Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Bartompa
02-06-2013
Bokkerijders Run
Vooraleer ik het over de wedstrijd van vandaag wil hebben, wil ik eerst nog eens terugkomen op Brussel en afgelopen trainingsweek.
In Brussel vorige week, liep ik een goede wedstrijd met een goed gevoel en goede benen. Wat ik vorige week niet in m'n verslag schreef, is dat ik daar 20 km op m'n voorvoet gelopen heb om m'n hiel (ontsteking) te ontlasten. Ik deed dat door 2 hielcaps in m'n schoenen te leggen waardoor je automatisch wat meer op de voorvoet landt. Als je al 2 jaar terug op je hakken landt en dan plots 20 km op je voorvoeten loopt, dan weet je het wel, volledig opgeblazen kuiten tot zelfs in de knieholtes.
Maandag, dinsdag, woensdag,..., ik trainde maar door maar die kuiten bleven natuurlijk vermoeid. Tot en met vrijdag ben ik al mankend gaan werken, tijdens de trainingen waren vooral de rustige tempo's een hel. Sinds zaterdag kon ik pas pijnloos stappen en besloot ik toch maar om vandaag deel te nemen in Wellen maar hoge verwachtingen had ik uiteraard niet.
De opwarming liep vrij soepel en het geloof in toch een goede wedstrijd nam toe. Er was veel volk naar Wellen afgezakt voor de eerste editie van de Bokkerijders Run (10 km). Het hele HC-leger was natuurlijk van de partij om deel uit te maken van deze zeer goed georganiseerde wedstrijd. De concurrentie was niet van de poes, maar ik ging me vandaag op niemand focussen en gewoon het gevoel volgen. Om 15u werden we, een 300-tal atleten, op gang geschoten om 2 rondes van 4,9 km af te leggen op een licht golvend parcours waar hier en daar de wind behoorlijk z'n best deed. De temperatuur was met zo'n 18 °C perfect en de zon was eindelijk nog eens van de partij.
Na een goede eerste km (3'32") was ik vrij snel weg, maar zeker niet te snel want alle andere lopers van ongeveer hetzelfde niveau liepen toen al 10-tallen meters voor me uit. Ik liep de eerste km's samen met Boghe en Valkeneers aan een redelijk tempo van 3'40" en haalde loper per loper bij. Na pakweg 4 km moesten we Boghe enkele meters geven en kwam Van Dingenen aansluiten. Hier voelde ik al dat de kuiten begonnen te sputteren. Ik kreeg het km per km moeilijker en toen ik na pakweg 6 km ook steken in de knieholte voelde, besloot ik om gas terug te nemen en de wedstrijd zonder forceren uit te lopen. De laatste km's waren boven de 4'/km en zo liep ik over de finish in 37'08" over 9,8 km.
Bij het uitlopen was het net niet manken maar het liep bijzonder stroef. Nu, enkele uren na de wedstrijd, moet ik zeggen dat het al bij al nog meevalt. Hopelijk is het morgenvroeg niet erger en geraak ik tijdig fit voor de interclub BVV masters volgende zondag waar ik de 5K zal lopen én de 4x 400m aflossing. Deze week zal vooral herstel aangewezen zijn.
Na vorige week de 2 Mijl op Atla ging ik vandaag voor het langere werk, de 20 km van Brussel. Vorig jaar liep ik deze wedstrijd ook al, maar toen gewoon als training midden in't pak. Vandaag had ik via ene kameraad wel een lage startnummer kunnen bemachtigen en kon ik gelukkig redelijk vooraan vertrekken. (merci Frank) Vermits ik zaternamiddag toch op een receptie in Leuven zat, besloot ik daarna direct door te rijden naar Brussel. Daar kon ik op 2 km van de start overnachten. Goed uitgeslapen begaf ik me rond 9u15 al warmlopend richting start. Het was koud (8°C) en er was heel veel wind, gelukkig bleef het de ganse wedstrijd droog. Om stipt 10u werd het startschot gegeven en kwam de menigte (37000 lopers) op gang. Ik startte behoudend en zocht direct m'n eigen tempo. Met een eindtijd was ik niet echt bezig, met alles onder 1u20' zou ik al tevreden zijn. Toen ik na 10 km passeerde in 36'34" wist ik dat het goed zat. Ik passeerde namelijk in een nieuw PR op de 10 km en dat zonder diep te gaan. Tot km 15 liep het alsof ik aan't trainen was, daarna kreeg ik het iets lastiger maar echt diep (op de laatste 200m na) ben ik nooit geweest. Zo finishte ik, op een toch wel glooiend parcours, in een behoorlijk sterke tijd van 1u16'08" als 233ste.
