Keek vandaag even toevallig op de blog en blijkbaar vliegt de tijd wel erg snel 

want de laatste foto’s waren met sneeuw terwijl ik toch al een maand het buiten 

zwembad onveilig maak. 

Aldus terug naar de Zondag van de bekerfinale tussen Club Brugge en Anderlecht. 

‘s Morgens dus nog vlug wat bloemetjes ‘moeten’ planten en in al mijn enthoesiasme 

voel ik iets hard dus denk ik dan maar wat harder graven want die wortel moet eruit. 

Tot Ine roept dat we geen internet tv en telefoon meer hebben. Jawel de wortel was 

dus een kabel. Gelukkig bestaat er nog 3G om Club te beker te zien pakken. De volgende 

dag werd er een tijdelijke kabel bovengronds getrokken en waren we dus weer online, 

gelukkig maar want wat is een huwelijk zonder internet of tv?? Nog wat later kwamen ze 

ons gras bewerken met geel en rode spuitbussen zodat de kabellegger niet dezelfde fout 

zouden maken zoals ondergetekende…. Weer iets bijgeleerd! 

Begin April was het dan tijd voor een vlugge Europa trip. 

Eerste stop is Marrakesh wat al best wat planning veroorzaakte want hoe vlieg je van Atlanta 

naar Marrakesh: Atlanta naar Parijs, busje van Charles de Gaulles naar Orly (we zouden over 

dat busje een opmerking kunnen maken maar we doen het niet) en dan non stop naar Marrakesh. 

We blijven in een typishce Rhiad slapen in het midden van het centrum voor 4 nachten. 

 De stad valt reuze mee en je kan zowat alles rustig afwandelen. Nou ja rustig je moet af en toe 

opzij springen voor een brommer die vol gas door de nauwe steegjes vlammen. Het hotel was 

een echte meevaller met dakterras voor ontbijt. Het enige waar ik niet kon aan wennen was de 

plaatselijke schildpadden. Die beesten vallen dus je tenen aan en buiten zo een ‘stuk’ uit je teen, 

stomme Marokkaanse schildpadden. 

We trekken ook dagje naar Atlas gebergte, zowat een uurtje rijden. We klimmen ook als echte 

berggeiten richting waterval (die niet zoveel voorstelde). 

Tweede stop is Belgenland voor een korte 4 daagse. We hebben aan niemand laten weten (buiten 

familie natuurlijk) dat we in Brugge zouden zijn en dus werd het een zeer rustige trip. 

We wilden ook nog aantal mensen verrassen met een paashaas bezoekje maar bij lieve mama 

was er niemand thuis (achteraf vernomen dat ze wel thuis waren maar de bel niet gehoord 

hadden jaja) en Geert en Els waren net op last minute skireis vertrokken met de kids. 

 Maar Ine heeft wel Vicky kunnen verrassen. Mission accomplished! 

Tussendoor lekker gaan uitwaaien (letterlijk) aan zee en lekkere garnaaltjes eten. 

Wie we ook wilden verrassen was zoon Willem voor zijn 18de verjaardags fuif, 

maar helaas dat nieuws was vroegtijdig uitgelekt. Werd toch een gezellige avond. 

De volgende dag stond er nog familiefeestje gepland bij de familie Demeuelemeester 

en op Paasmaandag vlogen we al terug richting Atlanta. 

Ondertussen lijkt het wel dat we hier meteen van winter naar zomer zijn overgestapt. 

Laatste week van April ging het buitenbad vroegtijdig open en ook al was het nog wat frisjes, 

het was best aangenaam om baantjes te trekken. We hebben ook bijna geen regen gehad 

en ziet er dus naar uit dat we een droge zomer tegemoet gaan. 

Wat ook altijd moet gebeuren in het voorjaar is de mulsh. Ine heeft dus weer een truckload 

laten afleveren in 2 kleurtjes en we hebben een gans week-end gesleurd. 

Na 15 uur – verspreid over 2 dagen - waren we klaar en vooral gekraakt! Hebben 

aantal kruiwagens niet geteld maar volgens internet is onze vracht ongeveer gelijk aan 

180 tot 200 kruiwagens. Kan best geloven dat we beiden goed geslapen hebben…. 

Maar het eindresulaat mag er zijn. 

Voor de rest niets nieuws onder de zon: Ine moest even heen en terug naar Dallas in Mei, 

ikke naar Afrika (what's new?), we waren uitgenodigd op Moedersdag bij de buren voor 

lunch, dus business as usual… 

Kabeltje kabeltje

 Kabeltje kabeltje Spuitbusje voor kabellegger Zicht op Atlas gebergte vanaf dakterras Ine aan het Marokkaans ontbijt Die verdomde schildpadden De 18 jarige