Inhoud blog
  • Einde van de blog
  • GPS uitgeprobeerd en goed bevonden
  • Conditie nog niet op peil, maar we werken eraan.
  • Fietsvakantie in de zomermaanden
  • Nieuwe plannen
    Categorieën
  • fietsvakantie naar Bordeaux (28)
  • fietsvakantie naar Praag (28)
  • fietsvakantie Nederland 2016 (2)
  • Jutlandroute (25)
  • ronde van Nederland (21)
  • routes in de rest van Vlaanderen (13)
  • routes in het Waasland (28)
  • routes in Zeeland (20)
  • Mijn favorieten
  • falk.nl
  • stichting landelijk fietsplatform
  • www.voetveren.nl
  • www.europafietsers.nl
  • fietsroutes.startpagina.nl
  • www.start.be
  • www.go2.be
  • Vlaanderen fietsland
  • Foto
    Foto
    Foto
    Recreatieve fietstochten
    met het Waasland als uitvalsbasis
    08-06-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een weekendje Noord- Beveland

    Tijdens het weekend van Onze- Lieve- Heer Hemelvaart hebben we met de familie vier dagen in Noord-Beveland vertoefd. De weergoden waren in tegenstelling tot vorig jaar wel bij ons en we hebben dan ook 240 km gefietst in vier dagen.
    De Zeelandbrug, de Oosterscheldekering, Zierikzee, Kortgene, Veere, Middelburg, Domburg, Collijnsplaat, Cats, Onze-Lieve Vrouwepolder en nog zoveel meer mooie plaatsjes hebben we vereerd met een bezoekje. We hebben er echt van genoten en de foto' s spreken dan ook voor zich.
    Wat blijft ons bij van deze vierdaagse ?
    - Het perfecte verblijf in Hotel De Kroon in Wissekerke.
    - Het supporteren voor de renners van de ronde van Noord-Beveland met een speciale vermelding voor Ko De Koeman in de tijdrit.
    - Het prachtige Veere, Domburg en Middelburg.
    - De opnames van een film in het authentieke Zierikzee dat voor de gelegenheid was omgetoverd in Amsterdam.
    - De schitterende duinen en autoluwe wegen waarvan we gebruik mochten maken.
    - Cats , het kleinste dorpje van Nederland.
    - Het prachtige fietsweer.




    Veere



    Het Veerse Meer



    Domburg





     

    Kasteel Westhove, een stay-okay in Domburg



    Een kerk als vuurtoren in Westkappelle



    Nogmaals Veere





    Filmopnames in Zierikzee












    Wissekerke


    08-06-2014 om 00:00 geschreven door carine


    Categorie:routes in Zeeland
    >> Reageer (0)
    04-05-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zeeuws - Vlaanderen, natuurpracht in mijn achtertuin.

    Deze morgen liep de wekker al om 7 uur af, want ik wilde de kaap van de 100 km ronden vandaag. Aanvankelijk wilde ik vanuit De Klinge naar Leuven fietsen, maar onze teergeliefde NMBS maakt het bijna onmogelijk om met de trein terug te keren naar Sint-Niklaas. Ik had dan wel zin in een ritje met de Schelde als leidraad, maar koos deze keer voor onze noorderburen en de Westerschelde. En wat voor een tocht zou het worden. De hele dag heb ik over dijken gereden, met een prachtig zicht op de polders of op de rivier. Genieten !

    Via ons bos reed ik richting Hulst. Daar reed ik langs een helemaal andere kant het gezellige stadje uit, dan wat ik gewoon ben. Zo kwam ik aan de Brug, een prachtige school voor kinderen met een beperking. Hun aanpak kan echt als voorbeeld dienen voor het bijzonder onderwijs. Net voorbij de school draaide ik een schitterende lange dijk op, de Moerschansdijk. Hier had ik nog nooit gereden, maar hij zit opgeslagen in de map "prachtige plekjes in Zeeuws- Vlaanderen" . Zo kwam ik uit in het gehucht Zandbergen. Van daaruit ging het naar Graauw en Paal. Even voorbij Paal kwam ik een probleem tegen. De weg naar Perkpolder was versperd voor doorgaand verkeer en ik had even niet goed opgelet waar de gele borden stonden die ik als fietser moest volgen. Maar ik heb daar al zo vaak verkeerd gereden (Ik heb daar zeker al drie keer hetzelfde bord gemist en nog onthoud ik het niet.) dat ik ondertussen wel weet dat ik via Kloosterzande weer op de goede weg kom, met de nodige extra meters natuurlijk. Daarna volgde ik de prachtige Scheldedijk verder tot aan de Griete. Uiteraard stopte ik af en toe om boven op de dijk te klauteren en een blik te werpen op de Westerschelde. In het gezellig cafeetje De Griete was het tijd voor een terrasje. Na een lekker vers kippensoepje met brood was de inwendige mens een beetje gesterkt en kon ik weer verder tot op de dijk naar Terneuzen. Op een bankje at ik mijn boterhammen op met zicht op de Schelde die er heel rustig bij lag. Een groot schip en twee binnenschepen was de enige beweging die te zien was. Dan was het even opletten om Terneuzen uit te geraken. Gelukkig stond er maar een brug open aan een sluis, zodat ik snel weer op de juiste route zat. Aan die sluis zag ik ook de eerste vakantiefietsers van dit jaar. Het waren Fransen uit de buurt van Lille en Parijs. Madame was blij dat ze een vrolijk babbeltje kon slaan, terwijl de mannen een lekke band moesten herstellen. Daarna ging het richting Sas van Gent. Een mooie route, alleen af en toe ontsierd door de industrie van Terneuzen, Sluiskil en Sas van Gent. Jammer dat die industrie zo dicht bij de woningen ligt. Nadat ik het kanaal Gent-Terneuzen overgestoken was, ging het weer recht de polders in richting Axel. Nu ben ik al zo vaak door Axel gereden dat ik het bijna met mijn ogen toe kan, maar toch miste ik een knooppuntbordje. Waarschijnlijk omdat ik meestal vanuit de andere richting kom. Toch heb ik mij de omweg niet beklaagd, want de route over de dijken was zo mooi. En ... ik heb meteen ook een cafeetje ontdekt dat ik nog niet kende. Het terras is goedgekeurd hoor van de Bourgondier. Daarna ging het richting Hulst en de Klingse bossen om zo met 100,6 km op de teller de oprit op te draaien. Moe, maar voldaan.

    De knooppunten : 80,50,52,49,62,66,67,59,16,9 (omleidingsbordjes volgen of centrum Kloosterzande doorrijden en dan de 11 volgen tot je weer  op de 18 komt), 18, 10, 40, 28, 25, 26, 27, 20, 21, 24, 79, 72, 70, 71, 74, 43 (Als je hier een bordje mist, gewoon rechtdoor rijden tot je een wegwijzer naar Hulst voor fietsers ziet . Die rode wegwijzers blijven volgen tot je weer op de 45 uitkomt.), 44, 45, 46, 47, 49, 52, 50, 80.

    Net voor je Hulst binnenrijdt.


    De Moerschansdijk



    Kreken genoeg onderweg.



    De Westerschelde



    Schapen op de dijk



    Dit monument herdenkt de watersnood uit 1958.



    Terneuzen komt dichterbij.



