Na een relatief goede nachtrust en een behoorlijk ontbijt gingen we deze ochtend op pad voor 85 km fietsplezier. Eerst reden we terug naar Garnwerd waar we de LF14 opnieuw opnamen. Het Reitdiep (1) lag te blinken in het zonnetje, zodat we nu wel konden genieten van zijn schoonheid. Kilometerslang volgden we deze waterweg tot we bijna in Groningen zaten. In het voorgeborgte van deze stad deden we eerst onze noodzakelijke inkopen alvorens Groningen zelf in te duiken. Het was er behoorlijk druk, maar we kregen wel een mooi zicht op de Martinikerk. (2) De stad verkennen zat er niet echt in, want fietsen in Groningen is een beetje spelen met je leven. Als het groen is voor de fietsers komen ze langs alle kanten op je toe gereden en ze nemen hun voorrang van links, rechts, achter en voor of ze nu voorrang hebben of niet. Als je niet oplet rijden ze je gewoon met fiets en al doormidden. Na zoveel rustige fietskilometers beviel ons dit maar matig. We reden tot aan het ongelooflijk mooi station 3 en 4) om info op te halen voor de treinreis van Lydie terug naar huis op maandag. Daarna zochten we de LF14 op. Gelukkig kwamen we een jongedame tegen die heel goed kaart kon lezen (ja die bestaan !) en ons op de goede weg zette. Want ... de bordjes lieten ons weeral even in de steek. We verlieten Groningen via het Noord- Willemskanaal en peddelden verder langs het Hoornse Diep. Even verderop lagen het Hoornse en Paterwoldse meer, recreatieoorden voor zeilers en surfers. Vervolgens fietsten we door Haren naar het Noordlarenbos. Weer een nieuw landschap op onze reis, maar oh zo prachtig. Dan fietsten we Drente binnen via de Drentsche AA. Het viel onderweg op hoeveel boerderijen hier prachtige rieten daken hebben. (5) Opeens reden we dan langs het Balloërveld, een gebied dat bestaat uit heide en vennen. Genieten ! Na Anderen kwamen we terecht in een groot naaldbosgebied met mooie lange lanen om in Gasselte uit te komen. De laatste kilometers van onze tocht voerden ons langs eeuwenoude hunebedden (6) om dan in het gezellige Borger een leuke slaapplaats te vinden bij Mevrouw Sutherland. Hier waren we van harte welkom ! Met een etentje in het plaatselijke kippenrestaurant en een gesprekje met onze gastvrouw over healing en massages sloten we deze prachtige dag af.
Deze morgen vertrokken we na een stevig ontbijt richting Groningen. Eerst nog even afscheid genomen van onze geweldige gastfamilie en na enkele luchtige trampolinesprongen van Lydie waren we er helemaal klaar voor. Heel snel zaten we op de juiste route. We werden richting Ferwerd gevoerd, waar het gezellige dorpspleintje ons wel kon bekoren. Ook in de volgende dorpjes Hogebeintum, Blije en Holwerd reden we voorbij pittoreske kerkjes,(1) vaak gelegen op een terp. De route liep richting het veer van Ameland, maar door de grijze mistige lucht konden we nauwelijks de Waddenzee zien liggen, laat staan Ameland en Schiermonnikoog. Maar bij zonnig weer moet het hier vast prachtig zijn. Vervolgens kwamen we terecht in Moddergat. (2) Hier heeft men de oude vissershuisjes heel mooi bewaard. Je kan een bezoekje brengen aan het museum en de huisjes. Ook hier heb je een goed zicht op de Waddenzee, maar vandaag niet. Al snel kwam Lauwersoog in het vizier. Tussen Lauwersoog en Zoutkamp fietsten we door een geweldig mooi natuurgebied rond het Lauwersmeer.