De tabel hieronder geeft als zelfgeklokte tijd 1u13' aan. Dat komt doordat de gps-ontvangst soms wegvalt in de tunnels waardoor de garmin autopauzeert.
Gisterenavond stond m'n allereerste pistewedstrijd ooit op het programma. De 2 Mijl (+/- 3,22 km) was de ideale afstand als opener. Als ik nog wat progressie op de langere afstand wil maken, zal ik in de toekomst nog meer van dit en zelfs nog korter werk moeten doen.
Met 16 atleten stonden we aan de start, voornamelijk van de plaatselijke club Atla. Tijdens de opwarming maakte ik kennis met Marc Gelders, hij ging voor een tempo 3'25"/km, ideaal voor mij. Met dit tempo als eindtijd zou ik tevreden zijn vandaag. Zeker omdat de conditie, na die peesblessure, en vooral de snelheid nog niet optimaal zijn.
Vanaf het startschot zocht ik meteen m'n tempo want ik wou me zeker niet laten vangen door de adrenaline bij zo een eerste wedstrijd. Ik had uitgerekend dat ik m'n 200-en in 41" seconden moest lopen, na 200m was m'n tijd 41". Gelders liep de eerste 2 ronden in m'n spoor en ik zag dat het tempo perfect bleef (km 1 in 3'25") alsof ik al jaren pistewerk deed. Tijdens de 3de ronde nam Gelders over en ook hij hield het tempo er perfect in (km 2 in 3'25"). Bij het ingaan van de laatste km liep hij meter per meter bij me weg, niet omdat ik stilviel maar omdat hij een tandje bijstak. M'n laatste km liep ik ook perfect in 3'25" (doorkomst 3 km in 10'15"), de laatste 220m liep ik nog aan 3'10"/km.
Marc Gelders finishte uiteindelijk 6 seconden voor me als 1ste master, ik werd dus 2de in 11'06" (5de algemeen) en Kurt Lantmeeters werd knap 3de (11'28"). De overwinning was voor de Nederlander Wijmenga (9'37"), voor Heemskerk (9'49"). Piet Crommen liep wederom zeer sterk en werd 3de in 10'20".
Na enkele weken gesukkeld te hebben met die achillespeesonsteking, ging het de laatste weken alweer veel beter. In rust voel ik soms nog een zeurende, sluimerende pijn maar tijdens het lopen blijft het volledig pijnloos. Nu was ik toch al een 3-tal weken terug aan't opbouwen, dus vandaag was het tijd voor nog eens een wedstrijd, eerder als test of de achillespees hier ook gunstig op zou reageren.
Samen met loopcollega Piet vertrokken we vanmorgen reeds om 7u45, want de start was al om 9u30. Eens aangekomen en na ons ingeschreven te hebben gingen we ons opwarmen. Het was fris, koud zeg maar en de wind deed de gevoelstemperatuur nog wat meer zakken. Aan de start behoorlijk veel volk, ik weet niet hoeveel maar ik schat toch een 1000-tal lopers, wel verdeeld over de 5 km en de 9,1 km. Bekende gezichten zag ik niet en vermits Piet volgen geen optie was, zocht ik zo snel mogelijk m'n eigen tempo op. M'n eerste km was misschien wat te snel, maar de start was dan ook wat bergaf. Voor de rest heb ik de wedstrijd vrij goed ingedeeld en aan een constant tempo van 3'45"/km kunnen uitlopen. Niemand is mij gepasseerd en zelf heb ik toch een 5-tal lopers ingehaald, dus goed ingedeeld en niet al te veel verval. Enige minpunt is dat ik bijna de volledige wedstrijd alleen gelopen heb en dikwijls de wind vol op kop kreeg, zeker langs het kanaal. Uiteindelijk de finish bereikt in 34' en aangekomen als 12de algemeen (3de master) Zo mag ik toch alweer een bronzen medaille bijhangen in de kast. Piet werd knap 3de algemeen. Tevreden over deze wedstrijd, niet zo zeer met de eindtijd maar vooral dat ik blessurevrij gebleven ben en hopelijk voor een nieuwe reeks wedstrijden terug vertrokken ben. Volgende week loop ik op Atla een open meeting, de 2 mijl. Eén week later de 20 km van Brussel.
