Wie dacht dat onze boys zich in de tweede match zouden herpakken kwamen bedrogen uit. Wemmel speelde agressiever en combineerde goed. Bij de rust stond het 1-O. Weliswaar een prutsgoal die er na wat geknoei voor ons eigen doel uiteindelijk in rolde. Na de korte onderbreking vlogen de Wemmel-boys er meteen furieus in. Heel gauw stond het dan ook 2-0. Het verschil met Zennester was dat zij wel voetbalden en onze helden dat gewoon vergaten te doen. ieder leek wel zijn eigen matchke te willen spelen. Het werd dan ook tot overmaat van ramp zelfs 3-0. Plots viel er dan toch een goal letterlijk uit de lucht. Jonas trapte uit en de bal viel voor de voetjes van Brent die zijn tweede van de dag binnentikte: 3-1. Dat werd ook de eindstand.
Tornooi van Eppegem - match 1: ZH-Rood-Groen Katelijne
Het was een prachtige lentedag en de eerste wedstrijd ging tegen Rood-Groen Katelijne. Onze spelertjes hadden ze bij de vorige wedstrijd reeds zitten observeren maar al snel werd duidelijk dat vandaag de grootste tegenstrever de vermoeidheid zou zijn. Onze mannen begonnen eerder goed aan de wedstrijd en Moon miste meteen de openingstreffer. Die viel echter wel aan de andere kant na een door de Katelijners verkregen hoekschop: O-1. Even later stond het echter alweer gelijk. Robbe recupereerde de bal op rechts en schoot van ver in de winkelhaak. Een wereldgoal en 1-1. Net voor de rust zorgde een dom balverlies voor een tweede Katelijnegoal. Met een 1-2 achterstand werd er gedraaid. Al bij al werd er gedurende die eerste helft nog redelijk goed gevoetbald, maar in de tweede wedstrijdhelft ging het van kwaad naar erger. Brent kon nog wel snel de gelijkmaker scoren maar van combineren kwam er bij onze mannen niet veel meer in huis. De laatste corner zorgde dan nog voor een ware koude douche want Katelijne scoorde de winning goal: 2-3. Niet echt verdiend want een goal van de onzen werd ten onrechte afgekeurd. (Bal werd pas na de lijn weggewerkt!) Twee tegengoals vielen bij een hoekschop. Onze vermoeide spelers hadden duidelijk moeite met het geconcentreerd blijven.
Op vrijdag 25 april was het duiveltjesfeest. Na de training konden alle duiveltjes aanschuiven voor een etentje. Eerst tomatensoep met balletjes naar een blijkbaar geheim pompierenrecept. De kinderen hebben gesmuld. Daarna volgde het hoofdgerecht. Na de frietjes vonden we dat het tijd was voor de gebruikelijke cadeautjes. De bende van '99 werd naar buiten gelokt. Daar wachtte eerst een verrassing voor de spelertjes zelf, nl een T-Shirt met een speciaal voor hen ontworpen logo. Daarna was het de beurt aan Ruud en Benny om een grote doos open te maken. Plots sprong Moon als een duiveltje te voorschijn met een kartonnen doos in de handen en zittend op de twee bakken duiveltjesbier. (Met aangepast etiket en al...) Ruud en Benny kregen elk een bak én een covertje van het virtuele tijdschrift "Zennester 99". Coach en afgevaardigde waren heel blij met hun cadeau en Ruud was duidelijk geëmotioneerd. Ook voor de mama van Ruud die het hele seizoen lang de uitrustingen van onze helden heeft gewassen en gestreken hadden we nog een attentie. (Sabine was bij de rozenkweker een gigantische ruiker gaan halen.) Daarna werd er nog wat nagekaart en gedronken. Onze mannen waren te laat in hun bed en dat zouden ze waarschijnlijk voelen daags nadien op het tornooi van Eppegem.
