A links back. Op het middenveld van rechts naar links: Stefan P, Bruno VP, Dominique W en Kevin R. De voorhoede werd bemand door Steve VGB en Patrick P.
Om 20u15 werd onder leiding van Etienne R de aftrap gegeven en meteen stormde Oplinter naar voren. Patrick P en Steve VGB zetten een snelle aanval op, door Patrick afgerond met een knal die op de kruising uiteen spatte. Onze jongens gingen meteen door op hun elan en na een nochtans door Bruno VP matig getrapte hoekschop geraakte de bal niet weg zodat een klaarkijkende Patrick P verschroeiend kon uithalen en zo al snel de score wist te openen: 1-0 na 2’.
Meteen de toon gezet dacht iedereen maar de mannen van de KUL hadden vorige vrijdag goed opgelet en gooiden er meteen het blok op. Onze veteranen konden de snelle start niet aanhouden en slaagden er plots niet meer in om het Leuvense slot te ontgrendelen. Oplinter bleek ook weer in een oud zeer te vervallen, namelijk gemakzucht en onderschatting van de tegenstander. Kenmerkend hiervoor was het laconiek terug plooien na een uitgedoofde aanval zodat bijna de ganse ploeg uit positie liep en we een moordende counter te slikken kregen. De Leuvense spits kon vrijstaand aanleggen en de gelijkmaker mooi binnen schieten, Dave was kansloos: 1-1
Oplinter was meteen van slag want het begreep dat ze op deze manier de harten van hun supporters niet zouden terug winnen. Krampachtig werd er op zoek gegaan naar kansen en/of doelpunten maar dit gebeurde zonder overleg en de aanvallende intenties werden door KUL vrij makkelijk in de kiem gesmoord. Inzet was er wel genoeg maar onze middenvelders konden het vele loopwerk niet volhouden en ze vergaten om de bal het werk te laten doen. Op het kwartier werd de situatie wel zeer precair toen er op een zeldzame voldragen aanval van de Leuvenaars veel te statisch werd verdedigd. Tussen 5 Oplinteraars bleken toch nog twee Leuvenaars volledig vrij te staan waardoor ze makkelijk hun ploeg op voorsprong konden trappen: 1-2 halfweg de eerste helft.
Een bedrijvige Dries S. zorgde samen met zijn “ploegmaats voor één dag” voor de nodige problemen in het Paars-witte kamp, het was vaak onnodig krabben om een nog grotere achterstand te vermeiden waardoor ook de in de aanvangsminuten vlot rollende aanvallen niet meer opgezet konden worden. Toch waren er nog halve kansjes, vooral van de voet van Patrick P die een voorzet-schot op de lat zag vallen en een afstandsschot hoog over trapte.
De eerste periode leek zo rustig naar het einde te kabbelen toen vlak voor affluiten nog een opmerkelijke fase iedereen deed wakker schieten. Na goed storingswerk op de middenlijn (!) werd een Leuvense verdediger verplicht om terug te spelen naar zijn doelman. Hij deed dit met een magistrale lob die vanuit de middencirkel huizenhoog werd weggetrapt. De bal verdween na een seconden lange vlucht tussen de deklat en de handen van een wanhopig grabbelende keeper tegen de netten: 2-2.
Op karakter en met een flinke portie hulp van de tegenstander konden onze jongens dan toch met een gelijke stand gaan rusten en was alles te herdoen.

Tweede helft:

In de kleedkamer was meteen merkbaar dat het vuur terug aangewakkerd was bij de trotse Oplinterse strijders. De 5 klaarstaande wisselspelers waren erop gebrand om nu definitief komaf te maken met de Leuvenaars. Eddy R, Johan P, Wim B, Marnix R en Pol C betraden de Dalweg arena terwijl Pascal VDV, Bruno VP, Stefan P, Geert E en Wim A mochten rusten.
Stipt om 21u00 werd de wedstrijd hervat en al na 1’ konden de bordjes weer verhangen worden. Het was meteen de allereerste treffer van een geprikkelde Steve VGB die een bijzonder mooie combinatie door zichzelf opgezet en in samenspel met Patrick P, die de laatste pas gaf, kon afronden: 3-2 Een zeer knappe goal en hopelijk het begin van een reeks voor de moedige Steve VGB die blijkbaar goed rendeert van op de rechterflank, zijn nieuwe positie na de rust.
Even later, ik was nog niet uitgeschreven, luidde alweer de alarmbel bij de mannen van de KUL. Geert P heroverde de bal en lanceerde in één tijd de aalvlugge Patrick P die sneller op de bal zat dan de attent uitlopende Leuvense doelman. Met een heupzwaai werd de arme man op het verkeerde been gezet en de 4-2 was een feit.
Oplinter leek nu wel herboren en plots liep het wel. De bal werd nu wel goed rondgetikt en de Leuvenaars raakten al snel uitgeput door het lopen achter het ongrijpbare leer.
Voor de thuis supporters was het nu genieten van het academisch voetbal dat er op de mat gelegd werd maar af en toe konden de bezoekers toch iets terug doen en kregen ze zelfs een bijzonder goeie mogelijkheid toen een verre voorzet in één tijd op de slof genomen werd. In plaats van de bal in de wei te moeten gaan zoeken moest Dave uitpakken met een ongeziene reflex om de bal onder zijn lat uit te slaan.
Oplinter repliceerde gepast, alweer een mooie combinatie vertrok er nu van de witte voet van Eddy R die Steve VGB op rechts de diepte instuurde. Zijn gemeten voorzet vond Patrick P die beheerst vlak naast de paal kon binnen trappen, nummer drie voor Patrick “de duif” P.: 5-2.
Weer slechts een paar minuten later kon uitblinker Steve VGB op zijn beurt Patrick P eens de lijn af sturen. Die zag in een ooghoek Johan P doorstormen vanuit het middenveld, de voorzet volgde onmiddellijk en Johan P kon in één tijd afwerken zoals in zijn beste jaren (lees 2009): 6-2 en game over.
We zagen in deze tweede helft een herboren Oplinter dat eindelijk weer op niveau acteerde hoewel in de slotfase de sportieve KUL’ers nog een goede mogelijkheid kregen maar de forse nekslag werd nog ongedaan gemaakt door een stevige Dave.
Het was uiteindelijk dan ook een overwinning van het collectief, de mannen die het in de eerste helft moeilijk hadden konden in de tweede periode de wedstrijd samen met de frisse krachten de wedstrijd volledig naar hun hand zetten. Na de eerste lentezon scheen het gouden hemellichaam nu ook weer aan de Dalweg.

Volgende week verslag:

Vorige vrijdag moest dan de bevestiging volgen tegen het sterke Betekom en hoewel jullie de uitslag ondertussen al kennen is het nog een paar dagen wachten op het relaas van deze wedstrijd. Kon Oplinter de lijn doortrekken of werd er geklungeld dat het niet meer mooi was? De uitslag verraadt alvast nog niets, nog een paar dagen geduld!

Tot volgend verslag!

Doelpunten:

Johan Paulussen: 1
Patrick Pitschon: 3
Steve Vangilbergen: 1
Own-goal: 1

Er hing een mistieke sfeer bij de start van de wedstrijd...


In de Oplinterse linies liep het soms wat scheef in de eerste helft...


Dries S. speelde een goeie partij bij de tegenstander...


Pol C zette zich schrap in de tweede helft, hopelijk laat dit geen sporen na...


Steve VGB ligt op de loer op rechts..


En wandelt voldaan terug na zijn eerste doelpunt...


Een doelpunt dat door een aantal supporters niet gezien werd wegens in de kantine i.p.v. langs de zijlijn waar ze thuishoren...


Pol C houdt makkelijk stand, let ook op de lange broek van de exentrieke Leuvenaar...

04-04-2011 om 00:00 geschreven door johan14  

 Een heilig misverstand bij Don Bosco

Vooraf:

