Met opnieuw een zege behouden we nog steeds het maximum der punten. Maar het mag gezegd , het was nipt. Stillaan zullen we voelen hoe moeilijk het zal worden om te blijven winnen. Tegenstanders zullen zich tegen ons dubbel plooien om onze eerste punten af te snoepen. Vandaag was het niet anders. Ieper zette in de openingsfase onze man in balbezit direct onder druk. Aanvankelijk hadden we het daar moeilijk mee, maar naarmate de wedstrijd vorderde kwamen we beter in ons spel. Na lang zoekwerk wist Dylan iets over het halfuur de score te openen. De ban was gebroken, want net voor de rust verdubbelde Michael vanop de stip de score. Het was zaak om na de rust de eerste minuten goed door te komen, maar dit was buiten de thuisploeg gerekend. Smetje moest kort na de rust een bal van de lijn halen. Toch lieten we ons vangen. Een tegendoelpunt was een feit en dit na exact 434 minuten voetbal. We kenden een moeilijke tweede helft , enkelen onder ons voetbalden tegen zichzelf. Maar we hielden stand. Dylan wist de 1-3 op het bord te zetten. Lang konden we niet genieten want amper 2 min later wist de thisploeg opnieuw te scoren. Ieper ging op zoek naar de gelijkmaker maar die kwam er niet. Michael wist ook op zijn beurt een bal voor de lijn te keren. en zo wisten we onze zesde zege op rij te boeken. Maar dit liep niet van een leien dakje vandaag. We speelden wellicht èèn van onze mindere wedstrijden, te nerveus , te slordig en enkelen onder niveau. Hopelijk herpakken we ons volgende week met een klinkende zege maar hou er misschien toch rekening mee dat we vroeg of laat tegen de lamp zullen lopen.
