Vandaag gaan we voor de verandering de boot op. We varen de Li rivier af richting Yangshuo om het prachtige Karstgebergte te kunnen bewonderen. Dat is weer genieten ;-) De natuur blijft je toch verrassen, niet? Je zou haast stil worden van zoveel schoonheid. Onze cruise neemt in totaal 3u30 in beslag, dus lunchen we vandaag, weliswaar basic op de boot. Nou ja, als je de keuken gezien hebt, begrijp je onmiddellijk waarom het basic is. Tegen 13u zijn we in ons hotel, net op tijd om de bagage boven te brengen, wat de drinken en dan zijn we weer weg. We gaan nog eens fietsen, deze keer niet met nette city bikes, maar met echte Chinese fietsen. Als dat maar goed komt. Eerst moeten we wel het drukke centrumverkeer trotseren en geloof ons, dat is een hele klus! Niet alleen omwille van de drukte, maar ook omwille van de uitlaatgassen...man,man, onze longen gaan niet proper zijn als we thuis komen. Maar zoals altijd wordt inzet beloond: na een tijdje fietsen wij mooi tussen het water en het gebergte! Ook daar komen wij bij de rijstvelden, zien wij waterbuffels en mogen zelfs bij een gewillige boer op bezoek. Dat wordt een bijzondere ervaring...hier werken en wonen boeren nog anno 1900. Ongelooflijk.... Na deze ontmoeting gaat het weer richting hotel, het hart vol mooie herinneringen en het lijf vol zweet. Douchen zal deugd doen! Eten kiest vandaag elk voor zich en wij doen dat bijzonder lekker in het Minority Café, mochten jullie ooit naar Yangshuo komen, een aanrader ;-) En dan volgt nog Mrs. Liu's Impression Show: prachtig! Dit avondspektakel werd geregisseerd door dezelfde man als diegene van de openingsceremonie van de Olympische spelen: 600 deelnemers, op het water met het Karstgebergte als decor, prachtige zang en muziek en een geweldig lichtspel. Wij zijn weer best moe, maar toch weer zo voldaan!
21/5, 4u30 in de ochtend: wake-up call...daar zal toch veel tegenover moeten staan, want wie staat er nu tijdens zijn verlof zo vroeg op? Juist ja, wij! Wij reizen door naar Guilin en moeten de ochtendvlucht halen. Na een rimpelloze vlucht komen wij dan toe in Guilin, waar we meteen de bus op springen voor een bezoek aan de Reed Flute grotten. Ze laten er hier geen gras over groeien! De grotten zijn grotten, maar dan op zijn Chinees: met heel veel en felgekleurde lichtjes, bijna onmogelijk om deftige foto's te nemen. Gelukkig hebben wij onze eigen mooie grotten, pech voor de Nederlanders, want die schijnen niet zulke grotten te hebben. Hierna kunnen we eten, rijsttafel, maar weer een andere. Gek hoeveel variaties ze hierop hebben. By the way, we worden al heel bedreven in het eten met stokjes. We hebben trouwens nog geen enkele keer op onze kleren gemorst ;-) Nog een bezoek aan een zijdeverwerkend bedrijf, wat heel leerrijk is. Genoeg voor vandaag, tijd om in te checken. Even onder de douche en we zijn helemaal klaar om alleen Guilin te verkennen! Terrasje doen, wat inkopen doen, eten...het lukt ons allemaal tussen 6 mio Chinezen. We zijn trots op onszelf. Na een deugddoend nachtje (we hebben hier alleen nog maar goede bedden gehad), wacht onze chauffeur ons op om de rijstterrassen van Guilin te verkennen en kennis te maken met 2 etnische minderheden:de Zhuang en de Yao, de ene gekleed in traditionele, felgekleurde kledij en een soort tulband, de andere in traditionele kledij en superlange haren die slechts 1x geknipt worden: op het huwelijk van het meisje of haar 18de verjaardag. De haren worden verzameld en tot een staart verwerkt, samen met elk haar die ze verliezen tijdens het kammen gedurende de rest van het leven. De staart zelf wordt kransvormig op het hoofd vastgezet. Dit betreft uiteraard alleen de vrouwen ;-) Maar het toppunt van de dag is niet de kennismaking met deze toch wel speciale mensen. Het zijn de rijstterrassen zelf die onze harten veroveren. Om er te geraken moesten wij ruim 2u rijden met de bus, overstappen op een kleinere bus, die ons hoog in de bergen bracht en vervolgens moesten wij honderden trappen beklimmen om tot 900m hoogte te geraken. Maar dat was het allemaal waard! Het zicht was er adembenemend mooi! Wat zijn we blij dat we dit ook weer gezien hebben. We branden elk beeld op onze netvliezen om het te bewaren voor de tijd dat we alleen nog zullen kunnen mijmeren over de mooie reizen die we gemaakt hebben. Binnen 40 jaar of zo ;-) Tot morgen!