    Ossenisse



    Terneuzen





    Kanaal Gent- Terneuzen



    Een 225 jaar oude zeesluis



    Axel


    04-05-2014 om 19:35 geschreven door carine


    Categorie:routes in Zeeland
    >> Reageer (0)
    30-10-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een prachtige herfstrit

    Tien fietsloze weken ! Het lijkt veel en toch ... Ze zijn voorbij gevlogen. En ... ze waren broodnodig. Niet dat ik na onze Jutlandroute de fiets beu was, maar soms gebeuren er dingen in een mensenleven waardoor alles relatief wordt. Palliatieve zorg geven en rouwen, daar moet je  tijd voor nemen. Pepe, ik mis je nog steeds, maar je vroeg ons zo snel mogelijk ons dagdagelijks leven weer op te nemen en dat probeer ik. Dus ook terug tijd nemen voor mijn passie: de fiets. In mijn foto's en mijn liefde voor de natuur blijf je in mijn gedachten, want dat was bij ons echt een raakpunt.

    Het werd een korte tocht, maar een prachtige rit. De herfstkleuren kwamen zo mooi tot uiting in het Zeeuwse landschap. Mijn lievelingsplekjes als de Luntershoek en de Spaanse linies lagen er prachtig bij. Het was 43 km genieten tussen De Klinge en Axel. De foto's spreken voor zich.

    De knooppunten van de 43 km lange tocht:80, 50, 49, 47, 46, 45, 44, 43, 74, 75, 77, 78, 89, 88, 80 , 50.



















    30-10-2013 om 18:06 geschreven door carine


    Categorie:routes in Zeeland
    >> Reageer (0)
    19-07-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Warm, warmer, warmst
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Gisterenmorgen vroeg uit de veren gestapt. Ik wou nog eens flink de benen testen voor we op vakantie vertrekken. Omdat ze warm weer afriepen vertrok ik samen met Evelien voor een tocht met veel water, zowel langs de kant als in de fietstas.
    Via de oude spoorwegbedding en de vaart ging het richting Kemzeke en Stekene. Net voorbij het zomerhuis namen we de knooppunten langs de Stekense vaart, een mooi aangelegd stiltepad. Uiteindelijk kwamen we uit in Klein- Sinaai om naar de Moervaart geleid te worden.
    Ondanks het vroege uur werd er daar al duchtig gekajakt. De Moervaart zorgde voor een prachtig zicht, maar ook wat verkoelende wind en schaduwrijke plaatsen. Die konden we zeker gebruiken, want het was al lekker warm. Onderweg passeerden we de vroegere site van de suikerfabriek in Moerbeke. Alleen een toren en een oude brug over de Moervaart herinneren ons nog aan de vergane glorie van deze fabriek die Moerbeke zoveel rijkdom en werk heeft verschaft.
    Daarna ging het richting Wachtebeke. Al snel leidden de knooppunten ons daar naar de Langelede. Heel rustig en mooi om langs te fietsen. Zo kwamen we voor de middag nog aan in Sas van Gent. Het werd warmer en dorstiger en het water vloog door onze kelen. Net na de middag waren we dan ook blij om in Terneuzen tijd te kunnen maken voor een heerlijk koel drankje op een terrasje met zicht op de Westerschelde. Kort daarvoor hadden we nog bewonderend aan de sluizen gestaan en gezien hoe de loodsen die mastodonten van zeeschepen veilig vanuit het kanaal naar de Westerschelde sleepten. Op ons terrasje konden we die mastodonten hun weg zien vervolgen.
    Nadien fietsten we kilometerslang langs de Schelde op een lekker brede dijk. Uiteindelijk werden we er rond de Griet afgeleid om via Hengstdijk in Vogelwaarde aan te komen. Daar vertelde ik aan Evelien dat een groottante van mij een stacaravan had op de "Vogel" en dat ik daar als kind eens was geweest en eigenlijk een beetje jaloers was op tante Emilie omdat zij elke week zo ver ging kamperen. Als je ouder wordt, is het wel grappig om te zien wat je als kind ver vond. Afstanden zijn heel relatief.
    Daarna reden we richting Hulst. Ik dacht dat ik heel Hulst al had gezien. De gehuchten Schuddebeurs en Kwakkel kende ik al, maar in Oude Stoof was ik nog nooit geweest. Alweer een grappige naam bijgeleerd !
    Via het prachtige Luntershoek reden we dan naar Hulst, waar we in de binnenstad genoten van een ijsje en een pannenkoek.
    Met 93 km op de teller stonden we weer in De Klinge. De warmste dag van de week had ons alweer een prachtige fietstocht gegeven.

    De knooppunten: 50, 80, 81, 84, 86, 91, 94, 93, 97, 99, 19, 79, 82, 83, 89, 70, 69, 82, 83, 85, 72, 79, 24, 21, 20, 27, 26, 25, 28, 40, 10, 19, 12, 54, 15, 44, 45, 46, 47, 49, 50 .

























    19-07-2013 om 13:46 geschreven door carine


    Categorie:routes in Zeeland
    >> Reageer (0)
    12-05-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 4: Een toertje rond Noord-Beveland
    Het weerbericht zag er dreigend uit voor onze laatste dag. Daarom besloten we om op het eiland te blijven, zodat we indien nodig de snelste weg naar Wissenkerke konden nemen. Enkele spatjes regen niet te na gesproken bleef het gelukkig heel de dag droog en konden we nog 45 km genieten van de prachtige Zeeuwse natuur. Vanuit Wissenkerke vertrokken we naar de Collijnsplaat. Dit is een mooi stukje fietsen langs de Oosterschelde , waarbij je op een bepaald moment letterlijk onder de Zeelandbrug fietst. Indrukwekkend ! Vanop je fiets heb je ook een zicht op de oesterbanken bij laag water. Zo zagen we  dat er 6 kisten Japanse oesters aangespoeld waren, vast gedumpt door een vrachtschip. Toen we er voorbij fietsten kwam de rivierpolitie al poolshoogte nemen. De wind leidde ons via Kats langs de dijken vlakbij de rivier naar Kortgene. Door de gunstige ligging aan het Veerse meer heeft Kortgene zich de laatste jaren sterk ontwikkeld op toeristisch gebied. Karakteristiek in het landschap is de grasdrogerij met de schoorstenen en condenspluim die vanuit alle hoeken van het eiland te zien is. Voor vele bewoners een begrip. Naast de grasdrogerij staat een prachtig ontworpen pompgebouw van de waterleidingsmaatschappij. Lange tijd heeft heeft het gebouw geen functie meer gehad, maar sinds kort wordt de pomp bij piekbelastingen weer ingezet. Een mooie combinatie van modern watermanagement en industrieel erfgoed.
    Vanuit Kortgene fietsten we naar Kamperland. Kamperland was van origine een landbouwdorp, maar heeft zich nu ook ontwikkeld tot een ideale verblijfplaats voor watersporters en strandgenieters. Een bijzondere activiteit in Kamperland is het brouwen van bier. Bierbrouwerij Emelisse is de enige brouwerij op Noord-Beveland en hier wordt dubbel abdijbier en witbier voor de fijnproever gebrouwen. Bij het brouwproces wordt mout gebruikt, gemaakt van Noord-Bevelandse brouwgerst. In het opvallende gebouw is  het grand-café Emelisse gevestigd. Hier kan men deze bieren proeven en een lekker hapje eten. Ook de koffie smaakt er overheerlijk.
    Na dit intermezzo reden we terug naar Wissenkerke. Na een heerlijk avondmaal  in HRC De Kroon keerden we uitgewaaid en opgeladen naar huis.

    De knooppunten: 12, 13, 22, 39, 32, 33, 34, 24, 23, 20, 21, 29, 11, 19, 6, 12 .


