Uw reporter was vorige vrijdagavond net op tijd klaargestoomd om toch mee de verplaatsing te kunnen maken naar het jeugdcentrum van OH Leuven om verslag kunnen uit te brengen van de wedstrijd tegen de mannen van Don Bosco die daar hun thuiswedstrijden afwerken. Deze trip begon in de opperste verwarring want er waren wel 3 verschillende vertrek-tijdstippen gecommuniceerd. De vroegsten waren al op post om 19u00 terwijl de laatsten pas om 19u30 de hoop kwamen vervolledigen. Uiteindelijk konden we dan toch, zij het in gespreide slagorde, de verplaatsing aanvatten in een fikse regenbui die de rest van de avond zou blijven aanhouden. Toen iedereen goed en wel in Kessel-Lo aangekomen was stonden we opnieuw voor een grote verrassing: er was namelijk geen Don Bosco – Oplinter gepland maar wel Don Bosco – KUL! Daar stonden we weer ferm te schilderen en konden we bijna weer rechtsomkeer maken. Het was natuurlijk onze eigen schuld om niet de moeite te nemen om in het begin van de week nog eens te bellen met onze toekomstige opponent terwijl we wisten dat er in het verleden al problemen geweest waren met de Bruine Paters uit Kessel-Lo. Vorig jaar nog daagden ze ook al niet op zonder iets te laten weten.
Dit was de reactie op hun website ( www.vcdonboscokessello.be )achteraf:
 “Sorry mannen. Ik keek het zo goed mogelijk na maar noch vorig seizoen, noch volgend seizoen is er een match tegen Oplinter. Ik kan me ook geen contact met Oplinter herinneren en de wedstrijd van gisteren tegen hen zou dan al twee seizoenen vooraf zijn vastgelegd. Kan natuurlijk en in dat geval is het mijn fout. Driewerf excuses,gisterenavond kon ik echt niks meer doen en bovendien wordt het dan toch een welles-nietes discussie. Kalender volgend jaar ligt wel dubbelgecheckt vast”

We moeten dus de hand in eigen boezem durven steken en vooraf beter checken met onze contactpersonen.

Na veel zinloos heen en weer gepraat werd er uiteindelijk dan toch beslist dat Oplinter wegens de verre verplaatsing toch mocht aantreden tegen de personeelsploeg van de KUL (www.kuleuven.be/voetbal/). Jammer genoeg waren deze kerels slechts met z’n negenen terwijl Don Bosco geen spelers wou afstaan. Onze eigen reserven werden dan maar opgeofferd om toch nog een min of meer normale wedstrijd te kunnen afwerken. Uiteindelijk was het al 21u00 voorbij toen de aftrap gegeven werd op het gelukkig onberispelijk kunstgras veld dat we ter beschikking kregen.

Eerste helft:

De mannen van de KUL waren duidelijk op niet op hun sterkst en zelfs met de gewaardeerde inzet van Bruno VP  en Steve VGB konden ze niet meteen een stevige eerste indruk opwekken. Ook bij Oplinter was er weer heel wat gesleuteld aan de ploeg. Zo zitten we nog steeds met een torenhoog keepers probleem. Vorige vrijdag was het Arie B die de handschoen wou opnemen, waarvoor dank Arie!
We begonnen de match met Marnix R na drie weken inactiviteit terug op de libero. Rechtsachter was Geert P, voorstopper Geert E (twee weken inactiviteit) en linksachter Wim A. Het middenveld bestond uit Stefan P, Johan P, Dominique W en Kevin R. Vooraan hadden we voor de gelegenheid Etienne R en Stefan B (ook terug na twee weken).
Deze weeral compleet vernieuwde ploeg moest de schande van vorige week uitwissen maar door al de heisa vooraf was duidelijk dat deze match nooit een echte wedstrijd zou worden.
De tegenstanders waren te fel gehandicapt om echt weerwerk te bieden zodat het nog steeds ondermaatse Oplinterse spel al gauw volstond om toch gevaarlijk te zijn. Na 4’ was er al een goeie Oplinterse aanval toen Stefan P de bal inspeelde op Stefan B die met een lange ren de rechterflank afdweilde om een goeie voorzet af te leveren naar Johan P. Die kreeg de bal in twee keer voorbij de doelman en meteen stond de 0-1 al op het bord. Even later de eerste dreiging van de KUL na slecht uitverdedigen bij Oplinter, ze kregen de bal echter niet tussen de palen.
Meteen daarna werd Kevin R gelanceerd op links en met een verre lob wist hij knap de keeper te verschalken: 0-2. Ondanks deze vroege mooie voorsprong sloeg de Oplinterse motor toch nog niet echt aan, het spelpeil bleef ondermaats en vele potentieel knappe acties gingen de mist in na slechte passes of misverstanden. Gelukkig bleven de doelpunten niet uit want na een dikke 15’ mocht nu Dominique W op aangeven van Stefan P al de 0-3 aantekenen.
Deze voorsprong was al bij al toch duidelijk verdiend en de Leuvenaars waren onmachtig om iets terug te doen. Uitblinkers bij de tegenstander waren niet onverwacht Steve VGB en Bruno VP maar onder hun tweetjes konden ze ook niet de Leuvense bakens verzetten. Toen dan ook nog een Leuvenaar gekwetst uitviel ging het licht helemaal uit maar toch kon een begrijpelijk ongeconcentreerd Oplinter niet meer verder uitlopen.
De aanhoudende regen deed de rest van de eerste helft verzuipen waardoor er niet veel meer te zien was. Het kunstgras hield gelukkig goed stand en voorkwam dat we de tweede helft in een zwembad moesten afwerken.

