Een heel rustig weekend gehad. Normaal hadden we zelfs vrijdag verlof (Europese feestdag) maar enkele ongelukkigen,waaronder ik, moesten toch vergaderen. Het was hillarisch, ik kan het echt niet beschrijven maar ik heb bijna de slappe lach gekregen en als je het al warm hebt is het echt zweten om serieus te blijven! Gelukkig was voor ons de vergadering om 13u gedaan, Serge moest 's namiddags nog terug en is pas om 19.30u thuis gekomen. Heel zijn planning is zo in t honderd gelopen want hij ging koken en had enkele collega's uitgenodigd. Ik heb dan maar de boodschappen gedaan, twee uur onderweg (in auto zonder airco) en een half uurtje winkelen! Het koken heb ik wel overgelaten aan een franse collega. Zoals ik al zij is voor de rest alles rustig geweest, van de zon genoten, veel gelezen ... en niks gedaan.
Heb speciaal voor Jappe een paar foto's toegevoegd van onze papegaaien. Eén van de twee is een echte lawaaimaker, hij (of zij) kan ook een beetje spreken maar zijn woordenschat is wel beperkt (bonjour, çà va, coco). Heb ook een filmpje gemaakt maar blijkbaar heeft hij schrik van mijn fototoestel ofwel is hij zo slim dat hij op dat moment juist niks wil zeggen. Ook een paar foto's van mijn bureau, zoals je ziet zitten wij samen aan 1 grote tafel. Als iedereen aanwezig is zijn met 7, ook al hebben we geen telefoons je kan je wel voorstellen dat het er niet altijd stilletjes is.Internet wordt immers vaak gebruikt ....en zeker niet alleen voor het werk.
Vandaag op zijn Congolees gewerkt, dat wil zeggen zonder middagpauze want 's middags eten ze hier toch niet en vergaderen maar door. De vergadering begon om 10u en gelukkig heeft een collega me om 15u gered en kon ik in onze eigen bureau (met airco) verder werken,de arme collega die gebleven is kwam pas terug om 18u en moest dan nog correcties aanbrengen. Ons uitstapje naar Brazzaville heeft iets minder lang geduurd dan gepland.Donderdag zijn we om 8u op stap gegaan om de rapide naar Brazza te nemen.De rapide is een klein bootje dat volgepropt wordt en de oversteek doet in 5min.Dit wil natuurlijk niet zeggen dat we op 5min ter plaatse waren, er moeten immers enkele formaliteiten afgehandeld worden.Zowel aan onze kant als aan de overkant neemt dit wat tijd (en een beetje extra geld) in beslag en wij mogen dan nog niet klagen want met onze diplomatieke paspoorten krijgen we nog een voorkeursbehandeling.Om 13u zijn we aangekomen in ons hotel en konden we onze comfort kamers betreden.Veel comfort was hier echter niet te vinden, vooral s nachts zonder airco moeten slapen is hier niet echt aangenaam.Voor 85 (zonder ontbijt) hadden we toch iets meer verwacht.Brazzaville is properder dan Kinshasa en vooral veel minder druk, we konden hier rustig rondwandelen wat in Kin niet evident is.Ook vervoer is hier beter geregeld, er rijden heel veel taxis die de naam zelfs waardig zijn.In Kin vind je die niet, de enige taxis die hier rondrijden zijn autos of busjes in een bedenkelijke staat die overvol zitten.Veel was er echter niet te beleven en daar het hotel ons niet echt aanstond besloten we maar om vrijdag al terug te keren.We zijn dan maar s avonds in één van de beste restaurants van Kinshasa geen eten en hebben daarna enkele mochitos gedronken in een tof barreke.
Zaterdag heb ik voor het eerst 12km gelopen! Viel best mee want het had juist geregend en het was dus iets frisser.Gisteren ook voor de eerste keer gefietst.Stelde niet zo veel voor, ik ben na het lopen terug naar huis gefietst wat maar 7km is maar ik heb het toch een beetje gevoeld want de laatste 4 km zijn bergop.Ik had zelfs een escorte want mijn collega was er toch niet echt gerust in en heeft me dan maar met de auto gevolgd.
Ik heb een paar fotos toegevoegd, Kinshasa vanaf de andere oever en de grenspost in Brazzaville.