    12-05-2013 om 00:00 geschreven door carine


    Categorie:routes in Zeeland
    >> Reageer (0)
    11-05-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 3: Veere - Middelburg - Domburg
    Op zaterdag stond er een rondje gezellige stadjes bezoeken op het programma.
    Via de website van "Een rondje met een pontje" hadden we ontdekt dat het veer van Kamperland naar Veere op zaterdag overtochten maakte. Dus ... als liefhebber van overzetbootjes (Misschien was ik in een vroeger leven wel een veerman.) kon ik deze gelegenheid niet voorbij laten gaan. Alleen ... het goot op het moment dat we moesten vertrekken pijpenstelen of regende het oude wijven ? Dus maar de regenjassen en -broeken  aangetrokken , want op de buienradar werd aangekondigd dat het vanaf de middag droog zou zijn.
    Regenjassen en broeken moeten echter op tijd en stond gecontroleerd worden op hun waterdichtheid en wat bleek ? Iedereen had wel één kledingstuk dat niet zo waterdicht was als het moest zijn ! Ikzelf  zal mij een nieuwe regenbroek moeten aanschaffen voor we naar Jutland vertrekken, want de binnenkant van mijn regenbroek heeft de natte tocht naar Praag schijnbaar niet zonder slag of stoot overleefd.
    Toen we van de veerboot in Veere stapten, konden we onze regenpakken al uittrekken en onze lekkages laten drogen.
    We doorkruisten het stadje na een kopje warme chocomelk en fietsten richting Middelburg. De lange Jan, de karakteristieke abdijtoren in het centrum van Middelburg,  kondigde al van ver dit pittoreske stadje aan.
    De hoofdstad van Zeeland heeft een rijk verleden en dat is nog steeds zichtbaar. Middelburg is ontstaan in de 9e eeuw, toen de Vikingen Europa introkken. Om het eiland Walcheren tegen indringers te beschermen werd er een ringwalburg opgeworpen. Nadat de dreiging van landveroveraars voorbij was, begon de burcht te profiteren van de gunstige ligging aan het water en ontwikkelde zich tot handelscentrum. Omdat deze burcht de middelste burcht van Walcheren was, kreeg de stad de naam Middelburg.
    Lange tijd was Middelburg, na Amsterdam, de belangrijkste stad van Nederland. In 200 jaar tijd werden er ruim 300 nieuwe schepen gebouwd op de scheepswerven. Deze schepen vetrokken naar Azië om handel te drijven in o.a. specerijen, textiel en porselein. In het centrum van Middelburg zijn nog steeds panden te zien die herinneren aan deze gouden periode.
    Na een bombardement in 1940 waarbij in een verwoestende brand veel van de stad verloren ging, is Middelburg weer opgebouwd in traditionele stijl. Naast historische monumenten is moderne architectuur ook ruim aanwezig. Middelburg is echt een stad met een eigen karakter. Er zijn intieme pleintjes, leuke straatjes, gezellige cafeetjes en naast de grote winkelketens vind je er ook bijzondere boetiekjes, galeries en kunsthandels.
    Via Koudekerke ging het richting Noordzee. Via Dishoek ging het naar Zoutelande en Westkapelle langs een dijk naast de zee.
    In Westkapelle staat een eeuwenoude markante vuurtoren,die nog steeds dienst doet als baken voor de scheepvaart.
    De vijftig meter hoge vuurtoren is niet alleen voor de zeevaart een baken in de nacht; vanuit de meeste dorpen op Walcheren is het vuurtorenlicht te zien.
    Door het oprukken van de zee werd begin 15e eeuw het oude gedeelte van dijkwerkersdorp Westkapelle verlaten om meer landinwaarts een nieuw dorp en bijbehorende kerk, Willibrorduskerk genaamd, op te bouwen. Door verwoesting tijdens de tachtigjarige oorlog en na brand bleef alleen de toren over en is de kerk begin 1800 omgevormd tot vuurtoren.
    Met de haren in de wind vlogen we verder richting Domburg.
    Domburg is de oudste badplaats van Walcheren en de op twee na oudste badplaats van het land. Domburg kent een rijke geschiedenis van kunstenaars, zoals Mondriaan en Jan Toorop die er kwamen schilderen vanwege het grillige duinlandschap en het bijzondere licht.
    In Domburg kan je ook op een heel speciale locatie logeren. Twintig jaar geleden hebben we dit met de familie eens uitgeprobeerd. En dat was een unieke ervaring. Daarom gingen we deze locatie ook een bezoekje brengen:
    Kasteel Westhove dateert uit de 13de eeuw en is met zijn torens, slotgracht, koetshuizen, tuin en terrassen een echte bezienswaardigheid. Vanaf beide terrassen heb je een fantastisch uitzicht op het boslandschap van de Mantelinge. Dit bosgebied is uniek, omdat het direct onderaan de duinen ligt. Het kasteel ligt ook op loopafstand van het strand. In vroegere eeuwen deed Kasteel Westhove dienst als buitenhuis van voorname Zeeuwse families. Nu is het een jeugdherberg met 117 bedden, verdeeld over het kasteel en de aangrenzende koetshuizen.
    Iedereen kan zich hier dus kasteelheer of jonkvrouw voelen.
    Voorbij het kasteel fiets je door een bos dat perfect zou passen in een tekening van Anton Pieck.
    Daarna ging het opnieuw richting Wissenkerke, het eindpunt van deze schitterende tocht van 73 km !

    De knooppunten: 12, 6, 19, 18, 17, 1, 36, 34, 62, 58, 57, 56, 53, 80, 44, 42, 40, 10, 11, 13, 14, 16, 27, 30, 3, 4, 5, 6, 12 .




















    11-05-2013 om 00:00 geschreven door carine


    Categorie:routes in Zeeland
    >> Reageer (0)
    10-05-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 2: Een rondje rond het Veerse meer.
    Na een goede nachtrust en een prima ontbijt sprongen we onze fietsen op voor een tocht rond het Veerse meer. De lucht zag er dreigend uit met regenzwangere wolken, maar een strakke wind zou er voor zorgen dat het droog bleef tot na het avondeten.
    Bij het vertrek werden we aangesproken door een echtpaar uit Beveren- Waas. Zij hadden één van onze fietsvrienden herkend en dat zorgde voor een leuke babbel. Ook zij gingen een fietstocht maken en vertrokken samen met ons richting Oosterscheldekering. Na een zestal kilometer hielden ze de fietstocht voor gezien en maakten ze rechtsomkeer. De tegenwind was hen veel te sterk. Als doorwinterde fietsers zetten wij door, wetende dat we gedurende het tweede deel van onze tocht zouden vooruitgeblazen worden door de wind .
    Via een brede weg door schitterende duinen kwamen we terecht in Vrouwenpolder. Vrouwenpolder is rond 1300 ontstaan in een net ingepolderd gebied. Het dorp heeft lange tijd een grote rol gespeeld als bedevaartsoort vanwege wonderen die in het dorp plaats vonden. Mysterieuze lichten boven het landschap zouden aangegeven hebben waar de kerk gebouwd moest worden. Ook heeft een vreemdeling in één dag een paneel van Maria geschilderd, en is daarna van de aardbodem verdwenen. Deze madonna werd Onze-Lieve-Vrouwe van de Polder genoemd, de bijnaam waaraan het dorp haar naam te danken heeft. Mirakels hebben we hier niet gezien, maar een gezellige rommelmarkt zorgde voor een korte verpozing.
    Rond de middag bereikten we het historische stadje Veere.

