G'day mate! Ik was alle reacties aan het herlezen (ja, zo blijven we in de sfeer he ;-)) en ik kwam weer uit op de vraag: "draait het water ginder in de andere richting?" Dit hebben we ginder tot en met de laatste dag uitvoerig getest, en mijn bevindingen zijn de volgende: "meestal draait het water ginder met de klok mee, dus het omgekeerde van hier. Het blijft enkel de vraag of dat aan architectorische scheefstand van de gootsteen kan liggen" Maar volgens mij draait het dus omgekeerd! Opdracht voor Eveleen: dichter bij de evenaar ook? of zijn daar sommige gootstenen ook van bedenkelijke draaikwaliteit?
Vandaag is internet-time: ik ben alles aan het nagaan, bekijken, herbekijken, lezen, herlezen, ... En er zijn toch een paar belangrijke dingen die ik jullie even wil meegeven die ik down-under had opgepikt, en nu ergens op dat wereldwijde web heb kunnen terugvinden:
Bouw een nieuwe periode waarin liefde niet zelfzuchtig is, maar puur, hoopvol en oprecht vrij, open voor anderen, respectvol voor hun nederigheid, van liefde die het goede promoot, en schijnt met vreugde en pracht. Een nieuwe periode van die hoop die ons bevrijdt van oppervlakkigheid, en van de isolatie die dood brengt aan onze zielen en de menselijke relaties vergiftigd. Lieve jonge vrienden, de Heer vraagt ons profeten te zijn van deze nieuwe periode, berichtgevers van Zijn Liefde, bekwaam om andere mensen aan te trekken naar de Vader, en om een toekomst van hoop te bouwen voor de hele mensheid. De jeugd moet zichzelf openen naar de kracht van Gods Liefde om de wereld te veranderen. Het leven is niet een simpele optelling, het is veel meer dan eenvoudig succes. Om helemaal levend te zijn, moeten we veranderen vanuit ons innerlijke, en openstaan voor de kracht van Gods Liefde.
Nog enkele prachtige sfeerbeelden: http://www.youtube.com/watch?v=tYYZvZWIiWU&feature=user http://www.youtube.com/watch?v=9JRpCvcibEg&feature=user
Op Youtube kan je nog een hele reeks filmpjes terug vinden! Veel plezier!
Liesbeth, je berichtje was net iets te lang om alles te lezen :( je kent het internetgedoe hier in Aussie ;) als ik wat meer tijd heb en dat zal in Belgenlandje zijn, zal ik het eens grondig doornemen :) tenzij ik dadelijk nog wat tijd over heb..
We zijn belandt in Airlie Beach waar eindelijk de zon nog eens zijn mooie kantje laat zien :) alleen de wind maakt het nog steeds fris waardoor ik mijn trui toch nog altijd bij de hand heb.. maar het is toch al niet meer zoals de sneeuw in Armidale drie weken geleden ;) we hebben vandaag een rustdagje ingelast, enkelen waren een beetje verkouden en na zoveel rijdagen wilden we toch ook eventjes gewoon niets doen ;) ook gisteren hebben we eigenlijk niet veel uitgestoken, we zijn de luie koalabeertjes aan het nadoen ;) voor morgen hebben we echter weer een mooie boeking gedaan! We gaan immers weer met de boot de zee op maar deze keer om het great barrier reef van naderbij te onderzoeken :) en aangezien we hier waarschijnlijk niet meer zoveel gaan passeren in ons leven ;) hebben we ook gekozen om dan een eerste duikervaring op te doen!! ben benieuwd hoe het gaat zijn.. morgen zal ik het weten en misschien als ik overmorgen internet heb, kan ik het vertellen :)
Maandag hadden we een hele dag gereden en waren we s`avonds beland in Mackay (die naam had ik dus in mijn vorige blogberichtje grondig fout geschreven ;)) daar hadden we afgesproken met een ander groepje Belgen-mobilhome-gangers! :) Het was een gezellige avond :) De volgende dag zijn we dan elk terug onze weg gegaan en zijn wij dan richting hier, Airlie Beach, gereden waar we in de namiddag het stadje een beetje verkend hebben. Vandaag zijn we dan terug gegaan naar het stadje (het lijkt eigenlijk meer op een dorpje :)) en hebben we een beetje gezwommen en in de zon gelegen :)
