Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
28-02-2023
Koud.
Vrijdagavond werden we verwacht bij Almafra waar we een tafel gereserveerd hadden. Die reservering was echt nodig want de zaak zat afgeladen vol. Sinds de reorganisatie van het restaurant gebeurt het wel meer dat het zoeken is naar een plaatsje, een goed teken ! Behalve de uitgebreide kaart hebben ze elke dag een aanbieding en op vrijdag is dat uiteraard fish and chips, meteen ook onze keuze. Om 20u begon F.B.I. te spelen, een Shadows tribute band. Exact dezelfde sound en iedereen tevreden weer naar huis.
Vanaf zaterdag werd het zonniger maar het blijft buiten toch te koud voor eind februari. Enkele dagen geleden was het ‘s morgens in de caravan zes graden en buiten 0,5°. Het gevolg daarvan is dat er ook overdag wat meer in de zetel gehangen wordt en er meer films passeren. Deze zijn in positieve zin blijven hangen : Novembre - over de dagen na de aanslagen in Parijs, All quiet at the western front - een echte oorlogsfilm met alle miserie die daar bij hoort en Death of Stalin - de titel zegt het al.
Gisteren gingen we ongepland nog eens bij Almafra eten. Als dagschotel kregen we paprika's gevuld met chili con carne en omdat het daar zo goedkoop is, zat er nog genoeg geld in de portemonnee voor een dessert.
Vandaag gingen we ontbijten met onze pa bij de Universal Lounge Bar en daarna was het al snel tijd om naar hotel Marina te trekken voor de VVB-namiddag. Neenee, we stonden niet voor een gesloten deur. Het "gezellig samenzijn" was verplaatst naar dinsdag omdat de zaal woensdag niet vrij was. De muzikale act oversteeg ruim het gemiddelde niveau met het duo Kike y Freya. De zangeres heeft echt een zeer goede stem en gitarist Kike heb ik al meerdere malen zien spelen in kroegen als Daytona of Heartbreak, topmuzikant !
Tijdens het optreden haalde onze pa dozen kaasblokjes, salami en chocolade boven om ter gelegenheid van mijn verjaardag onze tafel te verwennen.
Door al dat gesnoep hadden we eigenlijk geen honger meer, maar een verjaardag zonder restaurant kan natuurlijk niet. Een simpel "Chinezeke" dan maar ? Waarom niet en zo kwamen we terecht bij Dong Ying. Sfeer nul, geen muziek en geen andere klanten maar wel een zeer uitgebreid menu voor negen euro per persoon, drank inbegrepen + de overschot meegenomen voor de volgende 351 dagen.
23-02-2023
virtueel
Alweer bijna een week voorbij en weer geen spannende gebeurtenissen te melden. Zaterdag gingen we (Rob, Carina, Letty en ik) naar Benidorm om enkele recente caches te zoeken en daarna trokken we naar een geocaching bijeenkomst in het park. Ik maakte van de gelegenheid dan maar gebruik om een virtuele cache te "plaatsen". Zo'n virtuele cache is wel handig, je hoeft nooit bang te zijn dat hij verdwijnt of dat je een logboekje moet vervangen. Het is dan ook een hele eer dat ik één van de wereldwijd 4000 exemplaren mocht plaatsen.
Na de bijeenkomst gingen moesten we nog iets eten en toen we eetcafé Pinocchio passeerden was iedereen snel akkoord om dat eens te proberen. Lekker eten, uitermate vriendelijk personeel en gezellige inrichting.
De volgende dagen was het - alweer - wachten op echt mooi weer en omdat je daar honger van krijgt aten we ook nog eens iets op camping Almafra, bij Panaché en bij La Livi. Geen nieuwe ontdekkingen dus.
Gisteren was het weer de vaste VVB-namiddag, deze keer na enkele weken onderbreking opnieuw in hotel Marina. We bleven niet lang want in "onzen hof" werd intussen een verjaardagsfeestje voorbereid voor de verjaardag van Filip en tegelijk ook voor de mijne, ook al duurt dat nog enkele dagen. De temperatuur bleef deze keer redelijk aangenaam en zeker rond het vuur was het gezellig warm.
17-02-2023
Fris en veel eten.