Tweede helft:

Tijdens de rust moesten we afscheid nemen van Marnix R en Stefan B die voor andere verplichtingen dringend weg moesten. Op de bank hadden we gelukkig nog Pol C en Patrick P zitten die hun plaats konden innemen. Uit sportiviteit werd Pol C dan geschonken aan de KUL zodat we de tweede periode met 10 tegen 10 konden afwerken.
Met nu 3 Oplinterse veteranen in de rangen nam de KUL de beste start na de spelhervatting. Goed uitgerust als ze waren trokken ze meteen richting Arie B die tot dan toe werkloos was gebleven. Johan P zag het gevaar en kwam tussen beide om de aanval, die al tot in de 16m was doorgedrongen, af te stoppen. Onze tot dan toe onzichtbare scheidsrechter wou echter terug wat spanning in de wedstrijd brengen en zag in de tussenkomst van Johan P een glasheldere strafschop. Het Oplinterse protest werd afgewimpeld met “ allé mannen, 1-3 is toch beter dan 0-3”. Het is ver gekomen als de arbitrage zelf al moet instaan om de spektakelwaarde van een wedstrijd op te krikken.
De strafschop werd feilloos omgezet en de verwachte 1-3 was een feit.
De spanning kwam echter niet terug in de wedstrijd want Oplinter nam het commando weer over en kreeg bovendien 5’ later zelf een penalty toegekend. Geen gemopper deze keer en Geert E werd aangezocht om de strafschop om te zetten. De zenuwen speelden de rijzige Brusselaar echter parten en zijn inzet strandde op het doelhout.
Het duurde nadien weer 5’ om dit foutje recht te zetten, de ingevallen Patrick P stuurde toen Stefan P diep. De jongste Paulussen moest zijn zevenmijlslaarzen bovenhalen en met lange halen geraakte hij toch bij de bal die hij vervolgens feilloos naast de doelman binnenschoof: 1-4. Oplinter deed nu wat het wou en af en toe werden er toch leuke acties op de plastic mat gelegd. Zo was er mooi samenspel op links waarmee Kevin R door de verdediging geloodst werd en kon inspelen naar een moederziel alleen staande Patrick P die de bal van in de kleine rechthoek slechts simpel in te tikken had: 1-5.
Om de wedstrijd die er nooit één was te beëindigen kon Dominique W zijn tweede van de avond laten optekenen dankzij een strakke hoekschop van Etienne R door hem onhoudbaar binnengeknikt: 1-6.
De arbiter maakte er even later wijselijk een einde aan zodat de revanche voor Oplinter een feit was.

Volgende week:

Deze revanche is wat uw kritische reporter betreft toch slechts maar gedeeltelijk want het vertoonde spel was nog lang niet goed genoeg om het op te nemen tegen een volwaardige tegenstander. De perikelen voor de match en de gehavende tegenstander zorgden toch voor een non-match bij de paters.  Volgende vrijdag spelen we opnieuw tegen de mannen van de KUL die echter beloofd hebben om dan wel compleet aan te treden zodat ze zich beter kunnen verdedigen en in staat zullen zijn om de Oplinterse Veteranen serieus op de proef te stellen. Hoe dit afloopt zien we nu vrijdag om 20u00 aan de Dalweg

Tot volgende week!

Doelpunten:

Johan Paulussen: 1
Kevin Rappe: 1
Dominique Weenen: 2
Stefan Paulussen: 1
Patrick Pitschon: 1

Opstelling:

		Arie Bronckaerts
		Marnix Reniers (slechts 35')
Geert P		Geert Everaert		Wim Allard
Stefan Paulussen	Johan Paulussen			Kevin Rappe
			Dominique Weenen
	Etienne Ruytinx		Stefan Blockx (Patrick Pitschon)

70' minuten bij KUL (waarvoor zeer hartelijk dank!):
-Bruno Vanparijs
-Steve Vangilbergen
-Pol Chaltin (tweede time) 

Opvallende verschijningen in het grijs: Bruno VP en Steve VGB...


Holt Bruno VP ook hier achter de feiten aan....?


Ondanks de aanhoudende regenstroom was het aangenaam spelen op de onberispelijk kunststof grasmat...


K.U.L. was een bont gezelschap...


Even een machtstrijd tussen twee ferme buiken, Marnix R wint het met twee navel lengtes van Steve VGB...


