Zoals Andre Hazes het indertijd bezong , met bloed, zweet en tranen wonnen we nu ook deze wedstrijd en behouden we zo het maximum der punten. Het was inderdaad knokken maar wat me ook vooral pleziert is dat we opnieuw de nul konden houden. Al dient gezegd dat onze doelman daar vandaag een degelijk aandeel in had. Een toch wel lichtjes elitair versterkt Zulte- Waregem maakte het ons knap lastig. De eerste helft bakten we er niet echt veel van, waarschijnlijk mede door de zon, maar toch, ons ritme vonden we niet. De bezoekers hadden de eerste periode het betere van het spel , maar hun enige kans werd door de lokale goalie gekeerd. Al bij al mochten we niet klagen met een brilscore als ruststand. De thuisploeg zat de tweede helft iets beter in de wedstrijd zonder echt open kansen te creeeren. Het werd hoe langer hoe meer duidelijk dat wie scoren kon de wedstrijd ook zou winnen. De bezoekers kwamen tot twee keer toe dicht bij een treffer, maar onze doelman hield zijn netten schoon. En wat niemand meer verwachtte gebeurde toch. Na een geharrewar voor doel wist Smetje de bevrijdende treffer te scoren. Ontlading alom, maar grote frustratie bij de bezoekers omwille van een vermeende fout op hun doelman. Niet dus , het doelpunt van een hoe kan het ook anders, helder denkende Smetje werd goedgekeurd. Amper 2 min later floot de man in het zwart het einde van de wedstrijd. Vandaag waren we nu eens tevreden met het resultaat al weten we dat het spel minder was. Aangezien we als enige ploeg uit de top zes wisten te winnen lopen we iets verder uit. Maar wees gerust er zullen nog van die wedstrijden volgen. Te beginnen volgende week. Maar ook daar zullen we proberen onze zegereeks verder te zetten. Proficiat gasten met opnieuw een overwinning. Het voetbal was wel wat minder, maar dat werd ruimschoots gecompenseerd door jullie inzet.