Doopsuiker Zoet Geluk: de mooiste bedankjes voor de mooiste momenten in het leven...
13-12-2011
Eventjes voorstellen...
Hallo iedereen,
Hopelijk gaat alles daar goed met jullie. Mijn eerste bericht hier op deze blog ga ik gebruiken om mij eventjes voor te stelen, zodat ik toch geen volledige vreemde ben voor jullie.
Ik ben Stefanie Nevens en 23 jaar jong. Sinds 30 juli 2010 ben ik gelukkig getrouwd met mijn grote liefde Marnic D'Hoker. Ondanks het leeftijdsverschil van 8 jaar vormen wij een goed team en zou ik niet meer zonder hem kunnen. Het bewijs van onze grote liefde werd tastbaar op 26 maart 2011, onze zoon Lucas zag dan namelijk het levenslicht. Elke keer ik hem zie lachen, smelt mijn hart. Een grotere vorm van geluk bestaat er denk ik niet. Twee jaar lang hebben we aan ons droomhuisje gebouwd en sinds deze zomer, na al het harde zwoegen, zijn we eindelijk kunnen verhuizen naar het rustige Denderwindeke.
Ik kan dus zeker zeggen dat ik een geboeid en gelukkig leven heb. Toch ontbrak er iets. Toen ik nog een kleiner meisje was dan nu, droomde ik al van een eigen winkeltje te openen. Maar dromen daar niet veel kleine meisjes? En later worden ze dan boekhoudster, dokter, huisvrouw,... Mijn droom bleef echter bestaan, ik wou een eigen winkel. De logische stap was dan ook dat ik een job zocht in de verkoop. En die job heb ik gevonden, bij Schoenenreus. Twee jaar lang heb ik er met veel plezier gewerkt. Mijn man zag echter dat die job mij niet de voldoening bracht die ik zocht en zei me mijn droom waar te maken. Toen ik zwanger was van ons zoontje Lucas, heb ik zoveel mogelijk verlof dat ik kon opgenomen om tijd te hebben om na te denken over mijn eigen winkeltje. Ondertussen had ik ook al beslist om doopsuiker en geschenken te verkopen. Ik zit boordevol creativiteit en hiermee zal ik deze zeker kwijt kunnen. Maar een eigen winkel beginnen bleek toch moeilijker dan gedacht, vooral als je een winkel moet gaan huren. Mijn man vond het kostenplaatje te hoog worden en het risico te groot en was niet meer zo enthousiast als ik. Dus werd het plan afgeblazen. Ik wou het echter niet zo vlug opgeven ,dat zit niet in mijn aard. En toen kwam mijn mama met het idee van thuis uit iets te beginnen. Plaats hebben we genoeg en ik zou ook meer bij mijn zoontje kunnen zijn. De link naar het openen van een eigen webwinkel werd dan ook snel gemaakt.
En daar zal deze blog dus over gaan. Jullie mogen over mijn schouder meekijken en volgen hoe ik uiteindelijk mijn droom zal waarmaken. En als alles goed gaat, zullen jullie op 16 januari 2012 hier een link zien verschijnen die wanneer je er op klikt, je doorstuurt naar mijn eigen webshop.
Doopsuiker Zoet Geluk