(3) Maar de lucht werd steeds dreigender en al gauw viel de regen met bakken uit de lucht. Dan peddelden we langs het mooie Reitdiep, maar hier was het weinig genieten door de stromende regen. In Houwerzijl genoten we helemaal doorweekt van een lekker kannetje thee en een passend gebakje in de theefabriek. (4 en 5) Nergens kan je zoveel verschillende soorten thee proeven. Geheel opgewarmd brachten we ook een bezoekje aan het gezellige theewinkeltje. Daarna moesten we weer het hondenweer in. Alleen in Ezing (6 en 7) hebben we even halt gehouden bij het merkwaardige kerkje. Het lijkt alsof er een kerktoren staat met een huisje eraan gebouwd en 10 meter verder de rest van de kerk. Nog nooit gezien ! Dan fietsten we naar Garnwerd op zoek naar de bed and breakfast voor vandaag. Geen bed and breakfast van vrienden op de fiets, want er was er geen enkele beschikbaar in deze buurt. Maar wat een tegenvaller ! We stonden voor een gesloten etablissement dat er helemaal anders uitzag dan op het internet. Na 10 keer bellen gaf de gastvrouw door de parlefoon aan dat ze eraan kwam, maar we moesten toch nog een hele tijd wachten in de regen. Kletsnat werden we in onze kamer gedropt met de mededeling dat we tussen 7 en 8 ons avondeten kregen op de kamer en morgenvroeg het ontbijt om half 9 ook op onze kamer. "Want onze keuken kom je niet in.", kwam er nog achteraan. Geheel verbouwereerd wachtten we twintig minuten op onze handdoeken, maar die kwamen er niet aan zodat we ze, ondertussen verkleumd van het nat en de kou, maar zelf gingen vragen. We hebben de avond gevuld met TV- kijken (de eerste keer deze vakantie) en lezen, onszelf de bedenking makend dat we hiervoor dan 82 km hadden gefietst. Hopelijk morgen beter !
Gisteren hadden we heel erg genoten van onze welverdiende rustdag. Na een gedeeltelijke verkenning van het eiland tot in Hoorn (om onze zitvlakken wat te sparen) maakten we een fikse wandeling. (1) Lekker uitwaaien was de boodschap en we hielden het droog. Vanmorgen liep de wekker af om kwart voor 8. Na een lekker ontbijt hadden we nog een uurtje de tijd om onze ondertussen rommelig geworden fietstassen te reorganiseren. Na het uitchecken ging het dan richting haven. Ruim op tijd stonden we klaar in de rij om op de overzet naar Harlingen te stappen en ook vastbesloten om hier later voor enkele dagen nog eens terug te komen. We hebben Terschelling in ons hart gesloten. Tijdens de overvaart hadden we de tijd om de voorbije week te overschouwen en we zijn heel tevreden over wat we tot hier toe al van Nederland hebben gezien. Om 1 uur stapten we in Harlingen van de boot.(2) Omdat we maar 55 km voor de boeg hadden, deden we wat inkopen en picknickten we op een bankje in de verkeersvrije winkelstraat. Daarna leidde onze tocht ons door het gezellige stadje tot aan de zeedijk. Die volgden we tot in Slachtedijk. Het was een eentonige weg in een uitgestrekt polderlandschap, hier en daar onderbroken door een klein dorpje aan de rechterkant. Er stonden wel grote kuddes schapen op en langs de dijk wat zorgde voor lieflijke taferelen. (3) Onze route liep dan verder over de Griene Dijk. Achter deze dijk strekte zich vroeger de Middenzee uit. Even verder kwamen we in Sint-Jacobiparochie terecht. De karakteristieke kerk is het beginpunt van een route naar Santiago de Compostella. (4) Daarna fietsten we door Oude Bildtdijk. Hier zie je in de woningen een groot verschil tussen rijk en arm. Aan de ene kant heb je piepkleine dijkhuisjes, aan de andere kant zie je statige Friese boerderijen met reusachtige schuren. Dan kwamen we in Zwarte Haan. Het beeld van de slikwerker (5) laat je wel even stil worden als je weet dat arbeiders hier met een schop van slik land maakten. We stapten de dijk op en werden beloond met een heel mooi vergezicht over de slikken en de Waddenzee. Tenslotte kwamen we in Oude Bildtzijl uit. Omdat de lucht donkerder werd en de wind al een hele tijd in ons nadeel blies, besloten we om maar rechtstreeks door te rijden naar Marrum via enkele binnenwegen. Daar wachtte ons een prima onthaal bij Joop en Gré Hop. Een verwelkoming met een glaasje wijn (Lydie) en een appelsapje (Carine) werd de voorbode van een gezellige avondmaaltijd in hun open keuken. Op maandag zijn zij bereid om te koken voor hun gasten omdat er niks open is in Marrum. Whaw ! Het werd een heel gezellige avond in hun prachtige bed en brôche.