Kevin R, auteur van een fraai doelpunt (dankzij het nummer 14???)


Ook Pol C in KUL kleuren kan de Oplinterse overmacht niet afstoppen...


Ondanks alles houdt Bruine Pater Don Bosco himself als scheidrechter het hoofd koel

21-03-2011 om 00:00 geschreven door johan14  

Historisch dieptepunt aan de Dalweg

Wegens ziekte van uw reporter volgt hier het uitgestelde en dus beknopt verslag van de match tegen Thor Wommersom. Deze wedstrijd was mogelijk de oorzaak van mijn ziekteverschijnselen want ieder normaal mens zou ziek worden van zo’n resultaat en meer nog van zo een wanprestatie.
OK, er waren nog vele afwezigen en OK de tegenstander was mogelijk wat onderschat na onze vorige confrontatie die met 2-5 gewonnen werd en OK Thor had zich wat versterkt om revanche te kunnen nemen. Al deze uitvluchten voldoen echter niet om zo een belabberde prestatie af te leveren.

Eerste helft:

De wedstrijd werd begonnen met volgende alternatieve samenstelling van de kern. In doel de wederoptredende maar toch nog geblesseerde Dave, nieuwe libero was de youngster Stefan P. Hij kreeg zijn broer Geert P voor zich en als backs Pascal VDV en Wim A. Op de flanken Etienne R en Kevin R, centraal Johan P en Steve VGB. Vooraan was Patrick P terug op post met naast hem de debuterende Eddy R.
De wedstrijd begon nochtans goed met meteen een actieve Kevin R die na een lange ren zijn voorzet-schot in de armen van de bezoekende doelman zag verzeilen. Even later hadden we Patrick P die van op rechts Johan P kon aanspelen in de 16m, zijn schot vloog net over. Het spel ging de eerste 20’ goed op en af zonder dat er echt grote doelkansen te noteren vielen. De Oplinterse druk ging echter crescendo na een aantal verre ingooien en hoekschoppen. Thor geraakte niet uit de omknelling en ging zwaar in de fout na goed aandringen van Patrick P. De verdediger van Wommersom speelde te hard terug op een verkeer uitlopende doelman en tergend langzaam rolde de bal over de doellijn: 1-0, op dat moment verdiend.
Even later viel de moeizaam bekomen organisatie van Oplinter weer uiteen door het uitvallen van Pascal VDV die opnieuw een lichte verrekking voelde in zijn rechter hamstrings. Uit voorzorg werd hij vervangen door Pol C die koud het veld op moest. Pol nam plaats in het middenveld waardoor heel de ploeg weer door elkaar werd geschud. Toch was er nog een goeie kans toen Patrick P op voorzet van Johan P de bal net naast het kruis krulde.
De daaropvolgende counter was meteen de eerste echte aanval van de bezoekers. Het eindigde met een rommelige fase aan de rand van de 16m. Oplinter kreeg de bal maar niet weg en een verschroeiend schot uit de kluts liet onze Dave verrast aan de grond genageld staan: 1-1.
Met het einde in zicht konden we de mooiste Oplinterse aanval noteren toen Eddy R met een enig mooi opwippertje onze diepe spits Patrick P doorheen de buitenspelval wist te loodsen. Ongehinderd kon hij alleen op doel afstormen maar zijn lob over de doelman was iets te overhaast en spatte uiteen op de dwarsligger. Thor counterde weer gevat en alweer was er die wanorde in de Oplinterse verdediging waardoor de bal niet weggeraakte en net als bij de gelijkmaker kon Dave ook nu weer met een ver schot verslagen worden, 1-2 op slag van rust.

Tweede helft

De klap van het  tweede tegendoelpunt was blijkbaar hard aangekomen in de Oplinterse rangen want tijdens de rust heerste er de grootste verwarring over de in te nemen posities. Eddy R liet zich vervangen door de onder het stro vandaan gehaalde Bart M maar voor de rest was het gokken of de posities nu bleven zoals ze waren of niet.
Met deze laakbare instelling werd de tweede periode op gang gefloten door een gedreven leidende gelegenheidscheidsrechter Yvan W (toch nog een Oplinters lichtpunt) . Even konden we de schijn nog ophouden maar na 4’ was er al een serieuze waarschuwing met een bal op de lat. Dan toch nog twee halve kansjes voor Oplinter via Patrick P met een gemiste kopbal en een gekraakt schot maar dan brak finaal de veer. De vele slechte passes en balverlies vooraan en in het middenveld zorgden voor extra druk op de zo al op flanellen benen acterende thuis defensie. De ene na de ander misser zorgt voor een makkelijk overwicht van de bezoekers die nu vrolijk al de flaters begonnen af te straffen: 1-3 na 15’ in de tweede helft (naast de bal gesjot), 1-4 na 18’ (simpel onder de bal door), na 25’ 1-5 ( los naast de bal getrapt), dan nog de 1-6 (ge wilt het niet weten…) en tenslotte de 1-7 (wat valt daar nog van te zeggen…) toen uw reporter al beschaamd de kleedkamers ingetrokken was omdat het vertoonde spel en de lamentabele inzet niet meer te aanzien was.

