Hier is een gedicht dat ik geschreven heb voor mijn Nonkel, die in 2006 overleden is in een auto-ongeluk.
Je bent
aanwezig in de zon en de maan.
Maar waarom
ben je weggegaan?
Je bent
aanwezig in de regen en de wind.
Is het raar
dat ik het zo erg vind?
Je bent
aanwezig in mijn hoofd,
Net zoals
je had beloofd.
En als ik
me triest of onbegrepen voel, kan ik het vertellen tegen jou.
Ook al ben
je niet hier in levende lijven, zoals ik het eigenlijk wou.
Jij bent
mijn steun als ik het moeilijk heb ,
Mijn rots
in de branding,
Diegene op
wie ik reken,
Als ik sta
op breken.
12-08-2010 om 11:58
geschreven door xHitTheReplay 
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
Categorie:Gedichten
|