Oei, oei, de dag begon met ons te overslapen. Het was zo heerlijk in de Nicolaashoeve dat we onze wekker niet hadden gehoord en een uur later dan gepland uit ons bed stormden. Snel, snel alles ingepakt en heerlijk ontbeten. Vandaag moesten we een beetje voortmaken met onze 71 km, want we moesten om 4 uur de boot halen naar Terschelling. Al snel fietsten we langs het Amstelmeer. In de Haukes,(1) een gezellig dorpje, hielden we even halt voor een fikse drankpauze, want de zon was al goed gaan schijnen. Daarna kwamen we op de Wierdijk terecht, lekker gezellig fietsen tussen de honderden schapen. Puur natuur ! Vervolgens reden we door Wieringen en bijhorende dorpen, heel waterrijk en prachtig. (2) Dan bereikten we Den Oever, een pittoresk dorpje met een gezellige vissershaven.(3) Daar namen we tijd voor onze picknick. We zaten volledig op schema ! En dan kwam de Afsluitdijk eraan. (4) 32 km rechtdoor fietsen met lichte tegenwind ! Het eerste uur leken we Lucien Van Impe en Joop Zoetemelk wel. Ik op kop, Lydie wieltjeszuigend als tweede. Allen ingenieur Lely (5) kon ons even laten stoppen. Na een uur genieten van het uitzicht bleken we al een heel eind over halfweg te zitten. Daarna nam Zoetemelk de kop om het laatst halfuurtje af te werken. We hadden de klus prima geklaard. Dan ging het in een goed tempo richting Harlingen waar we de tijd namen voor wat foto's van het stadje.(6) Daarna gingen we op zoek naar de overzet naar Terschelling. Die hadden we snel gevonden, zodat we om half vier keurig in de rij stonden. Eens de fietsen op de boot, namen we plaats op het bovendek om te genieten van de overtocht. De opkomende wind zorgde ervoor dat we na de plichtsgetrouwe SMS-jes naar het thuisfront de bar gingen opzoeken voor een warme chocomelk en poffertjes. Eens die op waren kregen we Terschelling (7) in het vizier en gingen we weer het dek op. Aan wal peddelden we in een gezapig tempo naar de stay-okay, onze pleisterplaats voor de volgende twee nachten. (8) Een wandelingetje door het dorp sloot onze dag af.
Na een goede nachtrust aten we snel ons ontbijt op, om niet te lang meer te hoeven vertoeven in ons weinig gastvrij adres. Vandaag stond een lange rit op het programma. In Zandvoort was het even zoeken voor we op de goede weg waren. Dit euvel zou zich vandaag vaak herhalen, mede omdat de GPS gisteren onbruikbaar geworden was door een gebarsten glas. Maar ook en vooral door slecht opgestelde LF- en knooppuntenborden. Vaak stond er niks of alleen maar een sticker op een elektriciteitspaal zonder nummer waar je zo voorbij was. Gelukkig hadden we af en toe een lieve bewoner die ons op de goede weg zette of medefietsers die ook op de sukkel waren en de bordjes dan toch vonden. Maar al bij al was het een mooie tocht. Na enkele kilometers passeerden we een 400 jaar oude afspanning Kraantje Lek. ¨(1) Mooi gerestaureerd en goed onderhouden. We vervolgden onze weg dan door de Kennemerduinen, een prachtig natuurreservaat met al weer een andere soort duinen. Bij tijd en wijle leken we door de toendra te rijden, enkele de leeuwen ontbraken. Daarna kwamen we aan de ruïne van het kasteel van Brederode.(2) Al snel bereikten we Velsen. Daar bracht een veer ons naar de overkant van het Noordzeekanaal. Dan voerde onze route ons naar Beverwijk, waar we picknickten in een gezellig parkje aan een kunstencentrum. En toen ... begon een echte lijdensweg om de juiste weg te vinden. De ene na de andere fietser zat in hetzelfde schuitje, Maar solidariteit zorgt voor een oplossing. Even door Beverwijk kreeg ik een aanvaring met ganzen. (3) Jongens wat gingen ze tekeer en met 15 tegelijk kwamen ze gakkend mijn richting uit. Toen begon ik tegen hen even hard te roepen tot groot jolijt van Lydie en twee omstaanders, Maar het hielp en ze dropen af. Daarna liep onze weg weer kilometerslang over duinpaden. (4) Hier vonden we runderen op onze weg met reusachtige hoorns. (5) Maar ze stonden gewoon vreedzaam in onze weg en je kon ze rustig passeren, net als de vele kuddes schapen waar we vandaag tussen fietsten. Het leek wel dierendag. Daarna kwamen we in Egmond aan de Hoef en aan zee, en in Bergen aan zee. In Schoorl aangekomen werden we de Schoorlse duinen ingeleid, Hier vonden we veel heide (6) en braambessen. Net voor Callantsoog veranderde het landschap compleet van duinen naar groene vlakten doorsneden door water. (7) We verlieten daar de LF 1 en kwamen op de LF 10 terecht , de Waddenzeeroute. Via kaarsrechte wegen werden we naar Oude Sluis gevoerd. Daar kregen we een warme ontvangst bij Gonnie Smit en haar buren Greet en Mart. De Nicolaashoeve werd onze slaapplaats.(8) Een heel mooie locatie in een typische stolpboerderij .
