Beste Marc,                                                                         2 april 1986

[…] Wat er de afgelopen maand op de Filippijnen is gebeurd, heeft me er op een nieuwe manier van bewust gemaakt dat Jezus is gekomen om de dood te overwinnen. Toen ik je mijn tweede brief schreef, stonden de kranten vol van de verkiezingen op de Filippijnen en ik was er toen van overtuigd dat de massale verkiezingsfraude om president Marcos aan de macht te houden tot een bloedige burgeroorlog zou leiden. Nu, een paar weken later, is mevrouw Cory Aquino president van dat land. Zonder geweld te gebruiken is ze aan de macht gekomen. Persoonlijk beschouw ik dit als een van de meest hoopgevende gebeurtenissen van deze tijd en een van de duidelijkste tekenen dat een geweldloze overwinning op een dictatuur mogelijk is.

Van verschillende vrienden die de gebeurtenissen op de Filippijnen van nabij hebben gevolgd, heb ik gehoord dat we hier echt van een spirituele overwinning kunnen spreken. Het ging daar om heel wat meer dan om een politieke strategie die toevallig succes had. Jarenlang hebben christenen, bisschoppen, priesters en leidinggevende figuren uit het politieke leven zich geoefend in geweldloosheid. Trainers van het ‘Fellowship of Reconciliation’ organiseerden retraites om mensen op de Filippijnen te leren vertrouwen op de macht van de liefde en met die macht de dictatuur te verslaan. De woorden van Jezus die de kern van de geweldloosheid raken, zijn je wel bekend. Ik schrijf ze hier nog eens op:

‘Bemint uw vijanden, doet wel aan u die haten, zegent hen die u vervloeken en bidt voor hen die u mishandelen. Als iemand u op de ene wang slaat, keert hem dan ook de andere toe, en als iemand uw bovenkleed van u afneemt, belet hem niet ook uw onderkleed te nemen. Geeft aan ieder die u iets vraagt, en als iemand wegneemt wat u toebehoort, eist het niet terug. Zoals gij wilt, dat de mensen u behandelen, moet gij het hun doen. […] bemin je vijanden, doe goed en leen uit zonder er op te rekenen iets terug te krijgen.’

Deze woorden vormen niet alleen de kern van het geweldloze verzet, maar ook het hart van Jezus’ prediking. Als iemand je zou vragen wat de meest radicale woorden van het evangelie zijn, kun je zonder aarzeling antwoorden: ‘Heb uw vijanden lief.’ Het zijn deze woorden die ons tonen wie Jezus werkelijk is en wie de Vader is die hem heeft gezonden. Het zijn deze woorden die ons het duidelijkst de aard van de liefde laten zien die Jezus verkondigde. Het zijn deze woorden die ook het duidelijkst aangeven wat het betekent een leerling van Jezus te zijn. De liefde voor de vijand is de toetssteen van het christen zijn.

Het was de liefde voor de vijand, die de basis vormde van de strijd die Cory Aquino heeft gevoerd tegen de dictatuur in haar land. Voordat ze zich in het openbaar kandidaat stelde voor het presidentschap, heeft ze de hele nacht voor haar tegenstander Ferdinand Marcos gebeden. Ze wist dat haat tot geweld zou leiden. Ze wilde Jezus volgen en alleen met de liefde een overwinning behalen. De Filippijnse bisschoppen en priesters hebben haar hierin gesteund en het hele volk opgeroepen tot geweldloos verzet.

Toen Marcos zijn tanks liet uitrijden om zijn tegenstanders te verslaan, weigerden de soldaten over de mensen, die op de weg zaten te bidden, heen te rijden. Priesters in albe en stola liepen naar hen toe, omhelsden hen en nodigden hen uit hun wapens te laten vallen en met hen mee te bidden voor verzoening en vrede.

Nu Cory Aquino zelf president is, is het de vraag of ze in staat zal zijn de liefde voor de vijand tot basis te maken van haar regering. Er zijn vele krachten die haar dat erg moeilijk zullen maken. Maar wat er ook gebeurt, we hebben op de Filippijnen iets gezien wat vele mensen voor onmogelijk hadden gehouden: een liefdevol verzet tegen de vijand, waardoor een bloedige burgeroorlog werd voorkomen.

Ik ben zo uitvoerig op de Filippijnse situatie ingegaan, omdat die me in staat stelt om concreet over de liefde voor je vijand te schrijven. Zoals je weet, hoop ik dat je door deze brieven Jezus beter leert kennen. Ik heb hem al beschreven als de gezondene Gods, die tot ons is afgedaald om ons Gods liefde zichtbaar te maken. In deze brief wil ik iets zeggen over de aard van die goddelijke liefde. Het woord liefde wordt op zoveel manieren door de mensen gebruikt, dat het moeilijk is over Gods liefde te spreken zonder verwarring te stichten. Ik denk echter dat het gebod van Jezus om onze vijanden te beminnen een goed uitgangspunt is om dieper in te gaan op het geheim van Gods liefde.

Het belangrijkste dat je over Gods liefde kunt zeggen, is dat God ons bemint; niet omdat wij iets voor God hebben gedaan waardoor wij zijn liefde hebben verdiend, maar omdat God in totale vrijheid besloten heeft ons te beminnen. Op het eerste gezicht lijkt dit weinig inspirerend, maar wanneer je er dieper over nadenkt, ga je zien hoeveel invloed deze gedachte op je leven kan hebben. Wij zijn gewend ons hele bestaan als een ruilhandel te beschouwen. Wij gaan ervan uit dat mensen aardig voor ons zullen zijn wanneer wij aardig voor hen zijn; dat ze ons zullen helpen wanneer wij hen helpen; dat ze ons zullen uitnodigen, wanneer wij hen ook uitnodigen; dat ze ons zullen liefhebben, wanneer wij hen ook liefhebben. En diep in ons leeft de overtuiging dat bemind worden iets is wat je moet verdienen. In onze pragmatische en utilitaire tijd is deze overtuiging zelfs nog sterker geworden. We kunnen ons haast niet voorstellen dat we iets voor niets krijgen. Voor alles moet worden gewerkt, zelfs voor een goed woord, een teken van dankbaarheid, een blijk van liefde.

Ik denk dat deze mentaliteit de achtergrond vormt van veel angst, onrust en gejaagdheid. Het is alsof we voortdurend druk bezig zijn elkaar te bewijzen dat we de liefde waard zijn. Een grote innerlijke twijfel drijft ons tot een steeds grotere activiteit. Op die manier proberen we emotioneel het hoofd boven water te houden en niet te verdrinken in een steeds toenemend gebrek aan eigenwaarde. De enorme hang naar erkenning, bewondering, populariteit en roem is geworteld in de vrees dat we zonder dat waardeloos zijn. Je zou kunnen spreken van een vercommercialisering van de liefde. Niets voor niets, ook de liefde niet.

Hieruit komt een geesteshouding voort, die ons doet leven alsof onze menselijke waardigheid afhangt van de reacties van anderen op ons doen en laten. We laten anderen bepalen wie we zijn. We denken dat we goed zijn wanneer anderen ons goed vinden; we denken dat we intelligent zijn wanneer anderen ons intelligent vinden; we denken dat we godsdienstig zijn wanneer anderen ons godsdienstig vinden. Maar ook andersom. Wanneer we worden geminacht, denken we al gauw dat we verachtelijk zijn; wanneer we worden uitgelachten, denken we al gauw dat we belachelijk zijn; wanneer we worden miskend, denken we al gauw dat we geen erkenning waard zijn. En zo leveren we de meest intieme ervaring van wie we zelf zijn uit aan de wispelturige opinies van onze omgeving. Zo verkopen we onze ziel aan de wereld. We zijn geen baas meer in eigen huis. Onze vrienden en vijanden maken uit wie we zijn. We zijn een speelbal geworden van hun goede of slechte bedoelingen.

Maar er is nog iets heel anders aan de hand met de liefde. De liefde is niet alleen voorwerp van een emotionele ruilhandel geworden, ze is ook gewelddadig geworden. Je kunt in onze tijd spreken van een gewelddadige liefde. Ik zal dat enigszins uitleggen, om te laten zien hoe belangrijk Jezus’ woorden: ‘Heb je vijand lief’ zijn. Hoe geringer ons zelfvertrouwen, hoe groter onze behoefte aan bevestiging. Een lage dunk van onszelf versterkt het verlangen om blijken van liefde te ontvangen. In een wereld waarin tallozen zich eenzaam, geisoleerd en verlaten voelen, neemt het verlangen naar de liefde vaak ‘onmenselijke’ afmetingen aan. Mensen gaan meer van elkaar verwachten dan ze elkaar kunnen geven. Wanneer eenzaamheid en een gering gevoel van eigenwaarde de voornaamste bron worden van het verlangen om te worden bemind, kan dat verlangen gemakkelijk tot geweld leiden. Het is dan alsof de een tot de ander zegt: ‘Bemin me, zodat ik me niet meer zo eenzaam voel. Bemin me, zodat ik weer enigszins in mezelf kan geloven.’

De tragiek is echter, dat wij mensen niet in staat zijn elkaars eenzaamheid en tekort aan eigenwaarde weg te nemen. Wij mensen hebben niet het vermogen elkaars mees existentiele nood te lenigen. Wij zijn zo beperkt in ons vermogen elkaars diepste verlangen te bevredigen, dat we altijd weer het gevaar lopen elkaar teleur te stellen. Maar ons verlangen kan soms zo sterk zijn, dat we blind worden voor elkaars beperkingen en ertoe worden verleid liefde af te dwingen, zelfs wanneer we verstandelijk weten dat we elkaar geen totale, onbeperkte, onvoorwaardelijke liefde kunnen geven. Dan wordt de liefde gewelddadig. Dan verandert kussen in bijten, strelen in slaan, een vergevende blik in een achterdochtige blik, begrijpend luisteren in afluisteren en innige overgave in verkrachting. De grens tussen liefde en geweld wordt vaak overschreden en in onze met angst beladen tijd is er niet veel voor nodig om het verlangen naar liefde in geweld te laten omslaan.

Wanneer ik om me heen kijk en de talrijke vormen van geweld zie in de relaties tussen mensen, heb ik vaak het gevoel dat ik overal mensen zie die niets meer of minder willen dan bemind worden, maar die geen andere vorm hebben kunnen vinden om aan dat verlangen uitdrukking te geven dan door anderen of zichzelf geweld aan te doen. Ik heb soms de indruk dat de gevangenissen in onze wereld vol zitten met mensen die hun behoefte om bemind te zijn niet anders konden uitdrukken dan door woedend om zich heen te slaan en anderen schade te berokkenen, terwijl veel psychiatrische inrichtingen vol zitten met mensen die diezelfde behoefte vorm hebben gegeven door vol schaamte en schuld, zichzelf schade te berokkenen. Of wij nu anderen of onszelf geweld aandoen, wat zij in het diepst van ons hart verlangen is een geweldloos, vredig samenzijn, waarin we ons geborgen en bemind weten. Maar hoe en waar kunnen we die geweldloze liefde vinden?

Ik hoop dat je in deze beschrijvingen van de ruilende en de gewelddadige liefde iets hebt herkend van jezelf of van de mensen om je heen. In dat geval zul je gemakkelijker begrijpen wat Jezus bedoelt wanneer hij over de liefde spreekt. Jezus is de openbaring van Gods eindeloze, onvoorwaardelijke liefde voor de mensen. Alles wat Jezus heeft gedaan, gezegd en ondergaan, dient om ons te laten weten dat de liefde die we het meest verlangen ons door God wordt gegeven, niet omdat we haar hebben verdiend, maar omdat God een God van liefde is.

Jezus is onder ons gekomen om die goddelijke liefde zichtbaar te maken en aan ons aan te bieden. In het gesprek met Nicodemus zegt hij: ‘Zozeer […] heeft God de wereld liefgehad, dat hij zijn eniggeboren zoon heeft gegeven […] God heeft zijn zoon niet naar de wereld gezonden om de wereld te oordelen, maar opdat de wereld door hem zou worden gered’. In deze woorden is de betekenis van de menswording samengevat. God is mens, dat wil zeggen God-met-ons geworden, om ons te laten zien dat de angstige bezorgdheid om erkenning en het geweld onder de mensen is te herleiden tot een gebrek aan geloof in de liefde van God. Wanneer wij vast zouden geloven dat God ons onvoorwaardelijk liefheeft, zou het niet langer nodig zijn altijd maar te zoeken naar wegen om door de mensen te worden bewonderd, en evenmin zou het nodig zijn te proberen met geweld van de mensen te verkrijgen wat God ons op zo overdadig wil geven.

