Kris Heyerick, geboren en woonachtig te Grammene op 23 september 1966, één van de vier zonen en dochter van Gerard en Paula Heyerick- Goemaere. Als cafézoon met drie voetbalploegen onder dak en voetballende broers, was het voor mij dan ook logisch de voetbalschoenen iedere zaterdag aan te trekken tot op een moment dat het om medische redenen voetballen niet meer aangewezen werd. Op sportief gebied bleven er nog twee opties over, zwemmen of fietsen. Omdat ik zwemmen niet echt mijn ding vond (en ge wordt daar zo nat van!!), leek fietsen de beste keuze. Op 14 jarige leeftijd trok ik ervoor het eerst op uit met de fiets, richting Gent. Mijn moeder waarschuwde mij
ge gaat verdwaald rijden en nooit thuis geraken, ik zal U moeten komen halen
. Maar niets was minder waar. Gestaag dreef ik de kilometers op, de wielermicrobe had mij volledig te pakken. Schoolvakanties waren de uitgelezen tijdstippen om erop uit te trekken met de fiets, tent, slaapzak, pak en zak
, een stalen ros van om en bij de 40 kg. Als 16 jarige alleen naar Geneve en terug ( 1250 km), het jaar daarop terug naar Zwitserland (1400 km) en in 1985 als voorbereiding eerst naar Zwitserland (1740 km) en nadien naar de Noordkaap (Noorwegen 4018 km) met Roland. Eerlijk gezegd vind ik dat nog steeds een huzarenstukje, 18 dagen aan gemiddeld 230 km per dag door veel regen en wind, op slechts 18 jarige leeftijd.
In 1989 liet ik mij aansluiten bij de Leierenners Zulte. Jaar na jaar probeerde ik mijn grenzen te verleggen, beter presteren, meer kilometers. Twee maal Parijs Roubaix, Ronde van Vlaanderen 6 x, Gent- Wevelgem 3 x, Parijs Brussel, Luik Bastenaken Luik 3 x, Milaan San Remo, 14 ritten boven de 300 km en nog vele andere fietstochten, evenals 3 maal de voorloper van de Ronde van Vlaanderen, de Tocht der Flandriens, 265 km met 45 km kasseien, een fantastische maar o zon zware rit. Het vorm pijl ging met de jaren gestaag de hoogte in tot op een gegeven moment men mij aanraadde eens een nummer op te spelden. Op 26 jarige leeftijd reed ik mijn eerste koers bij de WAOD met als resultaat
gedubbeld!! Tussen goed rijden bij de wielertoeristen en koersen is er een groot verschil. Maar de aanhouder wint!!! Nog meer trainen had als resultaat dat ik al snel meereed voor de prijzen en na een paar seizoenen regelmatig bloemenruikers mee naar huis bracht, zowel bij de WAOD, VWF en de LFT. Grote ritten bleven nu achterwege, enkel toespitsend op wedstrijden. Als 35 jarige heb ik de overstap gewaagd naar de elite zonder contract ( liefhebbers ) onder het motto, als ik het nu niet doe
komt het er nooit meer van en zal ik er later altijd spijt van hebben. Vier jaar toerde ik rond bij die categorie waaronder drie wedstrijden bij de grote mannen, de profs. 2003 was mijn laatste jaar op competitief vlak. Wat nadien volgde waren ritjes rond de kerk zonder doel, enkel om het gewicht onder controle te houden. Roland zag ik bij regelmaat in het café van mijn ouders, daar hield ik hem aan een belofte die we in 1985 maakten om ooit eens naar Moskou te fietsen. Dat avontuur kwam er in 2010, met een team van 19 fietsers reden we van Brugge tot Moskou, 3000 km in 17 dagen.
Straks gaat onze volgende uitdaging van start, Brugge Baku. De rit naar Moskou was overwegend vlak, naar de Noordkaap sterk heuvelachtig, maar de rit naar Baku overtreft alle voorgaande in aantal kilometers, fietsdagen, hoogtemeters en waarschijnlijk ook in temperatuur, m.a.w. het wordt een zware dobber. Of zoals Jean Pierre V. ooit vermeldde
een dagelijks gevecht tegen zadelpijnen, vermoeidheid, stijve nek - rug, maag en darmproblemen, stramme spieren en gewrichten, chaotisch verkeer
, maar ook de prachtige natuur, andere culturen, het avontuur. En als het gelukt is
een overwinning op jezelf, de voldoening, het euforisch gevoel!
Op privé- vlak
ik ben 23 jaar gehuwd met Annick Dhondt en heb twee kinderen, Pauline (17 jaar) en Florian (14 jaar). Als job ben ik orthopedisch technieker (V!go Wetteren ), wat wij maken gaat van orthesen prothesen - steunzolen korsetten tot siliconen e.d.. Een bloeiend bedrijf met een 650 tal werknemers over België Nederland Frankrijk en Polen.
Sportieve groeten.
Kris Heyerick
|
