Nikabaal is iemand die zich gedraagt als een paling wanneer het over doeken gaat, of het gedruis dat daarmee gepaard gaat. Toen ik in 2009 enige bedenkingen pleegde over doekjes, niet voor het bloeden- maar voor het hoofd, kon ik niet vermoeden dat mijn vooruitzicht bewaarheid zou worden. Ik herneem dus hieronder vrijwel integraal wat ik toen schreef. De laatste dagen is de toestand in onze contreien immers gevaarlijk ontspoord, men meent zelfs een terroristische dreiging te moeten afroepen, als was het een soort fatwah. Terwijl het enkel kabaal betreft over een vod. Dus terug naar september 2009.
Kom ik vanavond thuis van mijn werk en verneem ik dat vandaag het onmogelijke is gebeurd: algemeen verbod op de vod. Eergisteren nog zat ik ademloos naar een Terzake-uitzending te kijken waarin Lieven Verstraete (finalist van de Slimste Mens) Bart de Wever en Imam Taouil ten tonele had gevoerd. Mijn intellectuele sympathie voor Bart daargelaten, moet ik toch benadrukken dat hij torenhoog boven de argumentatie van de Heer Imam uitkwam. (Heeft u ook gezien dat betrokkene een hoedje droeg dat de vergelijking kan doorstaan met het hoofddeksel van Tommy Cooper zaliger?) Eerder deze week had ik uiterst aandachtig een lezing bijgewoond door Wim Van Rooy, auteur van de malaise van de multiculturaliteit, een erudiet man die, een ongeval ten spijt- toch naar de afspraak kwam. Op een bepaald ogenblik argumenteerde de arme Imam in bekaaid Nederlands het was zelfs geen verkavelingsvlaams- dat er toch een meisje bij de Raad van State een verzoekschrift had ingediend. Nu wil ik het intellect van allochtone meisjes niet onderschatten: ze zijn stukken beter dan de jongens- maar het is natuurlijk belachelijk om voorop te stellen dat zulk een meid wéét hoe ze dat moet doen, als ze het adres van dit eerbiedwaardige instituut al kent. Het betreft een advocaat die genoeg geld heeft gekregen van de elite om zon schotschrift te plegen. Ook zou de eerbiedwaardige Imam gesteld hebben dat Vlaanderen door een verbod op de hoofddoek een signaal geeft u bent niet welkom. Deze meneer verwart klaarblijkelijk gastvrijheid en openheid met het dansen naar iemands pijpen. Het respect voor de cultuur die je opneemt omdat je een inwijkeling bent is een teken van beschaving. Dan moet ik weer denken aan mijn professor Sociologie en zijn uiteenzettingen: terwijl je zou verwachten dat er enculturatie optreedt, ondergaan wij dagelijks de unilaterale acculturatie, waarbij die bovendien verplicht is.
De Raad voor het GO heeft eindelijk bàllen getoond. Het is te verhopen dat niemand hen nu voor de rechtbank sleept wegens openbare zedenschennis. Een hele week stonden de Dames Directeurs van de Athenea geheel alleen, geen politicus die het aandurfde om het voor hen op te nemen. De goegemeente begon zich al neer te leggen bij het onvermijdelijke besluit dat het in Antwerpen weer van dat zou zijn: toegeven aan de druk. Niemand durfde zijn nek uitsteken, hoewel die gewoonlijk in Antwerpen toch- wel tegen een stootje kunnen. Ik hoorde anderzijds ook wel geen groene of rode snuiter die eens te meer pleitte voor tolerantie en multiculturaliteit. En het was even stil in de stad, Frank Boeijen achterna. Ik bespeurde trouwens een ontegenzeggelijke discrepantie als langs de ene kant het kruisbeeld uit de school moest en langs de andere de hoofddoek wordt binnengeloodst langs de deur van het fietsenhok. De Heer Bimbam probeerde nog met een verholen sneer naar de Raad te opperen dat Gemeenschap er was voor iederéén, want dat hij en zijn adepten daar ook toe behoren. Dat is dus wel juist: zij behoren tot die Gemeenschap en daardoor hebben zij het recht wat zeg ik?- de macht om hun visie op te leggen zodat de Ontvangende Gemeenschap zijn normen en waarden zal moeten aanpassen, omdat die eigenlijk minderwaardig zijn. Dat vind ik nu een hoogst originele en creatieve interpretatie van ons democratische en gelaïciseerd bestel: u bent democratisch, dus moet u aanvaarden dat wij u dwingen onze ideeën tot de uwe te maken. Mijn bewondering voor Popper die ik al vroeger heb geuit, stijgt ten top. Ik wacht met ongeduld op het KB dat zal verordenen dat mijn echtgenote en dochters in een lange rok de straat op moeten. Ik herneem mijn eigen Uitsmijter van december 2008: Mijn echtgenote wilde eens een keer in Pakistan een moskee bezoeken. De chauffeur van de autobus wilde niet vertrekken voor ze zich had omgekleed en haar broekrok had vervangen door een minstens enkellange rok. Vervolgens bood een donkerogige autochtoon 20 kamelen om haar mee te mogen nemen. Moet kunnen. Een vriend van mij heeft eens geprobeerd een wind te laten op het Rode Plein. Zat 48 uur in de nor. En dat die advocaat van dat verzoekschrift nou niet de onvoorzichtigheid begaat om in naam van dat meisje hierboven naar Straatsburg te stappen. Hij zou een aanfluiting zijn van zijn beroepsgroep. Die rechtbank heeft namelijk al een aantal jaren geleden uitspraak gedaan dat er niets mis is met het verbod. Daar kunnen dus vodden van komen.
De vodden zijn gekomen. En FB gaat eindelijk de straf uitzitten die was uitgesproken. Zes maanden. Laat dan nog wat advocaten van hetzelfde clubje als die van hierboven uit 2009 stellen dat straffen onder de zes maanden niet worden uitgevoerd. Welnu, zes maanden is niet minder dan zes maanden. En daarna op een vliegtuig naar het land dat zijn uitlevering heeft gevraagd. Of misschien is een boot goedkoper?