Vanochtend het beste ontbijt gehad sedert onze aankomst in China! Er waren zelfs wentelteefjes (allee voor de Belgen "gewonnen brood")! Heerlijk, toch? En toen waren we weer weg voor een bezoek aan het beroemde terracotta leger. Impressionant! En er zal er eentje prijken in de boekenkast! Het is vandaag een dag om u tegen te zeggen: dik 30°C. en nog een fietstocht voor de boeg op de stadsmuur van Xi'an. Groter kan het contrast tussen oud en nieuw niet blijken. en goed nieuws, ik ben maar 1 keer "bijna" gevallen. Goed hé ;-) Vervolgens met z'n allen een bezoekje brengen aan de Moslimwijk en dan volgt het hoogtepunt van de dag: voet- en bodymassage voor wie wil....en ik wil. Erik past en gaat pinten drinken met zijn nieuwe Hollandse vrienden. En zo zitten wij hier te genieten van een cocktailtje in de bae na de Chinese hotpot om lekker ontspannen op te staan...om 4u30. morgen verkassen wij per vliegtuig naar Guilin. Santé en slaapwel!
Vandaag geen candid camera toestanden. We kunnen gewoon de kamer in, de kamer uit en slagen erin rustig en lekker te ontbijten aan een tafel die wij zelfs delen met een Chinese. Daarna brengt de bus ons samen met 200 studentes in knalblauwe uniformen naar de Longmengrotten. Eigenlijk zijn het geen echte grotten, maar rotsen waarin ten tijde van verschillende dynastieën (Ming, Quin, Tang, Xi en ik vergeet er wel een paar) boeddhabeelden werden gehouwen. Terwijl ik foto's neem van de boeddhabeelden, laat Erik zich gewillig fotograferen met studentes, die zich 1 na 1 aanbieden voor foto's met alles wat blond is (toch zijn streken niet verleerd?) en dan mogen wij ons toeleggen op een typisch Chinese bezigheid: papercutting! Het resultaat hiervan zien jullie op de foto hierbij. Het kunstwerk van Erik, de mijne was natuurlijk mislukt :s (ok geen foto dus, beschermd door de auteur? Dat zal ik eerst moeten uitzoeken) Eten doen wij vandaag in een replica boerendorp, wat heel gezellig is en ook de lekkerste rijsttafel tot nu. En dan reizen we weer verder met de trein tot Xi'an. Alles bij elkaar zullen we binnen China 4.000 km afgelegd hebben. Niet slecht hé? Xi'an bezoeken wij echter morgen pas, vandaag is het bij aankomst chillen na de check in. Vanavond genieten wij van een dumplingdiner met spektakel. Een prachtige show volgens de oude tradities uit de Tang dynastie. Ik denk dat ze mij mogen verwachten als ze volgende keer Madame Butterfly spelen in de opera. Zulke mooie kostuums! Wij hebben ervan genoten! xxx
Vandaag zijn wij te gast bij de grote Kung Fu meester. Wij bezoeken de Shaolin tempel niet ver van Luoyang. En wij zijn er weer niet alleen...het krioelt er van de Chinezen, die graag met ons op de foto staan en voorts de hele dag lopen te roepen en te rochelen. Rare wieters die Chinezen ;-) Oh, ja en slurpen en smakken tijdens het eten kunnen ze als de besten! Gelukkig kozen wij ervoor om in Beijing de Kung Fu voorstelling bij te wonen, want de show die hier wordt opgevoerd laat ons met een 'is het dat nu' gevoel achter. En dan brengt de bus ons naar het 'gouden straatje' van Luoyang, het enige straatje met huizen uit de laatste Ming Dynastie dat bewaard bleef. Het heeft ondanks alles nog charme en kan ons toch bekoren, maar man, man, hier is veel werk voor de voedselinspectie, hygiëne diensten en zo meer. Je moet echt wel bereid zijn om door de miserie heen te kijken om er het mooie van te zien. Het moet gezegd, de contrasten in China zijn erg groot. Arm, rijk, oud, nieuw, jong, oud, de verschillen zijn immens. Het zijn vooral de oudjes die bekoren. Ze lachen altijd zo schattig en laten zich vervolgens graag fotograferen. En voor de dierenliefhebbers heb ik ook goed nieuws: ik geloof niet dat Chinezen hun honden eten. Ik heb er al heel wat gezien mét hond aan de leiband, goed verzorgd én op leeftijd. Vandaag was ik toch wel de beste vriend van een proper getoiletteerd poedeltje! Die eten heus hun hond niet op! Oef....