De pijnlijke afdalende weg van Jezus is Gods meest radicale poging om ons ervan te overtuigen dat alles wat we verlangen ons inderdaad is gegeven. Van ons wordt gevraagd te geloven in die liefde. Het woord ‘geloof’ wordt vaak opgevat als het aannemen van iets dat je niet kunt begrijpen. Mensen zeggen vaak: ‘Zoiets valt niet uit te leggen, je moet het gewoon geloven.’ Maar wanneer Jezus over het geloof spreekt, bedoelt hij niet ‘ja’ zeggen tegen iets waar je met je verstand niet bij kunt, maar volledig durven vertrouwen dat je wordt bemind, zodat je alle valse manieren om aan liefde te komen kunt opgeven. Jezus zegt dan ook tegen Nicodemus dat wij door het geloof in de neerdalende liefde van God zullen worden bevrijd van angst en geweld en het eeuwig leven zullen verwerven. Het gaat hier om het vertrouwen in Gods liefde. Het Griekse woord voor geloof is pistis, dat letterlijk ‘vertrouwen’ betekent. Iedere keer wanneer Jezus tegen de door hem genezen mensen zegt: ‘Uw geloof heeft u gered’, bedoelt hij daarmee dat zij nieuw leven hebben gekregen doordat zij zich vol vertrouwen hebben overgegeven aan de liefde van God die zich in Jezus openbaart.

Vertrouwen in de onvoorwaardelijke liefde van God: dat is de weg die Jezus ons wijst. Hoe beter je dit begrijpt, hoe gemakkelijker je zult inzien waarom er zoveel achterdocht, jaloezie, bitterheid, wraakzucht, haat, geweld en tweedracht in onze wereld zijn. Jezus zelf legt het uit door Gods liefde te vergelijken met het licht. Hij zegt: ‘[…] het licht is in de wereld gekomen, maar de mensen beminden de duisternis meer dan het licht, omdat hun daden slecht waren. Ieder die slecht handelt, heeft een afschuw van het licht en gaat niet naar het licht toe, uit vrees dat zijn werken openbaar gemaakt worden. Maar wie de waarheid doet, gaat naar het licht, opdat van zijn daden moge blijken dat zij in God zijn gedaan’. Jezus ziet het kwaad in deze wereld als een gebrek aan vertrouwen in Gods liefde. Hij laat zien dat wij voortdurend op onszelf terugvallen, meer op onszelf vertrouwen dan op God, meer tot eigenliefde dan tot Godsliefde neigen. Zo blijven we in de duisternis. Wanneer we in het licht treden, kunnen we met grote vreugde en dankbaarheid erkennen dat al wat goed, mooi en waar is, van God komt en ons in liefde is aangeboden.

Wanneer je dit gaat inzien, zul je ook begrijpen waarom Jezus’ woorden: ‘Heb je vijanden lief’, tot de belangrijkste van het evangelie behoren. Deze woorden brengen ons tot de kern van de liefde. Zolang liefde een ruilhandel is, kunnen we onze vijand niet liefhebben. Vijanden zijn diegenen die ons de liefde onthouden en ons het leven moeilijk maken. We zijn spontaan geneigd hen te haten en alleen hen lief te hebben, die ons ook liefhebben.

01-03-2016, 11:58 Geschreven door Claudia  

Over het Vagevuur
Vrijdag 7 oktober 2011, 21.45 uur

Mijn innig geliefde dochter, de reden waarom Ik zoveel boodschappen stuur naar Mijn kinderen is om hen te helpen hun zielen voor te bereiden op een manier die tot nu niet mogelijk was. Veel van Mijn kinderen hebben de Bijbel niet gelezen, noch zijn ze zich bewust van al Mijn lessen.

Meer tijd wordt besteed door Mijn geestelijke dienaren op passages van Mijn onderricht waar Ik u allen vraag uw naaste te beminnen, wat op zich een goede zaak is. Er is echter geen sprake over de gevolgen voor de mensheid indien zij de Vader verwerpen. Waarom ontkennen Mijn geestelijke dienaren het bestaan van de hel en waarom schilderen ze een rooskleurig beeld van het vagevuur?

Mijn kinderen zijn onderricht over veel goede dingen in de kerken die de Glorie van God, de almachtige Vader verkondigen. Helaas echter, het bestaan van het vagevuur en de hel zijn gebagatelliseerd in een dergelijke mate dat Mijn kinderen  zelfgenoegzaam zijn over hun bestaan.

Mijn kinderen worden ook misleid over het bestaan van de boze. Veel van Mijn geestelijke dienaren ontkennen zelfs zijn bestaan. Oh, hoe dwaas zijn ze te geloven dat de mens zijn geloof kan versterken zonder te weten of het begrijpen van de waarheid over de macht van de boze.

Dit gebrek langs de kant van Mijn geestelijken heeft ertoe geleid dat het kwaad in de wereld bloeit op een manier die voorkomen hadden kunnen worden door gebed. Het is de satan toegestaan ​​vrij rond te lopen gedurende een bepaalde tijd op aarde als gevolg van de blindheid van Mijn geestelijke dienaren. Wanneer het Mijn kinderen bewust werd gemaakt van de ravage veroorzaakt door de satan, dan zou het gebed om zijn invloed  te verzwakken veel sterker zijn geweest.

Het bestaan van het vagevuur

Het bestaan van het vagevuur wordt verkeerd begrepen. Velen geloven gewoon dat het een wachttijd is vooraleer zielen de hemel kunnen binnentreden, een wachttijd van reiniging voor zielen die niet in staat van genade zijn geweest op het moment van het overlijden. Er zijn verschillende niveaus in het vagevuur, kinderen, en alle zielen voelen een brandende pijn van duisternis, die sterker wordt naargelang de diepte van het niveau der hel. Dit betekent dat zielen die ternauwernood ontsnapt zijn aan de hel onder de brandende pijn het meest lijden. Alle zielen in het vagevuur gaan uiteindelijk naar het koninkrijk van Mijn Vader.  Daarom moet u vechten tegen de zonde en zo dikwijls mogelijk vergiffenis vragen en in van genade zijn. Daarom moet u de tien geboden volgen te allen tijde en ook bidden voor de zielen in het vagevuur omdat zonder uw gebed zij het Koninkrijk der Hemelen niet kunnen binnengaan op de dag van het Laatste Oordeel.

Kinderen, het is nu tijd om de waarheid onder ogen te zien. Bid voor de genade die u nodig hebt om vrij te zijn van zonde, zodat u kunt binnengaan  in de hemel. Wees elke dag voorbereid want u kent niet de reeds bestaande plannen die op u wachten. Ik geef u deze boodschap zodat de waarheid duidelijk is. Deze belangrijke boodschappen zijn niet duidelijk in de afgelopen decennia aan u uitgelegd worden. Het is belangrijk dat u goed bent voorbereid.

Door het bidden van het kroontje van de Goddelijke Barmhartigheid elk dag om 15.00 uur, zal Ik ingrijpen op het moment van de dood uwentwege, ongeacht welke grote zondaar u ook bent en toon u Mijn Barmhartigheid. Ik vertel u dit omdat Ik u bemin, niet om u bang te maken, maar om ervoor te zorgen dat u de waarheid verspreidt tegenover uw families.

Mijn woord van vandaag is gewoon een herinnering aan de waarheid die u hebt ontkend achter het masker van tolerantie. Het is een beetje zoals de ouder van een kind die het bederft omdat ze zoveel houden van het kind. Als de ouder dan het kind overvoedt, dan zal de gezondheid van het kind eronder lijden. Toch geeft de ouder het kind verder het voedsel uit misleide liefde die het kind nu misbruikt.

Dit kan leiden tot verslechtering van de gezondheid van het kind. Dit kind, op zijn beurt, is onwetend over wat gezond voedsel betekent omdat het daarover niets weet. Men heeft het hem nooit verteld.

Ga nu en vertel uw broeders en zusters de waarheid over hel en vagevuur, voor het te laat is. Want als u het niet weet, zal niemand anders het weten.

Je Leraar en Goddelijke Zaligmaker

Jezus Christus

29-02-2016, 19:16 Geschreven door Claudia  

MIJN KINDEREN, DE DAG KOMT WAAR HET UURWERK VAN DE TIJD STOPT EN ALLES IN DEZE WERELD OPHOUDT TE FUNCTIONEREN !

21 FEBRUARI 2016- 12H35 P.M

DINGENDE OPROEP VAN JEZUS, HEILIG SACRAMENT, AAN DE MENSHEID

Mijn kinderen, vrede zij met jullie.

De dagen van barmhartigheid komen ten einde. De mensheid zal zich zeer binnenkort in de dagen van de goddelijke gerechtigheid bevinden, waar er velen door gebrek aan kennis, geestelijke lauwheid of zonde, zullen bezwijken. De dagen van de laatste heerschappij van de prins van deze wereld, zullen beginnen. Het zullen 1290 dagen zijn, waar het volk van God op de proef zal worden gesteld en door de oven van de beproeving zal moeten. De dagen komen; het is enkel nog de Waarschuwing die Mijn Vader zal sturen dat ontbreekt voordat de dagen van barmhartigheid zullen eindigen en dat alles wat geschreven staat volledig zal geschieden.

Deze mensheid zal de goddelijke gerechtigheid ervaren en de grote meerderheid zal weeklagen omdat ze niet naar Mij wilden luisteren. Het zullen de dagen zijn van onheil overal; het zullen dagen van angst zijn, van chaos, van verslagenheid en zuivering; dagen waar jullie het risico lopen verloren te gaan als jullie niet geestelijk voorbereid zijn. Het geloof van mijn volk zal op de proef gesteld worden; jullie zullen beproefd worden zoals men goud zuivert door het vuur, vele van de laatsten zullen eerst zijn en velen van de eersten zullen laatst zijn.

Deze wereld, mijn kinderen, zal zeer binnenkort voorbij gaan en daarmee gepaard alle boosaardigheid en alle zonde; niets onzuiver noch zondig zal binnenkomen in de Nieuwe Schepping. Bid, vast, doe boete en doe een goede levensbiecht, zodat jullie overgang naar de eeuwigheid draaglijk is en dat jullie met de terugkeer naar deze wereld, uitdragers zullen zijn van de waarheid; waarheid dat jullie kracht zal zijn en dat jullie standvastig zal houden in het geloof, zodat jullie de laatste fase van de zuivering kunnen doorstaan.

Mijn kinderen, de dag komt waar het uurwerk van de tijd stopt en alles in deze wereld ophoudt te functioneren. Dan zal jullie geest genomen worden en gedurende 15 tot 20 minuten van jullie tijd zullen jullie getransporteerd worden in de eeuwigheid en daar zullen jullie geoordeeld worden op liefde, alsof jullie uur was gekomen. Jullie zullen het bestaan kennen van de Enige en Ware Drie-eenheid. Heer van het Leven. De Grote Ik Ben. Mijn Engelen, zullen na mijn klein oordeel jullie meenemen naar de plaats in de eeuwigheid die overeenstemt met jullie fouten.

Wee de lauwen van hart en degenen die zich in staat van doodzonde bevinden, omdat ze niet ineens een besluit nemen en geen berouw tonen bij de komst in de eeuwigheid, velen zullen de duisternis en het zuiverend vuur van het derde vagevuur kennen; anderen, met de meerderheid van deze ondankbare en zondige mensheid, zullen als ze geen berouw tonen, de hel ervaren en daar zullen ze het brandende vuur doorstaan die niet uitdooft en waarmee de verdoemde zielen worden gekweld! Dat alles in het vaste tijdsbestek; velen zullen door hun boosaardigheid en zonde de Waarschuwing niet kunnen weerstaan en zullen eeuwig sterven.

De grote meerderheid van deze ondankbare en zondige mensheid zullen verschillende verblijfplaatsen in de hel ervaren, zodat degenen die terugkeren door de barmhartigheid van Mijn Vader, direct zullen weten dat de zonde leidt naar de eeuwige dood; dat ze berouw moeten tonen, zich bekeren en zich terug op de weg naar de zaligheid moeten begeven.

Wees dus voorbereid, mijn kinderen, omdat jullie Meester onderweg is. Dek de tafel en houd jullie lampen brandend. Waak, dat als de Meester op jullie deur klopt, jullie kunnen opendoen en hem ontvangen en kunt eten met Hem. Mijn vrede laat ik jullie, mijn vrede geef ik jullie. Toon berouw en bekeer jullie, want het Rijk Gods is nabij.

Jullie Meester en Heer, Jezus, Heilig Sacrament.

Breng mijn boodschappen naar de hele mensheid.

28-02-2016, 18:30 Geschreven door Claudia  

Ex. 3,1-8a.13-15 — "Ik heb de ellende van mijn volk gezien"

In die dagen hoedde Mozes de kudde van zijn schoonvader Jitro, de priester van Midjan. Eens dreef hij de kudde tot ver in de woestijn en kwam hij bij de berg van God, de Horeb. Toen verscheen hem de engel van de Heer, in een vuur dat opvlamde uit een doornstruik. Mozes keek toe en zag dat de doornstruik in lichter laaie stond en toch niet verbrandde. Hij dacht: "Ik ga er op af om dat vreemde verschijnsel te onderzoeken. Hoe komt het dat die doornstruik niet verbrandt?" De Heer zag hem naderbij komen om te kijken. En vanuit de doornstruik riep God hem toe: "Mozes."

