Fietsknooppunten met (*) afwijkingen: 65-97-60-58-59-*-59-*-Eethen-Genderen-62-66-64-99-*- Spijk-*-65 = 28 km.

Parkeren: Grote Kerkstraat/Torenstraat in Wijk en Aalburg.

Zondag 9 april 2017. Het is 10:15u als we de auto parkeren vlakbij de kerk van Wijk en Aalburg in Noord-Brabant. De temperatuur bedraagt momenteel 14°C. Maar het wordt beslist warmer op de middag. De weerprofeten beloofden alvast 20° C in de schaduw. De lucht is lenteblauw en we snuiven de geur op van frisse perenbloesems. De perenboom, die heel oud kan worden, heeft in het voorjaar een fascinerende bloesempracht en zorgt voor menig fietser en wandelaar rond deze periode steeds voor bloesemkoorts. Om deze koorts te onderdrukken rijden we naar Nederland. Ook onze noorderburen bezitten bloeiende fruitboomgaarden naast de pittoreske dorpjes, uitgestrekte rivierlandschappen en gastvrije bewoners. Het dorpje Wijk en Aalburg is gelegen aan het Heusdensch Kanaal en de Afgedamde Maas. In de hervormde kerk van Wijk en Aalburg is nog een eredienst bezig en dus niet toegankelijk voor toerisme. Het gebedshuis is van oorsprong gotisch met een 14e-eeuwse toren. De gemeente bouwde een nieuwe kerk naast de oude omdat deze te klein werd. De nieuwe kerk werd in 2010 in gebruik genomen.

We laten de kerk links liggen en draaien linksaf, de Torenstraat in tot het eind. Rechtsaf op de Maasdijk. Bovenop de dijk waait nog een frisse wind. Schapen met hun jonge lammeren grazen de schuine dijken af. Links, tussen de huizen, ontwaren we de ‘Afgedamde Maas’. Een kanaal dat de grens vormt met Gelderland en Noord-Brabant. Wat verder vinden we de stenen stellingmolen 'De Twee Gebroeders', een gerestaureerde korenmolen uit 1872. In 1880 werd een stoommachine in een bijgebouw geplaatst om bij windstilte te kunnen malen. De molen fungeerde onder meer als schorsmolen voor de leerindustrie. Tijdens de Tweede Wereldoorlog raakte de molen door oorlogshandelingen beschadigd. De schade werd hersteld, waarna de molen tot ca. 1954 in bedrijf was. Daarna werd de molen verkocht aan de Coöperatieve Boerenbond van Aalburg, die hem als opslagruimte gebruikte. In de molen wordt nu op vrijwillige basis graan gemalen. De molen is sinds 1969 eigendom van Molenstichting het land van Heusden en Altena en is op afspraak te bezichtigen.

Na de bocht wordt het water het ‘Heusdensch Kanaal’. De Hervormde kerk van Wijk, langs de Maasdijk, heeft een schip en een koor die in de 18e eeuw zijn verbouwd. De 15e-eeuwse toren werd tijdens de Tweede Wereldoorlog zwaar beschadigd, maar grondig hersteld in 1955.

Bij knooppunt 97 rijden we voorbij de eerste perenbloesems. We fietsen iets hoger dan het veld en kunnen op deze manier het parfum opsnuiven. Het is één grote bloemenzee. Het lijkt alsof het pas gesneeuwd heeft. Aan het kruispunt houden we halt bij het monument van de Kromme Nolkering dat werd onthuld op 21 mei 2005. De Kromme Nolkering is een keersluis tussen Wijk en Aalburg en Heusden. De sluis werd gebouwd nadat zich in 1993 en 1995 een zeer hoge waterstand voordeed en dat de dijken langs het kanaal en de Afgedamde Maas onvoldoende bescherming bood. Een infobord met foto's van binnenschepen laat weten dat de binnenvaart 24 uur per dag beschikbaar is. Als er één veelzijdige en kostenefficiënte tak van transport is, is dat de binnenvaart, zo vertelt het bord. Voor elke soort lading en voor elke bestemming in Europa bestaat er een geschikt schip als betrouwbare schakel in de moderne logistieke keten. In de verte hangt er nog een waas van dikke mist. Spijtig voor de foto's.

We rijden over de dijk langs de Bergsche Maas, die ruim honderd jaar geleden werd gegraven. Aan de overzijde liggen de dorpen Heesbeen en Doeveren die door het kanaal destijds van het Land van Heusden en Altena werden afgesplitst. We worden vaak voorbijgestoken door motorrijwielen. Het is een oorverdovend lawaai. Het volgende veld met perenbloesems kunnen we van dichterbij bekijken. Eindeloze laagstammige boompjes staan achter elkaar te schitteren in de zon. Het is haast ondenkbaar dat hier binnen enkele maanden tonnen peren worden geplukt. Bij knooppunt 59 wijken we af. We bevinden ons in de kleine gemeente Drongelen. Tijdens WOII zijn in Drongelen vrijwel alle huizen verwoest. Door de ligging van het dorp aan de Bergsche Maas, in 1944 de frontlinie, kwam het dorp zwaar onder vuur te liggen van geallieerd geschut. Ook de kerk werd toen verwoest. De bewoners moesten hun toevlucht nemen tot een houten noodkerk, welke in 1946 door Zweedse geloofsgenoten was geschonken. In 1951 kwam een nieuwe, bakstenen kerkgebouw gereed.