Na een nachtje pitten in een heerlijk waterbed stond er weer een vorstelijk ontbijt voor ons klaar, Zo konden we flink gevoed aan onze dag beginnen. Vanuit Monster reden we naar Den Haag, Daar hadden we afgesproken met Daan, een tai chi leraar van Lydie. Hij zou ons een korte rondleiding geven door de stad. Bij Madurodam (1) ontmoetten we deze man. Van daaruit reden we naar het Vredespaleis.(2) Dit is echt een indrukwekkend gebouw, Jammer genoeg kan je het alleen in groep en op afspraak bezoeken. Daarna reden we naar het Koninklijk Paleis en het Binnenhof. (3) Den Haag (4) is best wel een gezellige stad, We sloten ons bezoek dan ook af met een terrasje in de buurt van een boekenmarkt. Terug bij Madurodam moesten we even de weg zoeken om terug op onze route te geraken. Voorbij Scheveningen kwamen we op een fietspad door de duinen. (5 en 6) Dit liep door tot in Zandvoort, enkel onderbroken door Katwijk en Noordwijk. Van deze laatste twee badplaatsen hebben we niet veel gezien want het was beginnen te regenen. In de prachtige duinen hadden we een ontmoeting met een vos en een zestal damherten. (7) Voor we Zandvoort binnenreden begon de zon opnieuw te schijnen en konden we genieten van een regenboog. In Zandvoort aangekomen was het zoeken naar onze slaapplaats. Niemand had al van de straat gehoord, Alleen een vriendelijke parkingwachter kon ons op de juiste weg zetten, We kregen een heel koel onthaal, wat een verschil met de voorbije dagen ! Maar wel een goede kamer alhoewel we heel veel last hadden van de sigarettengeur die in heel het huis hing. Met een wandeling naar het strand en 68 km op onze teller sloten we onze dag af.