Intussen zijn we weeral een week op onze vertrouwde winterplek. Winterplek is wel het goede woord want echt warm is het hier nog niet geweest, ook al is 15 graden overdag niet slecht. De wind waait nooit echt hard maar toch altijd hard genoeg om veel buiten te zitten. Voor mij extra koud want ik heb een flink stuk van mijn baard geknipt en daardoor mis ik toch voor een deel het "sjaalgevoel".
En wat hebben we intussen gedaan ? Zoals altijd : veel op restaurant geweest, zowel met ons tweetjes als samen met onze pa en met Valentijn zelfs met Bernard en Annie.
Woensdag gingen we uiteraard naar de VVB namiddag. Tijdens onze afwezigheid was het oude vertrouwde hotel Marina gesloten en moest de club uitwijken naar de kelder van Rockstar. Voor mij is elk alternatief goed genoeg, ik heb in mijn lange leven al een en ander gezien. De toiletten lieten me helemaal terugdenken aan de gore kroegen van Stadswaag in Antwerpen tijdens de jaren 70 en 80 van de vorige eeuw. Vanaf volgende week zou alles terug verhuizen naar Marina en ik denk dat de meeste mensen daar wel blij mee zijn.
Vandaag zijn we nog eens langs de markt van Alfaz gewandeld en via een tussenstop bij Bar Casa Jose kwamen we bij Albeniz terecht voor patatas bravas, gambas, calamares en albondigas. Op de markt zelf ben ik nog maar zelden zoveel bekend volk tegengekomen. Wat daar opviel, net als afgelopen woensdag tijdens de clubbijeenkomst, is dat er heel veel mensen onze reis naar Zuid-Afrika gevolgd hebben via de blog of facebook. Dat doet mij echt plezier !
Er is ook slecht nieuws te melden : ik ben mijn overdreven dure Cartier Trinity ring ergens kwijt geraakt. De kans is bijna onbestaande dat iemand van de lezers hem zou vinden, maar ik voeg toch maar een foto bij.
11-02-2023
Frisjes.
Onze laatste avond in België gingen we eten bij Brasserie Anoot, de derde keer op een week tijd. Bijna alle andere keuzemogelijkheden zijn weggevallen : Fratelli failliet en de Chinees gesloten vanwege reis naar China.
Gisteren naar Spanje vliegen ging niet vanzelf. Na een klein half uurtje wandelen stonden we ruim op tijd aan de incheckbalie van Antwerp Airport. Om 11u zouden we de lucht ingaan en het vliegtuig dat ons naar het zuiden zou brengen landde om 10u. Dat zag er dus allemaal heel goed uit. Helaas kregen we al snel te horen dat er een defect was aan het vliegtuig en dat ze ons op de hoogte zouden houden. Nog een half uurtje later werd gemeld dat de technieker het probleem niet kon oplossen en dat we op een ander vliegtuig moesten wachten dat onderweg was van Finland naar Deurne.
Intussen kreeg elke passagier een tegoedbon van 7,50 euro - genoeg voor een broodje zonder drank.
Alles werd zonder veel morren aanvaard en uiteindelijk gingen we de lucht in om 14u45. Eigenlijk viel dat nog mee en na een vlucht van amper twee uur waren we in Alicante. Ik heb een vermoeden waarom ze zo snel gevlogen zijn. Vanaf drie uur vertraging heb je recht op een compensatie van enkele honderden euro's en dat willen ze graag vermijden. Ik heb in ieder geval een aanvraag tot betaling ingediend, je weet maar nooit.
De pendelbus van Beniconnect stond op ons te wachten en vertrok onmiddellijk. Na slecht drie haltes in Benidorm werden we afgezet aan camping Almafra waar onze pa ons al stond op te wachten. De bagage in de koffer gegooid en onmiddellijk iets gaan eten, dat was het plan en dat lukte ook. Zo waren we toch nog op een redelijk uur in onze caravan "op den berg".
Vandaag was het afwisselend zonnig en bewolkt maar een koude wind maakte het onaangenaam om buiten te zitten. Dan maar de beschermhoes van de auto gedaan en afwachten of hij na zeven weken nog zou starten. Niemand was er gerust in, ik wel - een Dacia laat je nooit in de steek Toch maar wat kilometers gedaan naar oa Decathlon en Aldi.
09-02-2023
Laatste dag.
Ons weekje in Antwerpen begon nat maar de laatste dagen kregen we koud en zonnig weer. We zijn eens langs de camping in Sint-Job geweest om te zien of alles in orde was. Het is toch altijd een beetje bang afwachten met alle regenbuien en stormwinden van de voorbije maanden maar alles was in prima staat.
We zijn natuurlijk af en toe iets gaan eten, we hebben wat rondgewandeld in de stad en er is sporadisch ook naar een cache gezocht. Vandaag vond ik zelfs mijn 7000e cache en ik heb me voorgenomen om van 2023 een topjaar te maken, zal waarschijnlijk weer helemaal anders uitdraaien.
Ik ben ook nog veel bezig geweest met de foto's van Zuid-Afrika maar daar ben ik voorlopig mee klaar. In Spanje wordt alles nog eens gekopieerd naar een andere laptop en een aantal extra harde schijven.
Morgenvroeg worden we rond 9u bij de luchthaven van Deurne verwacht en in de namiddag zijn we dan weer in Spanje.
06-02-2023
Nog enkele onsamenhangende gedachten.
Ons bezoek bij de Zuid-Afrikaanse familie is intussen al een paar dagen voorbij. De plannen om opnieuw naar het zuiden te trekken zijn al gedeeltelijk gesmeed, maar eerst nog wat sparen.
Het zijn drie fantastische weken geweest en ik kan Zuid-Afrika met geen enkel land vergelijken waar ik geweest ben. Alles ademt Afrika en overal is de brede glimlach aanwezig. Hoewel je ook veel zwarten in dure auto's ziet rijden, is er toch nog duidelijk een verschil zichtbaar maar dan niet meer tussen donker of bleek, eerder tussen rijk en arm. Wij hebben ons vrijwel constant in de rijkere buurten opgehouden en dat is een schril contrast met de sloppenwijken die je hier en daar langs de weg ziet. Dan wil ik het nog niet hebben over de gigantische townships als Soweto.
Ik blijf me vooral verbazen over het autoverkeer. Het is onvoorstelbaar hoe ver je raakt met een beetje hoffelijkheid. Op elk kruispunt stopt iedereen en na een beetje oogcontact mag de eerst aangekomene ook als eerste doorrijden en dat werkt ! Wat ook helpt is rondrijden zonder nummerplaat, dan wordt je nooit beboet. Onverzekerd of zonder rijbewijs kan natuurlijk ook. Op de snelwegen rond Johannesburg wordt elektronisch tol geheven maar niemand betaalt en dat heeft geen gevolgen.
Waar je ook rijdt, overal zie je mensen lopen - ook op de snelweg. De roekelozen steken zo'n weg met tot twaalf (!) rijvakken ook gewoon over, met mijn conditie zou het niet lukken. Ze rijden ook overal met karretjes op straat waarop ze (in onze ogen) rommel stapelen waaraan ze nog iets kunnen verdienen. Op die manier worden straten ook relatief proper gehouden.
Echt bedelaars zie je niet zo heel vaak. Ze doen altijd wel iets om een paar Rand te krijgen : een dansje, ze zingen, ze verkopen sleutelhangers, ze regelen het verkeer - alles waar wij niet aan zouden denken ... Voor alles en iedereen probeert men een job te creëren : iemand die een plaats aanwijst op de parking, een andere die na het winkelen wijst waar je auto geparkeerd staat, iemand die de boodschappen inpakt, iemand die de boodschappen naar je auto brengt ...
Wat wel vervelend is : het openbaar vervoer. Er rijden hier tienduizenden minibusjes rond maar je weet nooit van waar ze komen of waar ze heen gaan. Echte grote lijnbussen worden alleen gebruikt voor lange afstanden of voor georganiseerde rondritten. Dat maakt het allemaal moeilijk om zonder auto ergens te geraken. Een taxi zoals wij die kennen, heb ik hier ook niet zien rondrijden. Gelukkig hadden wij chauffeur/gids/(schoon)broer Eddy om ons overal te brengen.