    De rijke geschiedenis van Veere, één van de zeventien beschermde stads- en dorpsgezichten in Zeeland blijkt uit de vele monumenten die het kleine stadje heeft:De grote kerk stamt uit 1348; Vanaf 1811 werd de kerk door soldaten van Napoleon gebruikt als militair hospitaal; de kerk is nog een tijdje bedelaarshuis geweest en kazerne.
    Het stadhuis van Veere  uit de vijftiende eeuw met de prachtige voorgevel: de toren met het klokkenspel dateert van het eind van de zestiende eeuw. Het carillon  is verkozen tot een van de mooiste van Nederland.
    De Schotse huizen aan de Kaai, in de zestiende eeuw gebouwd door rijke Schotse kooplieden. Deze twee huizen met de namen, "Het Lammeken" en "De Struijs" , bieden sinds 1950 onderdak aan het Museum 'De Schotse Huizen'.

    Gedragen door de wind bolden we verder langs het Veerse meer, soms dichtbij, soms ervan gescheiden door dijken. Maar het landschap bleef prachtig. Ten noorden van Wolphaertsdijk staken we de brug over naar Kortgene. Via rustige wegen bereikten we opnieuw Wissenkerke. Het einde van een prachtige fietstocht met 72 km op de teller.

    De knooppunten: 12, 6, 5, 4, 3, 30, 31, 32, 36, 34, 35, 48, 40, 50, 25, 35, 34, 24, 23, 28, 10, 18, 19, 6, 12 .



















    10-05-2013 om 00:00 geschreven door carine


    Categorie:routes in Zeeland
    >> Reageer (0)
    09-05-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gejaagd door de wind ... Een weekendje Zeeland
    Hemelvaart : tijd voor een lang familieweekend met veel fietsplezier !

    Dit jaar hadden we een fietsarrangement geboekt in Wissenkerke op het Zeeuwse eiland Noord- Beveland. Het werd in alle opzichten een meevaller van formaat. Hotel De Kroon was een gedroomde overnachtingsplaats met  ruime kamers, lekker ontbijt en heerlijk avondeten. Daarnaast viel het weer mee, alleen de harde wind was soms van het goede teveel. Maar we hebben vier schitterende fietstochten gemaakt. Dus ... een kort verslagje en foto's die voor zich spreken.

    Dag 1: Noord- Beveland en Schouwen Duiveland verbonden door de Zeelandbrug en de Oosterscheldekering.
    Op donderdag hadden we gekozen voor een fietstocht van een 56-tal  km. We vertrokken in Wissenkerke richting Zeelandbrug. Gelukkig hadden we de wind in de zeilen bij het overbruggen van dit prachtige bouwwerk. De Zeelandbrug  is een verkeersbrug over de Oosterschelde met een totale lengte van 5022 meter. Ze verbindt Noord- Beveland  met Schouwen- Duiveland. In december 1965 werd deze brug geopend en tot 1989 moest er nog tol op worden betaald. Nu brengt ze je in een mum van tijd in het pittoreske stadje Zierikzee.
    Zierikzee had al in het begin van de 15e eeuw een belangwekkend silhouet met muren, poorten, kerken, toren en molens. De oude stadspoort geeft toegang tot de gezellige binnenstad met de vele winkeltjes en gezellige terrasjes. Een echt welkomstgevoel.
    Het opvallendste monument van Zierikzee is de St. Lievens Monstertoren, ook wel de Dikke Toren genoemd. De toren is al van verre te zien en lijkt als twee druppels water op de Sint-Romboutstoren in Mechelen. Ooit moest de toren de hoogste van het land worden. Door geldgebrek is slechts een deel tot stand gekomen. Hoog genoeg om nu, vanaf de toren, te genieten van een adembenemend uitzicht. 
    Hier was het tijd om een hapje te eten. De zon nodigde ons uit om dit op een terrasje te doen.
    In de namiddag volgden we kilometerslang de dijken langs de Oosterschelde tot aan de Oosterscheldekering. Onderweg konden we genieten van een mooi landschap.De Oosterscheldekering fietsten we over met een flinke zijwind. Hij blies ons naar een gezellig terrasje voor een opwarmertje. Daarna was het tijd om naar Wissenkerke terug te keren. Door de omleiding in dit dorpje stond onze kilometerteller op 64 km. Een flinke start van het weekend.

    De knooppunten: 12, 13, 22, 38, 30, 31, 7, 8, 90, 81, 71, 70, 4, 5, 6, 12.

















    09-05-2013 om 00:00 geschreven door carine


    Categorie:routes in Zeeland
    >> Reageer (0)
    01-04-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Goed ingeduffeld op bezoek bij onze noorderburen,
    Het zonnetje lonkte al enkele dagen naar mijn fiets en ik besloot het er vandaag dan ook maar op te wagen om de kou te trotseren en een tochtje te maken. Goed ingeduffeld met  laagjes boven elkaar, twee paar kousen in mijn goretex-schoenen, een stel handschoenen en een muts vertrok ik bij 1 graad boven nul. Ik wilde een bezoekje brengen aan onze noorderburen. De grens ligt letterlijk achter mijn tuin en via de Clingse bossen waaide de wind mij richting Hulst. Ze maken reclame met de slogan : De meest Vlaamse stad van Zeeuws - Vlaanderen. Maar het is er vooral gezellig winkelen. Net buiten Hulst was het toch even schrikken van het polderlandschap. Normaal is het een bedrijvigheid van jewelste op de weiden en akkers deze tijd van het jaar. Maar nu lagen de velden er heel kaal bij . Wat een ruimte, maar tegelijkertijd ook een tegenslag voor de landbouwers die moeten leven van de opbrengst van hun velden !Met een aangenaam rugwindje bolde ik langs de prachtige Luntershoek en tegen de middag stond ik in Axel. In het wapen van Axel was het tijd om te genieten van een warme soep en een heerlijk slaatje. Krachten opdoen voor het vervolg van de rit !
    Ik fietste verder naar het rustige Westdorpe. Eerst passeerde ik nog enkele historische monumenten op het grondgebied van dit langgerekt dorp: De Zwartenhoekse zeesluis en het oudste transformatorhuisje van elektriciteit in Zeeland uit het begin van de twintigste eeuw.
    Voorbij Westdorpe voerde de route mij richting Zelzate, halfweg mijn route. Meteen ging de wind ook pal op de kop blazen en dat tot thuis. Het tempo zakte dan ook meteen fors naar beneden.
    Rustige wegen brachten mij tot in Wachtebeke, waar ik mijn weg vervolgde langs de prachtige Moervaart. Die volgde ik tot in Klein- Sinaai. Via de oude spoorweg kwam ik in mijn geboortedorp Kemzeke terecht om van daaruit naar De Klinge te rijden. Na 66 km stond ik weer thuis. Wat een prachtige route alweer.

    De knooppunten: 50, 49, 47, 46, 45, 44, 43, 74, 71, 70, 72, 85, 83, 82,69,  89, 83, 82 79, 19, 99, 94, 91, 86, 84, 81, 80, 50 .






