Een dikke proficiat aan alle RAMmers die meegedaan hebben aan het PK! En natuurlijk ook aan alle trainers en iedereen die meegewerkt heeft om zulke mooie resultaten te halen (ik hoop dat ik daar ook nog een beetje bij hoor). Omdat jullie niet zouden denken dat er hier niet gewerkt moet worden een korte update: heb een paar taken bijgekregen, naast de hervorming van de PNC (Police Nationale Congolaise) moet er prioritair een Grenspolitie opgericht worden en daarbij moet natuurlijk ook advies gegeven worden door de experten van Eupol (waar ik er dus één van ben). Nadien komt er misschien iets bij waar ik meer vertrouwd mee ben, de Congolese strafwet moet aangepast worden en voor het aspect witwassen zal me mij voorstellen als expert samen met de Belgische magistraat die ook bij Eupol werkt. Vandaag weer eens lang (zonder airco) vergaderd met weinig resultaat, ik heb al geleerd me hieraan niet meer te ergeren. Grappig is wel dat elke vergadering begint met een letterlijke (echt tot en met punten en komma's) herlezing door de verslaggever van de notulen van de vorige vergaderingen (ook al heeft iedereen een kopie van dit verslag), vandaag heeft dit wel een uur geduurd omdat het een vergadering was met twee subgroepen. Genoeg nu over het werk want ook hier staat gelukkig een lang weekend voor de deur, voor ons toch want de Congolezen hebben dit niet. Met een paar collega's vertrekken we morgen naar Congo-Brazaville en blijven daar tot zaterdag, een tripje naar het buitenland dus aan de overkant van de Congostroom.
De cursus zit erop, had niet zo veel om het lijf maar toch een beetje bijgeleerd over Congo, over niet al te leuke ziektes ... en over al onze plichten en rechten. Heb wel al ondervonden dat de regelementen hier door de meesten met soepelheid worden toegpast. Voor de nieuwschierigen, een werkdag begint om 8.30u en eindigt om 18.00u, middagpauze van 1.30u ... volgens het regelement.
Morgen terug het gewone werk, wat al onmiddellijk een vergadering met de werkgroep opleiding betekent maar zo leer ik de collega's daar natuurlijk ook wat beter kennen. Hopelijk is de airco al gemaakt in ons lokaal want met temperaturen in de zon tot 50° (zelf getest) is dat toch geen overbodige luxe. Begrijpelijk dus dat iedereen die buiten of zonder airco werkt toch een iets ander tempo aanneemt.
Morgenavond gaan we uit eten met de vrouwen van de missie, ja we zijn toch met 5 maar ik ben wel de enige politievrouw.
Het weekend is bijna voorbij, morgen begint de 'induction training', dit zijn twee dagen opleiding voor de nieuwkomers. We hebben dit weekend enkele uitstapjes gemaakt. Zaterdag, rond 16u want dit zou het beste ogenblik zijn om te marchanderen, zijn we naar de 'marché des voleurs' geweest. Dit is een marktje waar allerlei artisanale kunstwerkjes verkocht worden, beeldjes in hout, malachiet, ivoor, juwelen, maskers,... het deed me onmiddellijk terugdenken aan de verkopen die tante Maria organiseerde vroeger. Rustig rondlopen en kijken kan je er niet, allemaal tegelijk willen ze je iets verkopen 'voor een goeie prijs natuurlijk'. Heb me ook laten overhalen, heb iets gekocht voor $ 30 waarvoor eerst $ 70 werd gevraagd, toch niet zo slecht gedaan vind ik. Nadien snel naar een barretje langs de Congostroom om er de zon te zien ondergaan. Om er te geraken kwamen onze 4X4 weer goed van pas! Vandaag zijn we met enkele collega's naar 'Lac ma Vallée' geweest. Een mooi meertje waar je op je gemak een toertje kan wandelen en nadien iets eten. Blijkbaar hebben we nu reeds alle bezienswaardigheden gedaan, alleen het Bonobo-park staat nog op de agenda. Ik heb enkele foto's toegevoegd van onze uitstapjes.
Om mijn zusje een plezier te doen heb ik de link naar mijn fotoalbum rechtsbovenaan geplaatst, ja stilletjes aan leer ik wat bij. Gelukkig heb ik hier tijd genoeg 's avonds want het is toch al donker om 18.15u, dit zal nog de moeilijkste aanpassing worden denk ik.
Gisteren een kort bezoekje gebracht aan de Belgische ambassade, ze waren er druk bezig het bezoek van onze ministers voor te bereiden maar die zullen wij wel niet te zien krijgen. Daarstraks een babbeltje gedaan met een zwitserse collega. Voor ze naar hier kwam heeft zij een missie in Somalië gedaan en volgens haar is het hier grote luxe, je ziet dus maar dat alles relatief is.
Op het sportieve vlak niks nieuw te melden, vanmorgen terug een poging tot training gedaan. Ik hoop dat mijn atleetjes thuis dat beter doen!