Ondertussen train ik bijna 3 maanden bij Atla en ik moet toegeven dat ik daar nog geen seconde spijt van gehad heb. Eigenlijk had ik me al een paar jaar eerder moeten aansluiten, maar allerhande blessures deden me toen nog teveel twijfelen. De groep waarmee ik mag trainen is getalenteerd en supergemotiveerd waardoor we mekaar naar een hoger niveau tillen, wat kan een atleet zich meer wensen.
Afgelopen maandag stond er een inspanningstest op de club op het programma. Bij deze test moest elke atleet afzonderlijk verschillende tempo's alsook verschillende afstanden lopen om zo de lactaatwaarden te kennen bij elke zone. Na elke gelopen afstand werd er in het oor geprikt en moesten we telkens onze gelopen tijd en onze maximale hartslag doorgeven. (zie gele kader) De laatste 600 m moesten we maximaal gaan en proberen zo veel mogelijk te verzuren. Die eerste 400 m gingen hard, de laatste 200 m waren 'hard', daar hoef ik geen tekening bij te maken.
Achteraf kreeg de coach een bespreking over de resultaten van iedere atleet afzonderlijk. Over het algemeen kwam de ganse groep vrij goed uit de testen. Bij mij was de test ook prima met als verbeterpunten: de looptechniek kan beter en de VO2 max kan nog hoger. Deze krijg ik omhoog door vooral veel rustige duurlopen te doen en dan vooral binnen die zones die ze nu berekend hebben. Om bij de stratenlopen nog veel progressie te maken, werd me aangeraden om tijdens het zomerseizoen veel pistewedstrijden te lopen en stratenlopen wat links te laten liggen, dus vooral het kortere werk.
Met de gezondheid is het momenteel wel ff wat minder. Sinds gisteren zit ik opgescheept met een vervelende keelontsteking. Toeval of niet maar ook sinds gisteren heb ik een ontsteking aan m'n achillespees en dat baart me meer zorgen dan die keel. De laatste maand voelde ik al een zeurende pijn aan de aanhechting aan de hiel maar nooit tijdens het lopen, alleen bij het stretchen. Nu is het vooral de pees zelf die volledig rood ziet en een brandend gevoel veroorzaakt. Veel ijs en ontstekingsremmers is de boodschap. De wedstrijd zondag is geschrapt, hopelijk kan ik het lopen begin volgende week lichtjes terug hervatten.
Vanochtend omstreeks 8u30 vertrok ik, samen met loopmaten Max en Crommen, richting Venlo om er deel te nemen aan de 8ste Venloop. Een massa-evenement met duizenden lopers, vooral op de hoofdafstand: de halve marathon.
Of de wedstrijd zou doorgaan of als we überhaupt op tijd zouden daar geraken door de hevige sneeuwval was nog een groot vraagteken. Op de website was er geen nieuws, dus waagden we ons tegen 40 km/u voor een 100 km lange trip. Ja, lopers zijn soms gek! Eens we voorbij Maastricht waren, minderde de sneeuw en toen we in Venlo aankwamen was er zelfs geen vlok meer te bespeuren. De wedstrijd ging dus door maar het zou wel in barre omstandigheden zijn, niet alleen door de vriestemperatuur maar vooral door de snijdende wind. Gelukkig had ik me maar voor de 5 km ingeschreven omdat de halve marathon en 10 km al maanden geleden uitverkocht waren.