    01-04-2013 om 00:00 geschreven door carine


    Categorie:routes in Zeeland
    >> Reageer (0)
    20-05-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wemeldinge deel 2

    Deze morgen opnieuw naar Wemeldinge getrokken. Dit keer om de fietsmaatjes op te halen van hun fietsvakantie en ook een afsluitende fietstocht mee te maken.Het werd een korte maar mooie rit.
    We startten in de buurt van de kleine maar mooi gelegen jachthaven vlak voor het dorp. Achter deze jachthaven komt een nieuwe haven voor wel 1000 plezierboten. Dus naast een duikparadijs aan de Oosterschelde zal Wemeldinge ook een zeilparadijs worden in de toekomst.
    Vandaaruit voerde ons stalen ros ons richting Kruiningen. Dit dorp doet bij velen een belletje rinkelen. Vroeger was er een overzet van Perkpolder naar Kruiningen. Daarvan maakten veel Vlamingen en Zeeuws-Vlamingen dankbaar gebruik om in korte tijd in Zuid- Bevelland te staan en daar prachtige fietstochten te maken. Sedert een tiental jaren is deze overzet echter afgeschaft. In Kruiningen zie je nog restanten van de aanrijroute naar de boot, maar de parkeerplaats is nu ingenomen door grote appartementen.
    Van daaruit ging het naar het schijnbaar uitgestorven Waarde en Oostdijk. Waarde heeft een gezellig dorpspleintje, maar er was niemand te zien op straat, net als in Oostdijk. We keerden terug via Yerseke, de bakermat van de mossel- en oesterkweek. Je passeert er talrijke bedrijven die zich bezighouden met de kweek van deze lekkernijen. Ook het bedrijf van Prins en Dingemanse, misschien wel de bekendste, passeerde in het rijtje.
    In het gezellige Yerseke was het tijd voor een terrasje. De zon kwam erdoor en het kostte moeite om weer onze tweewieler op te stappen.
    Dijken en rustige fietspaden brachten ons terug naar Wemeldinge, waar een bezoekje aan bakkerij Heidi deze heerlijke dag afsloot met een overheerlijk toetje.

    De knooppunten van deze tocht van 48 km : 56, 55, 57, 58, 64, 62, 63, 65, 86, 85, 87, 90, 97, 96, 91, 99, 65, 63, 62, 64, 57, 56.











    20-05-2012 om 00:00 geschreven door carine


    Categorie:routes in Zeeland
    >> Reageer (0)
    18-05-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wemeldinge

    Gisteren zijn we met ons fietsgroepje naar Wemeldinge getrokken. De zon was heel de dag van de partij, maar het was wel frisjes. Ideaal fietsweer !
    Onze fietstocht vertrok op de prachtige dijk langs de Oosterschelde in Wemeldinge dorp. Kilometerslang volg je deze brede Scheldearm. Daarna trokken we de polders in richting Goes en Kloetinge. Goes is een leuk en gezellig stadje . Verleersluwe wegen leidden ons naar Nisse. Wat een pittoreske dorpskern tref je daar aan. Ik herkende het dorpje direct van onze fietsvakantie: "De Ronde van Nederland". Hier hebben we onze eerste namiddag toen doorgebracht.
    Vanuit Nisse peddelden we richting Kwadendamme. Het natuurgebied de Zwaakse Weel zorgde voor prachtige uitzichten.Even verder  kwamen we voorbij een immens grote serrenaccomodatie. Hier worden paprika's gekweekt. Aan de andere kant van de straat werd het landschap beheerst door boomgaarden. Wat een ruimte is hier nog voor land- en tuinbouw !
    Dan ging het richting Hoedekenskerke en Biezelinge. Hier en daar kreeg je mooie inkijkjes op de Schelde en kon je Doel en Terneuzen zien liggen in de verte.
    In Hoedekenskerke trok het kleine spoorwegmuseum heel wat volk. Klein en groot genoten van een tocht met twee stoomtreinen.Uiteindelijk kwamen we in Kapelle terecht. Dit charmante dorpje is gekend als het geboortedorp van Annie MG Schmidt. Bij haar borstbeeld zijn er gisteren heel wat flarden uit haar gedichten de lucht in gegaan. Want jong en oud is met boekjes en gedichten van haar opgegroeid. Mijn persoonlijke favoriet is: "Lekker Stout".
    Vanuit Kapelle ging het terug richting Wemeldinge waar een lekkere maaltijd deze mooie dag afsloot.

    De knooppunten van deze 60 kilometer lange tocht: 48, 45, 44, 46, 79, 77, 76, 92, 93, 96, 73, 72, 71, 70, 83, 53, 54, 55, 56
















    18-05-2012 om 00:00 geschreven door carine


    Categorie:routes in Zeeland
    >> Reageer (0)
    07-04-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Holland, here I am

    Gisteren ben ik na enkele maanden Nederland nog eens ingedoken om te gaan fietsen. En dan te weten dat de start bijna letterlijk in onze achtertuin ligt. De thermometer wees 4 graden aan toen ik vertrok , maar het was prachtig fietsweer.
    Via de bossen van de Hoge Geest, een prachtig natuurreservaat en watergewinningsgebied (1), waar je gemakkelijk een wandeling van een uur of twee kan maken zonder het bos uit te komen, ging het vlotjes richting Hulst. Daar is men volop de site aan het vroegere 's Gravenhofplein aan het renoveren. En het zal een mooi hoekje worden in de binnenstad ! Daarna ging het via dijken en polders naar de Luntershoek, (2) een van mijn favoriete plekjes in Zeeuws- Vlaanderen. Van daaruit voerde de wind mij in een goed tempo naar Terneuzen. Deze keer niet via de Honte, maar wel via de Griete en het Hellegat. Al snel kon ik de dijk op om daar te genieten van een prachtig uitzicht over de Westerschelde. (3) Het was helemaal niet druk op de dijk, maar wel al ideaal weer om mijn boterhammetjes op te eten op een bankje met  zicht op de Schelde. Na een korte pauze peddelde ik verder. Met pijlen wordt heel goed aangegeven welke bruggen je moet nemen als doorgaand verkeer, want door de vele sluizen staan er hier en daar bruggen omhoog. Het is  een mooi schouwspel om de grote mastodonten door de sluizen te zien varen. Probeer wel de bordjes met de fietsknooppunten goed in de gaten te houden, want als je Terneuzen niet kent, zou het anders wel een hele rondrit kunnen worden om weer op de juiste weg te geraken. Maar als je de nodige concentratie behoudt, wijst alles zichzelf uit. Eens Terneuzen uit, kom je in de buurt van een industriegebied. Maar al snel werd ik langs verkeersluwe wegen naar het natuurreservaat "De Braakman" geleid. Kilometerslang fiets je via een onverhard fietspad (4 en 5 ) door dit reservaat. Aan de linkerkant heb je een prachtig zicht op het water en de vegetatie. De rechterkant wordt ontsierd door industrie. Maar de natuurpracht zorgt er automatisch voor dat je vermijdt om naar rechts te kijken.Van daaruit ging het naar Sluiskil. Daar was er even een vervelend lang stuk langs de grote baan op een vrijliggend fietspad. Maar daarna kwam je weer op heel rustige wegen.
    Mijn tocht voerde mij naar Schapenbout (6 ). Wat zou ik hier graag wonen als ik ooit met pensioen ben ! Een dijk met prachtige dijkhuisjes en een groene strook over de lengte van heel het gehucht. Daarna fietste ik door naar Axel om via de Spaanse linies en de Schapendijk (7 ) terug in De Klinge te arriveren. 96 km stond op mijn kilometerteller. Moe maar tevreden kwam ik thuis.
    De knooppunten: 50, 49, 47, 46, 45, 44, 15, 54, 41, 40, 28, 25, 17, 11, 18, 19, 10, 15, 16, 26, 27, 22, 29, 73, 71, 74, 75, 77, 78, 89, 88, 80, 50