Om kwart voor 7 liep de wekker af want Lydie wou nog even tai chi doen op het strand. Ik bleef nog lekker een half uurtje liggen want ik had vannacht bijna geen oog dicht gedaan. De regen hield me wakker tot 4 uur. Na een lekker ontbijt stapten we welgemutst op ons vehikel. Eerst reden we richting Ouddorp centrum. Daar kwamen we midden op de wekelijkse markt terecht. Tijd voor Lydie om een zonnehoedje en -bril aan te schaffen, want de zon scheen heerlijk en dat zou heel de dag duren. Daarna trapten we meewind naar Goedereede. Van ver zag je het dorp al liggen met de karakteristieke toren zonder spits. Vroeger stond er een vuurtorenlicht op, nu een GSM-mast. Een raar gezicht. Al snel bereikten we de Haringvlietdam (1) , dus Goeree- Overflakkee lag al achter ons. De Haringvlietdam is net als onze oversteken gisteren een indrukwekkend staaltje van ingenieurschap. Zo kwamen ze op het laatste Zeeuwse eiland Voorne- Putten. Hier waanden we ons in het Waasland, zo erg leek het landschap op dat van ons. Na een aantal kilometers bereikten we Brielle (3). Bij het binnenrijden begonnen we het liedje te zingen van Jan Klaassen de trompetter die marcheerde van Den Helder naar Den Briel. Want inderdaad hier werd de basis gelegd van het latere Koninkrijk der Nederlanden. Daar kwamen we voor de eerste keer voor een probleem te staan. omleiding ! Welke bordjes moesten we volgen ? Na de arrogante Hollanders van gisteren maakten we nu kennis met de vriendelijke Hollanders. Een gezinnetje dat een toertje ging maken met de fiets nam ons op sleeptouw tot we weer op de goede weg zaten. We volgden een tijdje het Brielse meer (2), een heel mooi stukje route langs het water met pittoreske wandelbruggetjes. Na een tijdje kwamen we in het industriele gebied rond Rozenburg terecht. Wat een overgang ! De brug (4) over het Callandskanaal is indrukwekkend hoog, zeker als je er 50 m later naast en onder gaat fietsen. Hoogtevrees niet toegestaan ! Je krijgt ook al zicht op de Maas. In de verte zagen we Maassluis (5) trots liggen blinken in de zon. Een pontje bracht ons naar de overkant. Stilaan kwamen de duinen weer in zicht. Eerst fietsten we nog langs de Maas en daarna langs een breed alleenstaand fietspad naar Hoek van Holland. Daar hadden we enkele kilometers wind op kop. Net door Hoek van Holland draaiden we letterlijk in noordelijke richting een rustig fietspad op. Al van ver zag je Monster (6) liggen, het grootste glazen dorp van Nederland. Esthetisch geen mooi gezicht om het binnen te rijden met al die serres, maar wel een leuke dorpskern, Daar vonden we een kamer in een voormalig klooster bij de vriendelijke familie Verboom. Op het dakterras (7) smaakte de Chinese afhaalmaaltijd heel lekker. 68 km stond er vandaag op de teller. Met een wandelingetje naar het strand en een prachtige zonsondergang (8) sloten we onze dag af.
Wat hebben we vandaag genoten ! Dit was een prachtige tocht ! Na een rijkelijk ontbijt begonnen we iets voor half 10 aan onze trip. Eeerst liep de tocht nog door het gekende Zeeuwse polderlandschap. Met de wind in de rug bereikten we al vroeg Middelburg. Omdat we allebei echte cultuurmensen zijn, namen we onze tijd om dit stadje te bezichtigen. Het stadsbeeld wordt bepaald door de lange Jan, (1) maar ook de smalle straatjes zorgen voor veel gezelligheid. Overal rijd je langs kanaaltjes en heb je voetgangersbruggetjes om aan de andere kant te geraken. Ook het Damplein was een bezoekje waard. Het stadsbeeld wordt ook bepaald door een kerk met een imposante koepel. (2) Ze is zeker een bezoekje waard, want de binneninrichting is prachtig. Daarna fietsten we verder richting Veere. Van ver zie je dit stadje al liggen door de Lieve Vrouwekerk. De toren is heel breed en hoog, maar de koepel die erop is gezet wegens geldgebrek zorgt ervoor dat het eigenlijk een lelijk gebouw is. Binnenin hangt een slinger van Foucault en zijn er vaak tijdelijke tentoonstellingen. In het stadje zelf was er een historische markt.(3) Leuk om een bezoekje te brengenm maar wel heel druk. Even buiten het centrum vonden we een mooi picknickplaatsje. Daar maakten we voor de eerste keer kennis met arrogante Nederlanders. Ze wilden onze picknickplaats innemen. Toen we beleefd zeiden dat wij er eerst waren antwoordden ze: " Nou, dan zitten we gezellig met z`n vieren op de bank." Verbouwereerd zochten we dan maar een andere plek op. Vanuit Veere ging het dan langs het Veerse meer naar de indrukwekkende stormvloedkering. (4) Maar ondertussen begonnen de eerste regendruppels te vallen en moesten we onze regenjassen uithalen. 4 uur lang zou het regenen ! Even later fietsten we door de boswachterij Westenschouwen om daarna in Haamstede en Burgh aan te komen. Daarna kwamen we in een pareltje van een natuurgebied: De Vroongronden. Kilometerslang fietsten we door indrukwekkende duinbossen en een landschap dat niet zou misstaan als decor in een film. (5) We werden er allebei ongelooflijk stil van en de regen deerde ons niet ! Uiteindelijk kwamen we aan in Renesse om vandaaruit richting de Brouwersdam te fietsen. Een gezellig restaurantje lokte ons voor ons avondmaal. Helemaal verkwikt en opgedroogd konden we onder een droge hemel verder. Over de Brouwersdam fietsen is echt de moeite waard. Links ligt de zee waar de kitesurfers het mooie weer maakten en rechts geniet je van het Grevelingenmeer. Eens de dam over was het uitkijken naar de vuurtoren van Ouddorp want daar hadden we ons 2e adres van Vrienden op de fiets. Toen we de oprit opdraaiden stonden we even met onze mond vol tanden. Een gezellig tuinhuisje was onze verblijfplaats bij de familie van Noordennen. Na een verkwikkende douche trokken we nog even naar het strand voor een avondwandeling. Met 78 km op de teller kropen we moe maar gelukkig in ons bed.