"Hier ben ik," antwoordde hij. Toen sprak de Heer: "Kom niet dichterbij. Doe uw sandalen uit, want de plaats waar gij staat is heilige grond." En Hij vervolgde: "Ik ben de God van uw vader, de God van Abraham, de God van Isaäk en de God van Jacob." Toen bedekte Mozes zijn gezicht want hij durfde niet naar God op te zien. De Heer sprak: "Ik heb de ellende van mijn volk in Egypte gezien, de jammerklachten om zijn onderdrukkers gehoord; ja, Ik ken zijn lijden. Ik daal af om mijn volk te bevrijden uit de macht van Egypte."

Maar Mozes sprak opnieuw tot God. "Als ik nu bij de Israëlieten kom en hun zeg: De God van uw vaderen zendt mij tot u, en zij vragen: Hoe is zijn naam? Wat moet ik dan antwoorden?" Toen sprak God tot Mozes: "Ik ben die is." En ook: "Dit moet gij de Israëlieten zeggen: De Heer, de God van uw vaderen, de God van Abraham, de God van Isaäk en de God van Jacob, zendt mij tot u. Dit is mijn Naam voor altijd. Zo moet men Mij aanspreken, alle geslachten door."

28-02-2016, 17:15 Geschreven door Claudia  

Gebed aan Christus Koning

“ O Jezus, ware Koning van het universum, we leggen ons aan Uw voeten om U te aanbidden en erkennen U als onze Koning en onze Gids. Aan U Heer, zijn alle naties onderworpen. U bent alleen bent de ware Koning, U alleen bent de ware Vrede, U alleen bent het ware Licht. We aanbidden enkel U!

U bent onze steun, U bent onze rijkdom, U bent onze Meester, o grote God in de Hemel en op Aarde. We geloven vast dat U waarlijk aanwezig bent in de Heilige Eucharistie.

U bent daar, levend en vol liefde. U wilt ons voeden met het Brood van Leven. Kom en voed uw kinderen.

Uw ogen zijn gericht op de zielen, en op al de volkeren. Uw Hart is voor ons een toevluchtsoord. Wij offeren ons op aan uw Koninklijk Hart. Aan U alleen, Heer, alle glorie, eer, liefde, tot aan de voleinding der tijden en in eeuwigheid. Amen.

28-02-2016, 16:25 Geschreven door Claudia  

New Age kritisch bekeken

Wat gaat die nieuwe tijd ons brengen en hoe staan de christenen tegenover de leer van New Age? Sedert de late jaren zestig van de 20ste eeuw heeft een culturele stroming onze samenleving gevormd, die bekend staat als “New Age”.

Ten gevolge van een astrologische voorstelling die eveneens in die tijd opdook wordt de komende eeuw ook wel de eeuw van “de waterman” genoemd.

Nadat in de christelijke tijd “de vis” 2000 jaar lang de menselijke cultuur gevormd had zou er nu een nieuwe tijd aanbreken.

Het visioen van New Age

·        De eeuw van de New Age zou vrede en harmonie op de wereld brengen. Elke vorm van verdeeldheid zou overwonnen worden.

·        New Age zou de volkeren samen brengen onder 1 wereldcultuur, 1 natie en 1 regering.

·        Er zou 1 wereldgodsdienst komen waarin de meest verscheidene religieuze en spirituele tradities samen zouden vloeien en tot een eenheid zouden versmelten.

·        Na de eeuw gevormd door het patriarchale Christendom zou nu een tijd komen van een zacht, vrouwelijk gevormde spiritualiteit.

·        Mens en natuur zullen in nieuwe harmonie leven, de natuur zou in haar goddelijkheid herontdekt worden. In een nieuwe ecologie zou de “heiligheid van de natuur” recht verschaft worden.

·        Er wouden geen dogma’s en absolute waarheden meer zijn, iedereen volgt dan “zijn” waarheid.

·        In het kader van New Age zouden oude esoterische ideeen en praktijken tot algemeen goed van de publieke opinie worden.

·        Het rationalistische verstandelijk georienteerd denken van de verlichting zou overwonnen worden, wat telt zal enkel zijn: intuitie en gevoel.

·        Symbool van New Age is de regenboog die alle kleuren van het spectrum in zich verenigt.

Het god- en mensbeeld

·        De bedenkers van New Age verkiezen een pantheistisch godsbeeld. De kosmos zelf is goddelijk. Alles is EEn in de goddelijke kosmos.

·        De aarde zelf zou een levend organisme zijn: “Gaia”, de mensen op aarde zijn cellen van haar lichaam.

·        New Age verkondigt de “nieuwe mens”, het is de verlichte mens die zijn goddelijkheid erkent heeft.

·        Hoe meer mensen tot hun goddelijkheid zullen ontwaken en zich mentaal ‘verstrikken’ des te vlugger begint de New Age.

·        In het milieu van New Age geloven de meesten in reincarnatie. In de loop van vele wedergeboorten op aarde zou de mens zich ontwikkelen tot een goddelijk supermens.

·        New Age is geen godsdienst, maar een syncretische beweging. Elementen van de meest verschillende religies worden vermengd en versmolten. Echte invloeden hebben oosterse voorstellingen zoals boeddhisme, taoisme, hindoeisme, maar ook sjamanisme, indiaanse religies, gnostische invloeden, kabbala en veel meer. In de New Age zouden oude heidense tradities en religies van volkeren die reeds voor het christendom in Europa leefden weer levend worden.

Wie zit achter de stroming van New Age?

·        Het idee van een komende “gouden eeuw” is niet nieuw, maar reeds bekend uit de oudheid.

·        Aan de wortel van de moderne New Age beweging staat vooral het theosofisch genootschap, in 1875 gesticht door Helena Petrovna Blavatsky. Door haar werden beslissende impulsen vastgesteld die tot op heden doorwerken.

·        Het doel van deze genoemde groep was en is, de maatschappij in de zin van New Age te veranderen (transformeren). In een meerjarenplan zou het denken van New Age ondergronds in de maatschappij ingang moeten vinden, zodat het tenslotte een bepaalde wereldbeschouwing zou kunnen worden.

·        In het milieu van New Age worden dan ook met voorliefde praktijken aangewend die deze filosofie inhoudt en transporteert. Dit geschiedt op alle gebied van het dagelijks leven: gezondheid, beroep, opvoeding, vrije tijd, met praktijken van Tai chi, Qi Gong, Mandala, Homeopathie, Bach-bloesemtherapie, Edelsteentherapie, Kinesiologie, Transcendente meditatie, Yoga, Zen, Reiki, Astrologie, Handlijnkunde en veel meer. Belangrijke vertegenwoordigers van de New Age zijn Marilyn Ferguson, Fritjov Capra, Ken Wilbur, David Sprangler…

New Age en christendom

In het christendom als instituut is geen plaats voor het New Age denken, want elke vorm van dogmatisch denken van een godsdienst wordt afgewezen.

·        Voor christenen kan er geen komende “New Age” aanbreken, want zij geloven dat met Christus de tijd vervult is. Christenen weten dat ze in de eindtijd leven en verwachten enkel nog de voleinding van de geschiedenis in de wederkomst van Christus.

·        Aan EEn kant stelt New Age een terugkeer naar oude gnostische voorstellingen voor, met zijn weg van zelfverlossing. Aan de andere kant verlangt New Age de uitholling van binnen uit van het christelijk geloof. Dit omdat het cultuur en godsdiensten vermengt en goedkeurt. Veel christenen in onze dagen zijn onder invloed van deze stroming.

·        Christenen zoeken geen innerlijke weg om naar het goddelijke op te stijgen, omdat ze in een God geloven die in Jezus Christus naar hen is afgedaald.

·        Christenen geloven niet in wegen van zelfverlossing door spirituele technieken, maar aan het geschenk van de verlossing door het kruis van Christus.

·        Christenen geloven dat er een blijvend verschil zal zijn tussen God, de Schepper, en zijn schepselen. Het hoogste doel is niet goddelijk potentieel te ontvouwen, maar de volkomen liefde te beleven. Christenen weten zich geroepen in de eeuwige dialoog van de Liefde die God zelf is.

·        Christenen kunnen het relativisme in de geloofsgedachte niet aanvaarden, omdat ze verplichtingen hebben aan Hem die gezegd heeft: “Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven, niemand komt tot de Vader tenzij door Mij” Joh 14,6.

Meer over dit onderwerp kan men vinden bij de pauselijke raad van cultuur of de pauselijke raad voor interreligieuze dialoog: “Jezus Christus de schenker van het levend water”, of: “Overwegingen van New Age uit christelijk oogpunt”.

Zr Margaritha – Vertaling Mia Stassen

28-02-2016, 15:47 Geschreven door Claudia  

DE KRUIK GAAT ZOLANG TE WATER TOT ZE BREEKT…

Wat in het geval er barsten in de kruik zijn ?

Hebt u er ooit over gedacht uw partner te verlaten, omdat hij of zij weigert zijn of haar verantwoordelijkheden na te komen ? Wat moet iemand doen wanneer de ander niet wil ? Het antwoord is eenvoudig en doeltreffend : U DOET UW AANDEEL, ook wanneer uw partner niet wil.

Waarom scheiden ?

Scheiden verwoest levens. Het treft en verscheurt een gezin diep in de kern. Als mensen tot hun nek in de pijn en ellende van een ongelukkig huwelijk zitten, is het logisch dat zij soms denken er beter mee te kunnen ophouden. Dit lijkt misschien een snelle en eenvoudige uitweg uit de problemen, maar het is het begin van een hele serie nieuwe problemen. Twee generaties geleden was echtscheiding nog een schande. Echtparen bleven bij elkaar en verdroegen de pijn en moeilijkheden van een slecht huwelijk. In goede en kwade tijden probeerden zij om het bij elkaar uit te houden, samen hun kinderen op te voeden en ondanks alle verdriet en tranen te blijven hopen op een huwelijk dat door de gouden jaren heen zou standhouden tot in hun levensavond. Vaak genoeg lukte het niet. Dat had zijn redenen.

Tegenwoordig hebben de mensen weinig weerstand tegen pijn en lijden in een huwelijk. Er wordt al snel met echtscheiding gedreigd. Onze samenleving heeft van echtscheiding een gemakkelijke keuze gemaakt, een parachutesprong uit de huwelijksproblemen. Maar is een scheiding wel zo’n parachutesprong ?

Denk aan de kinderen :

Het is heel jammer dat de volwassenen vaak geen rekening houden met de kinderen. De kinderen van een gescheiden paar moeten veel pijn doormaken : emotionele, geestelijke en zelfs lichamelijke pijn.

Ouders vormen de hele wereld van hun kind. Als zij uit elkaar gaan, valt de wereld van het kind uit elkaar. Zij verbreken de emotionele veiligheid van het kind. Het voelt zich verloren, angstig en is bang voor de toekomst. Het wordt in zijn trouw aan de ouders verscheurd tussen de twee ouders, die ieder denken dat zij heel veel van het kind houden.

U hoort te denken aan het verdriet dat u uw kinderen aandoet wanneer u bezig bent te ontsnappen uit het “verdriet” dat u in uw huwelijk voelt. Is uw geluk belangrijker dan dat van de kinderen ? Tenslotte hebben zij er niet voor gezorgd dat u trouwde, zij hebben er evenmin om gevraagd te worden geboren. Maar nu vragen zij u wel te zorgen voor een compleet gezin om in op te groeien. En u heeft nog steeds de macht om hen dat complete gezin, dat zij willen en nodig hebben, te geven.

De kinderen zijn half van u en half van uw partner en zij hebben u beide nodig om hun mogelijkheden ten volle te kunnen ontplooien. Uit elkaar gevallen gezinnen produceren uit elkaar gevallen kinderen. Als u na de scheiding alleen bent, kunt u hen niet geven wat zij nodig hebben – u kunt niet tegelijk vader en moeder zijn.

Nu denkt u misschien : het is voor mijn kinderen beter om in vrede met mij te leven dan in oorlog met ons tweeën. Maar dat hoeft zo niet te zijn.

Uit onderzoek is gebleken dat kinderen, behalve wanneer er sprake is van kindermishandeling, het beter maken in een gezin met onenigheid dan in een éénoudergezin. Volgens een klinisch psycholoog, Archibald Hart, schrijver van het boek Children of Divorce, dacht minder dan 10 % van de onderzochte kinderen dat hun leven na de scheiding van hun ouders was verbeterd. Doorgaans waren zij feitelijk slechter af.

Misschien heeft u geen kinderen met wie u rekening moet houden. Wordt u dan gelukkiger door een scheiding ? Waarschijnlijk niet. Waarom niet ? Omdat u zelf misschien de helft van het probleem bent en u kunt u niet van uzelf laten scheiden ! U blijft met uzelf achter.