Na een 20-tal minuten opgewarmd te hebben, begaven we ons omstreeks 11u richting startbox. Met wat gewring geraakten we toch nog op de 3de rij en liepen we niet teveel verlies op bij de start. Om 11u15 begonnen we eraan en de eerste km liep ik redelijk op schema (3'28") Stiekem hoopte ik vandaag in de buurt te lopen van m'n PR (3'29"/km in DDH 2010) Maar de vele en intensieve trainingskilometers van de laatste maanden alsook het koude weer lieten de motor tijdens km2 en 3 totaal stilvallen (3'44" en 3'40"). Tijdens km 4 kwam ik er terug wat door en zo blijkt dat ik op wat oudere leeftijd meer en meer 'ene diesel' word. (3'38") Bij het ingaan van de laatste km sloeg de motor pas tegoei aan en haalde ik nog zeker 5 lopers in. Deze klokte ik in 3'25" en zo eindigde ik in een tijd van 18'11" over 5,08 km op een 10de plaats op 1350 lopers.
Toch wel redelijk ontgoocheld de eerste minuten na aankomst, maar achteraf bekeken toch ook niet zo slecht wetende dat ik 2,5 jaar geen 5 km wedstrijd meer gelopen had. Die hogere tempo's, daar moet ik ff terug inkomen. De voet speelde de laatste km weer wat op, maar het blijft al bij al nog goed onder controle. Max liep naar een knappe 4de plaats, Crommen op een handvol seconden en in een nieuw PR, net achter hem. Achteraf bleven we, samen met Bollen en Willy (allebei wegens blessure afgezegd), nog supporteren voor Kurt Lantmeeters die de halve marathon mooi liep in een tijd onder de 1u25'.
Na 7 pittige trainingsweken werd er de laatste 2 weken wat relatieve rust ingebouwd om zo fris te zijn voor de start van het zomerseizoen. Vandaag eindigde deze rustpauze en mocht ik er terug invliegen tijdens de Vijverrun. Deze wedstrijd was de eerste uit 14 wedstrijden van de Haspengouw Challenge. Ik heb niet echt het doel om voor dit criterium mee te strijden, maar zal hier en daar toch wel wat wedstrijden eruit pikken. Je moet er 9 meegelopen hebben om opgenomen te worden in het eindklassement.
De Vijverrun, echt goede herinneringen had ik hier niet aan. 3 jaar geleden liep ik er de 5 km en sinds die dag is alle miserie begonnen met die voetpees. Nu, 3 jaar later, houd ik nog iedere dag m'n hart vast als ik m'n loopschoenen aantrek, ik vrees dat ik hier nooit meer vanaf geraak. Maar vandaag koos ik voor de 12 km, met zooltjes en zonder wedstrijdschoenen en het parcours zou toch wel meevallen, dacht ik. Niet dus, het parcours was vreselijk. Zeker 10 km modder, zand, bos en allerhande ongelijkheden, een ware veldloop zeg maar. Voor mensen zonder voetblessure is dit een prachtig parcours maar voor mij was het een ware hel. Dan loop ik speciaal de ganse winter geen veldloop mee en dan krijg je dit voorgeschoteld.
Maar genoeg geklaagd nu, de wedstrijd zelf dan. Redelijk sterk bezet, met toch wel heel veel bekende gezichten. Ik zou vanaf de start gewoon m'n eigen tempo lopen en afwachten in welke groep ik zou terecht komen. Na zowat 3 km liep ik samen met Peter Bellen en Chris Schepers, de ene bij LPM net achter mij en de andere een volle minuut voor mij. De ganse wedstrijd zouden we een treintje vormen met als locomotief Bellen, ik was al blij dat ik m'n wagon kon aanhangen. Enkele keren nam ik wat kopwerk maar dan was't vooral om het tempo wat eruit te halen want het liep niet bij mij vandaag. De ganse wedstrijd liep ik op karakter en toen halfweg die voet begon te knagen, dacht ik ff aan vertragen. Toch ben ik gevolgd, en tijdens de laatste km liep Schepers in een ware spurt bergafwaarts bij ons weg. Met nog een 500m te gaan kon ik Peter er nog aflopen en eindigde ik nog op een zucht van Chris. Zo zie je maar dat niet altijd de sterkste wint, want dat was Peter vandaag. Uiteindelijk aangekomen in nog een behoorlijke tijd van 43'41" over 11,43 km als 15de algemeen (4de M35+) Hopelijk herstelt de voet snel genoeg van deze marteling en geraak ik de week goed door, zodat ik zondag nog eens kan vlammen op een 5 km tijdens de Venloop (NL).
