Zoektocht naar cultuur Mijn strijd om acteur te worden
02-10-2008
I see the light
Hallo allemaal, de laatste dagen wilde ik echt terug naar huis komen, maar vandaag heb ik gesproken met mijn toneelleraar en hij zei me dat er een grote kans bestaat om acteur te worden in LA. Ik heb hier ook een andere toneelacteur gevonden en we gaan er samen tegenaan nu, want met twee sta je sterker dan alleen, ik hoop dat mama me snel mijn werken kan doorsturen die ik liggen heb sinds mijn 5de. Stef en Benny, this boy is about to make you guys proud. Ik mis marijke wel nog steeds fel en ik hoop dat ze zal wachten tot ik thuiskom. Eindelijk kan ik na al die jaren van dromen mijn droom misschien werkelijkheid laten worden.
Blog you later, foto's komen nog, veel liefs, Yorgo
jongens ik vind het heel lief dat jullie allemaal massaal berichtjes posten op mijn blog, maar however ik heb gisteren de eerste lessen gehad, hetgeen ik naar uitkeek, en die vielen ook al niet mee, ik ben gestrand in level 6, een niveau dat naar mijn mening veel te makkelijk is omdat ik in de ilab bijna altijd maximum haal nu. de les fotografie is ook niet gelopen zoals gehoopt was en als die gast van drama een acteur is, dan mag iedereen die een beetje overdrijft wich een acteur noemen, stef en benny doen dat tonnen beter. voor de rest mis ik jullie allemaal en ik hoop dat alles goed gaat thuis, peace out, yorgo.
Ik ben nog vergeten verslag uit te brengen over de uitstap die we gisteren hebben gedaan naar Hollywood. Na een tergend lange busrit naar het Hollywood district kwamen we dan eindelijk aan op Hollywood boulevard, waar the kodak theatre en the chinese theatre zich bevind. ik ben bijne de volledige walk of fame afgelopen om foto's t maken van de sterren, maar die volgen later nog. Na Hollywood zijn we een stukje door Beverly hills gereden, maar daar gaan we later nog naartoe met de studiotour en de celebrity homes tour. Uiteindelijk kwamen we dan aan in Venice beach waar een groep straatakrobaten de mensen vermaken, 1 van hen maakte een sprong over 11 mensen heen. Aan het eind van de dag waren we uitgeput en van plan om te gaan eten in de taco bell, alleen namen we weer de verkeerde weg en zijn we uiteindelijk weer beland in het grillrestaurant hier op de hoek.
Elke morgen is het gemis ondraaglijk, marijke, mijn vrienden, familie, ik mis hen allemaal. Het ergste van al is dat het hier niet eens is hoe ik het verwacht had. Sint-truiden heeft meer glitter en glamour dan hollywood. Ik probeer me erdoorheen te slagen, alleen weet ik niet of ik mijn maanden ga uitdoen.
eindelijk ben ik terug online kunnen komen, maar in de residentie is geen internet waar ik op kan komen. de vlucht was goed, het afscheid van vrienden en familie was wel iets moeilijker. ik heb hier al veel nieuwe mensen leren kennen, voornamelijk Noren, maar ook een Zweed. ik hoop dat k een hoog level heb gescoord op de test die ik vandaag gemaakt heb, maar daar hou ik jullie later nog wel van op de hoogte, ik ga proberen om via de pc van Michiel ( de andere Belg ) deze avond of morgen de eerste foto's on line te brengen. peace out, west coast rocks.