Een echtscheiding kan een zware en langdurige tol eisen. Mensen die scheiden hebben vaker last van psychische stoornissen, hartziekten, kanker, hoge bloeddruk enz. dan degenen die de moeilijkheden in hun huwelijk verduren. Maar waarom zou u de moeilijkheden verduren als er een betere oplossing is ?

Waarom u moet blijven :

Om een huwelijk te sluiten zijn twee mensen nodig, maar er is er slechts één nodig om een huwelijk te redden ! Als u blijft is de kans groot dat u uw huwelijk kunt redden, wat de ander ook doet of laat.

Laten we eens naar de huwelijksadviezen van de apostel Paulus luisteren.

“Heeft een broeder een ongelovige vrouw, die erin bewilligt met hem samen te wonen, dan moet hij haar niet verstoten” (1 Kor. 7:12). Ook de kinderen, zegt Paulus in vers 14, hebben er baat bij wanneer een van de echtgenoten probeert op de juiste wijze te leven, ook al ziet de ander het belang er niet van in.

De partner, die probeert goed te leven, heeft een bijzondere invloed op de ander. Hoe ? Door een positieve manier van doen. Als u in uw huwelijk het juiste doet, heeft dat een positief effect op uw partner. Voor God is het mogelijk uw voorbeeld te gebruiken om de ander en uw huwelijk ten goede te keren. Maar als u weggaat is er geen hoop !

Blijf dus, en laat de kracht van uw voorbeeld uw huwelijk ten goede keren. In de woorden van de apostel Petrus : “Opdat, ook indien sommigen aan het woord niet gehoorzaam zijn, zij door de wandel van hun vrouwen (of mannen) zonder woorden gewonnen worden, doordat zij uw reine en godvrezende wandel opmerken” (1 Petr. 3:1-2).

U kunt uw huwelijk veranderen van de meest negatieve kant naar de beste kant. Hoe gefrustreerd en wanhopig u zich op het ogenblik ook voelt, met de hulp van God kan uw huwelijk gelukkiger worden dan u ooit voor mogelijk had gehouden. Het is misschien straffe koffie, maar het is de echte waarheid !

Wees toegewijd

Toewijding is de basis van een geslaagd huwelijk. Als de ander niet zo toegewijd is als u, dan is juist uw toewijding nodig om u door de moeilijke tijden te helpen. Tijden waarin alles door de ander verkeerd wordt opgevat, terwijl u met hart en ziel probeert het de ander naar de zin te maken.

Vraag God u te helpen toegewijd te zijn. Hij zal u de kracht geven om door te gaan als de ander niet wil. Ga naar God, spreek met Hem, en doe Hem de belofte dat u niet weg zult gaan, dat u voor uw huwelijk zult werken tot het gelukt is. Want het huwelijk is een werkwoord !

Deze toewijding zal u motiveren en zorgen voor een positieve gemoedsingesteldheid. U weet waar u naartoe wilt en u heeft het vertrouwen in God. “Als God voor ons is, wie zal tegen ons zijn ?” (Rom. 8:31)

De volgende stap is, dat u de werkelijkheid van het huwelijk onder ogen ziet. Laat de romantische sprookjes voor wat ze zijn. Wij horen thuis in de realiteit waar mensen door hard werken en volharding, een huwelijk opbouwen dat standhoudt. Wees realistisch.

Het huwelijk is nooit rozegeur en maneschijn. Het is als een bed gespreid met rozen, echte rozen, die prachtige bloemen met scherpe, puntige doorns. In een huwelijk zijn er hoogtepunten en tegenslagen; en door de tegenslagen te overwinnen groeien wij en worden we wijzer.

Het huwelijk is als een school waarvan God de oprichter en directeur is. Toen Hij het eerste echtpaar tot zijn opleiding toeliet, gaf Hij man en vrouw de opgave om volkomen eenheid te bereiken door van elkaar te leren en hard te werken (Gen. 2:24). Door het leerproces van het huwelijk ontwikkelen wij karakter.

Het doel van Gods huwelijksopleiding is de mens, man en vrouw, de universele les van eenheid door onzelfzuchtigheid (= zelfopoffering) te leren.

Liefde is het geheim van het ware geluk en binnen het huwelijk is dit geheim het best te ontdekken. Hoe meer u ontdekt over deze hoogste les van geven –zeker, ook als het lastig is omdat de ander niet wil- hoe meer u groeit en hoe gelukkiger u wordt.

Vergevingsgezindheid

Een niet te vergeten factor is vergeving schenken aan je partner. Het is niet altijd gemakkelijk om vergeving te schenken en het vergt soms ‘jouw-grenzen-verleggende’ vergeving van jezelf. Hier moet je jezelf terug van je beste kant laten zien. Bovendien is vergeven niet hetzelfde als vergeten. Toch moet ook dit laatste gebeuren om volledig met een nieuwe lei te kunnen beginnen. Je partner heeft er niets aan als je te pas en te onpas oude fouten en tekortkomingen terug op de baan schuift en zo opnieuw problemen maakt.

Vergeven is iets wat God altijd met de mens doet, gewoon door het sacrament van de biecht krijgt de mens opnieuw de kans om beter te presteren. Als God zo barmhartig en goed is, waarom kunnen wij dan niet net zo goed zijn voor onze partner ? Ieder maakt fouten.

Geluk is :

Uw geluk is niet afhankelijk van wat uw partner of iemand anders doet of laat. Het hangt af van wat u doet. Liefde is geven en geven (wat u zelf doet) brengt geluk voort. Jezus Christus zei : “Het is zaliger te geven dan te ontvangen” (Hand. 20:35). Zorg daarom voor uw geluk door liefde te geven in plaats van liefde te willen krijgen en dan ongelukkig te worden als de ander u die liefde niet geeft. Wanneer u geeft, heeft u uw eigen geluk in handen – u kunt zo gelukkig worden als de mate waarin u bereid bent te geven. Niet proberen, maar doen ! Het werkt ! Bereken niet wat je zult terugkrijgen als je geeft, maar geef nu al !

Geluk schuilt in het vervullen van uw rol. Mannen zijn geschapen om aan het hoofd van het gezin te staan als kostwinner, beschermer, voornaamste dienaar en liefhebbende echtgenoot. Deze verantwoordelijkheden vormen hun bestemming. Daarom zei de apostel Paulus : “Mannen, heb uw vrouw lief, evenals Christus zijn gemeente heeft liefgehad en Zich voor haar overgegeven heeft” (Ef. 5:25).

Als u liefheeft wordt u gelukkig. Uw vrouw stelt misschien niet een prijs op uw liefhebbend leiderschap, maar u bent dan toch gelukkig omdat u doet waarvoor God u heeft geschapen. U bent gemaakt om in liefde een vrouw te leiden en als u dit doet op Gods manier van geven en met het oog op haar belang, dan zult u voldoening hebben en gelukkig zijn.

Vrouwen heeft God voorbestemd om een rol te vervullen die geluk brengt. Toen God de vrouw schiep zei Hij : “Het is niet goed, dat de mens alleen is. Ik zal hem een hulp maken die bij hem past” (Gen. 2:18). God heeft uw geest zo gevormd dat u ontvankelijk bent voor uw man, dat u zich aan hem kunt onderwerpen (Ef. 5:22).

Het is niet de bedoeling dat de ene de slaaf is van de andere partner, of dat de ene partner bang is van de andere partner. Er moet een evenwicht zijn tussen man en vrouw. Zij hebben elk hun taak te vervullen.

Nu is dat niet gemakkelijk, vooral niet als uw man geen liefhebbende leider is. Maar de kracht van Gods weg is, dat uw geluk afhangt van wat u doet. Als u uw rol in de liefde voor uw man vervult, door hem te helpen, door voor hem open te staan, door uzelf te geven en u te onderwerpen, dan maakt u uzelf heel gelukkig.

Aanvaard elkaar :

U kunt uzelf moedeloos en ongelukkig maken. Hoe ? Door te proberen uw partner naar uw eigen beeld te veranderen, iets wat onmogelijk is !

Lang geleden (al voordat u getrouwd was) had u bepaalde ideeën over hoe uw partner zou moeten zijn. Misschien verwacht u nog steeds dat de ander op zekere dag uw dromen zal vervullen. Vergeet het maar ! Dat gebeurt zeker niet. Onrealistische verwachtingen brengen in een huwelijk niets dan frustraties.

Te verwachten dat uw partner net zo is als u wilt, is zelfzuchtig, en zelfzucht maakt ongelukkig. En vergeet niet dat ook u waarschijnlijk niet precies bent zoals de ander had gedroomd. Laat deze onnodige druk op uw partner of uzelf dus varen. Aanvaard uw partner zoals hij of zij is, goed en slecht door elkaar. Hoe dat kan ?

Aanvaard de ander door vooral op de goede dingen te letten. Iedereen heeft goede kanten. U zag die goede kanten voordat u trouwde. Maar ze zijn er nog steeds. U hoeft alleen uw ogen maar verder te openen en u ziet ze terug.

Geef de ander daadwerkelijk de eer voor zijn goede kanten.

Haal uw partner naar voren in de ogen van anderen zodat hij of zij ook in uw eigen achting stijgt. Dit is bevestiging van het goede, waardoor zowel uw partner als u zich beter voelt.

Bovendien kunt u door te bidden, Gods ‘werk van verandering ten goede van je partner’ laten doen. Wat je niet allemaal kan door te bidden. God is niet voor niets God. 

Kwaad met goed vergelden :

Wat kunt u nu doen wanneer uw partner u onrecht doet ? Valt er iets aan te doen wanneer u de neiging krijgt om “terug te vechten” ?

U moet iets ondernemen omdat u anders ontploft. Wat kunt u dan doen ?

Doe wat Jezus Christus voorschreef : “Heb uw vijanden lief en bidt voor wie u vervolgen” (Matteüs 5:44). Deze houding verricht wonderen als u werkelijk uit liefde zo handelt. Vergeet ook niet de afkoelingsperiode in acht te nemen, voor je domme dingen zegt of doet, die je toch niet meent.

Wat voor wonderen ?

Eerst helpt u uzelf om de spanningen en stress kwijt te raken. In menselijke relaties is liefde het beste ontspannende middel. Iets goeds tegenover iets kwaads stellen zet uw negatieve energie om in positieve. U voelt zich dan goed ondanks de slechte behandeling die u misschien krijgt.

Kwaad met goed vergelden betekent een injectie krijgen met gelukmedicijn, die de huwelijkse depressies kan verdrijven. U heeft dan geen kalmerende middelen nodig.

Als de ander u met harde woorden aanvalt, sla de aanval dan af door aangename dingen te zeggen. Hij of zij is er misschien aan gewend dat u ruzie maakt en terugvecht. Door uw reactie te veranderen, start u het veranderen van de manier van doen van de ander. Als u op de aanvallen niet reageert, geeft u de ander geen kans om een duel te voeren en zal hij of zij vanzelf wel stoppen. Begin dan met een positieve noot het tij te keren. Door kwaad met goed te vergelden helpt u de ander te beseffen dat er iets is veranderd.

Als u vroeger kwaad tegenover kwaad stelde was het veel moeilijker voor de ander om te zien wat hij of zij zelf verkeerd deed. Hij of zij voelde hoe hard uw antwoord aankwam, en moest daar dan wel op reageren.

De apostel Petrus had dit verschijnsel voor ogen toen hij schreef : “Evenzo gij, vrouwen, weest uw mannen onderdanig, opdat, ook indien sommigen aan het woord niet gehoorzaam zijn, zij door de wandel hunner vrouwen zonder woorden gewonnen worden, doordat zij uw reine en godvrezende wandel opmerken” (1 Petr. 3:1-2). Goed voorbeeld doet goed volgen.

Vergeet ook niet het positieve effect op uw kinderen wanneer u kwaad met goed vergeldt. Door uw goede voorbeeld ontwikkelt u in hen de weg van geven. U doet wat zij later ook zullen moeten doen. U leert hen hoe zij met mensen moeten omgaan – de enige manier die tot werkelijke vrede leidt.

Nu vraagt u zich misschien af : “Hoe weet ik of dit in mijn huwelijk wel allemaal werkt ? Hoe moet het als ik dit allemaal doe en de ander maakt er alleen maar misbruik van tegen mij ?”

Dan vergeet u een heel belangrijke Persoon die een unieke manier heeft om u te helpen. God kan de situatie voor u recht trekken. Hij werkt voor u.

Hou in gedachten dat, wat uw partner ook doet of laat, uw geluk afhangt van wat u zelf doet, van hoeveel u geeft. De grondslag ervan is Gods bovennatuurlijke wet van liefde, die door de Almachtige God wordt ondersteund en gegarandeerd. Het werkt !

Misschien vindt u het niet eerlijk dat u het goede moet doen, terwijl de ander zich allerlei verkeerde dingen kan veroorloven. Luister naar de apostel Paulus : “Dwaal niet, God laat niet met Zich spotten. Want wat een mens zaait, zal hij ook oogsten” (Gal. 6:7).

Niemand kan zich wat dan ook veroorloven. God zet alles recht. Hij vereffent alle rekeningen, ten bate van alle betrokkenen.