    07-04-2012 om 00:00 geschreven door carine


    Categorie:routes in Zeeland
    >> Reageer (0)
    31-07-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een mooie fietsdag

    Deze middag was het prachtig weer om een tochtje te maken door het prachtige Zeeuws- Vlaanderen in onze achtertuin.
    Onze Clingse bossen lagen er droog bij en leidden ons naar Hulst. Een tijdje geleden vertelde ik dat de gezelligheid er wat weg was door de grote bouwwerf, maar ondertussen is er al keihard gewerkt en hoe ! Aan het vroegere 's Gravenhofplein hebben de archeologen prachtig werk geleverd en is de site de moeite waard om te bekijken. Foto's volgen nog bij een volgende fietstocht. Maar vandaag lag de batterij plat van het fototoestel. Wie deze site wil bekijken zal het snel moeten doen, want men zou deze naderhand onder water willen laten lopen en er een park aanleggen. Zo zal Hulst nog groener en waterrijker worden. Via een stadspoort reden we de stad uit richting polders en dijken. Een rustige weg bergie op en bergie af bracht ons naar Luntershoek en het Groot Eiland. Als het zonnetje schijnt is dit een prachtig plekje met plaats om te picknicken. Kilometers lang reden we op dijken met een prachtig zicht op waterlopen. Zo ging het vlotjes naar Margrette, een gezellig gehuchtje van Terneuzen. In de verte zie je de schaatsbaan, de industrie en de windmolens van dit stadje aan de Schelde. Toch blijf je midden in de natuur. Via Schapenbout (wat een ludieke namen hebben die gehuchten van Hulst en Terneuzen toch !) fietsten we richting Axel. In het wapen van Axel genoten we van een terrasje met een prachtig uitzicht. Het was er zo aangenaam en gezellig dat we maar bleven tateren en de tijd uit het oog verloren. Het was dan ook al half vijf toen we verder fietsten. Via de Spaanse linie, de schapendijk (zo heet hij niet maar we noemen hem zo omdat je er letterlijk tussen de schapen fietst, ging het richting Heikant. Daar namen we enkele smokkelpaadjes om de Kemel te bereiken. Via een smal en mul zandpad kwamen we weer op de Paal terecht. Nog even doortrappen en daar lonkte De Klinge weer.

    De nummertjes van deze prachtige en verkeersluwe tocht van 52 km : 50, 49, 47, 46, 45, 44, 43, 42, 73, 71, 74, 75, 77, 78, 89, 88, 80, 50.





    31-07-2011 om 00:00 geschreven door carine


    Categorie:routes in Zeeland
    >> Reageer (0)
    13-06-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een dagje Zeeland

    Gisteren na de lange break eindelijk weer de fiets opgekropen. Een beetje een waagstuk omdat pas dinsdag het gips rond mijn pols werd verwijderd. Het viel allemaal best mee, alleen vandaag moet ik het een beetje bekopen met pijn, maar dat gaat wel weer over.
    We verzamelden om 8 uur met het grootste deel van onze fietsgroep in Kemzeke. Enkel Fons ontbrak nog. Maar na zijn dijbeenbreuk zit hij ook al terug op zijn tweewieler. Het zal dus niet zo lang meer duren voor we weer voltallig zijn. Met de auto reden we tot in Wemeldinge. Een tocht van 68 km hadden we uitgestippeld. Al snel vertrokken we langs de dijk richting Zeelandbrug. (foto 1) Al van ver zie je dit prachtig staaltje van ingenieurswerk liggen aan de horizon. Het was trouwens het enige onderdeel van de Deltawerken dat ik nog niet overgefietst was.
    7 km lang fiets je over een vrij ruim fietspad (90 cm) met langs weerszijden een prachtig zicht op de Oosterschelde. Op zondag wordt deze druk bevaren door zeilboten, jachten en plezierbootjes. Hier en daar zie je ook een vrachtschip passeren, maar lang niet zoveel als in de week.
    Eens de Zeelandbrug over arriveer je snel in Zierikzee. (foto 2) Dit is een heel gezellig en pittoresk stadje. Na een uitgebreide lunchpauze en een bezoekje aan de stad, ging het terug richting Zeelandbrug. Daarna kwamen we terecht in Kortgene. Hier vind je de grootste jachthaven (foto 3) van Zeeland. Meer dan 1000 schepen liggen hier aangemeerd ! Bij de aanlegsteiger wachtten we op de overzet naar Wolphaertsdijk. Voor 3 euro brengt een vriendelijke schipper je naar de overkant in tien minuten. Na een deugddoende koffiepauze trokken we via een heel goed aangeduide omleiding terug naar Wemeldinge (foto 4) . Daar genoten we van een lekker avondmaal in een lokaal restaurant. Een mooie afsluiter van een aangename fietstocht.
    De knooppunten: 48-60-35-34-33-32-31-Zeelandbrug-7-31-30-38-37-24-25- veer- 35-60-48-56.







    13-06-2011 om 00:00 geschreven door carine


    Categorie:routes in Zeeland
    >> Reageer (1)
    24-04-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een toerke Zeeuws- Vlaanderen

    Deze namiddag stond er een korte rit op het programma; want door de exploten van Philippe Gilbert de laatste weken wou ik zeker de laatste kilometers van Luik-Bastenaken-Luik bekijken. Vanuit het waterwinningsgebied in onze achtertuin ging het richting Emmadorp doorheen de polders. Wind op kop maar het zalige zomerweer zorgde ervoor dat dit niet als irriterend werd beschouwd. Aan het Verdronken Land van Saeftinghe was onze eerste stop gepland. Het mooiste plaatsje op het terras stond op ons te wachten. Daarna wandelden we nog even tot boven op de dijk om het Verdronken Land te zien liggen. In de verte zag je de boten op de Schelde varen.  Het bezoekerscentrum is zeker ook een bezoekje waard. Daarna ging het richting Walsoorden. Knooppunt 9 zorgde weer even voor wat verwarring maar we wisten van vorig jaar dat we beneden moesten blijven in plaats van naar boven te rijden. Onderweg stopten we nog even aan het monument dat de watersnood van 1953 in herinnering brengt.  Daarna ging het via de prachtige Luntershoek terug richting Hulst.  En we waren net op tijd terug om Gilbert met de Schlecks hun beslissende aanval te zien plaatsen. De overwinnig van Gilbert was dik verdiend en deed ons weer even Belg voelen. Misschien kan hij de regeringscrisis in ons landje oplossen. Alhoewel na bijna een jaar zonder regering wordt men dit ook gewoon en missen doen we ze niet echt.

