|
Compiègne, voor de wielerliefhebbers vnl. gekend als de startplaats van de kassienklassieker Parijs-Roubaix, echter vanaf heden staat het gekend als de eerste stopplaats van onze Camino.
Deze ochtend rond 8 u was het moeilijk om de uitzinnige meute op afstand te houden ( foto 1), bij deze hartelijk dank aan de talrijke opkomst op deze zondag.
Met zijn vieren, net nog niet Heilig verklaard, ( foto 2 ) werden we de eerste kilometers vergezeld door het supertalent in Spé Jasper ( amper 8 jaar ), Sterke beer Youri en fabrieksrijder bij Peugeot Banane (hopelijk is deze ondertussen al thuis).
In Neuville en Ferain passeerden we dan de Franse Grens .
Door en rond Rijsel geraken was een processie van rode lichten wat ons gemiddelde drastisch gekelderd werd.
het middagmaal werd klaargemaakt door Patsy gisterenavond en lieten we ons welgevallen in de buurt van Seclin ( foto 3 ), onze sportdirecteur Nick had netjes de stoeltjes uitgeklapt zodat we even de benen konden laten rusten.
Na de verkwikkende lunch geraakten we wel goed op dreef, misschien wel dankzij de lekkere pastamaaltijd.
De wegen in de Somme werden steeds rustiger en rustiger en ook liepen de rechte wegen steeds meer op en neer.
Geflankeerd door grote partijen tarwe ( of zoiets ) en ook wel windmolenparken, passeerden de kilometers gezwind onder de wielen.
Zo'n 70 km van ons doel van de dag begon de wind op te steken en heel af en toe stond die stevig op de kop , maar Mathias wist er goed raad mee.
De eerste lekke band van de trip werd ook genoteerd vandaag ( foto 4 ), en die eer viel Mathias te beurt. Echter met de nodige know-how van de anciens werd dit euvel snel verholpen.
na 218 km stond Nic ons, wuivend van op het balkon, op te wachten aan de oevers van de Oise in Compiègne waar we onze intrek genomen hebben in het Hotel de Flandre voor deze nacht.
|
) zweren op ons gat, de nekspieren volledig verstijfd...