Vraag God daarom om geduld en volharding, die nodig zijn om door te gaan als de ander niet wil.

U bewijst uw hele gezin en uzelf een dienst. Doe het !

[…] God kwam godvruchtiger steden te hulp. Toen Holofernes, generaal van Nebukadnessar, met 100.000 man Betulia belegerde, trotseerden de inwoners hem eerst en vertrouwden op God. De Babyloniers sloten echter de watertoevoer af en lieten de reservoirs opdrogen. De inwoners drongen er bij het stadsbestuur op aan God te vergeten en zich over te geven voor de hele stad van dorst versmachtte. De oudsten gingen naar Judit, een wijze en vrome vrouw, om raad te vragen. Zij zei dat ze 5 dagen moesten wachten en zich moesten overgeven als God ze dan nog niet te hulp was gekomen. Toen ging ze, slechts vergezeld van haar dienstmeid die een zak met eten bij zich had, op weg naar het Babylonische kamp. Zij zei tegen Holofernes dat de inwoners van Betulia zo’n honger leden dat zij bereid waren onrein voedsel te eten en het gewijde brood en water van de tempel te nuttigen. Zelf, zo zei ze, was ze een godvruchtige gelovige en om de godslasteraars te straffen zou ze het leger van Holofernes over 4 dagen langs een sluipweg Betulia binnenleiden. Ze zouden de stad kunnen innemen zonder een man te verliezen.

Holofernes was evenzeer door haar schoonheid als door haar plan getroffen. Hij vroeg haar met hem te eten, te drinken en de nacht door te brengen. Judit weigerde. Ze zei dat ze haar eigen joodse voedsel bij zich had en dat haar geloof verbood ander voedsel te eten. Die nacht en de volgende 2 dagen en nachten bleef ze in het kamp, sliep in een tent die Holofernes voor haar had laten opzetten, at haar eigen voedsel en bad ’s morgens en ’s avonds tot God. En hoe langer ze bleef, des te meer Holofernes haar begeerde.

De 4^de nacht liet Judit tenslotte doorschemeren dat ze wel met Holofernes wilde slapen. Ze zei dat hij zijn wachten weg moest sturen en alleen in zijn tent op haar moest wachten. Toen het avond werd liet Holofernes zich het eten goed smaken en dronk op de charmes van Judit. Tenslotte stond hij wankelend op, stuurde zijn wachten weg en viel dronken op zijn bed in slaap. Judit kroop de tent binnen, haalde zijn zwaard uit de schede en sloeg hem het hoofd af. Ze stopte het in haar legen etenszak en ging met haar dienstmeid haastig in het donker naar Betulia terug. De soldaten van Holofernes durfden hun leider niet voor het aanbreken van de dag te storen. Toen ze ’s morgens de moord ontdekten beschouwden ze die als een waarschuwing van de God van de joden en vluchtten het heuvelland in, waar ze door overal opduikende benden als geiten werden afgeslacht.

25-02-2016, 17:31 Geschreven door Claudia  

God speelt geen enkele rol in mijn leven. Hij is de regisseur!

24-02-2016, 19:19 Geschreven door Claudia  

DE DAG VAN DE WERELDWIJDE AANKONDIGING VAN MIJN TEGENSTANDER KOMT ERAAN!

17 FEBRUARI 2016 – 12H05 P.M

DRINGENDE OPROEP VAN DE HEILIGENDE MARIA AAN DE MENSHEID

Kindertjes van mijn hart, dat de vrede van God met jullie moge zijn.

Zeer binnenkort zal de mensheid door de woestijn van zuivering stappen. Mijn vleesgeworden tegenstander begint zich te tonen aan de naties die mijn Zoon de rug hebben toegekeerd. Arme naties, omdat ze de rechtvaardige toorn van God zullen kennen ! Maitreya wandelt reeds in talrijke landen en bereid zijn volgelingen voor op de dag van zijn aankondiging. Wee degenen die zich in een lauwe geestelijke staat bevinden en wee degenen die God noch gebod kennen, want zij zullen een gemakkelijke prooi zijn voor het bedrog van mijn tegenstander.

De zoon van verdoemenis indoctrineert reeds zijn aanhangers en zal zich zeer binnenkort bekend maken aan de mensheid. Volk van God, pas op uw tellen en wees waakzaam! Let op niet in het bedrog te lopen, want jullie weten goed dat hij niet mijn Zoon is! Degene die op het punt staat zich bekend te maken is de zoon van verdoemenis die chaos, verslagenheid en dood zal brengen naar alle hoeken van de aarde.

Kindertjes, de bijbel van de Antichrist is klaar om verspreid te worden. De satanische bijbel zal verkrijgbaar zijn en de sekten zullen van deur tot deur gaan om de satanische bijbel te verspreiden. Onder geen enkel beding mogen jullie het Heilig Woord van God ruilen voor het bedrog van mijn tegenstander! Let op de God van het Leven niet de rug toe te keren! Let op de deur van jullie huis niet te openen voor de persoon van ongerechtigheid!

De bijbel van mijn tegenstander is geritualiseerd, zodat de demonen zich meester kunnen maken van jullie huizen en jullie gezinnen kunnen vernietigen. Heel de propagandamolen die de verschijning van de Maitreya aankondigt is reeds klaar om de mensheid op de hoogte te brengen. Alle communicatiemiddelen die mijn tegenstander dienen zullen een grote ontplooiing kennen tot op wereldniveau, die de verschijning van de valse messias moeten aankondigen. Mijn tegenstander is druk en houdt ervan in de schijnwerpers te staan; let heel goed op en ontvang deze propaganda niet, omdat er een hele enscenering rond de verschijning van de Maitreya zal op touw gezet worden. Heel deze propaganda is geritualiseerd door het occultisme, zodat degene die het ontvangt gemakkelijk valt voor het bedrog en zo eindigt als aanhanger van mijn tegenstander.

Volk van God, blijf standvastig in geloof, omdat de verleider dichtbij is om zich te manifesteren. Ouders, dat jullie gezinnen niet verloren gaan door jullie stilzwijgen! Ik wil dat deze boodschap in alle hoeken van de aarde kenbaar wordt gemaakt en in alle gezinnen, zonder onderscheid van geloofsovertuiging, rassen of religies; het is de redding van de zielen dat op het spel staat en velen zullen verloren gaan door gebrek aan kennis.

Volk van God, kindertjes van mijn hart; de hologrammen die binnenkort aan de hemel zullen verschijnen en die mijn Zoon uitbeelden, maken deel uit van de show van mijn tegenstander. Hecht geen belang aan dit bedrog, want het is mijn tegenstander die mijn Zoon verdringt. De dag van de wereldwijde aankondiging van mijn tegenstander komt eraan. De oorlog tussen de landen zal de basis vormen die mijn tegenstander zal gebruiken om zich kenbaar te maken aan de mensheid. Bid, vast en doe boete, mijn kindertjes; want de dagen van angst komen naderbij; bereid jullie geestelijk voor. Lees het Heilig Woord van God vooral Daniel 12 en Matteus 24 (zie volgende twee blogartikelen) zodat jullie niet vallen voor het bedrog als de zoon van verdoemenis zijn opwachting maakt. Kindertjes, dat men spreekt van de profetieen van de laatste tijd in alle gebedscenakels en dat men het Heilig Woord van God leest, zodat jullie standvastig blijven in het geloof als de verleider zich manifesteert.

Dat de vrede van God jullie vergezelt en mijn zegening en moederlijke bescherming over jullie moge komen.

Ik houd van jullie, jullie Moeder, Heiligende Maria.

Breng mijn boodschappen naar de hele mensheid.

24-02-2016, 15:36 Geschreven door Claudia  

Matteus 24 :

Jezus’ voorzegging over de tempel

Jezus verliet de tempel en ging weg. Zijn leerlingen kwamen naar Hem toe en wezen Hem op de gebouwen van de tempel. Daarop zei Hij tegen hen: ‘Zien jullie dit alles? Ik verzeker jullie, er zal hier geen steen op de andere blijven; alles wordt neergehaald.’

De komst van de Mensenzoon

Toen Hij op de Olijfberg zat, kwamen zijn leerlingen Hem vragen – ze waren onder elkaar – ‘Zeg ons wanneer dat zal gebeuren en wat het teken is van uw komst en van de voleinding van de wereld?’ Jezus gaf hun ten antwoord: ‘Kijk uit dat niemand jullie op een dwaalspoor brengt. Want velen zullen optreden in mijn naam en zeggen: “Ik ben de Messias”, en zo veel mensen op een dwaalspoor brengen.

De Antichrist zal zich voordoen als de Messias en zo velen op een dwaalspoor brengen.

Jullie zullen horen over oorlogen en oorlogsgeruchten. Let op en laat je niet bang maken. Want dit moet gebeuren, maar is het einde nog niet. Want het ene volk zal tegen het andere opstaan en het ene koninkrijk tegen het andere, en er zullen op verscheidene plaatsen hongersnoden en aardbevingen zijn.

De oorlog in Syrie is het begin van een reeks oorlogen en zal vele naties tegen elkaar opzetten. Maar dat is het einde nog niet. Pas wanneer Jezus terugkeert zal er een finale grote oorlog zijn, Armageddon, tussen Jezus leger en de wereldlegers van de Antichrist.

Dat is allemaal het begin van de weeën. Dan zullen ze jullie prijsgeven aan onderdrukking en jullie vermoorden, en je zult gehaat zijn bij alle volkeren vanwege mijn naam. Dan zullen velen ten val gebracht worden, elkaar uitleveren en haten.

Onder de heerschappij van de Antichrist zullen de christenen en de Joden vervolgd worden omdat ze het Beest niet zullen aanbidden.

Er zullen veel valse profeten opstaan, die veel mensen op een dwaalspoor brengen. Met het toenemen van het onrecht zal de liefde van velen verkoelen. Maar wie tot het einde volhardt, zal gered worden. Deze goede boodschap van het koninkrijk zal verkondigd worden in heel de wereld als een getuigenis voor alle volken, en dan zal het einde komen.

De goede boodschap van het koninkrijk zal iedereen kennen als de Waarschuwing komt. Dan zal iedereen God, de Drie-eenheid en Maria zien.

Wanneer je de huiveringwekkende gruwel, waarover gesproken is bij monde van de profeet Daniël, op de heilige plaats ziet staan,’ – let op, lezer – ‘dan moeten de inwoners van Judea de bergen invluchten. Wie op het dak is, moet niet naar beneden komen om nog dingen uit zijn huis te halen, en wie op het land is, moet niet teruggaan om zijn jas te halen. Wee de vrouwen die dan zwanger zijn of een kind aan de borst hebben in die dagen! Bid dat jullie vlucht niet plaatsvindt in de winter of op sabbat. Want het zal dan een grote verschrikking zijn, zoals er vanaf het begin van de wereld tot nu toe nog niet geweest is en er ook niet meer zal komen. Als die dagen niet ingekort zouden worden, zou niemand gered worden. Omwille van de uitverkorenen zullen die dagen ingekort worden. Als iemand dan tegen jullie zegt: “Kijk, hier is de Messias”, of: “Daar”, vertrouw het niet. Want er zullen valse messiassen en valse profeten opstaan, en ze zullen grote tekenen en wonderen laten zien om, als het mogelijk zou zijn, zelfs de uitverkorenen op een dwaalspoor te brengen.

De Antichrist zal samen met zijn volgelingen vele tekenen en wonderen verrichten om mensen op een dwaalspoor te brengen. De Antichrist zal een show opvoeren door hologrammen in de lucht te projecteren. Waar het Christendom heerst zal het Jezus, de Messias zijn dat wordt geprojecteerd. Waar het Boeddhisme heerst zal het Boeddha zijn dat geprojecteerd wordt. Waar de Islam heerst zal het Mohammed zijn dat geprojecteerd wordt enz. De Antichrist zal dan zogezegd de langverwachte Messias zijn. Er zullen ook stemmen in het brein worden gehoord door middel van microgolven. Zodat de hologrammen de mensen toespreken.

Kijk, Ik heb het jullie van tevoren gezegd. Als ze jullie dan zeggen: “Kijk, Hij is in de woestijn”, trek er niet opuit; “Kijk, Hij is ergens binnenskamers”, vertrouw het niet. Want zoals de bliksem vanuit het oosten komt en tot in het westen zichtbaar is, zo zal het zijn met de komst van de Mensenzoon. Waar het kadaver ligt, daar verzamelen zich de gieren.
Meteen na die dagen van verschrikking zal de zon verduisterd worden en de maan haar licht niet meer laten schijnen; de sterren zullen van de hemel vallen en de hemelse machten zullen wankelen. Dan zal het teken van de Mensenzoon aan de hemel verschijnen, en alle stammen op aarde zullen jammeren en ze zullen de Mensenzoon zien komen op de wolken van de hemel, met veel macht en heerlijkheid. Dan zal Hij zijn engelen uitzenden onder luid trompetgeschal, en zij zullen zijn uitverkorenen verzamelen uit de vier windstreken, van het ene uiteinde van de hemel tot aan het andere.

