In mei gaf ik al enkele bedenkingen nadat de kaarten waren geschud. Vandaag moeten we vaststellen dat spelen of spellen intussenschering en inslag zijn geworden. Vooral dan in de politiek, waarvan het publiek vaak meent dat het kinderspel is. Niet dus, maar het lijkt wél een verslaving te worden. Het is alle volwassenen bitter ernst geworden.
De heer Poetin speelt graag Risk, en we weten uit ervaring dat dit lang kan duren. Veel hangt af van het niveau van de tegenspelers. In Israël spelen ze al jaren aan één stuk graag Kolonisten. Bij de VN is UNO het huisspel, (lijkt erg op Pesten, volgens Wikipedia).
Bij ons is het dus ook van dat. Mens erger je niet. Ze zijn al enkele maanden bezig, terwijl de Regie der gebouwen zweert bij Monopoly. De onderhandelingen voor een coalitie: ook deels overgenomen van Stratego. Even een verkenner uitsturen, die dan op een bom loopt. De maarschalk is in geen wegen te bekennen wegens goed verscholen en achteraan opgesteld. De CD&V konden we betrappen op een spelletje blufpoker, waarna Didier R zijn bikkels moest opbergen. De pers doet vrolijk mee. Eerst spiegelt men een tobjob voor als Marianne mag gaan, Didier ziet een droomjob aan zijn neus voorbij gaan en die minimaliseert vervolgens het resultaat omdat het maar een prutspost zou zijn. Daarmee maakt hij duidelijk dat het hem enkel ging om 5 jaar logeren in de beste hotels van Europa en veel geld binnenrijven. Hij had toch niet gedacht dat ons land vice-voorzitter ging worden als hij het was geweest?
Schipper mag ik overvaren spelen ze soms ook, dit om hun conditie op peil te houden als variatie op een stoelendans. Of in combinatie daarmee. De ene kant is dan de federale, de andere de kant van de regio. Op dit eigenste moment zitten Pieter DC en Koen G getallen aan te kruisen in de hoop dat ze een dezer Bingo! kunnen roepen. De verliezer zal zich moeten gaan toeleggen op de studie van trivial pursuit.
De SP.A is voorlopig uitgespeeld en ziet zich gedwongen om zich een paar jaar onledig te houden met Pim-Pam-Pet.
Noem een bekend politicus met een B: Bruno. Noem de schuldige van de uitslag met een B: Bruno. Noem een koppige ezel met een B: Bruno.
Over de spelletjes van de meute topadvocaten dezer dagen in Limburg wil ik het niet hebben, daarvoor kan ik verwijzen naar Kaaiman. De opgestoken vinger van de arme OCMW-trekker in het nieuws zegt mij voldoende.
Ook de vakbond zoekt driftig naar een of ander spel dat ze kunnen spelen, voorlopig weinig resultaat. Misschien zakdoek leggen?
Tot slot: de voorbije week een van de toppunten van een morbide spel vastgesteld. Indien iemand van de overheid ontslag neemt, blijkt dat die altijd het recht heeft zich te bedenken en dat die terug mag komen. Daarom moet men in het eigen departementsbudget dat salaris nog twee jaar voorzien, maar men mag het geld niet gebruiken. Niet voor een vervanging, maar ook niet voor iets anders. Na twee jaar vraagt men dus een vervanging aan indien nodig en dat is het soms-, maar dan wordt het voorstel afgeschoten omdat het geld gedurende twee jaar niet gebruikt werd en dus bewezen wordt geacht dat het niet nodig was.
Koop nu aandelen van Goliath Hattem, Hasbro of Jumbo, want die gaan stijgen.