ohja, gisteren toen we pas aan de nieuwe camping aangekomen waren, liep er opeens een veraanachtig iets voorbij, da was wel grappig!! :D zo`n log beest da op z`n dooie gemak langsliep.. we hebben natuurlijk onmiddelijk de camera en het fototoestel dr bijgehaald ;) Dit herinnert mij ook aan een ander grappig beestenmoment.. Maandag of dinsdag (ik weet al niet meer welke dag :p) stopten we bij een parking om te eten en aangezien ik de koekjes vlakbij zag liggen, nam ik er snel eentje voordat ik naar buiten liep.. wat na twee minuten geen goed idee bleek geweest te zijn.. onmiddelijk zetten een heel aantal poten van een soort papegaaitjes zich vast op mijn arm en genoten van het koekje dat ik nog vast had :D het was wel pijnlijk dus heb ik ze van mij afgeschud om een trui en een stukje brood te gaan halen waardoor ik al snel bedolven was onder die vliegende beestjes.. en natuurlijk is ook dat gefilmd ;) ondertussen hebben we al veel beestjes gezien! koalas, walvissen, dingo`s, veraan, veel vliegende dinge en zelfs een berggeit die vastgebonde stond bij een toeristeninformatieding ;)
maar ik moet weer eens afsluiten, heel veel groetjes!! kangoeroe uit Aussieland ;)
Whow, dit is het eerste dat ik typ en het steekt al meteen vol fouten, ik kan niet meer typen op azerty!!! Ook dat de mensen hier rechts rijden en zelfs rechts op roltrappen staan was weer eventjes wennen, en op niet vertrouwde plekken de zon aan de juiste kant zien, of beter, de straten terug richting zuiden draaien in plaats van naar het noorden, de grote vochtigheid hier (zodat mijn lippen nog eens kunnen herstellen van alle drooge barstjes van ginder), mensen die op openbare plaatsen nederlands spreken zodat ik niet meer zomaar kan zeggen wat ik wil zonder vreemde blikken, een gewone grijze/lichtbruine mus in plaats van een kaketoe (witte papegaai met gele kuif), een boom met een gewone grijze schors zonder rare takafsplitsingen, al 10u savonds en nog steeds licht buiten, ... vreemd wereldje hier ;-) Iedereen is wel superblij om me nog eens terug te zien blijkbaar, de knuffels komen met hopen, en ook de tranen waren er! Is Aussieland dan zoooo ver?? Maar 24 uurtjes hier vandaan hoor, valt wel mee, het is alleen een andere continentale plaat ;-) Ondertussen heb ik ook 12 uurtjes geslapen, na ongeveer bijna 2 dagen wakker te zijn (behalve wat half-slaapjes in het vliegtuig). Ik liep er gisterenavond maar wat wazig bij
Ok, jullie willen waarschijnlijk nog wel wat verhaal van de voorbije week? Ja, internet was niet meer haalbaar wegens de drukke planningen en wachtrijen in jeugdherbergen ;-) Maar hier komt ie:
Het afscheid zondagavond was wel wat zwaar, vooral het afscheid van de mensen die nog wat langer dan ons ginder blijven... Ik mis jullie nog keihard, lieverds!!! Terug in ons gastgezin hebben we met onze gastouders nog een heel goed en mooi gesprek gehad, en de oudste dochter (nog maar 10) kijkt er al naar uit dat zij ook mee mag voor WYD!!! De kinderen konden hun ogen niet uit dat belgisch boek houden dat we nog voor hen bij hadden! Na onze pizza en een snelle douche hebben we onze koffers nog eens vanaf het begin terug ingeladen, omdat we anders niet meer zeker waren dat er alles wel zou inpassen. Maar het is ons gelukt! Smorgens hebben we nog met de twee jongste dochtertjes kunnen ontbijten (6 en 7 jaar), en vlak voor we vertrokken werden er nog een paar foto's onder de palmbomen getrokken. Toen we in de auto stapten, kwam opeens de oudste dochter piepen! Waardoor we weer uit de auto moesten voor een foto van ons