We volgen even knooppunt 57. Via de 'Middenbrug', langs de hoger gelegen Eindsestraat, rijden we over het 'Oude Maasje'. Een landschappelijk mooi gelegen oude loop van de Maas van enkele kilometers lang met afwateringssloten. Sinds enkele jaren werd de Oude Maas ingericht als ecologische verbindingszone met brede en natuurlijke oevers. Boomgaarden omringen het dorpje Eethen en in de bermen staan de vele fruitbomen met perenbloesem en oude notenbomen. Bij de sportvelden met het logo van Tante Pietje bistro moeten we oorspronkelijk rechtsaf, richting Genderen. We rijden echter rechtdoor tot het centrum van Eethen. We houden halt bij het monument 1940 – 1945 in de Kleibergstraat. Het monument herdenkt de 31 inwoners van het dorp die omkwamen tijdens WOII. Het gebouw naast het monument is het voormalige gemeentehuis dat gebouwd werd in 1938. De hoofdingang bezit nog de bordestrap waarop een smeedijzeren balustrade geplaatst is met het jaartal 1939 in verwerkt. Het gebouw deed dienst als gemeentehuis tot 1973. Daarna werd het gebouw gerenoveerd tot woonhuis.

We rijden terug tot het kruispunt bij de sportvelden en slaan linksaf in de Nieuwe Steeg waar we al vlug het dorpscentrum verlaten. De Nieuwe Steeg is een oude verbinding tussen Eethen en Genderen en wordt druk door fietsers gebruikt. De omgeving is vrijwel één landbouwgebied dat momenteel groen oogt. De meeste bomen in de berm zijn nog bladloos. Ze zitten klaar in de knoppen. De bermen daarentegen kleuren geel. De vink zingt hoog in de bomen zijn lied. Links zijn de fruitplantages waar we stoppen. We spreiden een dekentje uit op het grasveld tussen de bloesems. We picknicken tussen al het moois wat de natuur ons biedt. Een fantastisch contrast na al het groen. Rechtdoor in het dorp Genderen door de Hoofdstraat tot nummer 28. In 1944 werd het dorp bijna geheel verwoest door geallieerde beschietingen. De Bergsche Maas vormde toen de frontlinie tussen het bevrijde zuiden en het nog bezette noorden. De oorspronkelijke gereformeerde kerk dateert van 1865. Ze werd tijdens WOII in 1944 verwoest. In 1950 werd de huidige kerk “Het Kruispunt” plechtig ingehuldigd. Als we rechts van ons supermarkt ‘Spar’ zien moeten we linksaf in de Kelderstraat tot de rotonde. Recht oversteken in de Lange Pad waar we knooppunt 62 volgen. Het is overduidelijk dat de belangrijkste bestaansbron van Genderen de veeteelt is. De sappige groene weiden kleuren zwart wit en bruin van ontelbare koeien die vredig naast elkaar staan te grazen.

Vervolgens rijden we naar knooppunt 66 en even verder dwarsen we de Provinciale Weg Oost N267. Over de viaduct fietsen we langs een buxusplantage met jonge plantjes. We naderen knooppunt 64. Daar rechtsaf en we volgen opnieuw de Afgedamde Maas richting knooppunt 99. We rijden eerst op de Hoge Maasdijk en dan opnieuw op de Maasdijk. Na de waterplas rijden we een stuk door het recreatiegebied Veense Put en rechts is Moleneind, een buurtschap vlak bij de recreatieplas Veense Put. Bij knooppunt 99 zijn we bij het dorpje Veen. Naast een enkele katoenweverij, die reeds in 1856 sloot, kende Veen vooral ambachtelijke bedrijvigheid. Vooral van belang waren fruitdrogers, een siroopfabriek en koffiestroopbranders, hetgeen aangeeft dat ook de fruitteelt een belangrijke bron van inkomsten vormde. Aldus ontwikkelde zich ook de handel, met name in fruit en aardappelen.

De ronde stenen stellingmolen De Hoop werd opgetrokken in 1838, vlak naast de Maasdijk. Hij is nog steeds in bedrijfsvaardige toestand en draait op vrijwillige basis. Sinds 1965 is De Hoop in bezit van de Stichting Land van Heusden & Altena. De molen staat pal naast de weg waar het verkeer onder de stelling passeert. Vrachtwagens moeten er uitwijken om te voorkomen dat ze in aanraking komen met de schoren. De Hoop is in de regel op zaterdag te bezoeken.

Na de camping fietsen we voorbij de Grotestraat waar de Hervormde kerk werd gebouwd. Het gebouw is van oorsprong Romaans dat tijdens de 13e en 14e eeuw werd uitgebreid. Even verder is knooppunt 99. We blijven even knooppunt 65 over de Maasdijk volgen tot de eerste straat rechts. Dat is Den Oudert te Spijk, een buurtschap aan de Afgedamde Maas. Bij de splitsing rechts aanhouden. Na de bocht weer een splitsing die we links aanhouden en Den Oudert tot het eind blijven volgen. Rechtsaf in de Rivelstraat en onmiddellijk linksaf in de Robberdestraat tot het eind. Rechtsaf in de Wijksestraat tot het eind. Linksaf op de Groeneweg tot aan de rotonde. Rechtdoor waar we de Provincialeweg-Oost dwarsen. Linksaf in de Bosseweg tot het eerstvolgende kruispunt. Linksaf volgen we knooppunt 65 over de Veldstraat. Onderweg spotten we menige schitterende boerderijen met rieten daken. Om 14:00u zijn we terug bij de auto aan de kerk van Wijk en Aalburg. Na een welkome verfrissing in café D'n Dijk rijden we terug naar huis.