De zon scheen maar het was bitterkoud op de veldjes van Zennester. De wind blies hard en de meeste toeschouwers hadden zich vergist en waren dus te licht gekleed. Het werd bibberen voor de supporters, maar niet op het veld. Onze jongens begonnen er fantastisch aan. Ze legden mooie combinaties op de mat. Pasjes terug, een driehoekje hier, een steekpasje daar. Het resulteerde in een paar kansjes maar een doelpunt voor Zennester viel er in de eerste minuten niet. Het was integendeel Sparta dat na enkele verdedigende flaters van onze kids vanuit een onmogelijke hoek en tegen de gang van het spel in kon scoren. Dat was blijkbaar het signaal voor de onzen om er aan te beginnen. Binnen de minuut recupereerde Moon een bal en stuurde Brent wandelen. Die aarzelde niet en het stond 1-1. Moon scoorde even later zelf op een mooie assist van Thomas die de keeper van Sparta zag uitkomen en op het laatste moment nog naar Moon kon passen: 2-1. En ze gingen op hun elan door. Yaron toverde één van zijn ondertussen reeds befaamde afstandsschoten uit zijn rechterschoen. De Spartaanse doelman had geen verhaal: 3-1. Toen was het de beurt aan Thomas, onze topscorer, die twee maal een assist van Moon in doel kon doen belanden: 5-1. Weeral een verdedigende fout (onze jongens vergeten soms gewoon eens te verdedigen) lag aan de basis van de tweede tegengoal. Zo werd het 5-2. De rust naderde maar Zennester kon nog twee maal scoren vooraleer het naar de kleedkamer trok. Brent slalomde op de rechterkant en zette voor. Yaron aarzelde niet en knalde zijn tweede van de dag binnen: 6-2. Even later recupereerde een hard werkende Siebe de bal en die schoof door naar Brentje: 7-2. Danny keek nog eens naar de sprekende klokken naast het veld, zag dat het tijd was en floot af. In de kleedkamer besloot Brentje om de tweede helft niet meer te spelen. Zijn blaar was teug opengegaan en het deed té veel pijn. Het kostte moeite om de pocketspits te troosten, maar hij had een mooie eerste helft gespeeld en toch twee maal gescoord. Ruud besloot, omdat het de laatste competitiematch was, om het voor de tweede helft eens over een andere boeg te gooien. Hij vroeg iedereen waar hij eens wilde spelen. Thomas laatste man in plaats van in de spits en zo van die dingen... Da's leuk zeker? De jongens hadden het anders plots wel veel moeilijker op het veld. Doordat ze uit hun rol vielen hadden ze het duidelijk moeilijker om hun taken uit te voeren. Het duurde dan ook even voor er weer werd gescoord. Mooi combineren zat er niet echt meer in. Yaron probeerde het dan nog maar eens van ver. Met de volle tip: 7-2 Even later lost de overigens uitstekend keepende Michiel de bal en het staat 7-3. Net voor halfweg de tweede helft recupereert Moon de bal en hij past diagonaal naar de inlopende Robbe die hard afwerkt: 8-3. Sparta speelt dan ineens wat sneller en countert constant. Op één van die counters dwarrelt een afgeweken bal binnen. Michiel op het verkeerde been en 8-4. De bal is nog maar pas opnieuw in beweging of een lob-schot komt achter de rug van Michiel terecht. Michiel is terecht wat boos want de ploeg zit in een dipje en heeft moeite om de individuele opdrachten uit te voeren. Tijd om in te grijpen moet Ruud gedacht hebben en hij verplaatst zijn spelertjes. Ieder komt terug op zijn vertrouwde positie en het draait als bij wonder plots weer. Zeventiende minuut! Michiel trapt ver en tegen de wind uit. De bal ploft net voor de voeten van de goed gevolgde Thomas. Die aarzelt niet: 10-5. Op het einde recupereert Moon nog een bal die hij dwars door de hele Spartaploeg tot bij Thomas krijgt. Die mist echter net en het blijft bij dezelfde score. De match eindigt dan ook op een mooie 10-5. Proficiat mannen. Voorald de eerste helft zullen we onthoude want daar werd bij momenten héél goed gevoetbald. Jullie hebben dit seizoen met Ruud een mooie weg afgelegd...