Vandaag verlaten wij Beijing voor Zhenzhou. Een treinrit van bijna 5 uur en ruim 700km te overbruggen. Maar voor wij het drukke Beijing verlaten, brengen wij een bezoek aan het zomerpaleis van de keizers. Eindelijk wat groen in deze wel bijzonder drukke stad. En dat is ondanks de grote drukte een hele verpozing! We begrijpen onmiddellijk waarom de keizers hier zoveel liever waren dan in de Verboden Stad. En het lievelingsplekje van de keizer, wel dat is nu toevallig ook het mijne Gezellig onder een treurwilg naar de waterlelies kijken. Zalig! Vandaag is er ook een bonus voor ons (omdat we toch zo flink zijn): we gaan een oesterkwekerij bezoeken en ontdekken er de geheimen van de zoetwaterparels! En rara, wie heeft er eentje? Juist ja, bibi! Daar kan ik de hele treinrit lang zoet mee blijven... En van treinen gesproken: hier zijn ze wél punctueel! En zo rijden we dus, het landschap doorkruisend en al luisterend naar muziek het reisboek aanvullen en de blog voorbereiden. Want helaas is er geen gratis WiFi op de trein. Tot binnenkort xx Verstuurd vanaf mijn iPad
Vandaag wake-up call om 6u. Ons bedje voelde nochtans nog warm en zacht. Maar ja, reizen is nu eenmaal niet op vakantie zijn ;-) Vandaag maken we kennis met dé Grote Muur! Tijdens de busrit ernaar toe krijgen we onze eerste les Chinees voor beginners. Dat valt mee, iedereen geslaagd voor het examen, dus trakteert de gids op een rondje bier bij het eten! Bij aankomst moeten we nog 2 dingen trotseren om bij de muur te geraken: opdringerige marktkramers en de stoeltjeslift. In een mum van tijd hebben we ook die klus geklaard en zo zijn we dan eindelijk op dé Muur. En lang dat die is! Mooi, niet echt, maar wel imposant. Als verdedigingsmiddel goed uitgedacht. Alleen jammer dat de bewakers zich lieten omkopen door de Mongolen. Het uitzicht is weids, je kan bijna tot het einde van de wereld zien ;-) Om weer af te dalen, zijn er 3 mogelijkheden: de stoeltjeslift, het wandelpad of de rodelbaan. Dat laatste lijkt wel heel verleidelijk, maar we kiezen uiteindelijk voor de gezondste en veiligste mogelijkheid. Het wordt een warme rit terug naar de tempel van de Hemel. Wij gaan er niet om te offeren, maar om te genieten van dit prachtig, volledig uit hout gemaakte bouwwerk en dat zonder 1 nagel! Chique gemaakt door die Chinezen. Vandaag nog enkel een Kung Fu show op het programma en dan zijn we dringend aan wat rust toe!
De wekdienst functioneert prima! Om 7u worden wij al gewekt, want om klokslag 8u30 worden we verwacht aan de bus. Vandaag maken we kennis met het plein (van de poort) van de Hemelse Vrede, de Verboden Stad, de 'Bell Tower' en de Hutongs. Dat is een heel programma. Over het plein valt weinig te vertellen: groot, héél veel volk en voor ons vooral de herinnering aan de gewelddadig neergeslagen studentenopstand. Maar hierover wordt door niemand hier gepraat...vreemd toch, de doden waren toch iemands kinderen? Hierna wriemelen wij ons door de massa richting de Verboden Stad. Mind youl steps, verwittigt de lokale gids Steve nu en dan. En dan zijn we eindelijk binnen! Onze Nederlandse gids, Jochen weet ons met gemak door de mensenmassa te loodsen en brengt ons moeiteloos van paleis tot paleis. Het is indrukwekkend, mooi, maar toch niet zo mooi als het Alhambra. Wat spijtig is, is dat er nauwelijks meubelen overgebleven zijn uit de tijd van de laatste keizer en dat er geen of nauwelijks groen is. Dat heeft een of andere paranoia keizer gebannen uit schrik dat iemand zich er zou verschuilen en hem vermoorden. Stel je voor! Intussen is het ontbijt al lang verteerd en kan er wel een Chinees tafeltje in ;-) wat ook gebeurt (we zullen na deze reis allicht in 5 jaar niet naar de Chinees gaan-of misschien toch, om onze stokjeskunsten te demonstreren!) Na het eten brengt de bus ons naar de Hutongs, waar we overstappen op lokale vervoersmiddelen: de rijka! Dat is een belevenis mensen! Hoewel we ons in de armste wijk van Beijing bevinden en mensen in heel erbarmelijke omstandigheden zien leven, hebben we hier dolle pret. Ook een bezoek aan een lokale markt hoort erbij: 30°C en het vlees ligt hier open en bloot voor de vliegen. Nice! Gelukkig hoeven we ons eten hier niet te kopen! Deze zwoele zware dag sluiten we af met een heuse acrobaten show. Wow! Voor de liefhebbers hebben we de show op DVD! Nu nog de Peking eend en de dag zit erop. Dit kan ons alweer niet meer afgenomen worden. Morgen de Muur...om 6u opstaan...want reizen is niet hetzelfde als vakantie, nietwaar. xx uw lokale reporter, Stinneke
De reis naar Schiphol verliep vlekkeloos en volgens schema....nog maar net Leuven uit en we weten al wat we vergeten zijn: de zonnebrillen! Helaas, dan maar zonder. Auto netjes afgeleverd, mooi op tijd met de shuttle in de luchthaven. En dan loopt het helaas al fout....het vliegtuig mist zijn slot en moet dus 30 minuten wachten voor vertrek. Gevolg...spurten in Frankfurt om onze aansluitende vlucht te halen en mooi wachten tot het lichtje 'fasten seatbelt' uit gaat om een dringend bezoek aan het toilet te kunnen brengen. Dan volgt een slapeloze vlucht naar Beijing, waar we in de vroege ochtend toekomen. Daar ontmoeten wij onze reisgenoten en gids voor het eerst. Een bus vol Hollanders en wij. Hier gaan we dus! De hotelkamers zijn pas na de middag vrij, dus besluit de gids om ons gelijk het water in te duwen: hupsakee, recht van het vliegtuig naar de Lama Tempel. Hier krijgen we een snelcursus Boeddhisme en krijgen wij het grootste uit 1 boom gehouwen Boeddhabeeld ter wereld te zien. En ook de grootste wierookstokken...huh huh amai onze longen! Vervolgens een hapje eten en dan eindelijk naar het hotel...vandaag niets meer op het programma, alleen wat acclimatiseren en avondeten. en dan: slapen!
Nog 1 keer slapen en ons Chinese avontuur kan beginnen.
Om niet voor verrassingen te staan, nog vlug proberen of het bloggen nog lukt...hoe moeten wij jullie anders op de hoogte houden van onze avonturen? Juist, ja ;-)
De voorbereidingen verliepen niet volgens plan, maar ja, niks aan te doen.
We (ik bedoel ikke) proberen toch zen te blijven om goedgemutst en met veel goesting aan een nieuw avontuur te beginnen.
Lap, 't is zover, onze vakantie zit erop. Bagage ingepakt, klaar voor vertrek. Nog gauw onze blog aanvullen, nu we op internet kunnen, want geloof ons, dat was niet evident. We nemen afscheid van dit prachtig land met haar ongelooflijk lieve inwoners en nemen heel veel mooie herinneringen mee en het vaste besluit om nog meer van dit soort exotische reizen te maken. Hopelijk komen we hier ooit terug om ook de westkust, Tasmanie en Nieuw-Zeeland te doen. Maar dan zullen we 6 moeten halen met de lotto ;-) Tot binnenkort allemaal,
Het is vroeg in de ochtend wanneer wij aankomen in Sydney. We hebben allemaal wat slaapoogjes, maar toch gaan we alweer onmiddellijk op pad. Voor het eerst in 3 weken is het weer wat minder: slechts 25 graden en bewolkt. We bezoeken Harbour Bridge en klimmen hoog in de toren om te genieten van het panorama over Sydney en bezoeken de oudste wijk van Sydney: the Rocks 's Anderendaags staan Victoria Gallery met haar mooie klokken, Darling Harbour en het ongelooflijke operagebouw op het programma. We moeten toegeven, we waren sceptisch, maar we hebben waar voor ons geld gekregen. De opera is gewoon subliem. De kostprijs van de tickets evenzeer. In de namiddag nemen we de ferry naar Manly, een lieftallige voorstad van Sydney. En zo is onze laatste actieve dag in Australie voorbij. En o ja, nog vergeten te vertellen: het regent hier dus soms ook, vandaag dus!
Vandaag moet het mijn lucky day geweest zijn. Na een tocht met een historisch treintje dwars door het regenwoud, zijn we aangekomen in Kuranda, een toeristisch dorpje in de bergen. En wat hebben ze in Kuranda? Juist, ja, een zoo! En wat heb ik daar kunnen doen? De kangoeroes voeden en knuffelen O, dat was leuk. Net waarvoor ik in Australie moest zijn. En daarna volgt de prachtige afdaling dwars boven en in het regenwoud met de kabelbaan. Fantastisch gewoon, een adembenemend zicht. Daarna genieten we nog van een dansvoorstelling van Aboriginals. Ze initieren ons in de kunst van het jagen met speer en boomerang, in het verzamelen van fruit en zaden en in hun manier van samenleven. Daarna mogen we zelf met speer en boomerang aan de slag en het moet gezegd: Erik is de kampioen, hij gooit zelfs beter met de boomerang dan de Aboriginal zelf! Daarna rijden we moe, maar tevreden terug naar ons hotelletje. We moeten op tijd ons bedje in, want om 3u30 moeten we er weeral uit om het vliegtuig naar Sydney te halen.
Vandaag stonden wij alweer netjes op tijd te wachten om te vertrekken vanuit Cairns naar het Great Barrier Reef. Eerst een tocht per catamaran van ruim 2u richting het platform dat voor de toeristen werd aangelegd. De zeetocht was bijzonder winderig en lawaaierig, voornamelijk omwille van de talrijk aanwezige Japanners, die elk om beurt Jack&Rose moeten spelen op het voorsteven van de catamaran. En dan komen we aan op het platform. Het eerste wat opvalt, is de heldergroene kleur van het water. Gauw onze wetsuits aan, duikbril op, snorkel in de mond en mooie roze zwemvliezen aan. En dan het diepe water in. De ene al wat stouter, de andere met een knoop in de maag en kak in de broek (of bijna). Maar onze bravoure wordt beloond, want het is er gewoon prachtig, net of je in een aquarium vol tropische vissen zwemt! Je kan ze bijna aanraken. Daarna wacht ons een uitgebreid buffet op het platform en kunnen we er de namiddag lang genieten van de zon. Je kan ook nog genieten van de vissen en het prachtige koraalrif in het glazen onderdek van het platform en een tochtje maken met een semi-duikboot. Wat een heuglijke dag. Zoiets moois zien we allicht nooit meer.
Vandaag mogen we eens uitslapen. We hebben pas om 9u afgesproken met de gidsen voor een rondrit in de McDonnelbergketen. Heerlijk! Tot 7u liggen we gewoon in onze nest en dan ontbijten. Dat het heet wordt, hebben jullie intussen al wel geraden. En ook vandaag genieten we weer van deze geweldig mooie, ongerepte natuur. Groen en droog wisselen elkaar af en in het dorste gebied, tussen de bergen, ontspringt hier en daar een riviertje in al haar schoonheid. Mooi, heel mooi allemaal. Nog geen minuut spijt gehad van deze onderneming. Morgen start de dag op een redelijk uur: afspraak om 8u aan de receptie. Op het programma: - meet en greet met de Aboriginals - Royal Flying Doctors Australia (hopelijk is de knappe uit de reeks er nog) Daarna reizen we af naar het tropische Cairns per vliegtuig (tropisch, is dat dan nog warmer?), naar het koraalrif Great Barrier Rief.
Vandaag keren wij terug naar Alice Springs, waar we nog het een en het ander moeten bekijken. Op het programma vandaag: - school of the air - telegrafisch museum En dan geschiedt het wonder: na heel lang wachten, met heel veel geduld en nog meer schrik om een of andere slang tegen te komen, nader ik tot op een 5-tal meter van, jawel, een echte kangoeroe! Een droom die uitkomt, meet en greet met Skippy himself en natuurlijk de nodige kiekjes genomen. Het leven is soms toch eenvoudig heerlijk Het is nog steeds broeierig heet als we terugkomen in het hotel. Een zwempartijtje zal veel deugd doen
Vandaag alweer een flinke tocht voor de boeg: 470 km naar Ayers Rock of Uluru zoals de Aboriginals het zeggen. En ook vandaag weer temperaturen van dik boven de 40 graden. We picknicken onderweg en rijden dan verder, richting Desert Garden, ons verblijf voor de volgende 2 dagen. Weerom een schitterend hotel met alles erop en eraan. Ook een zwembad en dat gaan we deze keer zeker gebruiken. De ontmoeting met Uluru is fenomenaal: wat een schitterende omgeving! En dan bedoelen we natuurlijk niet enkel de rots. Wat ons blijft verbazen, is de bloemenpracht en de variatie aan plantengroei ondanks de geweldige hitte. Vergeet niet dat het hier nog maar lente is en de temperaturen rijzen al ver boven de 40 graden. Overal groen en droog tegelijk. En rood natuurlijk, rood is vandaag de kleur van de wereld. Geweldig mooi. We bliijven tot zonsondergang en aanschouwen hoe Uluru plots van fonkelend oranje naar dieprood en vervolgens naar bruin verandert. Mooi! De ochtend erna doen we het in omgekeerde richting, want dan zijn we weer op post voor de zonsopgang. Weeral vroeg op... Daarna gaan we wandelen in de omgeving van de 3 Olga's (3 grote rotsformaties in de buurt van Uluru). Betoverend mooi en warm, warm... Maar het uitzicht loont de moeite...adembenemend!
In alle vroegte (lees 4u) zijn we opgestaan, want om 4u50 worden we opgehaald door de Grey Hound voor een 690 km lange rit naar Alice Springs. De Grey Hound is hier zo'n beetje De Lijn voor lange afstanden gecombineerd met de post en ook nog ziekenzorg. Niet alleen moet de chauffeur overal post en pakjes afleveren/oppikken, maar ook her en der Aboriginals oppikken die in Alice naar het ziekenhuis moeten. De bus rijdt van Adelaide naar Darwin, goed voor 4.000 km. Dat de eerste Abo's opgestapt zijn, weten we meteen. Hoewel ze netjes gewassen zijn, verspreiden ze een geur dat niet vergelijkbaar is met de onze. Allicht smeren ze zich in met een speciaal vet, zoals dit ook bij andere volkeren gebeurt, vanwaar de funny geur. De reis is lang en voor het eerst heb ik het koud (de airco draait op volle toeren en daar was ik niet op voorzien). Bij de aankomst in Alice valt de warmte anders als een blok op ons hoofd: 40 graden, amaai m'nne frak. Check in bij Lasseters en dat valt dik mee. 2 heuglijke dingen vandaag: - ikke wordt geregistreerd als alcohol gebruiker (lees drankorgel) voor de Australische politie bij het kopen van 1 fles wijn - ikke wordt geregistreerd in het casino als gokker (maar dat was voor een goed doel, het leverde ons namelijk een gratis maaltijd) Nog wat genieten van ons hotelletje, want morgen wordt het weer heel vroeg, dan trekken we naar de outback.
Hopla, weeral vroeg uit de veren! Wij hebben dezer dagen al wel geleerd dat reizen en vakantie niet hetzelfde betekenen ;-o We vliegen met een oud propeller vliegtuig richting outback. Alles verloopt goed, alleen landen is bangelijk in zo'n ding. Maar dat schijnt dan weer heel normaal. Op en rond de tarmac: 40 graden! Wij logeren in de Desert Cave, wat een ondergronds hotel is. Keinijg! We verkennen dit opaalmijnen gebied met gids en het loont de moeite. Net of we op de maan geland zijn. Ook de mijn zelf loont de moeite alsook de ondergrondse woningen waarin 55% van de lokale bevolking woont. De avond wordt weerom super gezellig, we vormen samen met de reisgenoten een wel lollige groep. En dan op tijd in bed, want om 4u loopt de wekker af. We vertrekken dan met de Grey Hound voor een tocht van ruim 700 km door de outback richting Alice Springs. Meet you there folks! Veel liefs van ons beiden aan iedereen!
's Morgens heel vroeg vertrokken met de ferry richting het vaste land. Maar eerst nog in allerijl een foto getrokken van een walabi. Eindelijk, het leek erop of ik telkens weer de verkeerde lens had of gewoon niet snel genoeg kan fotograferen. Nog lang geen papparazzi dus. Op weg naar Adelaide hebben wij genoten van gekende wijnlandschappen: het leek er een beetje op of wij bij Sonja en Klaus op bezoek waren. En dan ingecheckt in een weerom prachtig hotel in Adelaide en aansluitend stadsbezoek. Het mooiste? Ongetwijfeld de botanische tuin!