Oplinter moet zich dringend gaan herbronnen om zulke debacles in de toekomst te vermijden. Uit straf werden de pinten in de derde helft met iets meer schuim getapt in de hoop dat de spelers gaan beseffen dat zo een schouwspel niet meer te verantwoorden is.
Volgende wedstrijd recupereren we weer een paar spelers en kunnen hopelijk we weer bouwen aan een stevig geheel.

Tot volgende week!

Doelpunten:

Own goal: 1

		Dave Butiens
		Stefan Paulussen
Pascal Vandevelde (Pol Chaltin)		Geert Paulussen		Wim Allard
Etienne Ruytinx	Johan Paulussen			Kevin Rappe
			Steve Vangilbergen
	Eddy Roosen (Bart Maes)		Patrick Pitschon

Thor Wommerson had blijkbaar ervaring met slechte verlichting en had zich gewapend met fluo truitjes, ideaal om elkaar blindelings terug te vinden...


Stefan P kon ook als libero de ondergang van zijn ploeg niet afwenden...


Een oprukkende Geert P wordt al snel omstuwd door een fluo gordijn van spelers...


Nochtans waren niet alle Thor spelers even goed afgetraind...


Ook nieuwste aanwinst Steve VGB vond de weg naar de netten niet...


Een sterke metafoor voor de Oplinterse prestatie...


Ook Bart M werd nog eens uit de kast gehaald om aan een volwaardige spelers groep te geraken...

14-03-2011 om 00:00 geschreven door johan14  

 Weinig Roem in Rummen

Vooraf:

Zoals aangekondigd hadden de Oplinterse Veteranen afgelopen vrijdag te kampen met een acuut spelers tekort. Door tal van vakantiekriebels en hier en daar een verrekkingske was het aantal beschikbare spelers gedaald tot 10, ondanks de terugkeer van Kevin R. en Dries S. Dankzij onze topschutter Patrick P konden we nog twee jonge wolven op de kop tikken en toevoegen aan onze kern. Door hun jeugdige leeftijd waren ze met hun tweeën samen goed voor de leeftijd van één gemiddelde veteraan. Om de kern te vervolledigen en het gapende gat dat Dave en Geert E in het doel hadden achtergelaten op te vullen nam de gekwetste Johan B de handschoen(en) op probeerde zo goed en zo kwaad het ging om met zijn gehavende hamstring (biceps femoris) de Oplinterse netten zuiver te houden.
De tegenstander Rummen had op het laatste moment nog een verlating van het aanvangsuur aangevraagd waardoor de aftrap pas om 20u30 gegeven werd. Deze extra tijd werd door onze jongens aangewend om een extra uitgebreide opwarming uit te voeren en dit ter compensatie van vorige week.

Eerste helft:

Een onuitgegeven maar uitgebalanceerd elftal begon dan uiteindelijk na de langste opwarming ooit aan de wedstrijd. In doel Johan B, libero was nieuwkomer Simon geflankeerd door onze vaste backs Pascal VDV en Wim A. Wim B stond als buffer voor de verdediging. De flanken werden bevolkt door Stefan P (rechts) en Etienne R (links). Centraal het nieuw gevormde duo Dominique W en Patrick P en als meest aanvallende spelers had de selectieheer gekozen voor Steve VGB en 2^e nieuwkomer Björn.
Met deze veldbezetting was het de bedoeling om de Rummense trainersstaf te verassen maar ook voor ons was het even wennen. Grootste verrassing was misschien wel Johan B in doel. Het was meer dan 15 jaar geleden dat deze voormalige (kortstondige) doelman van het fanion elftal van Arsenal Oplinter nog eens onder de lat gestaan had maar uit de opwarming bleek al dat hij nog niet veel van zijn doelwachters kwaliteiten verloren had. Alleen zijn blessure die hem van het veld hield zorgde voor de nodige last maar voor het goede doel en de eer van de Oplinterse veteranen wou hij de pijn gerust verbijten.
Rummen begon het best aan de wedstrijd want voor Oplinter was het nog even zoeken naar de posities en wennen aan de 3 nieuwkomers. Ik zeg 3 nieuwkomers want naast Simon en Björn konden we vandaag voor het eerst ook kennis maken van een bacterievrije Steve VDG die met zijn darmflora opnieuw in balans volop zijn kans kon gaan in de spits. De thuisploeg speelde zoals gewoonlijk zeer verzorgd en liet de bal goed rondgaan. Gevaar konden ze voorlopig niet creëren want het Oplinterse middenveld had nog adem genoeg om de potentieel gevaarlijke acties af te stoppen. Het enige gevaar in de beginfase was een hapering in de Oplinterse defensie toen een terugspeelbal niet voldoende weggewerkt kon worden door de nieuwe doelman Johan B. De Rummense spits pikte de bal op en probeerde met een grondscherend schot onze keeper te verschalken. Met een bliksemsnelle reflex kon hij gelukkig zelf zijn fout recht zetten.
Na 5’ minuten stak Oplinter zijn neus aan het venster met meteen een uitstekende kans toen Björn terug legde op Stefan P die vrij kon voorzetten richting Dominique W. Onze middenvelder kon goed inkoppen maar de doelman ranselde de bal uit de linkerbenedenhoek. Even later was het opnieuw Björn die voor dreiging kon zorgen maar alleen voor doel besloot hij op de paal. Hierop scherpte Rummen zijn verdedigende posities wat aan en schakelde over op hun geliefkoosde intimidatie voetbal met vele geniepige overtredingen en uit het veld keilen van de bal. Onze veteranen werden dus weer langzaam aan achteruit gedrongen. De iets te brave scheidsrechter zag dan plots een onbestaande overtreding van een goed verdedigende Simon net buiten het strafschopgebied. Protest had geen zin en dus kon Rummen een vrije trap nemen van op een uitstekende positie voor een linkse voet. De bal werd dan ook enig mooi over de goed opgestelde muur gekruld, onze stand-in doelman moest van ver komen en met een sierlijke parade zweefde hij toch nog naar de bal die richting kruising vloog. Hij kreeg zijn rechterhand wel tegen het leder maar door de snelheid en effect dat op het schot zat kreeg Johan B hem niet meer volledig weggeduwd en dus stond de 1-0 tussenstand op het bord.
De onverdiende achterstand bracht onze jongens echter niet van de wijs en meteen probeerden ze het vijandige doel weer te bestoken. De ervaren Rummense defensie stak er echter een stokje voor en dus kwamen er geen echte Oplinterse kansen meer. Aan de overkant was onze defensie ondertussen ook volledig op elkaar ingespeeld en dus beet de jeugdige thuis aanval ook hun tanden stuk en had Johan B nog nauwelijks werk op te knappen. In het middenveld werd er wel hevig strijd geleverd en dat ging ten kostte van (alweer) de hamstring van de Rummense spelverdeler die geblesseerd moest afhaken. Hij werd vervangen door een boomlange verdediger die de laatste minuten van de eerste helft elke Oplinterse aanvalsdrift in de kiem deed smoren. Rusten dus met een overbrugbare 1-0 achterstand.

Tweede helft:

Tijdens de wel zeer korte rust die we aangeboden kregen moesten we snel de tactiek wat bijsturen. Patrick P schoof opnieuw door naar zijn geliefkoosde aanvallers positie terwijl Björn de omgekeerde beweging maakte. Onze beide flanken Etienne R en Stefan P werd rust gegund zodat Kevin R en Dries S hun plaatsen konden overnemen.
De tweede helft begon zoals de eerste eindigde. Veel acties vielen er niet te noteren door mijn ingehuurde “ghost writer” Yvan W hoewel hij toch iets meer had kunnen noteren dan de 3 blanco pagina’s in mijn schriftje. Blijkbaar had hij meer oog voor de meegereisde jonge deernes van Simon en Björn. Zo zag hij ook niet dat na luttele minuten in de tweede periode de jonge Rummense spits een weergaloze sprint inzette. Hij liep evenwel niet achter een splijtende dieptepas aan maar wel richting dichtstbijzijnde sanitaire voorziening die minstens twee voetbalvelden van ons verwijderd was. Een woordje uitleg van zijn achtergebleven ploegmakkers leerde ons dat het hier ging om een acuut geval van spetterpoep met waarschijnlijk een slechte afloop gezien de afstand tussen het veld en het toilet. De jongeling keerde nadien dan ook wijselijk niet meer tussen de lijnen terug. (Om het Steve VGB niet te moeilijk te maken zal ik geen verwijzing maken naar vorige week).
Terug naar de match waar dit extra sportieve intermezzo niet gezorgd had voor een opleving in het spelvertoon. Rummen bleef het leep spelen en maakte voordurend vervelende overtredingen die vervolgens niet gefloten werden door de scheidrechter. Onze flankspelers mochten ook aanhouden het aanpalende akker oplopen om de weggetrapte ballen te recupereren. Onze debuterende doelman kon ondertussen rustig toekijken hoe zijn solide achterhoede elke aanvalsgolf opving. Wim B deed dienst als buffer terwijl Wim A en Pascal VDV de flanken afdekten. Al wat dan nog dreigde door te dringen werd vakkundig opgeruimd door de jonge Simon. De hard werkende Oplinterse aanvallers hadden echter ook met datzelfde probleem te kampen en geraakten op hun beurt ook niet door de Rummense afweergordel waardoor de wedstrijd op slot bleef maar wel in het voordeel van de thuisploeg natuurlijk. Halfweg de tweede helft tastte plots Pascal VDV naar de achterkant van de dij en hij liet zich uit voorzorg vervangen door Stefan P die zich stand by had gehouden. Hopelijk valt de blessure mee en kan Pascal volgende week weer aantreden.
Onze jongens bleven voor elke bal vechten en dat leverde stilaan toch enkele kleine kansjes op maar vaak ontbrak het geluk of stak de keeper er een handje tussen. Rummen kon ook nog eens dreigen met alweer een licht gegeven vrije trap net buiten de 16 m., ongeveer op dezelfde plaats als in de eerste helft. Johan B stelde dit keer een mannetje minder op in zijn muur waardoor hij beter zicht op de bal had. Dezelfde man zette zich achter de bal maar viseerde ditmaal de rechter benedenhoek. Johan B kon sneller reageren en wist zo de weer zeer goed getrapte bal net naast de paal uit zijn doelvlak te ranselen, gevaar geweken.
De beste kans van de match was dan nog voor onze jongens toen een inzet van Patrick P over de doelman gevaarlijk richting doel zeilde. Een Oplinters hoofd wou de bal nog wat meer richting doel jagen maar uiteindelijk kopte hij naast en miste zo de verdiende gelijkmaker.
Zo eindigde de wedstrijd, die geen winnaar verdiende, voor de tweede keer op rij met het kleinste verschil in het nadeel van de Oplinterse veteranen. Hopelijk kunnen we deze trend volgende week ombuigen zodat uw reporter de thema’s “diarree” en “hamstringblessures” niet meer moet aanwenden om aan een gevuld verslag te komen

Volgende week:

Volgende vrijdag ontvangen we het Leuvense Thor Wommersom aan de Dalweg. Het is weer al even geleden (oktober 2009) dat we onze uitgeweken buren mochten partij geven. Toen eindigde de wedstrijd op 2-5 in het voordeel van Oplinter, hopelijk kunnen we dit resultaat nu bevestigen. Voor deze wedstrijd recupereren we wel de twee oudste gebroeders Paulussen en hopelijk ook nog een paar andere spelers. U kunt het allemaal live meemaken op de sportvelden aan de Dalweg volgende vrijdag vanaf 20u00!

Tot volgende week!

Doelpunten:

///

De kanarie gele tegenstander houdt net voor de aftrap nog topoverleg...


Paars-Wit doet dan maar hetzelfde...


Etienne R probeert aan den lijve te ondervinden hoe het voelt om met de nr 14 te spelen. Maar hij weet niet dat het de nummer is die de speler kiest en niet de speler de nummer...


Nadat hij zijn oude liefde al 15 jaar had afgezworden vandaag toch nog eens 70' onder de lat en dit nog even charismatisch als weleer: Johan B. ...


Net als op deze foto was er soms weinig te beleven tussen de lijnen nadat Rummen de bal weer eens had buiten gesjot...


Rummen zet een gevaarlijke actie op op de linkerflank, in de verte staat een attent keepende Johan B toe te kijken...


Yvan W is nog steeds niet echt handig in het hanteren van het toch wel dure fototoestel dat hem ter beschikking wordt gesteld...

07-03-2011 om 00:00 geschreven door johan14