    De knooppunten: 50, 61, 63, 64, 65, 59, 16, 9, 18, 10, 19, 12, 54, 15, 44, 45, 46, 47, 49, 50





    24-04-2011 om 00:00 geschreven door carine


    Categorie:routes in Zeeland
    >> Reageer (0)
    06-08-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Breskens
    Omdat ik mijn benen en conditie nog even wou testen voor onze Ronde van Nederland (Maandag vertekken we !) had ik een route van 135 km uitgestippeld met de monding van de Westerschelde als bestemming. 's Morgens om half negen vertrok ik onder een lichtbewolkte hemel naar Hulst. Vandaaruit ging het naar onze vertrouwde Luntershoek. Wat was het uitzicht daar weer mooi. (foto 1) Vervolgens liep mijn route recht naar Terneuzen. Niet via de Honte maar wel door de polders. Hier en daar kom je onderweg een oude arm van de Schelde tegen. (foto 2) Voor Terneuzen kan je al snel op de Scheldedijk. Daar is het prachtig om te rijden en rustig ! Kilometerslang is de Schelde je bondgenoot. (foto 3)
    Eens je Terneuzen hebt bereikt, kan je de Schelde nog een heel eind volgen. Tijd genoeg om de mastodonten van zeeschepen eens goed te bekijken. Als je voorbij het kleine haventje bent, is het even kijken over welke brug je over de sluizen rijden kan. Vandaag had ik geluk en moest ik niet omrijden. Dan is het een beetje draaien en keren door Terneuzen tot je in het industriegebied komt. Al snel zie je aan je linkerkant het prachtige natuurreservaat De Braekman. (foto 4) Hier was het even zoeken naar de weg. Het bordje van knooppunt 11 wijst rechtdoor aan, maar dan kom je in het industriegebied en deze weg loopt dood (heb ik enkele kilometers uitgeprobeerd) . De fiets-GPS stuurde mij een weg in die er niet was. Dan maar de gele bordjes van de omleiding voor de fietsers gevolgd. Deze liep door het natuurreservaat. En aan het eind kwam ik weer op de knooppuntroute uit. Na dit intermezzo ging het door de polders en langs de Scheldedijken richting Breskens. De knooppuntenroute loopt beneden de dijk, maar je kan net zo goed op de dijk gaan rijden als je af en toe maar naar links kijkt om te zien of de weg nog steeds parallel loopt aan de dijk. En het uitzicht is veel mooier. Uiteindelijk kwam ik in Breskens aan. Maar dit dorp (of is het stadje ?) viel mij heel erg tegen. Men klaagt wel eens van de Vlaamse badsteden met hun hoge flatgebouwen, maar in Breskens is weinig ruimtelijke ordening te zien. Het oogt allemaal zo slordig. Ik liet Breskens dan ook maar snel achter me liggen na een bezoekje aan het strand. (foto 5) Vervolgens voerde de route mij naar Groede. Dit badplaatsje is bekend van het naaktstrand. Maar het dorpsplein is heel erg gezellig. Naast de kerk met een gedeeltelijk houten toren, staat een oude kiosk. (foto 6) In de schaduw daarvan vind je leuke terrasjes voor een welverdiende verfrissing. Na het terrasjesbezoek ging het richting Ijzendijke. Een kerk met een opvallende toren (foto 7) en een goed onderhouden windmolen bepalen er het dorpsgezicht.
    Daarna voerde de weg mij naar Sluiskil om weer aan de andere kant van het kanaal Gent-Terneuzen te geraken. Dit deel was het minst aangename van de tocht, omdat je een hele tijd langs druk bereden banen moet rijden. Dan ging het richting Axel om via Zuiddorpe, Absdael en Sint-Jansteen opnieuw De Klinge te bereiken. Op dit stuk kwam ik nog eens langs de prachtige Spaanse linies, die ik in een vorige tocht reeds aanprees. 145 km stond er op de teller, met dank aan de onduidelijke bewegwijzering in Terneuzen. Eén ding is zeker : de benen zijn er klaar voor.
    De knooppunten: 50,49,47,46,45,44,15,54,41,40,28,25,17,11!,34,24,23,22,7,20,16,15,17,43,21,50,31,32,36,39,19,10,15,16,26,27;22,29,73,71,74,75,77,78,LF38b













    06-08-2010 om 00:00 geschreven door carine


    Categorie:routes in Zeeland
    >> Reageer (0)
    01-08-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Korte tochtjes
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Deze week stonden er alleen maar korte tochtjes op het menu. Het wisselvallige weer en de voorspelde buien waren deels de oorzaak , maar ook een wispelturige bloeddruk en een familieuitstap naar Xanten speelden mee.
    Vandaag krijgen we bezoek van mijn lieve vriendin Katrien en haar gezin. Samen met de kids gaan we een familietochtje maken van 43 km. Zeeuws-Vlaanderen is hiervoor natuurlijk de gedroomde locatie. We zullen het grondgebied van Hulst nauwelijks verlaten, maar toch zal het lijken alsof het vakantie is. Zo mooi is het hier.
    De knooppunten: 80,50,61,63,64,65,59,55,13,12,54,15,44,45,46,47,49,50,80.

    01-08-2010 om 00:00 geschreven door carine


    Categorie:routes in Zeeland
    >> Reageer (0)
    11-07-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wemeldinge
    Deze morgen heel vroeg uit de veren . Om kwart na zeven stond ik al gepakt en gezakt om te vertrekken naar Perkpolder. Daar wilde ik de overzetboot van 9 uur halen naar Hansweert. Onderweg toch even verloren gereden omdat een bordje van knooppunt 9 heel onduidelijk stond opgesteld. Maar een vroege wandelaar hielp mij snel via een kortere weg naar de aanlegplaats. Vroeger heb ik hier heel vaak de overzet genomen naar Kruiningen, want toen mijn kinderen klein waren, deden ze in de zomer niets liever dan met de boot gaan varen. De gratis overzet voor fietsers was toen ook een gedroomde bestemming. Maar van die tijd is er nu in Perkpolder niets meer te zien. Alleen een grauwe en verlaten vlakte, waar vroeger de grote parking gelegen was. Rederij de Atol (1) verzorgt nu in de maanden juli en augustus vier keer per week een aantal overtochten naar Hansweert. Die mensen doen dit met veel plezier. Dat merk je aan het vrolijke onthaal. Alleen het prijskaartje viel wat tegen. Op de website staat dat je voor 5 euro de overtocht kan maken, maar in werkelijkheid is het 7 euro. En dan heb je nog geen retourtje. Maar goed ... je krijgt er wel drie kwartier varen voor. Toch wel indrukwekkend hoor als je tussen die mastodonten van vrachtschepen de Schelde oversteekt. Vanuit Hansweert ging de tocht dan via een kanaal dat de Westerschelde met de Oosterschelde verbindt, richting Wemeldinge. Hier zie je binnenschepen en zeilschepen broederlijk naast elkaar varen. Wemeldinge (2) is een pittoresk stadje dat gelukkig nog niet té toeristisch is. Je vindt er leuke, kleine strandjes aan de Oosterschelde. Blijkbaar is het water er toch proper genoeg om de bruingebrande lichamen af te koelen. Want je ziet er heel wat zonnekloppers en zwemmers. Ook duikers zie je regelmatig op het droge kruipen. Aan de Oosterschelde heb ik de tijd genomen om uitgebreid te picknicken en rustig het dorpje te verkennen.
    Daarna ging de fietstocht kilometers lang verder op de dijk naast de Schelde. Genieten was dit ! Toen de fietsroute afboog van de Schelde werd ik in de richting van Kapelle en Biezelinge gestuurd. In Kapelle vond ik een heel gezellig dorpspleintje. (3) Gedragen door de wind stond ik om twee uur al terug aan het ponton van de overzet. Ik had dus eigenlijk net zo goed de boot van 11 uur kunnen nemen. Om de tijd te vullen, reed ik richting Kruiningen. Dit dorp leek net als alle andere dorpen waar ik vandaag was doorgereden uitgestorven. Waren de Hollanders zich mentaal aan het voorbereiden op de WK-finale van vanavond of waren ze collectief een dutje aan het doen om de volgende nacht door te kunnen feesten ?  Wie zal het zeggen ? In elk geval was er geen café open om mijn dorstige ziel te laven. Dan maar naar Schore gereden. Op een gezellig terrasje was het tijd voor een heerlijke babbel met een aantal andere fietsers.
    Om half vijf was het  tijd om de veerboot te nemen naar Perkpolder. Via rustige wegen ging het  richting Hulst. Hier was de oranjegekte al op toerental aan het komen. Van overal kwamen mensen in het oranje en met vuvuzela's in de hand de stad binnengeduikeld . Klaar voor wat hun momentum moest worden: de WK-finale eens een keertje winnen. Als fervent Spanje-supporter moest ik me telkens inhouden om niet te zingen: "Dos cervezas por favor" Thuisgekomen stond de barbecue al heerlijk te gloeien. Na een lekkere maaltijd en een verfrissende douche was het dan tijd om de zetel in te duiken om de WK-finale te volgen . En yes ! Spanje won ! De vuvuzela's waren in onze achtertuin muisstil geworden, maar ik riep zachtjes: OLE !
    De knooppunten van deze route waren: 50,49,47,58,14,55,13,17,16,9,88,84,56,55,56,48,54,53,83,84,88,9,16,17,13,55,14,58,47,49,50