Jezus komt op de wolken, dat in tegenstelling met de Antichrist die op de aarde zal rondlopen.

Leer van het beeld van de vijgenboom: Als zijn twijgen zacht worden en zijn bladeren zich ontvouwen, dan weten jullie dat de zomer in aantocht is. Zo moeten jullie ook weten, wanneer je dat allemaal ziet, dat het dan vlak voor de deur staat. Ik verzeker jullie, deze generatie gaat niet voorbij voordat dit allemaal gebeurd is. Hemel en aarde zullen voorbijgaan, maar mijn woorden gaan niet voorbij. Maar wanneer die dag of dat uur aanbreekt, weet niemand: de engelen in de hemel niet, de Zoon niet, maar alleen de Vader. Want zoals het was in de dagen van Noach, zo zal het gaan bij de komst van de Mensenzoon. Want zoals in de dagen van de zondvloed de mensen aten en dronken, huwden en uithuwelijkten, tot de dag waarop Noach de ark binnenging, en ze van niets wisten totdat de zondvloed kwam en hen allemaal wegrukte, zo zal het ook gaan bij de komst van de Mensenzoon. Dan zullen er twee op het land zijn: de een wordt meegenomen en de ander wordt achtergelaten. Twee vrouwen zullen met de molen aan het malen zijn: de een wordt meegenomen en de ander wordt achtergelaten. Wees dus waakzaam, want je weet niet op welke dag jullie Heer komt.

Dan gebeurt de opname van de Restkerk en zal deze Jezus in de Lucht gaan begroeten.

Want je weet: als de heer des huizes geweten had in welk deel van de nacht de dief zou komen, dan was hij wakker geweest en had hij het inbreken in zijn huis wel verhinderd. Daarom moeten juist jullie voorbereid zijn, omdat de Mensenzoon komt op een uur waarop je het niet verwacht.
Wie is dan de trouwe en verstandige slaaf die de heer heeft aangesteld over zijn huispersoneel om hun op tijd eten te geven? Gelukkig is de slaaf die de heer daarmee bezig vindt bij zijn komst. Ik verzeker jullie, hij zal hem aanstellen over al zijn bezittingen. Maar als die slechte slaaf bij zichzelf zegt: “Mijn heer blijft nog wel een tijd weg”, en hij begint zijn medeslaven te mishandelen en hij eet en drinkt met dronkaards, dan zal de heer van die slaaf komen op een dag waarop deze hem niet verwacht, op een uur dat hij niet kent, en hij zal hem onthoofden en hem het lot laten delen van de schijnheiligen. Het zal daar een gejammer zijn en een tandengeknars.

24-02-2016, 15:33 Geschreven door Claudia  

Daniel 12:5-13

Toen zag ik, Daniël, twee andere personen; de een stond aan deze oever van de rivier en de ander aan de overkant. Eén van hen riep tot de man in het linnen gewaad, die zich boven het water van de rivier bevond: ‘Hoelang nog laat dat wondere einde op zich wachten?’ Toen hief de man in het linnen gewaad, die zich boven het water van de rivier bevond, zijn rechter- en linkerhand naar de hemel, en ik hoorde hem zweren bij Hem die eeuwig leeft: ‘Een tijd, tijden en een halve tijd; zodra men een eind maakt aan de verbrijzeling van de kracht van het heilige volk, zullen al deze dingen hun voltooiing vinden.’

Ik hoorde het wel maar begreep het niet; daarom vroeg ik: ‘Heer, waarmee eindigen deze dingen?’ Daarop antwoordde hij: ‘Ga, Daniël, want deze dingen blijven geheim en verzegeld tot aan de eindtijd. Velen zullen gezift, gezuiverd en gelouterd worden, maar de kwaden zullen kwaad blijven doen. Maar terwijl de kwaden er niets van zullen begrijpen, zullen de wijzen inzicht krijgen. Vanaf het ogenblik dat het dagelijks offer gestaakt wordt en de huiveringwekkende gruwel wordt opgericht zullen er 1290 dagen verlopen. Gelukkig zijn degenen die volharden en 1335 dagen bereiken! En u, ga het einde tegemoet: u zult rusten en aan het einde van de dagen opstaan om uw lot te ontvangen.’

Daniël 12 geeft details over de zeven jaar van de Grote Verdrukking. Tot op de dag af wordt meegedeeld hoe lang de gruwel - een afgodsbeeld dat spreekt - zal bestaan. Ook wordt onthuld wanneer de Messias op de Olijfberg zal wederkomen om Zijn koningschap op te eisen. Steeds verder dringt de profeet Daniël door in de geheimenissen van Gods Raad, tot de Engel des Heren hem een halt toeroept.

Tijdstippen en tijdsduur
Daniël 12 spreekt over de volgende periodes:
tijd, tijden en een halve tijd Daniël 7:25 = 3,5 jaar of 1260 dagen (= De Grote Verdrukking)
1290 dagen Daniël 12:14 = 1290 dagen; tijdperk van het afgodsbeeld
1335 dagen Daniël 12:14 = 1335 dagen; de kroning van Jezus Christus

Tijd, tijden en een halve tijd
Daarmee wordt 3,5 jaar bedoeld. 3,5 jaar = 42 maanden (van 30 dagen) = 1260 dagen. Zolang zal de Grote Verdrukking duren. Het is ook de heerschappij van de Antichrist. De Antichrist zal de Babylonreligie instellen met de inwijding van het beeld van het beest. In die periode zullen de christenen en de Joden vervolgd worden omdat die het afgodsbeeld zullen weigeren te aanbidden. Deze periode vinden we in Openbaringen 11:3 en 12:6 terug. De 42 maanden in Openbaringen 11:2 en 13:5. Na deze periode komt Jezus Christus, de Messias, terug op de Olijfberg (Zach. 14:4). Kort daarna wordt de antichrist gedood en het beeld van het beest verwoest. Dan wordt ook het dagelijks offer hersteld.

Bij begin van de 3,5 jaar zal ook:

* het evangelie aan alle volken verkondigd zijn door de waarschuwing.

* Hij die weerhoudt (de Gemeente van Christus) moet verdwijnen (2Tess 2:6-7). Pas dan kan Satan de antichrist naar voren schuiven om de wereld te verleiden.

* De Gemeente van Christus wordt opgenomen ten hemel (1 Tess 4:13-18). Voordat de Grote Verdrukking begint.

24-02-2016, 13:59 Geschreven door Claudia  

Misschien is er geen gevoel dat groter geluk geeft dan dat men voor andere mensen iets kan betekenen.

Dietrich Bonhoeffer

23-02-2016, 19:42 Geschreven door Claudia  

Je vraagt je waarschijnlijk af hoe jij in navolging van Jezus die afdalende weg kunt vinden. Dat is een zeer persoonlijke en intieme vraag. Ik dank niet dat iemand die voor een ander kan beantwoorden. Het betekent niet zonder meer afstand doen van je geld, je bezittingen, je intellectuele vorming, je vrienden of je familie. Voor sommige mensen heeft het dit wel betekend, maar alleen omdat ze zich persoonlijk tot die weg geroepen voelden. Wij moeten ieder voor onszelf die afdalende weg van de liefde zoeken. Dat vraagt veel gebed, veel geduld en veel begeleiding. Het gaat hier niet om een spiritueel heldendom, waarbij je alles in de steek laat om Jezus te volgen, maar in feite een soort geestelijke stunt uithaalt die de aandacht op jezelf vestigt. De afdalende weg is een weg die in ieders hart verborgen is, maar die vaak overwoekerd is met onkruid doordat we er zo zelden gebruik van maken. Langzaam maar zeker moeten we dat onkruid wieden, de weg vrijmaken en er ons zonder vrees op begeven.

Ik denk dat het wieden van onkruid altijd iets met bidden te maken heeft. Want bidden is tijd vrijmaken voor God, zelfs wanneer je het erg druk hebt met allerlei belangrijke zaken. Telkens wanneer je dat doet, leg je een stukje van het afdalende pad bloot en zie je waar je de eerste stappen kunt zetten. Dat is niets spectaculairs of opzienbarends. Het zijn de eerste stappen op de weg van de liefde. Het kan iets te maken hebben met wat je zegt, met wat je leest, met wie je spreekt, met waar je op een vrije middag naartoe gaat of met hoe je over jezelf en anderen denkt. Het boeiende is, dat de eerste stap de tweede altijd gemakkelijker maakt. Je gaat merken dat liefde liefde oproept en je geleidelijk verder voert op de weg naar God. Geleidelijk verlies je je angst voor de weg van de liefde – want ‘Liefde laat geen ruimte voor vrees’ – en voel je je aangetrokken om steeds dieper af te dalen op de weg die Jezus je is voorgegaan.

Dit brengt me weer bij de eucharistie. Ik heb het daar ook in mijn vorige brieven reeds over gehad. Ook in deze wil ik dat doen, omdat de eucharistie het sacrament van de liefde is en ons is gegeven om die afdalende weg van Jezus in ons hart te vinden. Jezus zelf zegt: ‘Ik ben het levende brood dat uit de hemel is neergedaald. Als iemand van dit brood eet, zal hij leven in eeuwigheid’. Hier zie je hoe de neerdalende weg van Jezus ook jouw weg kan worden. Wanneer je het brood van de hemel eet, word je niet alleen inniger verbonden met Jezus, maar leer je ook geleidelijk aan zijn neerdalende weg met hem te gaan.

Jezus heeft zich zozeer aan ons willen geven dat hij tot voedsel voor ons is geworden. Wanneer wij dit voedsel eten, wordt ook in ons het verlangen gewekt om onszelf weg te schenken aan anderen. De zich wegschenkende liefde die wij in de eucharistie leren kennen, is de liefde die de bron is van de ware christelijke gemeenschap. Dat laat Paulus duidelijk zien, wanneer hij ons de afdalende weg van Jezus als voorbeeld voor een echt gemeenschapsleven voorhoudt.

Hij zegt: ‘[…] maakt dan mijn vreugde volkomen door uw eenheid van denken, uw eenheid in de liefde, uw samenhorigheid en eensgezindheid. Geef niet toe aan partijzucht en ijdelheid, maar acht in ootmoed de ander hoger dan uzelf. Laat niemand alleen zijn eigen belangen behartigen, maar liever die van zijn naasten.’

Deze mentaliteit is de concrete vormgeving van de neerdalende weg van Jezus, ‘die zich niet heeft willen vastklampen aan de gelijkheid met God, maar zich van zichzelf heeft ontdaan en het bestaan van een slaaf heeft aangenomen’. Dit is de eucharistische mentaliteit. Wanneer wij het lichaam van Jezus eten en zijn bloed drinken, dalen wij af in en met Jezus en worden zo een gemeenschap, waarin concurrentie en rivaliteit hebben plaatsgemaakt voor de liefde van God.

Wanneer je zelf serieus zoekt naar de concrete weg waarop jij Jezus kunt volgen, dan raad ik je ten sterkste aan die weg niet alleen te zoeken, maar binnen een eucharistische gemeenschap. Ik ben er steeds meer van overtuigd dat de weg van Jezus niet gevonden kan worden buiten de gemeenschap van hen die in Jezus geloven en hun geloof zichtbaar maken door samen te komen rond de eucharistische tafel. De eucharistie is de kern van het kerk zijn. Zonder eucharistie is er geen volk Gods, geen geloofsgemeenschap, geen kerk. Vaak zie je dat mensen die de kerk loslaten, Jezus moeilijk kunnen vasthouden. Dit wordt begrijpelijk, wanneer je bedenkt dat de kerk de eucharistische gemeenschap is waarin Jezus ons zijn lichaam en bloed geeft, als gaven die uit de hemel tot ons komen en ons helpen de weg van de liefde in ons eigen leven te vinden.

Het wordt tijd om deze brief te beeindigen. Ik hoop dat ik je Jezus weer een beetje naderbij heb kunnen brengen. Hier in Trosly wordt veel over hem gesproken. Iedere avond komt de gemeenschap van gehandicapten en hun helpers bijen om de eucharistie te vieren. Pere Thomas houdt dan een langen en niet altijd even gemakkelijke preek. Iedereen luistert altijd vol aandacht, zelfs degenen die er door hun geestelijke handicap niets van begrijpen. Toch voelen deze arme mensen er zich heel nauw bij betrokken. Ze lijken met grote liefde en diep vertrouwen naar de oude bezielde man. Het is alsof ze heel goed begrijpen waar hij het over heeft, al kunnen ze zijn gedachten moeilijk volgen. En als ze dan allemaal komen om het lichaam en bloed van Jezus te ontvangen, zijn hun ogen vol vreugde. Ze voelen zich bevoorrecht tot het volk van God te behoren en aarzelen niet hun dankbaarheid te tonen. […]

23-02-2016, 19:32 Geschreven door Claudia  

Beste Marc,

Hier ben ik dan vanuit Frankrijk. Mijn vriend Jonas en ik hebben een goede reis gehad met een onderbreking in Straatsburg. Ik was uitgenodigd om samen met twee andere priesters de heilige eucharistie te vieren in de kathedraal van Straatsburg. Het was een bijzondere ervaring om vanaf het hoge hoofdaltaar het majestueuze gotische schip in te kunnen kijken en daar het zonlicht te zien binnenstralen door de prachtige kleurrijke rozet. De predikant wees tijdens zijn preek naar dat reusachtige gebrandschilderde ronde raam en zei: ‘Het is een kunststuk door mensen gemaakt. Maar als Gods zon er niet doorheen schijnt, zien we niets.’

De enorme kathedraal maakte een zeer diepe indruk op Jonas en mij. We voelden ons verbonden met de vele generaties die in Straatsburg hebben geleefd en gebeden. Maar nu ben ik weer ‘thuis’ in Trosly, waar alles klein en zeer bescheiden is. Jonas is weer vertrokken naar Boston en ik zit jou te schrijven in de kleine, maar gezellige werk-slaapkamer waar ik sinds augustus woon.

Ik wil je in deze brief schrijven over de liefde van God die Jezus in zijn leven zichtbaar heeft gemaakt. Toen ik me afvroeg hoe ik je daar het beste over zou kunnen schrijven, begon ik me te realiseren dat mijn leven hier in dit Franse dorp het meest voor de hand liggende uitgangspunt is. Trosly, vlak bij de Noord-franse stad Compiegne, is een onaanzienlijk klein dorp. Ik zou nooit op het idee zijn gekomen hier een jaar te gaan wonen, ware het niet dat de Canadees Jean Vanier hier in augustus 1964 een klein huis kocht, twee gehandicapte mannen uitnodigde bij hem te komen wonen en zo een nieuwe gemeenschap begon, die hij de Ark noemde. Nu, in 1986, is ‘l’Arche’ in vele landen bekend en bemind.

Jean Vanier zelf wilde aanvankelijk eigenlijk niets anders dan arm leven met arme mensen. Hij was opgegroeid in een aristocratisch milieu: zijn vader was van 1959 tot 1967 gouverneur-generaal van Canada. Na twaalf jaar in de Royal Navy te hebben gediend, ging Jean in Parijs filosofie studeren en werd daarna docent aan het St. Michael’s College van de universiteit van Toronto. Maar zijn succes bevredigde hem niet. Hij voelde roeping tot een ander soort leven, eenvoudiger, armer en meer gericht op gebed en dienstbaarheid. Eerst dacht hij erover priester te worden, maar kort voor zijn wijding realiseerde hij zich dat Christus iets anders van hem vroeg. Eerst wist hij nog niet wat dat ‘andere’ was, maar langzamerhand, onder leiding van de dominicaan Thomas Philippe, hoorde hij de uitnodiging om zijn carriere aan de universiteit op te geven, Raphael en Philippe, twee geestelijk gehandicapte mensen, bij zich in huis te nemen en een heel eenvoudig leven in navolging van Jezus te beginnen.

Toen hij deze twee mannen uit de inrichting haalde en naar zijn ‘Arche’ in Trosly bracht, wist hij dat hij iets deed waarop hij niet meer terug zou kunnen komen. Raphael en Philippe hadden geen ouders of familieleden die voor hen zouden kunnen zorgen. Hen terugsturen naar de inrichting waaruit ze waren bevrijd, was ondenkbaar. Hij was voor de rest van zijn leven aan deze twee geestelijk gewonde mensen gebonden. Hij ervoer het zelf als een verbond met de armen van geest, een verbond dat om levenslange trouw vroeg.

In augustus 1964 had Jean Vanier geen andere gedachte dan zijn hele leven aan Raphael en Philippe te wijden. Hoewel hij er diep van overtuigd was – aanvankelijk tot ontzetting van zijn ouders – dat hij geroepen was om zijn veelbelovende academische loopbaan op te geven voor deze twee arme mensen, wist hij weinig of niets van de zorg voor gehandicapten. Hij vertrouwde op zijn intruitie en vond steun in de aanmoediging van zijn geestelijk adviseur Thomas Philippe. Toen Jean Vaniers besluit echter bekend werd, kwamen er al spoedig uit verschillende landen jonge mensen naar Trosly om hem te helpen. Geheel tegen Jeans eigen verwachting in groeide het kleine huisje ‘l’Arche’ uit tot een wereldwijde beweging, met huizen voor gehandicapten, niet alleen in West-Europa, maar ook in Azie, Afrika, Midden- en Noord-Amerika.

Een paar jaar geleden, toen ik nog aan de universiteit doceerde, stuurde Jean een van zijn medewerkers om me uit te nodigen tot een vriendschappelijk contact. Dat was het begin van een geestelijke ontdekkingsreis, die erin uitmondde dat ik vorig jaar zelf besloot ontslag te nemen aan de universiteit en naar Trosly te gaan, met de mogelijkheid ‘l’Arche’ tot mijn nieuwe thuis te maken.

En hier ben ik dan in mijn nieuwe omgeving. Ik mag wel zeggen dat de tegenstelling tussen mijn universitaire leven in Yale en Harvard en mijn leven hier in ‘l’Arche’ groter is dan ik me aanvankelijk realiseerde. De uitdaging ligt niet zozeer in het contrast tussen zeer intelligente studenten en geestelijk gehandicapte mensen, als wel in de opklimmende stijl van de universiteit en de neerdalende stijl van ‘l’Arche’. Je zou kunnen zeggen dat men in Yale en Harvard vooral geinteresseerd is in ‘upward mobility’, terwijl men hier gelooft in het belang van ‘downward mobility’. Dat is het radicale verschil. Ik merk in mezelf hoe moeilijk het is om op de ladder van richting te veranderen.

Toen Jean Vanier van Toronto naar Trosly verhuisde, veranderde hij radicaal van richting in zijn leven. Hij deed afstand van een carriere die hem steeds hoger op de ladder van het succes zou brengen, en koos voor een roeping die hem deed afdalen naar de armen, de zwakken, de zieken en de verdrukten. Het is me nu wel duidelijk geworden dat hoe verder je afdaalt, hoe meer je ogen opengaan voor de gebrokenheid van ons menszijn.

Ik zei in het begin van deze brief, dat ik je wilde schrijven over de liefde van God die in Jezus zichtbaar is geworden. Hoe is die liefde door Jezus zichtbaar gemaakt? In de afdalende weg. Dat is het grote mysterie van de menswording. God is afgedaald tot ons mensen om met ons mens te worden, en eenmaal onder ons is hij afgedaald tot de totale armoede van een ter dood veroordeelde. Het valt niet mee deze afdalende weg van Jezus van binnenuit echt aan te voelen en te begrijpen. Iedere vezel van ons wezen komt ertegen in opstand. We willen best even aandacht hebben voor arme mensen, maar afdalen tot een staat van armoede en arm worden met de armen, dat willen we niet. En toch is dat de weg die Jezus heeft gekozen om God te leren kennen.

In de eerste eeuw van het christendom bestond er al een hymne waarin deze afdalende weg van Jezus werd bezongen. Paulus heeft die hymne opgenomen in zijn brief aan de Filippenzen, om de afdalende richting op de ladder van het leven aan zijn mensen aan te bevelen. Hij schrijft: Jullie moeten in dezelfde geest met elkaar omgaan die ook Jezus bezielde:

‘Hij die bestond in goddelijke majesteit, heeft zich niet willen vastklampen aan de gelijkheid met God: Hij heeft zich van zichzelf ontdaan en het bestaan van een slaaf aangenomen. Hij is aan de mensen gelijk geworden. En als mens verschenen, heeft hij zich vernederd. Hij werd gehoorzaam tot de dood, tot de dood aan een Kruis.’

Je ziet hier heel duidelijk de weg van Gods liefde samengevat. Het is een weg die steeds verder afdaalt tot in de grootste armoede, de armoede van een misdadiger, wiens leven hem wordt ontnomen. Je kunt je hier misschien afvragen of Jezus geen masochist is, die de ellende zoekt en daar bevrediging in vindt. Het tegendeel is waar. Het evangelie van Jezus is een evangelie van vrede en vreugde, niet van zelfverachting en zelfkwelling. De neerdalende weg van Jezus is de weg naar een nieuwe gemeenschap, waarin mensen gelukkig samen het leven kunnen beamen en vieren.

Hoe kan de afdalende weg van Jezus tot een nieuwe liefdevolle gemeenschap leiden? Dat wil ik je graag proberen uit te leggen. Het is erg belangrijk dat je dat ook van binnenuit kunt gaan begrijpen, zodat ook in jou het verlangen kan groeien met Jezus de afdalende weg in te slaan.

Ik kom, zoals je weet, maar af ten toe in Nederland. Daardoor vallen veranderingen me meer op dan wanneer ik er altijd zou wonen. EEn ding dat me bijzonder heeft getroffen, is dat de toenemende welvaart de mensen niet hartelijker voor elkaar heeft gemaakt. De mensen zijn rijker geworden, maar die nieuwe rijkdom heeft niet geleid tot een nieuwe gemeenschapszin. Je hebt de indruk dat de mensen meer met zichzelf bezig zijn en minder tijd voor elkaar hebben, dan toen ze minder bezaten. Er is meer wedijver, meer naijver, meer onrust en meer angst. Er is minder kans om te spelen, gewoon bij elkaar te zijn en te genieten van de kleine dingen van het leven. In die zin zou je kunnen zeggen dat Nederland sterk veramerikaniseerd is. Het succes heeft veel mensen geisoleerd en vereenzaamd. Het lijkt soms wel alsof men elkaar vooral ontmoet op weg naar iets of iemand anders.

22-02-2016, 18:08 Geschreven door Claudia  

Er is altijd weer iets belangrijker, dringender, gewichtiger. Het gewone, eenvoudige, kleine, huiselijke moet voortdurend wijken voor iets dat je toch moet hebben gedaan, een film die je toch moet hebben gezien, een land dat je toch moet hebben bezocht en een gebeurtenis die je toch moet hebben meegemaakt. En hoe hoger men stijgt op de ladder van de welvaart, hoe moeilijker het wordt samen te zijn, samen te bidden en samen het leven te vieren in dankbaarheid.

Is het dan zo verbazingwekkend dat er in Nederland en andere welvarende landen zoveel mensen zijn die zich eenzaam voelen, depressief zijn, die angstig leven en nooit echt gelukkig zijn? Soms heb ik de indruk dat onder de deken van het succes veel mensen met tranen in de ogen in slaap vallen. En de vraag die wellicht het diepst in vele harten verborgen is, is de vraag naar de liefde. ‘Wie houdt er nu echt nog van mij? Niet van mijn geld, mijn relaties, mijn goede naam of mijn populariteit, maar van mij zonder al die franje. Waar voel ik me nu echt thuis, geborgen en bemind? Waar kan ik zeggen wat ik wil, denken wat ik wil zonder bang te hoeven zijn dat ik de liefde verlies? Waar ben ik echt veilig? Waar zijn de mensen met wie ik zonder angst gewoon samen kan zijn?’

Tijdens mijn verblijf in Bolivia en Peru heb ik veel arme mensen leren kennen. Twee maanden lang heb ik bij Pablo en Sofia en hun kinderen Pablito, Maria en Johnny gewoond. Hun huis was donker en vochtig, hun voedsel was onvoldoende, goede kleding te duur, een goede school te ver en goed werk meestal niet te vinden. En toch… daar heb ik geleerd wat vreugde en dankbaarheid is. Daar heb ik leren lachen en zelfs schateren. Daar heb ik samen leren zijn en echt feest leren vieren. Daar heb ik iets nieuws over de liefde geleerd.

Toen ik van dat verblijf terugkwam onder mijn studenten in Noord-Amerika en hun angst voor de toekomst, hun grote innerlijke vertwijfeling en hun suicidale zwaarmoedigheid weer beleefde, ben ik me opnieuw gaan afvragen wat het betekent dat God zijn liefde aan ons toont in de afdalende weg van Jezus. Hoe meer ik erover nadacht, hoe meer ik me realiseerde wat Jezus bedoelde toen hij zie: “Veel eersten zullen laatsten en veel laatsten zullen eersten zijn.’ Ik werd zelfs bezorgd dat mijn succes bij de carrieremakers me uiteindelijk zou beroven van datgene waarnaar ik het mees verlangde: bemind te zijn. Daarom besloot ik ten slotte een andere weg te zoeken en zo ben ik hier in Trosly terechtgekomen, in de hoop dichter bij de liefde te blijven die zich in de armoede schuilhoudt.

Het is in het evangelie overduidelijk dat Jezus de afdalende weg gekozen heeft. Hij koos die weg niet een maal, maar telkens opnieuw. Op ieder kritisch moment van zijn leven zoekt hij bewust de weg omlaag. Ondanks het feit dat hij op twaalfjarige leeftijd al luisterde naar de leraren in de tempel en hun vragen stelde, bleef hij tot zijn dertigste bij zijn ouders in het onaanzienlijke Nazareth wonen en was hij hun onderdanig. Ondanks het feit dat Jezus zonder zonde was, begon hij zijn openbare leven door zich te voegen in de rij van zondaars die zich door Johannes in de Jordaan lieten dopen. Ondanks het feit dat hij vol was van goddelijke macht, beschouwde hij het als een verzoeking om stenen in brood te veranderen, populariteit te zoeken en tot de groten der aarde te behoren.

Telkens opnieuw zie je hoe Jezus kiest voor het kleine, het verborgene, het arme, en consequent weigert invloedrijk te zijn. De vele wonderen van Jezus zijn steeds een uitdrukking van zijn diepe mededogen met de lijdende mens, nooit een poging om aandacht voor zichzelf te vragen. Regelmatig verbiedt hij zelfs degenen die hij heeft genezen, er met anderen over te spreken. En als Jezus’ leven zich verder ontplooit, zie je in hem het bewustzijn groeien dat hij is geroepen om zijn roeping in lijden en dood tot voltooiing te brengen. Zo openbaart zich het mysterie dat God zijn goddelijke liefde voor de wereld heeft willen tonen door steeds dieper af te dalen in de menselijke zwakheid. In de vier verhalen over Jezus’ leven en dood kun je heel goed zien dat Hij zich, naarmate hij zich meer bewust wordt van zijn zending door de Vader, ook meer realiseert dat die zending hem steeds armer zal maken. Hij is niet alleen gezonden om arme mensen te troosten, maar ook om deze troost als een arm mens te geven. Arm zijn betekent niet alleen huis en haard verlaten, zonder huis rondtrekken en in toenemende mate vervolgd worden, maar ook afstand doen van vrienden, succes en zelfs van de ervaring van Gods aanwezigheid. Wanneer Jezus uiteindelijk eenzaam aan het kruis hangt en met luide stem uitroept: ‘Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten?’, weten we pas ten volle hoezeer God ons heeft bemind. Want dan heeft Jezus zijn uiterste armoede bereikt en tevens Gods uiterste liefde getoond.

We staan hier voor een geheim dat je alleen in stil gebed kunt begrijpen. Wanneer je probeert het uit te leggen, verval je in dwaasheden, die alleen maar op de lachspieren werken. Wie laat zich nu ter dood veroordelen en martelen, als hij dat kan voorkomen? Op het moment van zijn arrestatie zegt Jezus: ‘Of meent ge soms dat ik niet de hulp van mijn Vader kan inroepen, die mij dan aanstonds meer dan twaalf legioenen engelen ter beschikking zou stellen?’. Maar hij doet het niet, want Gods weg om de liefde zichtbaar te maken is niet de weg van mensen.

Die weg van God kun je alleen in het gebed begrijpen. Hoe meer je naar God luistert die in je spreekt, hoe eerder je die stem zult horen, die je uitnodigt om de weg van Jezus te volgen. Want de weg van Jezus is de weg van God, en de weg van God is er niet alleen voor Jezus, maar voor iedereen die waarlijk God zoekt. Hier raken we de harde waarheid, dat de neerdalende weg van Jezus ook voor ons de weg is om God te vinden. Jezus aarzelt geen moment om dat duidelijk te maken. Kort nadat hij zijn vastenperiode in de woestijn heeft beeindigd en zijn eerste leerlingen heeft geroepen om hem te volgen, zegt hij: ‘Zalig de armen van geest, zalig de treurenden, zalig de zachtmoedigen, zalig die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid, zalig de barmhartigen, zalig de zuiveren van hart, zalig die vrede brengen, zalig die vervolgd worden om de gerechtigheid.’

Hier schildert Jezus zijn zelfportret en nodigt hij zijn leerlingen uit zoveel mogelijk op hem te gaan lijken. En zo zal hij tot het einde blijven spreken. Jezus maakt nooit verschil tussen zichzelf en zijn volgelingen. Zijn droefheid zal de hunne zijn, zijn vreugde zullen ook zij smaken. Hij zegt: ‘Als ze mij vervolgd hebben, zullen ze ook jullie vervolgen. Als ze mijn woord onderhouden hebben, zullen ze ook jullie woord onderhouden’. Zoals hij spreekt, moeten ook zij spreken, zoals hij handelt, moeten ook zij handelen, zoals hij lijdt, moeten ook zij lijden. In alles is Jezus het voorbeeld en zelfs meer dan dat. Hij is het evenbeeld. In zijn laatste grote gebed tot zijn Vader bidt Jezus voor zijn leerlingen: ‘Zij zijn niet van de wereld, zoals ik niet van de wereld ben (…) ik zend hen in de wereld, zoals U mij in de wereld gezonden hebt’.

Uiteindelijk toont Jezus het fundament van dit evenbeeld zijn: de liefde. Jezus bemint zijn leerlingen met dezelfde liefde waarmee hijzelf wordt bemind door de Vader en zoals deze liefde Jezus EEn maakt met de Vader, zo maakt ze ook de leerlingen EEn met Jezus. Zo is het inderdaad Jezus zelf die in zijn leerlingen zijn werk voortzet. En als dan die liefde zichtbaar is geworden in Jezus’ afdalende weg, zal ze ook in ons slechts op deze wijze zichtbaar worden.

Terwijl ik dit schrijf, merk ik hoe moeilijk het is de rijkdom van het evangelie uit te drukken. Liefst zou ik alle woorden van Jezus over willen schrijven, want telkens opnieuw toont Jezus ons op een andere manier het grote mysterie van de afdalende weg. Het is de weg van het lijden, maar ook de weg naar de vreugde. Het is de weg van de vernedering, maar ook de weg van de opstanding. Het is de weg van tranen, maar die tranen worden tranen van vreugde. Het is de weg van de verborgenheid, maar ook de weg die leidt tot het licht, dat stralen zal voor alle mensen. Het is de weg van vervolging, verdrukking, marteling en dood, maar ook de weg naar de volle openbaring van Gods liefde. In het Johannesevangelie zegt Jezus: ‘De Mensenzoon moet omhoog worden geheven, zoals Mozes eens de slang omhoog hief in de woestijn.’ In deze uitdrukking zie je hoe de afdalende weg van Jezus verandert in een opstijgende weg. Want de opheffing van Jezus slaat zowel op zijn opheffing aan het kruis in de totale vernedering, als op zijn opheffing in de verrijzenis, in de totale verheerlijking.

De afdalende weg van de liefde, de weg naar de armen, de gebrokenen en verdrukten, wordt de opstijgende weg van de liefde: de weg naar vreugde, vrede en nieuw leven. Zo verandert het kruis van een martelinstrument in een overwinningsteken, van een teken van wanhoop in een teken van hoop, van een teken van dood in een teken van leven.

Iedere keer als ik een kruisbeeld zie, moet ik denken aan dit geheim. Stel je voor dat iemand een galg in zijn huiskamer neerzette en er vreugde aan zou beleven. Zo iemand zou je voor ziek verklaren. En toch is het kruis, dat een executiemiddel is, voor ons een teken van bevrijding geworden. God zelf heeft van de neerdalende weg de weg naar de heerlijkheid gemaakt. Alleen wanneer je bereid bent dat in je eigen gebedsleven te ervaren, kun je een vermoeden krijgen van het geheim van Gods liefde.

22-02-2016, 00:00 Geschreven door Claudia  

De verhouding tussen God en mens is doodeenvoudig zo: verlang geen openbaringen en dergelijke, maar begin met de vrijheid te nemen jezelf te zijn. Niet omdat je zelf zo belangrijk zou zijn, maar omdat Gods liefde alle haren op je hoofd al geteld heeft. Hij houdt dus van jou. Handel daar dan ook naar.

Soren Kierkegaard

21-02-2016, 12:57 Geschreven door Claudia  

De eenvoudigste en meest doeltreffende manier naar heiligheid is te verdwijnen naar de achtergrond van alledaagse routine.                                                                

Thomas Merton

21-02-2016, 12:33 Geschreven door Claudia  

De belangrijkste woorden in de eucharistie waar niet aan geroerd mag worden, anders is de Mis niet geldig :

Neem en eet hiervan, gij allen, want dit is Mijn Lichaam, dat voor u gegeven wordt. Neemt deze beker en drinkt hier allen uit, want dit is de beker van het nieuwe, altijddurende Verbond; dit is Mijn Bloed, dat voor u en voor alle mensen wordt vergoten tot vergeving van de zonden. Blijft dit doen om Mij te gedenken.

Dan gebeurt de verandering van brood en wijn in het Lichaam en het Bloed van Jezus.

21-02-2016, 12:23 Geschreven door Claudia  

Waar op moet gelet worden bij vernieuwingen in de liturgie :

1. Het tabernakel, waar Jezus Christus, de Vleesgeworden God, werkelijk aanwezig is onder de vorm van brood zou in het centrum van het heiligdom moeten geplaatst worden, omdat in geen andere teken op deze aarde is God, Emmanuel, zo werkelijk aanwezig en zo dicht bij de mens als in het tabernakel. Het tabernakel is het teken van de Werkelijke Aanwezigheid van Christus en zou daarom dichter bij het altaar moeten geplaatst worden en deel uitmaken van het altaar, het ene centrale teken van het Eucharistisch mysterie. Het Sacrament van het tabernakel en het Offer van het Altaar zouden daarom samen in het centrum moeten geplaatst worden en dicht bij elkaar in het heiligdom. Al de aandacht van degenen die een kerk binnenkomen zou spontaan moeten gericht zijn op het tabernakel en het altaar.

2. Gedurende de Eucharistische liturgie – tenminste gedurende het Eucharistisch gebed – wanneer Christus, het Lam van God wordt opgeofferd, zou het gezicht van de priester niet mogen gezien worden door de gelovigen. Zelfs de Serafim bedekken hun gezichten (Jesaja 6:2) wanneer ze God aanbidden. In de plaats daarvan zou het gezicht van de priester naar het kruis moeten gericht zijn. Het kruis is de icoon van de gekruisigde God.

3. Gedurende de liturgie, zouden er meer tekenen van aanbidding moeten komen – voornamelijk kniebuigingen – vooral elke keer dat de priester de geconsacreerde hostie vasthoudt.

4. De gelovigen die het Lam van God ontvangen in de Heilige Communie zouden moeten groeten en Hem ontvangen met aanbidding, al knielend. Welk moment in het leven van de gelovige is heiliger dan dit moment van de ontmoeting met de Heer?

5. Er zou meer ruimte moeten zijn voor stilte gedurende de liturgie, vooral tijdens die momenten die het mysterie van de verlossing betekenen. Vooral wanneer het kruisoffer voltrokken wordt gedurende het Eucharistisch gebed.

6. Er zouden meer tekenen zichtbaar moeten zijn die de afhankelijkheid van de priester van Christus, de Hogepriester, uitdrukken, zodat de woorden die de priester spreekt (“Dominus Vobiscum“) en de zegeningen die hij aanbied aan de gelovigen van Christus, de Hogepriester komen en niet van hem persoonlijk. Dergelijke tekenen zouden het kussen van het altaar vooraleer de mensen te groeten om aan te duiden dat deze liefde van het altaar komt en niet van de priester; en ook voor de zegening, eerst het altaar te kussen en dan de mensen te zegenen. Ook het buigen naar het altaarkruis om aan te duiden dat Christus belangrijker is dan de priester. Dikwijls werd in liturgie – volgens de oude ritus – wanneer een priester de naam van Jezus sprak, hij naar het kruis moest zich keren en buigen om te tonen dat Christus de belangrijkste Persoon was en niet hem.

7. Er zouden meer tekenen moeten zijn die het mysterie van de verlossing uitdrukken. Dit zou kunnen bereikt worden door het bedekken van liturgische voorwerpen, omdat het bedekken een handeling is van de liturgie van de engelen. Het gebruik van de communiebanken. Ook kruistekens maken van de priester en de gelovigen. Kruistekens maken van de priester tijdens het Eucharistisch gebed en door de gelovigen gedurende andere momenten in de liturgie. In de oude liturgie maakten de gelovigen drie keer het kruisteken: tijdens het Gloria, het Credo en het Sanctus. Dit zijn uitdrukkingen van het mysterie.

8. Er zou een teken moeten zijn dat het mysterie uitdrukt: het Latijn. Het is een heilige taal en een deel van het Eucharistisch gebed zou moeten in het Latijn gesproken worden.

9. Al degenen die een actieve rol uitoefenen in de liturgie zoals lectors of degenen die het gebed van de gelovigen aankondigen zouden altijd gekleed moeten zijn in liturgische gewaden; en enkel mannen, geen vrouwen, omdat dit dicht aanleunt bij het priesterschap.

10. De muziek en liederen gedurende de liturgie zouden het heilig karakter moeten weerspiegelen en zouden moeten lijken op het gezang van de engelen zoals in het Sanctus, maar dan gedurende de hele Heilige Mis.

21-02-2016, 12:08 Geschreven door Claudia