Zij die er bij waren weten dat ook dit weer een geslaagd weekend was. Foto's van ons weekend krijgt u ongetwijfeld nog door Joost doorgemaild. Hiermee verwerft Joost definitief de status van persfotograaf van het Zuid Vooruit. Tenzij anderen de ambitie zouden hebben deze status te verwerven. Ze zullen dan wel heel hard hun best moeten doen, want het is niet iedereen gegeven om op zijn buik te gaan liggen om het juiste perspectief te vangen voor de ultieme foto. Dus... dit gezegd zijnde... Zaterdagavond, uiteraard op een terras, hebben we met z'n allen geschreven aan een gedicht over Gent en ons weekend. Ik wil u het resultaat niet onthouden, in zoverre ik de hanepoten nog kan ontcijferen. Daar gaan we dan.
Gent, 't einde,
Met waterzooi en desseer een krinkellende winkelende wandeling meer. Wand'lend in een stralende lente, Zalig, u als Sinjoor laten "vergente" en zorg dat je niks mist, zeker geen Gentse trappist. Ne wafel met creme fraiche dat krijgen de boelekes niet in de crêche. En nu met zijn allen op een terras met ne dessert, lekker dat dat was. 'k Hou van Gent in mei Bij deze zin moet nog iets bij. Joost houdt niet van poëzie Niet te moeilijk voor ons Bie. Dit wordt duidelijk een dom gedicht met uiterst weinig intellectueel gewicht. Voorlopig nog dolle pret, maar straks een veel te smal bed Richt je op de toren zo loop je nooit verloren. "Kijk naar de torens" zegt Lief Maar ja, zij ziet dan vanuit kikkerperspectief. Dat gezaag over die toren ik wil het niet meer horen. Een avond in de Hof van Eden Met Jacob uit ons rijk verleden. Wij zitten hier te zitten want het duurt nog even voor we kunnen pitten. Bond Moyson met rode vlag een mooi einde van een Gentse dag.
Ik wil nog even benadrukken dat ik absoluut niet verantwoordelijk wil gehouden worden voor dit gedicht, niet naar vorm en niet naar inhoud. We zullen duidelijk nog even moeten oefenen als we er een soepel klinkend geheel van willen maken.