    11-07-2010 om 00:00 geschreven door carine


    Categorie:routes in Zeeland
    >> Reageer (0)
    14-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De Klinge- Terneuzen - Philipine- De Klinge
    Vandaag opnieuw het stalen ros van stal gehaald. Het werd tijd na die lange periode van kou en barre weersomstandigheden. Maar vanmorgen straalde de zon aan de hemel. Snel een tocht van 84 km uitgestippeld richting Terneuzen. Uiteindelijk werden het er 94 door de verwarrende opstelling van bordjes in Terneuzen.
    Eerst leidde de tocht naar de binnenstad van Hulst.(foto 1) Langs de Dubbele Poort was ik snel de stad weer uit. Al snel fiets je dan midden in de polder voorbij typische Zeeuwse boerderijen. (foto 2) Daarna richting De Luntershoek (foto 3) . Dit blijft een prachtig natuurgebied. Kilometerslang wordt het landschap gedomineerd door kreken en welen.
    Het grote grasveld (prachtig gelegen en onderhouden) in Schapenbout was vandaag de perfecte picknickplaats. Schapenbout is een piepklein gehuchtje, maar vast zalig om er te wonen. 
    Daarna ging het noordwaarts door Magrette en Spui richting Terneuzen. Voor je Terneuzen nadert, rijd je door een park langs een zijarm van de Schelde. (foto 4) Wat een prachtige intrede van de stad. Aan restaurant De Kreek was het even zoeken naar de juiste weg. En even verderop moet je zelf proberen op de Scheldedijk te geraken, want de knooppuntbordjes geven niet duidelijk aan hoe je moet rijden. Eens bovenop de dijk (foto 5) kan je genieten van de weidsheid van de Schelde. Zeil- en motorboten, vrachtschepen en binnenschepen varen af en aan. Je krijgt tijd genoeg om ervan te genieten, want je rijdt een heel eind langs de Schelde. Daarna moet je goed uit je doppen kijken, want in Terneuzen is het heel druk aan de sluizen. Verschillende bruggen staan open, maar even een eindje om rijden en over een andere brug rijden en je zit snel weer op het goede spoor. Hier zie je pas goed wat voor mastodonten er rond varen. 
    Vervolgens reed ik via Hoek naar Philipine. (foto 6) Een gezellig dorpje waar één ding centraal staat, namelijk het consumeren van mosselen. Je vindt er het ene mosselrestaurant naast het andere. Vandaag was het er heel rustig omdat het mosselseizoen voorbij is, maar midden in het seizoen kan het er heel druk zijn. Tijd om een terrasje te doen ! Daarna ging het via Sas van Gent naar Axel. Dit was het minst interessante deel van de route, omdat je door industrieterreinen moet rijden. Maar al snel rijd je het gezellige Zuiddorpe binnen. Enkele kilometers verder wachtte er een verrassing van formaat. Ik kwam er midden een natuurpark "De Spaanse linies" terecht. (foto 7) Daar zie je mooi educatief uitgewerkt waar de forten stonden om de Spanjaarden tegen te houden en hoe gebruik werd gemaakt van het water er rond. Wel opletten dat je de sticker van de LF-route 38b niet mist, want anders rijd je een heel eind verkeerd. Je moet echt de dijk op tussen de grazende schapen. Via Sint- Jansteen bereikte ik dan snel de Klingse bossen. Het was weeral een heel mooie rit.
    De knooppunten: 50, 49, 47, 46, 45, 44, 43, 42, 73, 29, 28, 25, 17, 16, 15, 12, 13, 24, 79, 72, 70, 71, 74, 75, 77, 78, LF38b.















    14-05-2010 om 00:00 geschreven door carine


    Categorie:routes in Zeeland
    >> Reageer (0)
    13-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wind, wind, wind !

    Wat een prachtig weer vandaag. Een stralende zon en een behoorlijke temperatuur zorgde ervoor dat ik vandaag een tocht heb gemaakt van 70 km. Om de GPS uit te testen ging ik richting Nederland. Het werd een prachtige tocht langs dijken, verkeersluwe banen en kilometers naast een dijk tegen de Schelde. Alleen de boeren waren druk aan het werk op hun land, wat er wel voor zorgde dat je hier en daar goed uit je doppen moest kijken voor die maxen van tractoren. Alleen de wind was een echte spelbreker. Van Clinge naar Emmadorp was het bijna heel de tijd wind op kop. Het cafeetje : Het verdronken land in Emmadorp was dan ook een welgekomen rustpunt. De heerlijk schuimende warme chocomelk smaakte verrukkelijk. De lekkere warme appeltaart die ik er al vaak heb gegeten, heb ik nu maar gelaten voor wat ze was, want anders waren de verbruikte calorieën er al weer direct bij. Vanuit Emmadorp liep de tocht dan enkele kilometers langs de Scheldedijk tot in Kruispolderhaven,snel met de wind in de rug. Daarna was het weer grotendeels wind op kop tot in Kloosterzande. Dan weer naast de Schelde tot in Griete. Je kon nog net de top van de grote schepen boven de dijk uit zien priemen. Bij minder winderig weer is het prachtig om even te voet tot boven op de dijk te gaan. Er zijn genoeg plaatsen waar je dat kan doen. Daarna ging het langs binnendijken richting Zaamslag. Een gezellig dorpje met enkele mooie winkels. En dan kwam het mooiste stuk eraan. Vanaf Luntershoek tot aan de rand van Hulst heb je een prachtig stuk natuur. Je rijdt daar bijna continu naast water. Dit zijn wêêlen of wielen. (achtergebleven kreken na een dijkdoorbraak) Ik heb hier al regelmatig gefietst, maar ik blijf het zo prachtig vinden. Daarna nog even Hulst binnengefietst. Dit stadje heeft heel veel van zijn gezelligheid ingeboet. Aan de kant van het 's Gravenhofplein staan heel wat winkels leeg. Ze zijn onteigend en moeten worden afgebroken. Daarna zullen er appartementen gebouwd worden. Dit zal de charme van de binnenstad zeker niet ten goede komen.
    Vandaag heb ik volgende nummertjes bij elkaar gefietst : 50, 61, 63, 64, 65, 59, 55, 13, 17, 11, 19, 10, 40, 41, 42, 43, 44, 45, 46 , 47, 49, 50.

    13-04-2010 om 00:00 geschreven door carine


    Categorie:routes in Zeeland
    >> Reageer (0)

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Archief per maand
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 10-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 01-2013
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 11-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs