De rest van de dag werd gevuld met buiten in het stoeltje zitten en telkens de zon verdween, had ik een excuus om even mijn facebook pagina te checken.  Ik moet zeggen : ik vind heel dat smoelenboekgedoe wel prettig, vooral de interactie staat me aan.  Ik moet nu proberen een evenwicht te vinden tussen de berichtjes die ik daar post en wat ik hier schrijf.  Hier richt ik mij enkel tot Nederlandstalige lezers, op facebook moet ik ervoor zorgen dat ik Spaans-, Engels- en Nederlandstaligen te vriend hou.

Deze avond zijn we nog eens "een wokske gaan doen", donderdag nog één keer Sabor en dan zal het hele tijd een pak minder zijn qua restaurantbezoek.

Allemaal stonden ze te glimmen, zowel de simpele Seatjes (lang geleden identiek aan de bij ons toen bekende Fiatjes), Triumpjs, Rolls Royces, Jaguar, Morgan, Porsches enz.  Eén model had ik nog nooit eerder gezien : een Fiat Multipla uit 1956, de voorkant ziet eruit als een achterkant en andersom.  Zijn opvolger met dezelfde naam die tientallen jaren later op de markt kwam, werd algemeen beschouwd als lelijkste auto ooit.  Het bijna 60 jaar oude model was echt revolutionair en je kan het misschien de voorloper van de kleine volumewagen noemen : 3 rijen stoelen op (geschat) 360 cm en met meer beenruimte voor de achterste passagiers dan veel grotere modellen die hier vandaag te zien waren.  De allermooiste was echter een fantastisch omgebouwde VW Kever (met Tsjechische nummerplaat).  Rekening houdend met de aandacht die deze auto kreeg, dachten veel mensen daar hetzelfde over.

En dan de mooiste vraag van deze voormiddag (komend van een man die zelf lid is van de organiserende club) : "Uit welk jaar is uw Lamborghini ?" terwijl hij naar een knalrode Ferrari wees.  Toen was het tijd voor een terrasje ... 

Nog even naar de supermarkt, iets eten bij McDonalds, een terrasje bij de Sprint en dan voor de eerste keer dit jaar mijn teevee-kaartje nog eens in de laptop geschoven om naar de Champions League finale tussen Real en Atlético Madrid te kijken.  De rojiblancos (rood-witten) hebben verloren en onze nationale doelman Courtois moest zich vier keer omdraaien.  De supporters van Real kunnen de hele nacht feestvieren.

Vanmiddag ben ik met Dirk en Maryline al de caches van de Paseo 17/17 gaan controleren en het was toch weer opvallend hoeveel exemplaren van plaats veranderd waren of verstopt waren achter stenen, terwijl dat oorspronkelijk niet zo was.  In ieder geval zijn alle (bijna) volle logboekjes vervangen door nieuwe exemplaren.  De volgende dagen breng ik de andere caches die mijn eigendom zijn nog een bezoekje zodat alles klaar is om de zomer te overleven.

Omdat Dirk in een goede bui was, mochten we om beurten allemaal even met de nieuwe Concorde rijden !

Ik wil het dan nog eens over de Nederlanders hebben, en dan vooral in combinatie met de Mendoza supermarkt.  Waarom moet dat altijd uitgesproken worden als "Mendooooowza" ? En waarom wordt er onderweg naar Nederland altijd gestopt in Peeeeniskooooowla ? Ik weet het, ik erger mij graag en veel aan pietluttigheden maar genoeg is genoeg ! Hup, daar gaan mijn laatste Nederlandse lezers ...

Deze avond werd ik totaal onverwacht uitgenodigd door buurman Georges voor een avond vol drank en eten.  Enkele leden van de motorclub waren ook aanwezig en er werd flink gelachen en gediscussieerd over de toekomst van onze nieuwe club.  De titel van Atlético Madrid was een goede reden om er nog eentje extra te drinken, zowel voor de Spaanse anti-Barcelona aanwezigen als voor mij want tenslotte is dit door Courtois toch ook een beetje een Belgische titel.  Hércules in tweede afdeling heeft nog maar eens verloren.  Mathematisch is redding nog mogelijk maar het wordt elke week moeilijker.

Morgen staat er een motorrit op het programma maar er wordt flink wat regen voorspeld, we wachten dus nog even af maar het is toch de bedoeling om te vertrekken.

Vandaag was het overigens weer een heel warme en zonnige dag.  Ik had even schrik dat Jan en Martina, die deze ochtend vertrokken zijn, de zon misschien zouden meenemen naar Frankrijk maar niets daarvan.  Als vanouds wordt er dan veel in de zetel gehangen maar ik ben ook een eindje gaan fietsen.  Je komt in deze periode weer overal bloemen tegen en de laatste appelsienen vallen stilaan van de bomen.  Zelf hield ik het deze middag bij enkele nispero's, een soort mispel (nog weinig bekend tegenwoordig) en smaakt een beetje zoals een pruim : zuurzoet en lekker.  

Toen ik terug in de camper kwam, zette ik de laptop aan en kreeg meteen een berichtje om te melden dat Jean-Luc Dehaene overleden was.  Mijn stem heeft hij nooit gekregen maar het was bijwijlen wel een gezellige dikkerd.  Hij was dan de laatste maanden wel fel vermagerd maar het siert hem toch om zijn laatste momenten door te brengen in een koekjesfabriek ...

Een ander berichtje trok ook mijn aandacht : op 12 juli wordt in Antwerpen voor de eerste keer SMILE - een reggaefestival - georganiseerd.  Daar wil ik wel naartoe maar ik heb voor datzelfde weekend al een kaart voor het Antwerp Metal Fest.  Daar moet ik nog eens over nadenken !

En om af te sluiten nog een berichtje waar ik niet eens WIL over nadenken.  Twee Nederlanders zijn besmet met het gevaarlijke MERS-coronavirus.   Mens-op-mensbesmetting komt bij dit virus zelden voor en dromedarissen zouden de bron zijn van dat virus.  Beide patiënten waren onlangs in Saoedi-Arabië.  Ik hoop dat zij of de dromedarissen er plezier aan beleefd hebben en wens hen van harte beterschap.

Het is nu intussen 20u30 en het is nog wel meegevallen met het weer.  De motregen heeft niet eens een uurtje geduurd, daarna is het bewolkt gebleven tot 17u en toen kregen we weer zon.  Hout sprokkelen voor de open haard was dus niet nodig.

In de loop van de dag werden de vervoermiddelen nog moderner.  Een VW cabrio met hetzelfde kleurtje dan de wegwijzers, als hij iets verderop onder de brug zou parkeren zou hij helemaal verdwijnen in de omgeving want op dit moment zijn er overal purperen bloempjes.

En toen hoorde ik muziek en daar ging ik op af.  Het was door de weerkaatsing niet zo simpel om te vinden waar het geluid vandaan kwam en hoe dichter ik kwam, hoe meer spijt ik kreeg van de omweg.  Bij de pensionistas werden grote pannen paella geprepareerd en alles werd "opgevrolijkt" door een plaatselijke versie van Eddy Wally ...  Zijn kostuum zou vooral tot recht komen in het water van de Middellandse Zee maar zo ver kon ik hem niet gooien.

Iets later zat ik bij Pizza4U te eten kwam er een man vragen of hij even naar het toilet mocht.  Op zich is dat geen probleem maar met zijn outfit zou ik toch even twijfelen om hem toelating te geven.  Alhoewel : toen hij buiten ging bleek ook hij bij nader inzien helemaal op te gaan in de omgeving.

En nog twee extra verhaaltjes over pizza en aanverwanten.  Ik had gevraagd op de camping of er eventueel iemand zin had om mee te gaan.  Dat was niet het geval (ze zijn allemaal aan het sparen voor Sabor ), straffer nog : één echtpaar had nog NOOIT pizza gegeten.  Ik ga hier nu geen aanval lanceren op bepaalde achtergebleven provincies, maar ik wist niet dat zo'n mensen nog bestonden.

Tweede verhaaltje : je kan tegenwoordig nergens een terrasje doen zonder dat een of andere zwarte je iets probeert aan te smeren : zonnebrillen, handtassen, horloges ... Om de vijf minuten staan ze met iets anders aan je tafel.  Om die reden zit ik liever binnen om iets te eten, hun activiteiten beperken zich meestal tot het terras.  Bij Pizza4U vielen er onverwacht twee "muzikanten" binnen.  Ze hadden nog geen noot gespeeld - en ik betwijfel of ze dat al ooit gedaan hebben - en er werd al rondgegaan met de pan (ja pan, niet pet).  De dienster zei dat ze onmiddellijk moesten vertrekken.  Eentje ging buiten maar de andere wou niet luisteren en de dienster moest met angst in de ogen wijken.  Dat liet ik niet gebeuren en ik stond recht om de man desnoods met harde hand buiten te smijten.  Op hetzelfde moment kwam ook de pizzabakker van dienst op het rumoer af.  Spijtig, nu zal ik nooit weten of de schooier op de loop is gegaan door mijn indrukwekkende verschijning of voor het mes van de pizzabakker.

Op de terugweg naar de camping passeerde ik nog een mooi kleurtje : een knalgele Maserati.  Als ik ooit een auto van die categorie zou kopen, zou Maserati heel hoog in mijn lijstje staan.

Als je dan ziet dat RAFC alweer een teleurstellend seizoen achter de rug heeft met een troosteloze zevende plaats in tweede afdeling - het verschil kan niet groter zijn.  Met mijn favoriete ploeg hier in Spanje, Hercules Alicante, gaat het zo mogelijk nog slechter : voorlopig helemaal laatste in tweede afdeling.  Redding is mogelijk met nog vier wedstrijden te spelen maar gemakkelijk zal het niet zijn.  Hopelijk pakt komend weekend Atlético Madrid de Spaanse titel tegen Barcelona ! 

En als we het dan toch over sport hebben : wat doet een Ronde van Italië in fucking Ierland ? Dit soort onnozelheden flikken ze ons nu al jaren.  Wat krijgen we nog allemaal ? Wordt Parijs-Roubaix volgend jaar gereden tussen Amsterdam en Düsseldorf ? Wordt de Avenue des Champs Élysées volgend jaar naar New York verscheept voor de slotrit van de Tour de France omdat men daar meer geld neertelt ? Of  zouden ze voor de verandering Kuurne-Brussel-Kuurne eens een keer echt tot in Brussel laten rijden ? Misschien spelen de Rode Duivels wel tegen les Diables Rouges in een gesplitst België ... wat een nachtmerrie !

Aan het stadhuis was er een outlet markt maar die vond ik absoluut niet de moeite van het bezoeken waard.  Je kon er net dezelfde dingen kopen als in de winkelstraten, geen echte koopjes dus.  Iets verder in het Parc de l'Aigüera was het heerlijk rustig om in de broodnodige schaduw te wandelen, hier en daar hangen groepjes alternatieve jongeren met van de norm afwijkende haarkleuren en kledij, ze doen me aan mijn eigen jeugd terugdenken.