allemaal ;-) (spannend, want de tijd drong) Aangekomen aan het station, bleken Jeroen, Katrien en Rik al op ons te wachten, en toevallig waren Joke, Jonas, Joachim en Paul ook van plan met die trein richting centrum te gaan! Terug een gezellige bende dus! In Sydney zijn we overgestapt op onze trein richting de "blauwe bergen". In Katoomba was het prachtig!! Na het inchecken in onze herbergen (Rik lag in een ander), hebben we nog even wat gegeten aan de poort van een protestants kerkje, en zijn daarna nog snel naar de Scenic Skyway gegaan. Met dat bakje aan een kabel werden we over een cliffenafgrond gebracht naar de overkant. Daar hebben we een stukje van de Prince Henry Cliff Walk gedaan richting Echo Point vanwaar je de Three Sisters heel mooi kan zien liggen! Echo Point is dus een heel mooi uitzichtspunt maar wel heel toeristisch, en de Three Sisters zijn drie grote rotsformaties aan de rand van die cliffen. Het was een mooie, maar een snelle wandeling want we moesten zorgen dat we nog met de laatste Skywaybak terug konden! In dat bakje was ook een stuk vloer van glas, was indrukwekkend om over het oerwoud te vliegen! Daarna zijn we wat eten gaan zoeken, geld gaan afhalen en ... foto's genomen bij een kerstetallage!! Ze vieren daar dus (vooral in de Blue Mountains) nog Kerstmis tot augustus! Want dan is het daar tenminste winter! Rik is nog eventjes mee naar onze herberg gekomen voor nog wat babbels en om nog wat kaartjes te schrijven, en we hebben de dag afgesloten met een iniminiklein bezinninkje: een psalm, een gebed van Franciscus, enkele liedjes, Onze Vader en nog een afsluitliedje. Dinsdag planden we de Jenolancaves: grotten ergens achterin de Blue Mountains. We reserveerden maandagavond een busje, dat ons dinsdag om half 10 aan onze herberg is komen oppikken. Samen met nog 2 andere Aussie's hadden we dus eigenlijk een mooie privérondleiding! Hij bracht ons naar een look-out waar ook Darwin ooit stond, bracht ons langs dorpjes met honderd inwonders, 15 leerlingen en 1 teacher/director, over een weg met aan 2 kanten een valei ver onder je (een soort clifovergang ofzo), het hoogste bebouwde punt van de Blue Mountains... Hij legde ons vanalles uit over de streek! Wel wat in Australian slang (dialect) maar het was te volgen. Hij reed DOOR de grotten, en daarachter parkeerde hij. Omdat we voor de Orient Caves hadden gekozen waar pas om half 2 een rondleiding bij hoorde, kregen we als tijddoding elk een audiogids mee om zelf al op ontdekking te gaan! Dat is zo'n toestel waar je een nummertje kan intikken en dat dan iets vertelt over de rots of grot waar je voor staat. Dit was al suuupermooi, zeker omdat we ook zo helemaal alleen en op ons eigen tempo al wat grotten konden gaan bekijken! Daarna de echte toer door de Orient Caves met een te gekke gids! Hij vroeg ons in aanwezigheid van de rest van de groep: "ooh Belgium! Tell me, how do you do that, such an inimini country but with threeeee languages??? (aah, Belgie! Zeg me, hoe doe je dat, zo een klein landje, maar wel met 3 talen???) De grotten zelf waren fantastisch! Hij deed alle lichten uit, en dan 1 voor 1 weer aan zodat we alles in verschillende perspectieven konden zien, alles was steeds anders in een ander soort licht! Weer buiten namen we het busje weer naar Katoomba. Bijna iedereen viel in slaap... Katrien en Jeroen gingen weer slapen na aankomst in onze herberg, Marie en ik hadden daar niet zoveel zin in, dus besloten we de Leurafalls te gaan zoeken! Toen we het paadje hadden gevonden begon de zon heel mooi onder te gaan! Alle cliffen van de Blue Mountains kleurden rood, de bossen onder ons werden donkerder, de wind werd rustig waardoor we de vogels prachtig konden horen... Het paadje was ook prachtig! Weinig toeristisch, dus met nog veel overhangende takken, echt oerwoud rondom ons, ... Het paadje draaide naar binnen, dicher tegen de cliffen, daar was het echt donker... we wisten eigenlijk niet eens 100% zeker of we wel het goede pad hadden, en bij splitsingen kozen we op goed geluk een richting uit. Plots gilde Marie, en ik ook want omdat ze voor me stond kon ik niets zien. Er was plots een andere jonge wandelaar voor onze neus verschenen. Hij schoot in de lach en vroeg ons of hij er zo schrikwekkend uitzag Maar we hadden op dat uur van de dag niemand anders meer verwacht, het was er zo stil en weinig toeristisch... Ik heb hem nog gewezen hoe wij dachten dat hij terug moest lopen naar de weg, ik hoop dat hij er geraakt is... We zijn dan verder op weg gegaan, en we vonden de watervallen!!! Prachtige stukjes natuur, overhangende rotsen, palmbomen, kronkelbomen, brugjes, water, water, rots... Dit was écht de moeite!! Het was er zo prachtig en tegelijk zo rustig! Natuur is een wonder op zich! Na wat eten zelf te hebben gemaakt, zijn we nog wat gaan douchen, en weer koffer inpakken... Ook optijd gaan slapen, want het zou vroeg dag zijn! Zoals gezegd: de wekker ging om half 6! We hadden een dauwtrip op het menu staan! Pijnlijk om zo vroeg ons warm nestje te verlaten :-s Maar het is ons gelukt! Het was nog donker toen we buiten stonden en op weg gingen naar Echo Point. Het was koud!!! De mensen die ook op dat uur zouden vertrekken hebben zeker een ruitenkrabber nodig gehad voor hun auto! Op Echo Point aangekomen begrepen we waarom dat de bergen 'blauw' heten. Door de ochtendnevel zagen ze er inderdaad wat blauw uit! In de lente zou dat nog veel feller zijn omdat dan ook de jonge eucaliptusblaadjes uitkomen. Na een tijdje wachten is Jeroen terug naar de herberg getrokken, de kou werd hem teveel. Wij zijn toen tot aan de voet van 1 van de 3 sisters gelopen, waar een brugje een diepe afgrond overbrugt! Normaal staat dat brugje vol toeristen, maar door het vroege uur hadden wij dit kleine paradijsje eventjes voor ons. Terug boven zagen we de zon opkomen en lichtvlekken werpen op de rotsen: prachtig! Ook al die vogelgeluiden (computerachtig, blokfluitachtig, waterdruppelachtig, knetterend... allemaal verschillende vogelgeluidjes!) waren echt zo mooi dat ik het jammer vond dat ik geen cassetteopnemertje bij had. Daarna terug snel naar het hotel om te ontdooien en te ontbijten en op naar het station! Marie vond een winkelkarretje voor haar koffer en zo trokken we de berg op, met vreemde gezichten van inwoners van Katoomba We stapten van de trein in Wentworth om daar ook naar de watervallen te gaan zoeken. 2 wandelaars vertelden ons over een mooi paadje dat langs het riviertje loopt naar de watervallen toe. We zijn met hen meegewandeld. MOOOI!!! weer oerwoud, beekje, brugje, ijspegels aan de planten, stapstenen, eilandjes, steeds grotere watervallen... En dan... een waterval links, en de afgrond rechts! Het water verdween daar echt letterlijk in het niets! We wandelden zelf nog een stukje verder en stonden toen echt op een clif met een gapende afgrond onder onze voeten! Prachtige bergen en cliffen in de verte, zwermen kaketoe's boven het oerwoud beneden ons, schuin achter ons de waterval die zich loodrecht in de diepte stort, ... Wat een natuur! We namen de steile trappen naar beneden en ontdekten dat een deel van de watervallen bevroren was! Onder en naast het lopende water hingen ijspegels, de waterwaas van opspattende druppeltjes lag bevroren en wit over alle stenen onder aan de waterval, alle stenen in de buurt waren spekglad... Er was een stenen overgang gemaakt voor de toeristen, rechts de waterval en links de afgrond! Deze keer was er zelfs geen leuning... en de stenen waren een schaatsbaan. De anderen gingen er gewoon over, maar ik ben op mijn handen en knieen naar de overkant gegleden, en terug De steile trappen terug opgeklommen, hebben we gegeten daar op die afgrond met dat mooie uitzicht! En heel de wandeling terug, deze keer met fototijd! Dan de trein verder richting Sydney. We zijn eerst meteen naar onze herberg gelopen om in te checken, en enkele fototjes te trekken van het uitzicht op het barbequedakterras! (of eerder: 'barbie-rooftop'). Daarna zijn we eventjes de stad in gelopen, maar het gaf een akelig gevoel: terug overal razende auto's, geen voetgangerszones meer die enkel voor pelgrims waren waar geen auto meer door mocht, vlaggen van WYD die verdwenen waren.... Dichter bij de kathedraal waren er gelukkig nog wel! Daar was ook nog niet alles opgeruimd, en zelfs de WYD-shop stond er nog! Maar van die duizenden pelgrims bleven er maar enkele groepjes over, te herkennen aan de flashy rugzakken die we hadden gekregen. Donderdag hebben we een ferry naar Manly genomen: een prachtig kustdorpje aan de 'uitgang' van de baai waar Sydney in gebouwd is. Eerst hadden we besloten een prachtige wandeling te maken, maar we waren een beetje te moe en zijn een kortere wandeling gaan doen met prachtige uitzichten over de oceaan en aan de andere kant Sydney in de verte! Ik heb gezocht naar walvissen, maar de walewatchers (of zo iets) die daar ook waren vertelden ons dat ze nog maar net aan Bondi vertrokken waren en dat er misschien 3 over pas 2 uurtjes ofzo zouden passeren... Dat zou zowat de laatste groep walvissen van het seizoen geweest zijn... De walvissen trekken rond juni/juli allemaal naar het noorden waar het warmer is, om te paren en te jongen. We hebben ze dus jammer genoeg niet gezien... (reden om terug te gaan ;-)) Na de wandeling en nog wat shopkes, zijn we in Sydney nog de Botannic Gardens ingewandeld. Daar heb ik per toeval enkele wilde kaketoe's kunnen voeren! (zoals hier de duiven in Venetie, of de mussen in het stadspark...). We hadden om 6u afgesproken met andere sydneyblijvers aan de fontein in Hydepark aan de katedraal. Het was nog geen 6u dus zijn we eerst nog wat op kortingjacht geweest in de WYDshop! Bij het eten was, behalve Bart en Jessie, heel de halflange groep daar, met nog wat extra volk van ons: Marie, Katrien, Jeroen, Joachim, Jonas, Paul, Joke, Rik, Astrid, Yves en ik van de halflange groep, en Annelies, Kris en Lieven van de lange groep. We aten in de 'foodcourts' (weet niet hoe ik het moet schrijven), allemaal eetwinkeltjes en in het midden van die hallen wat tafels enzo: heel goedkoop! Jeroen was moe en ging daarna terug naar de herberg, Katrien, Marie en ik hebben een bezoek gebracht aan de Tower: Sydney by night! Heel mooi! Wat nog leuker was, was Oztrek: eerst een soort video over de verschillende dingen van Australie: het oerwoud, de stranden, de stad, de outback, en daarna een 3Dfilm ook over Aussieland met bewegende stoelen: net of we zelf in een raftboot zaten, over de Harbourbridge vlogen, tussen de krokodillen zwommen, ...! Was echt leuk De volgende dag zat ook helemaal vol: eerst ticketten afhalen voor onze opera voor 's avonds, dan naar de katedraal om deze eindelijk eens aan de binnenkant te bewonderen: keimooi en rustig... Ik had opeens zo'n gevoel van 'eindelijk'. Het was al van ons klein avondbezinninkje geleden dat ik nog eens gewoon rustig een beetje kon bidden met andere pelgrims. Want blijkbaar was er nog veel volk in Sydney blijven plakken, alleen kon je dat niet altijd zien! In de katedraal was het wel heel duidelijk: druk en veel pelgrimstassen! Daarna gingen we naar Paddy's market: een hele grote hal vol met allemaal kraampjes met goedkope dingen, vooral veel souvenirs! We hebben daar ook weer in een foodcourt gegeten, en daarna zijn Jeroen en ik vertrokken naar Wildlife. Katrien en Marie hadden met Wendy afgesproken om naar een aquarium te gaan. Maar ik had nog steeds geen koala's gezien, dus daarom de keuze voor Wildlife! En ik heb ze daar gezien! Veel zelfs, en van dichtbij! Ik mocht ze alleen niet aanraken, tenzij ik een foto van 20 dollar kocht... beetje duur voor een foto... En ook alle andere dieren van Australie: slangen, spinnen, mieren, wandelende takken, en dan nog alles wat springt: minikangoeroemuizen, kangoeroemuizen, kangoeroeratten, kangoeroevosratten, walibikangoeroe's, kangoeroes en reuzekangoeroes! Het springt daar dus allemaal! (de exacte namen weet ik niet meer.... het sprong gewoon allemaal ) En ook slangen gewoon in de gang, om aan te raken en te knuffelen, vlinders (ook van 2 handen groot, kwamen op me zitten!), en een wombat! Een soort beertje dat er een beetje log uitziet met een varkensneus, maar dat best wel heel snel kan zijn! We hebben daar zo'n 2.5u rondgelopen, en dan weer naar de herberg om te douchen, koffers te maken en klaarmaken voor de opera. We zijn Don Giovanni gaan kijken: PRACHTIG!!! Hun zangtalent, het samenspel met het orkest, de acteerkunsten, ... Ik heb er superhard van genoten! Ook de solo's waren prachtig, of wanneer ze met 6 een 6stemmig stukje zingen, of... Het was echt heeerlijk (sorry Eveleen, ik wil je niet jaloers maken, maar ben het per ongeluk wel bezig zeker?;-)) Na de opera zijn we nog achterin het operahouse geweest, met weer prachtige uitzichten over de baai en de harbourbridge, en met rode tapijten enzo. Daarna toch maar niets meer gaan drinken om 1 van de laatste treinen richting herberg niet te missen... Nog opgeruimd... En stilaan kwam het harde besef...: het loopt op z'n einde Zaterdagochtend, laatste ontbijt ginder, en dan een grote zeultocht naar het station van Kings Cross, want we hadden bijna allemaal onze rugzak al in de flybag gestoken. Een aantal treintjes later stonden we aan de luchthaven. Er zat al een heel deel van ons aan de juiste incheckrij. Het inchecken duurde wel wat lang, maar mijn bagage woog gelukkig nog geen 20kg! Daarna hebben Joke en ik met de bagagekarretjes rondgekrost, zijn we op zoek gegaan naar eten, en naar souveniers om de laatste dollars op te maken. En dan: boardingtime! We zaten bijna allemaal in een groepje samen. De vluchten waren lang, maar wel tof, het afscheid in Schiphol zwaar maar toch snel want we moesten naar de treinen. In Antwerpen Centraal werd ik door mama en papa opgewacht...
THE END
:'-(
Ik ga zelf nog wat foto's verzamelen die anderen hebben getrokken, en daarna ga ik er tijd in steken een mooie slideshow en een fotoalbum in elkaar te steken. Ik zal verwittigen wanneer de show geshowd wordt ;-) Waarschijnlijk gaat dat samen met Ruben en Eveleen zijn! En 31 augustus is er in Antwerpen een terugkomdag! Jullie mogen allemaal mee!!! Laat maar iets weten, ik kan zorgen voor inschrijvingen (denk ik)
Voor alle Belgen nog in Aussieland: ik mis jullie verschrikkelijk! Ik hoop jullie snel weer te zien, maar in tussentijd: geniet er van!!! Ik ben zo gelukkig dat ik die 5 daagjes extra nog had kunnen grijpen! Zelfs 3 weken gaat waarschijnlijk (te) kort zijn, dus GENIETEN VAN ELK MOMENT! En hou die kracht van WYD nog goed bij!!!
De steile trappen terug opgeklommen, hebben we gegeten daar op die afgrond met dat mooie uitzicht! En heel de wandeling terug, deze keer met fototijd! 