Het eerste weekend is bijna voorbij. Op de achtergrong klinkt congolese muziek (een feestje bij de buren met groepje) Toch wel een beetje vakantie. Om mijn conditie op peil te houden ben ik gisteren en vandaag een uurtje gaan lopen. Zelfs om 7u s morgens verlies je hierdoor liters zweet. Gevaarlijk dus al er nadien een drink gegeven wordt door een jarige huisgenoot, ik heb me dus maar wijselijk bij water gehouden (echt waar!). Voor de rest is het weekend rustig verlopen. Zaterdagavond gaan eten en nadien iets gaan drinken en vanmiddag weer gaan eten, nu met de andere belgen want dit is blijkbaar traditie op zondagmiddag. Vanmiddag een stukje 'cité' gezien. Omdat de hoofdweg afgesloten was voor werken moesten we een omweggetje maken, gelukkig hebben we een 4X4 want ook al ligt de hoofdweg er slecht bij dan is dit nog niets in vergelijking met deze kleinere straten. Voor de congolezen is dit echter geen enkel probleem, alles met 4 wielen kan overal passeren ook al moet er af en toe geduwd worden of ligt er ééntje op zijn zijkant. Ongelooflijk hoe de mensen hier leven. Heb nog niet veel foto's getrokken om dit te illustreren, ik heb wel reeds een fotoalbum aangemaakt, je kan de foto's bekijken op http://foto.telenet.be/2815174251 .
De eerste dagen zijn al voorbij. Werken hebben we nog niet veel kunnen doen, voor onze introductietraining wachten we nog op 2 italianen die volgende week moeten toekomen. . Ik ben in de missie lid van de expertengroep CSRP (Comité de suivi pour la réforme de la police) als expert 'formation' (naast experten HR, organisatie en wetgeving). De vorige expert opleiding is een tijdje geleden vertrokken en voorlopig ben ik alleen in dit domein. Meer dan lezen wat er al gedaan is en info oppikken van de andere missieleden kan ik dan ook niet doen. Vandaag toch al een vergadering gehad met het CSRP dat samengesteld is uit congolese generaals, kolonels (veel goud en sterren dus) en experten. Hopelijk kan ik ooit hun namen onthouden! De gebouwen van het CSRP zijn nieuw, dit is uitzonderlijk want we hebben vandaag ook een toertje gedaan in het centrum van Kinshasa en ik denk dat alles hier dateert van in de jaren 60 en er ondertussen niet veel aan onderhouden is! Voorlopig werken we echter in de missie want voor ons is er niet veel plaats bij het CSRP en de helft van de tijd is er geen electriciteit ... geen PC dus maar erger nog geen airco. De straten, gebouwen en gebouwtjes hier beschrijven is moeilijk, zal proberen wat foto's toe te voegen maar voorlopig lukt me dit nog niet.
Na een technisch defect vertrokken met vertraging, al een voorbereiding voor wat ons nog te wachten zal staan. De vlucht verloopt perfect, glaasje champagne, lekker eten en luilekker achteruitgezakt een dutje doen. Bij het uitstappen voelen we onmiddellijk de broeierige warmte, we komen bijna lucht te kort. Dit wordt niet beter bij de paspoortcontrole. Een min of 10 per persoon blijkt nodig te zijn! (later horen we dat de controle juist geautomatiseerd is, de opleiding ontbrak blijkbaar nog, werk aan de winkel dus!). Zwetend mogen we eindelijk toch verder maar ook de bagage laat nog wat op zich wachten. Gelukkig komt alles toch te voorschijn (ja, ook mijn fiets).
De rit naar de villa leert ons onmiddellijk het verkeer in Kinshasa kennen, druk, chaos, donker, putten,... Ook in de villa worden we niet lang daarna geconfronteerd met één van de geneugten van Kin: stroomonderbrekingen. Gelukkig is er die keer nog wat waterreserve zodat ik toch nog een fris doucheke in het donker kan nemen voor in mijn bed te kruipen.
Op de missie werder we door onze belgische en buitenlandse collega's verwelkomd. Alles is perfect voorbereid. 's Middags hebben we al onze toegangsbadge, naamkaartjes, radio (elke morgen en avond om 8u radiotest), laptop en gsm dus kunnen we op ons gemak in de 'villa des belges' fritten met americain gaan eten. Na een rijtest krijgen we ook toelating om met de jeeps te rijden. Het tekort aan voertuigen is blijkbaar het enige logisitieke probleem in de missie maar voorlopig hebben we hier nog geen last van.
Bij al dit alles toch ook al een beetje sport kunnen doen, jogging langs de rivier (vertrek 6u!) en fitness naast het zwembad. Morgenvroeg zal ik voor de eerste keer het zwembad uittesten...
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