Deze morgen met wat gezonde spanning om 7 uur uit de veren. Helemaal klaar voor onze fietsvakantie ! Op het gemak een ontbijt klaargemaakt en het lunchpakket voor deze middag. Om half negen arriveert Lydie al gepakt en gezakt en er ook helemaal klaar voor. Om 20 voor 9 staan mijn drie fietsmaatjes aan de deur. Zij zullen ons gezelschap houden tot in Hansweert. Ook de kinderen van Lydie komen ons vrolijk uitwuiven samen met onze Liesbet. En ... verrassing: een fotograaf van de gazet van Antwerpen komt ons vereeuwigen voor het nageslacht. Morgen zullen we in de krant staan met een heel artikel over onze reis. We rijden via Hulst naar Perkpolder. Daar worden we veilig overgezet naar Hansweert. Omdat het laag water is, zijn de immense zandplaten (1) heel goed te zien. Ook de contouren van een wrak steken uit het zand. Een heel ander beeld van de Westerschelde dan bij de vorige overvaart. Na de overzet nemen we afscheid van onze maatjes. Zij fietsen naar Yerseke en Krabbendijke , wij gaan de andere kant uit. Omdat onze magen beginnen te grollen zoeken we een toffe picknickplaats uit met zicht op het water en genieten we van ons uurtje middagpauze. Daarna rijden we door `s Gravenpolder en Nisse. Hier is een heel mooi dorpspleintje, met een leuk kerkje. Net voor het dorp kom je nog een grappig plekje tegen. (2) Opeens staat daar een toegangspoort met niets er achter. Hier heeft vroeger een kasteel gestaan. Even voorbij Nisse rijden we langs de schaapskooi. Het bezoekerscentrum is echter maar twee dagen per week geopend, vandaag niet. Om half vier staan we al in Lewedorp bij ons eerste gastgezin van Vrienden op de fiets: Paula en Remy Van Antwerpen. De kamer is goed en de ontvangst heel erg vriendelijk. `s Avonds rijden we nog even tot in Arnemuiden. (3) Met 70 km op de teller kruipen we tevreden onder de dons.