Gisterenavond was het zover: het beloofde feestje naar aanleiding van het in de pan hakken van de 'kakkers'. Jonas en Siebe zijn op vakantie maar de rest van de ploeg was op post. Zelfs Moon die aan het genezen is van zijn bronchitis en dus dik tegen zijn zin de training van op de zijlijn moest volgen. Enkele mama's en papa's hadden zich achter de organisatie van het evenementje geschaard en elkaar in de keuken al op een aperitiefje getrakteerd. Kwestie van even later de gebruikelijke chaos de baas te kunnen blijven, denk ik. Rond kwart voor zeven zaten alle kids aan tafel om te smullen van de overheerlijke en volgens een supergeheim familierecept door Greet, de mama van Yaron (en met zijn hulp)gemaakte spaghettisaus. Er was zoveel saus dat alle verder nog aanwezige kinderen en begeleiders mee hebben kunnen genieten. De 'Kidibul' ging er ook goed in! En maar roepen om meer want 'ik ben nog niet zat, hoor!' Daarna kwam het ijs dat Wouter nog vliegensvlug was gaan halen en Sonja's Apple Crumble. Op een rijtje aan de toog aten onze helden hun dessert, want ze wilden niets missen van Arsenal-Liverpool. De quote van de dag kwam van de kleinste met de grootste mond, Brentje dus! Toen ik hem vroeg of het lekker was kreeg ik als antwoord: heerlijk maar het zou nog beter kunnen want het is door vrouwen gemaakt en mannen kunnen alles beter! Hahaha Voetbal, een sport voor haantjes!
Zoals beloofd voor de match tegen KV gaan we samen feesten. Op woensdagavond 2 april is het zover. Na de training en de douche spreken we allen af in het chalet. Kinderchampagne, spaghetti, taart en ijs! Wat wil je nog meer Zorg dat je die dag zeker kan komen!
Trainer Ruud: Ze hebben het al bij al goed gedaan, vind ik! Ze kwamen meermaals op achterstand maar slaagden er steeds in om terug te komen. Beide ploegen waren elkaar waard en een gelijkspel was een juistere uitslag geweest. Maar toch goed gespeeld, jongens! Benny: Ze hebben zich meer dan goed geweerd tegen een uitstekende tegenstander. ik ben heel tevreden. Ook gehoord in de kleedkamers: het lied van de Peulisboys. Ze waren beter, ze waren beter, ze waren beter niet gekomen. Geef mij dan maar dat liedje van Pipi Langkous: hey zennester Hombeek, lalalalalalalalala Ondertussen hebben we wat meer vernomen over het tornooi van Beigem dat doorgaat op zaterdag 22 maart en maandag 24 maart. De matchen van zaterdag zijn: om 16.45 u tegen Blaasveld en om 17.30 u tegen Koningslo.
Het was zeer de vraag of onze jongens zich na de prachtprestatie tegen KV genoeg gingen kunnen opladen voor de match tegen Peulis. Gisteren vrijdag was het op training bijzonder moeilijk voor trainer Ruud om ze geconcentreerd te krijgen. Het bleef dus even afwachten. Het is ook vroeg vanmorgen en wanneer de match in gang wordt gefloten slapen sommigen nog half. Het resulteert na enkele minuten in een eerste balverlies achteraan. Er ontstaat een geharrewar voor het doel van Mitcho en Robbe plaatst de bal ongelukkig in eigen doel: 1-0. (Het kan iedereen gebeuren, Robbe! Elke door een aanvaller gemiste kans is even erg!) Even later mag de (uitstekende) doelman van Peulis uittrappen. De bal stuit en een aanvaller plaatst de bal naast onze Michiel: 2-0. Zijn we op weg naar een afstraffing? Daar lijkt het even op, maar de zennesterretjes combineren niet slecht. Moon loopt langs zijn rechterkant op en af en op één van zijn passen naar voren komt de bal bij Yaron die een man uitkapt en vol op doel trapt: 2-1. Oef, we ademen weer! Maar het tij keert al snel weer in ons nadeel. Robbe kan niet meteen ontzetten en verliest de bal aan een Peulisboy die niet aarzelt. Het staat 3-1. Aiaiai Dan volgt een heel mooie Zennesteraanval. De bal vliegt van rechts achter naar linksvoor. Moon spurt er achter en kan de bal