"Oh it's a beautiful day !" Wat hebben we dit gisteren vaak gezongen !
We hadden gepland om van het Pinksterweekend gebruik te maken om een lange fietstocht te maken. Blankenberge werd onze bestemming.
Toen ik om half zeven opstond, scheen de zon al lustig aan de hemel. Er kwam al een heerlijk vakantiegevoel over mij . Na een stevig ontbijt, voldoende eten, drinken en fruit ingepakt om de dag door te komen. Ook de koeltas kwam voor de eerste keer dit jaar uit de berging.
Tegen acht uur de fiets op, richting knooppunt 81. Daar had ik afgesproken met Lydie, mijn fietsmaatje voor de Ronde van Nederland. Maar wie er niet stond, was natuurlijk Lydie. Dan maar naar haar thuis gereden. Daar vertrok ze net toen ik aankwam! Nog te druk bezig geweest !
Na deze valse start maakten we vlot tempo richting Moerbeke en Wachtebeke. Na anderhalf uur hadden we al 30 km op de teller staan. Tijd dus voor de eerste stop. Ergens in de polder tussen Wachtebeke en Zelzate vonden we een rustig plekje voor een pauze van 20 minuten. Weer op de fiets ging het richting Zelzate, Assenede, Kaprijke en Bassevdelde richting Sint - Laureins. Aan onze knorrende maag, merkten we dat het al middag was. Op een terrasje in Sint-Laureins hielden we dan maar onze middagpauze.
Even door Sint-Laureins kwamen we op het fietspad naast het Leopoldkanaal. Wat een prachtige locatie ! Daarna ging het via het Schipdonkkanaal richting Moerkerke. Daar waren het net kanaalfeesten. Tijd dus voor een volgende tussenstop met een lekker hoeveijsje.
Aan de toenemende wind merkten we dat we stilaan de zee naderden. In Dudzele moesten we nog even halt houden voor een open brug, waar een vrij groot schip moest passeren. Het mooie weer zorgde ervoor dat de wachtende mensen niet ongeduldig werden. Daarna ging het via het mooie Lissewege recht naar Blankenberge. Daar wachtten Christel, Patrick, Yelte en Yilke ons al op vol ongeduld. Een praatje op het strand, een drankje en zon, zee en strand, wat wil een mens nog meer ? Na een bezoekje aan hun nieuwe appartement en een drankje was het tijd voor een hapje. Wat smaakte dat ! Om 10 over 9 namen we dan de trein naar Gent Sint-Pieters. Jammer dat de mensen van de NMBS hun afschuw voor fietsers die mee willen met de trein niet onder stoelen of banken steken. Het lange gezicht van de conducteur sprak boekdelen toen we ons aanmeldden op het perron van Blankenberge. En gelukkig dat Lydie in Gent snel de treinbegeleider vond om ons te laten uitstappen, want anders waren we vast en zeker niet van de trein geraakt. Vergeten ?! Dankzij twee vriendelijke heren geraakten onze fietsen snel de trappen af in het Sint-Pietersstation. Want de lift voor rolstoelgebruikers of fietsers staat op geen enkele manier aangegeven. (als er al een is)
Gelukkig was de treinbegeleider op de trein naar Sint-Niklaas heel wat vriendelijker dan zijn voorganger zodat we veilig en wel in dat station aankwamen. Ook hier was er geen lift te bekennen. Gelukkig bracht een gootje naast de trap soelaas. Dan stond ons nog een ritje naar Sint-Gillis en De Klinge te wachten. Moe en tevreden konden we met een 120 km op onze teller rond half twaalf ons bed induiken.
De knooppunten die we gevolgd hebben zijn: 80, 84, 86, 91, 94, 99, 19, 79, 78, 67, 68, 69, 82, 84, 92, 94, 95, 52, 55, 61, 59, 70, 73, 76, 85, 89, 90, 92, 12, 5, 6, 3, 65, 64, 58, 63, 59, 16,25,21, 23, 11, 12, 24, 27, 28, 36, 32
|