In onze tuin hoorden we constant vreemde vogelgeluiden maar ze lieten zich amper zien. Intussen heb ik me wel gespecialiseerd in het zoeken van automerken of -modellen die in Europa niet bestaan. Een Dacia Sandero (zoals de onze) is hier gewoon een Renault Sandero.
Opmerkelijk : zendmasten worden op veel plaatsen gecamoufleerd als boom, goed idee.
En nog maar eens : een blanke met dreadlocks is een zeldzaamheid en je wordt dan ook snel(ler) als "een van hen" aanvaard. Althans, dat maak ik mezelf toch wijs.
Nog belangrijk : Zuid-Afrika is absoluut geen achterlijk land, je kan hier alles kopen en je kan overal met een bankkaart betalen.
En dan ook nog een pluim voor Proximus en hun daily roaming pass. Voor 6 euro per dag kan je je abonnement van België ook gewoon aan de andere kant van de wereld gebruiken. In mijn geval betekent dat onbeperkt bellen naar Belgische en Zuid-Afrikaanse nummers en heel veel data. Na tien dagen zit je aan een maximum van 60 euro (per kalendermaand) en daar blijft het bij. De volgende 20 dagen zijn in dat geval gratis. Elke dag wordt je op de hoogte gehouden via een sms, perfect !
01-02-2023
Apartheid.
Vandaag een uitstap met gemengde gevoelens : naar het Voortrekkermonument. Geschiedenis hoort bij het leven en mag je niet verwaarlozen. Een koning of een dictator die iets of heel veel mispeuterd heeft, hoeft na zijn dood niet te verhuizen naar de archieven. Je moet het niet eens zijn met wat er in het verleden gebeurd is, maar je moet het ook niet verzwijgen. Zo ben ik tegen het neerhalen van alle Lenin-, Stalin- of Marxstandbeelden in het voormalige Oostblok geweest. Die mensen hebben nu eenmaal een land gemaakt tot wat het is, ook met alle pijnlijke momenten. Was Leopold II fout in Congo ? Ja, ik veronderstel van wel maar moet je daarvoor alles op het stort gooien ? Ik ben eerder voorstander van infobordjes die uitleggen waarom iemand (in de ogen van wie dan ook) fout was.
Het voortrekkermonument dus, dit monument/museum verheerlijkt de de rol van de Nederlanders en latere "bezoekers" die hier halverwege de 17e eeuw voet aan wal zetten. Ik kan me best voorstellen dat zij trots waren op hun verwezenlijkingen. Wie de geschiedenis een beetje kent, weet dat het hier niet altijd peis en vree was. Rond 1900 werd hier de Boerenoorlog uitgevochten, de Engelsen waren de overwinnaars en zo werd stilaan de weg geplaveid naar nog meer onderdrukking van de zwarten. In 1948 werd de Apartheid officieel ingesteld met alle gevolgen van dien : gescheiden onderwijs, openbaar vervoer enz. Zwarten waren in het beste geval tweederangsburgers en blanken bestuurden het land, ondanks het feit dat zij ver in de minderheid waren. Gelukkig is er ook een beetje aandacht voor de strijd tegen onrecht, ook in omringende landen.
Pas in 1990 werd Apartheid afgeschaft en vier jaar later werd Nelson Mandela president.
Behalve het (best mooie en interessante) monument konden we ook Fort Schanskop bezoeken en genieten van heerlijke uitzichten, helaas werkte het weer niet echt mee vandaag zodat het bezoek iets vroeger dan gepland werd afgesloten. Over het weer mogen we eigenlijk niet klagen, als je in het regenseizoen reist en slechts twee mindere dagen krijgt ...
In de namiddag gingen we een kijkje nemen in het nieuw aangekochte huis van Tammie (dochter van schoonbroer Eddy) en Wayne. Een huis dat niet zou misstaan in Hollywood Hills, ik zeg maar wat - alsof ik weet hoe het er daar uit ziet. Magnifiek huis waar nog wat werk aan is, maar zodra het nieuwe zwembad er is en de nieuwe keuken geplaatst wordt, hopen ze einde deze maand te verhuizen.
Voor ons laatste avondmaal - morgen vertrekken we - kozen we nog een keer Fishmonger, daar waren we een tweetal weken geleden ook geweest.
Toch maar wat kilometers gedaan naar oa Decathlon en Aldi.