Hallo iedereen, Vandaag zijn we na een kleine drie weken terug thuis. De Ronde van Nederland zit erop. Het was prachtig ! Al bij al viel het weer ook nog mee: slechts drie keer een halve dag regen. Deze tocht is echt een aanrader voor iedereen. Omdat we alleen in Terschelling onze blog hebben kunnen aanvullen, volgen hier de volgende verslagjes. De foto's komen er volgende week aan. De tocht met de trein is heel vlot verlopen ,met dank aan een supervriendelijke conducteur. Bedankt voor de steun en aanmoedigingen die we hebben mogen ontvangen. Carine en Lydie
Omdat ik mijn benen en conditie nog even wou testen voor onze Ronde van Nederland (Maandag vertekken we !) had ik een route van 135 km uitgestippeld met de monding van de Westerschelde als bestemming. 's Morgens om half negen vertrok ik onder een lichtbewolkte hemel naar Hulst. Vandaaruit ging het naar onze vertrouwde Luntershoek. Wat was het uitzicht daar weer mooi. (foto 1) Vervolgens liep mijn route recht naar Terneuzen. Niet via de Honte maar wel door de polders. Hier en daar kom je onderweg een oude arm van de Schelde tegen. (foto 2) Voor Terneuzen kan je al snel op de Scheldedijk. Daar is het prachtig om te rijden en rustig ! Kilometerslang is de Schelde je bondgenoot. (foto 3) Eens je Terneuzen hebt bereikt, kan je de Schelde nog een heel eind volgen. Tijd genoeg om de mastodonten van zeeschepen eens goed te bekijken. Als je voorbij het kleine haventje bent, is het even kijken over welke brug je over de sluizen rijden kan. Vandaag had ik geluk en moest ik niet omrijden. Dan is het een beetje draaien en keren door Terneuzen tot je in het industriegebied komt. Al snel zie je aan je linkerkant het prachtige natuurreservaat De Braekman. (foto 4) Hier was het even zoeken naar de weg. Het bordje van knooppunt 11 wijst rechtdoor aan, maar dan kom je in het industriegebied en deze weg loopt dood (heb ik enkele kilometers uitgeprobeerd) . De fiets-GPS stuurde mij een weg in die er niet was. Dan maar de gele bordjes van de omleiding voor de fietsers gevolgd. Deze liep door het natuurreservaat. En aan het eind kwam ik weer op de knooppuntroute uit. Na dit intermezzo ging het door de polders en langs de Scheldedijken richting Breskens. De knooppuntenroute loopt beneden de dijk, maar je kan net zo goed op de dijk gaan rijden als je af en toe maar naar links kijkt om te zien of de weg nog steeds parallel loopt aan de dijk. En het uitzicht is veel mooier. Uiteindelijk kwam ik in Breskens aan. Maar dit dorp (of is het stadje ?) viel mij heel erg tegen. Men klaagt wel eens van de Vlaamse badsteden met hun hoge flatgebouwen, maar in Breskens is weinig ruimtelijke ordening te zien. Het oogt allemaal zo slordig. Ik liet Breskens dan ook maar snel achter me liggen na een bezoekje aan het strand. (foto 5) Vervolgens voerde de route mij naar Groede. Dit badplaatsje is bekend van het naaktstrand. Maar het dorpsplein is heel erg gezellig. Naast de kerk met een gedeeltelijk houten toren, staat een oude kiosk. (foto 6) In de schaduw daarvan vind je leuke terrasjes voor een welverdiende verfrissing. Na het terrasjesbezoek ging het richting Ijzendijke. Een kerk met een opvallende toren (foto 7) en een goed onderhouden windmolen bepalen er het dorpsgezicht. Daarna voerde de weg mij naar Sluiskil om weer aan de andere kant van het kanaal Gent-Terneuzen te geraken. Dit deel was het minst aangename van de tocht, omdat je een hele tijd langs druk bereden banen moet rijden. Dan ging het richting Axel om via Zuiddorpe, Absdael en Sint-Jansteen opnieuw De Klinge te bereiken. Op dit stuk kwam ik nog eens langs de prachtige Spaanse linies, die ik in een vorige tocht reeds aanprees. 145 km stond er op de teller, met dank aan de onduidelijke bewegwijzering in Terneuzen. Eén ding is zeker : de benen zijn er klaar voor. De knooppunten: 50,49,47,46,45,44,15,54,41,40,28,25,17,11!,34,24,23,22,7,20,16,15,17,43,21,50,31,32,36,39,19,10,15,16,26,27;22,29,73,71,74,75,77,78,LF38b
Deze week stonden er alleen maar korte tochtjes op het menu. Het wisselvallige weer en de voorspelde buien waren deels de oorzaak , maar ook een wispelturige bloeddruk en een familieuitstap naar Xanten speelden mee. Vandaag krijgen we bezoek van mijn lieve vriendin Katrien en haar gezin. Samen met de kids gaan we een familietochtje maken van 43 km. Zeeuws-Vlaanderen is hiervoor natuurlijk de gedroomde locatie. We zullen het grondgebied van Hulst nauwelijks verlaten, maar toch zal het lijken alsof het vakantie is. Zo mooi is het hier. De knooppunten: 80,50,61,63,64,65,59,55,13,12,54,15,44,45,46,47,49,50,80.
Deze week stonden er alleen maar korte tochtjes op het menu. Het wisselvallige weer en de voorspelde buien waren deels de oorzaak , maar ook een wispelturige bloeddruk en een familieuitstap naar Xanten speelden mee. 
