Dag beste lezers

Ik heb vandaag een nieuw hobby erbij. Naast lopen ben ik met paragliden begonnen. Ik loop namelijk ieder weekend zo’n 50 kilometer en heb al op alle continent hardgelopen, maar nu doe ik ook paragliden. Voor degene die dit niet kennen: je staat op een top van een berg en neemt een goede aanloop. Wanneer je ziet dat u vlieger boven u staat en voldoende snelheid heeft, word je vanzelf omhoog getild. Je vliegt. Mooi hobby, of niet?

Daarnaast stelt Bea het goed. Ik probeer haar zo veel mogelijk voor haar te zijn, als is het soms niet zo evident.  Ik moet wel opletten dat ik nu ook dat niet te veel bezighoud met paragliden.

Phillipe

Vorig week ben ik samen met Beatrice op consulatie gegaan voor een bloedonderzoek. Ze stelden vast dat Beatrice afwijkingen had en brachten haar naar de spoed. Haar diagnose wordt bevestigd: ‘ziekte van Vaquez-Osler’. Toen ik plots het woord ‘kanker’ hoor, viel ik uiteen. Haar laatste miskraam heeft haar gewoon doen uitputten. Ik raak compleet mijn weg kwijt. Alles wordt zwart en zie alles pessimistisch.

Midden in deze periode vol pijn, kreeg ik een telefoontje dat ons adoptiekind op ons aan het wachten is in Bogota. Mijn vrouw barstte in tranen van geluk. Toen ik haar ontmoette, bleek ze zo schattig te zijn en zo mooi. Ja, inderdaad. Het is een meisje en heet Laetitia. Laetitia is 3 maanden oud. Toen Bea haar voor het eerst vasthield, lachte ze nog eens, na zoveel zware dieptepunten. Inderdaad, Laetitia doet wonderen. Beatrice krijgt de smaak weer te pakken en ik beloof haar altijd te steunen in goede, maar vooral in slechte tijden.

Phillipe

Triestig, echt triestig. Zo voel ik me alsook mijn vrouw Beatrice. Beatrice heeft de laatste 14 maanden 5 miskramen gehad. Je kunt u niet voorstellen hoe zeer dit binnen doet. Wij droomden om een eigen kindje te krijgen, maar het had niet mogen zijn zeker. Bij haar laatste miskraam kreeg ze 2 longembolieën. Ik probeer Beatrice zo veel mogelijk te steunen te troosten, maar dat is natuurlijk zo gemakkelijk gezegd. Ze is een schim van zichzelf geworden, alleen in haar ogen zit nog leven in.

Ik en Beatrice hadden beslist indien we bij het vijfde keer weer mislukt, over gingen gaan naar een adoptie. Ik moet eerlijk zijn dat ik er tamelijk gerust in ben en hebben samen het adoptiedossier ondertekend. Nu hopen dat alles vlug kan verlopen…

Phillipe

Dag beste lezers

Mijn naam is Phillipe di  Bozzo Borgo. U  vraagt zich zeker af waar de moeilijke naam vandaan komt. Wel, de afkomst van mijn vader is Corsica, één van de bekendste eilanden rond Italië. Daarentegen ben ik in Frankrijk geboren en kom ik eigenlijk uit een rijke familie. De Pozzo’s waar altijd een adellijke familie geweest sinds de Franse revolutie. Ik was iemand die niet veel bezig was met studeren, zeg maar dat ik interesses had voor vrouwen.

De dag dat ik de stap zette naar het Universiteit, leerde ik Beatrice kennen en zal later mijn toekomstige vrouw worden. Ik werd opeens verliefd op haar en kon mijn toekomst niet voorstellen zonder haar. Momenteel zijn we volop aan het voorbereiden om ons eerst kindje te krijgen. Ik ben natuurlijk super gelukkig en hoop een goede vader te zijn.

Tot de volgende keer

Phillipe