nog net voor de lijn stoppen. Hij zet voor tot bij Siebe die de bal kan liften. Brentonimo zet er zijn hoofdje tegen en de aansluitingstreffer is een feit: 3-2. Even later echter trapt Mitcho te zwak uit en de bal belandt in de voeten van de voorste jongen van Peulis. Die aarzelt geen seconde en het staat 4-2. In voetbal bestaat blijkbaar gerechtigheid want ook Peulis maakt een own-goal. De rust nadert en we staan 4-3 achter. Tijd voor een individuele aktie, denkt Brent. Hij rolt op zijn eentje de verdediging van Peulis op en we staan gelijk: 4-4. Op dat ogenblik bewijst de arbiter dat hij een fluitje heeft. (Eigenlijk triestig dat zo'n gastje moet arbiter spelen. Of hij er stond of niet, het had waarschijnlijk geen verschil gemaakt.) We gaan rusten. Bij een bekertje water worden onze jongens opgeladen voor de tweede helft. "Iedereen moet zijn deel van het werk doen", zegt de coach! "Ieder heeft een opdracht en moet die uitvoeren. Punt!" We gaan weer naar buiten en de tweede helft wordt op gang gefloten. Het begint zoals de eerste helft. Onoplettendheid zorgt ervoor dat een uittrap van de keeper van Peulis bij een vrije man komt. Michiel is machteloos en Peulis staat wéér voor: 5-4. Even later mag Michiel uittrappen. De bal komt bij Moon. Die geeft een pas tussen twee verdedigers door. De bal komt bij Lucas maar die besluit op de doelman. Even later geeft Robbe een mooie doorsteekpas op de vrijstaande Brent. Die knalt in één tijd op de doelman. Het schot is zo hard dat de doelman lost. Moon is echter goed gevolgd en het staat opnieuw gelijk: 5-5. Dan volgt een prachtige aanval van Peulis waarbij een spelertje vanuit een onmogelijke hoek toch nog naar doel trapt. De bal gaat tussen Mitcho en de paal binnen: 6-5. Zennester kent plots een inzinking met twee tegendoelpunten tot gevolg. Eerst het zoveelste balverlies en daarna een schot van heel ver: 8-5. Een nieuw balverlies eindigt gelukkig voor Hombeek op de paal. Oef en bibber bibber Zennester herstelt zich echter plots en Yaron probeert van ver. Zijn lob eindigt achter de rug van de Peulisdoelman. Mooie goal! 8-6! Even later denkt Moon waarschijnlijk dat hij dat ook kan. Hij shot van ver en zijn bal gaat hoog. Iedereen denkt dat die bal ver over gaat maar plots duikt de bal naar beneden tussen doelman en deklat. Onhoudbaar! 8-7 en het zit er nog in! Lang duurt de vreugde niet want een nieuwe tegenaanval van Peulis brengt ons weer verder van de overwinning: 9-7. Zennester zet druk en valt constant aan. Peulis laat één spelertje steeds vooraan. Slim gespeeld natuurlijk want bij elke afgebroken Hombeekaanval komt die vrij voor onze doelman. Michiel kan telkens tussenkomen en vermijdt zo een groter verschil. Bij de zoveelste uittrap van diezelfde Michiel komt de bal bij Robbe. Die kopt naar het centrum. De bal komt bij Moon en die knalt de laatste goal van de wedstrijd binnen. De arbiter wordt plots wakker en denkt er aan dat hij een fluitje heeft. "Zal ik nog eens fluiten, denkt hij!" Fuuiiiit! "Oh, daar komt geluid uit!!!" En zo eindigt de match zoals hij is begonnen. Met een fluitje.
Wat vond je van de match tegen KV?
De match tegen de KV mocht zeker gezien worden. Beide ploegen zijn sterk gestart. Wij hielden het vol en kv niet. Dus zijn wij de verdiende winnaar. Het spelniveau lag iets hoger dan normaal want KV gebruikte allerlei truukjes om ons uit evenwicht te brengen. Ze slaagden niet in hun opzet, integendeel! We maakten zelfs een goal uit een vrije trap, volgend op een fout die enkel door kv gemaakt kan worden, nl. vasthouden aan het truitje. Onze jongens hebben die manier van spelen echter goed opgevangen. Ze waren sterk in de duels i.p.v. zich terug te trekken. De bal ging vandaag goed rond en er werd hard gewerkt. Perfect, hé.
Wat heb je hen voor de match verteld?
Ik heb niets meer of minder verteld dan tegen andere ploegen. Je kan er op wijzen dat we tegen KV spelen en dat we allemaal een goede prestatie verwachten of je kan doen als altijd: gewoon aanmoedigen. Dat brengt minder zenuwen met zich mee. Daardoor kwamen onze gasten zonder angst aan de aftrap.
Weer vallen de meeste tegengoals door slap of slaperig verdedigen. Kun je daar eigenlijk op trainen of is het een kwestie van concentratie?
Je kan hier moeilijk op trainen, het enige wat ik hieraan kan doen is spelsituaties uitwerken op een training en aan de verdedigers vertellen wat te doen in zulke situaties. Dit duurt lang en vind ik zelf niet zo leuk dus daarom doen we dat niet . Het enige wat we hieraan kunnen doen is nogmaals duidelijk maken wat de taken zijn op de verschillende posities op het veld. Als iedereen zijn verdedigende taak goed uitvoert dan vallen er inderdaad minder goals. Als het toch fout loopt is het inderdaad te wijten aan concentratieverlies.
Bij de rust stond het 4-4. Hoe heb je de jongens tijdens de rust aangepakt? Ze zijn er meteen weer furieus tegenaan gevlogen!
De jongens zwaar aanpakken doe ik zelden tot nooit. Het was 4-4 . Alles was nog mogelijk. KV kon sterk uit de kleedkamer komen waardoor wij het dan moeilijk zouden krijgen of omgekeerd. In dit geval was het omgekeerd. We waren voor de rust goed bezig. Alleen ging alles wat te rustig en op het gemakske. Er moest meer pit of drive in de wedstrijd komen om ze naar onze hand te zetten. Onze sterren hebben dit gedaan met een 12-7 eindstand tot gevolg.
Wat zou je je ploegje nog willen bijbrengen voor het einde van het seizoen?
Er is veel gemekker over wie waar moet spelen en dit vind ik vervelend. Wanneer ik iemand op een andere plaats zet dan normaal of veel op dezelfde plaats, wil dat zeggen dat ik weet dat hij dat kan of dat hij op die plaats zeer goed bezig is. Het gezaag (dat al vééééél verminderd is) moet eigenlijk volledig verdwijnen willen we als een HECHTE groep voetballen.
Gaf die match jou als notoir 'kakkerfan' geen dubbel gevoel?
Tuurlijk!! Spelen tegen DE KV is voor iedereen iets speciaals en dus ook voor mij. Dat wij wonnen deed me enorm veel deugd want ik weet hoe iedereen graag wilde winnen. Dat is normaal. Dat we kv een nederlaag toedienden vond ik helemaal nier erg want op dat moment speel ik met mijn ploegje en ben ik geen fan van KV.
Zaterdagavond ging je mee op verplaatsing naar Dender. Jouw week-end kon helemaal niet meer stuk, zeker?
Inderdaad! Ik kon het weer niet laten om mee met de bus naar Dender te gaan en spijt heb ik er niet van gekregen. Ik was nog aan het vertellen dat wij s morgens de KV verslagen hadden en dat het dus eerlijk zou zijn moest KV winnen. Dat is gebeurd en we konden weer juichen. Een weekend bestaat uit een zaterdag en een zondag maar wanneer KV wint is zondag altijd een pijnlijke dag door al dat gefeest.
Tot slot: je ziet op en naast het veld dat daar een vriendenbende staat te voetballen. Ze gunnen het elkaar. Dat moet jou toch extra deugd doen?
We zijn met zijn 10 en samen win je of verlies je!!! Dat onze gasten dan ook beseffen dat iedereen zijn steentje bijdraagt tot de overwinning en ze dit dan ook nog eens tonen is gewoon fantastisch. Niet alleen voor mij maar ook voor de ouders. Zij zien dat hun kinderen met plezier voetballen en dat is het belangrijkste.
